Zły zgryz u dorosłych: objawy manifestacji

Jaki jest zły zgryz?

"Zgryz ortognatyczny" jest uważany za prawidłowy i naturalny dla danej osoby. Jest to struktura i położenie szczęk, w których wszystkie zęby mają prawidłowy kształt i położenie, a górna część nieznacznie zachodzi na dolne zęby i nie ma problemu z zamknięciem zębów.

Nieprawidłowy zgryz to dowolne odchylenie od ortognatu i wyraża się w odkształceniu naturalnego zamknięcia szczęk, powiązanym defektom z elementami układu zębów szczękowych.

Objawy

Wada, która przejawia się w niewłaściwym ukąszeniu, zawsze pochodzi z dzieciństwa i może utrzymywać się aż do wieku dorosłego, jeśli nie zostanie mu poświęcona odpowiednia uwaga i odpowiednie leczenie. W tym samym czasie im dłużej ignoruje się problem, tym wyraźniejszy będzie jego zewnętrzny charakter.

Objawy choroby dorosłych obejmują różne czynniki, z których najczęstsze są następujące:

1. zakłócenia pozycji żuchwy (znaczny ruch do przodu lub do tyłu);
2. zakłócenia pozycji górnej szczęki (znaczny postęp do przodu);
3. wyraźna zmiana położenia zębów górnego rzędu;
4. różne wady w rozwoju żuchwy;
5. nadmierne zaczerwienienie górnej wargi;
6. krzywizna większości zębów;
7. nieregularne zgryzanie szczęk, wyraźnie widoczne wizualnie.

Jaki lekarz zajmuje się problemem?

Choroba dotyczy problemów ortodoncji, profilaktyki i leczeniazajmuje się lekarz ortodonta. Jeśli zauważysz wymienione powyżej objawy, natychmiast skontaktuj się z ortodontą w celu dokładnej diagnozy i opracowania planu leczenia.

Przyczyny występowania

Przyczyny choroby są następujące:

1. czynniki genetyczne i płodowe;
2. różne patologie podczas porodu;
3. przedłużone karmienie za pomocą sztucznej metody;
4. różne wady układu oddechowego;
5. nawyk ssania palca podczas snu lub długotrwałego używania brodawki w młodym wieku;
6. nieprawidłowość procesu usuwania zębów mlecznych (naturalnych lub sztucznych);
7. błędy w wykonywaniu operacji protetycznej;
8. systematyczny brak ważnych elementów (fluor, wapń);
9. nieprawidłowa erupcja zębów;
10. naruszenie właściwego odżywiania;
11. naruszenie procesów metabolicznych;
12. inne choroby i urazy układu zębów szczęki.

Punkty 7 i 12 prowadzą do powstania nieprawidłowego ukąszenia u osoby dorosłej. Inne przedmioty i ich agregaty najczęściej powstają w dzieciństwie i rozwijają się do lat dorosłych z powodu wystąpienia lub złego leczenia.

Odmiany

Ukąszenia są podzielone zgodnie z odchyleniem od modelu "prawidłowego zgryzu" i charakterem negatywnych zmian, które wystąpiły w systemie szczęki zębowej. Zgodnie z tymi zmianami następujące odmiany błędnego zgryzu różnią się:

• - otwarty - wizualnie zauważalny brak zamknięcia dla wielu zębów każdej szczęki, zwyklecharakterystyczne dla zębów przedniego poziomu;
• - głęboki - górny rząd zębów wyraźnie wystaje do przodu, siekacze są wypychane do przodu do przedniej powierzchni zębów znajdujących się poniżej około 50% lub więcej;
• - mezjalny - charakteryzuje się widocznym nałożeniem żuchwy do przodu w stosunku do górnej;
• - dystalny - charakteryzuje się słabym rozwinięciem żuchwy lub silnym rozwinięciem górnej szczęki;
• - przekrój - charakteryzujący się słabym rozwinięciem jednej części szczęki;
• - dystonia - charakteryzuje się nieregularnym układem niektórych zębów w układzie zęby-szczęka.

Metody leczenia

Jeśli nie możesz uniknąć choroby, nie rozpaczaj. We współczesnym świecie istnieją skuteczne metody leczenia niewłaściwego zgryzu. Najpopularniejszą metodą jest zastosowanie systemu zamków - specjalnego projektu ortodontycznego w celu skorygowania ugryzienia.

Istnieje również bardziej wyrafinowana metoda korekty - stosowanie usuwalnych przezroczystych kropli, które powinny być noszone przez cały czas, usuwane wyłącznie w celu przeprowadzenia procedur higienicznych.

Ponadto istnieje szybszy sposób korekcji tego defektu szczękowo-szczękowego - interwencji chirurgicznej. Ta metoda daje bardziej operacyjne wyniki, jednak jest mniej bezpieczna niż tradycyjne metody leczenia. Powodem są negatywne skutki po zabiegu, których nie zawsze można przewidzieć ze względu na wyjątkowość reakcji ciała ludzkiego. Dlatego racjonalne jest uciekanie się do tegometoda tylko w niektórych, bardzo złożonych przypadkach.

Która metoda leczenia nie musi być ustalana indywidualnie, ale powinna zostać ustalona dopiero po sesji w ortodoncie.