Wygenerowany kwas ze pocenia się nóg i pach - jak korzystać, przeciwwskazania i skutki uboczne

Pod nadmiernym poceniem się nóg lub rąk rozumie się nadmierną potliwość. Jest to naturalny stan osoby, która jest wzmacniana pod wpływem różnych przyczyn. Bieleniu towarzyszy nieprzyjemny zapach, który jest źródłem żywotnej aktywności bakterii rozmnażających się w pocie. Kwas borowy pomaga sobie z nimi radzić.

Apteka z kwasem borowym przez pocenie się nóg

W aptekach można kupić różne środki, które wykorzystują kwas borowy z zapachu nóg. Częściej spotyka się ciekły roztwór alkoholu o różnych stężeniach lub proszku. Inne leki przeciw poceniu się:

Domowe przepisy kulinarne

Kwas borowy jest słabym związkiem nieorganicznym o działaniu przeciwgrzybiczym, schnącym, przeciwbakteryjnym, odtłuszczającym i przeciwkostnym. Lek może przenikać w głąb tkanek i gromadzić się w nich. Składnik czynny nie wpływa na samą przyczynę pocenia się nóg (od zaburzeń metabolicznych do uszkodzeń hormonalnych), ale tylko zmaga się z bakteriami żyjącymi na skórze.

Medycyna ludowa oferuje kilka przepisów na pocenie się nóg. Korzystaj z aktualnych rekomendacji:

1. Roztwór alkoholowy: dokładnie umyć stopy ciepłą wodą z mydłem, namoczyć skórę suchym ręcznikiem. Wytrzyj dysk z waty lub gazik wytrzyj roztworem, zdejmij go, ostrożnie trzymaj stopy, ale nie trzeć produktu w skórze. Użyj innej wełny do obsługi drugiej nogiprowadzić W pierwszym dniu pełnej eliminacji zapachu nie nastąpi, kurs trwa około 5-7 dni. Po naniesieniu można posypać skórę proszkiem dla niemowląt lub talkiem.
2. Kąpiele z borem i kwasem cytrynowym: pomoc w silnej nadmiernej potliwości. Do procedury należy zmieszać równą ilość składników, rozpuścić łyżeczkę w litrze ciepłej wody. Trzymaj stopy przez 10-15 minut, wytrzyj je do sucha. Przebieg leczenia trwa od 10 dni do roku, kiedy choroba zaczyna się.
3. Obróbka butów proszkiem: pomaga w przypadku chorób grzybiczych i wpływa na życie bakterii na nogach. Przed wykończeniem obuwia należy dokładnie wysuszyć, wymienić sztuczne wkładki na naturalne, wlać paczkę proszku, rozprowadzić w środku. W ciągu dnia trzeba chodzić w butach.
4. Balsam: zmieszać taką samą ilość octu, wody kolońskiej i 4% roztworu kwasu borowego. Codziennie, przez noc, wytrzyj wysuszone stopy balsamem. Przebieg leczenia nadal eliminuje nieprzyjemne objawy.

Aby zapobiec poceniu się nóg i pojawieniu się nieświeży oddech, skorzystaj z porad:

1. Kupuj wysokiej jakości obuwie wykonane z naturalnych materiałów, z zapierającym dech efektem.
2. Nie należy nosić wilgoci lub słabo oczyszczonych butów z kurzu i brudu.
3. Noś produkty sezonowe, aby Twoje nogi nie zamarzły ani nie przegrzewały się.
4. W każdym sezonie, mieć kilka par, nie nosić tych samych butów stale, niech wyschnie.
5. Po użyciu sezonowym należy dokładnie oczyścić obuwie z proszku boronowego, wysuszyć, wyczyścić i wysuszyć w suchym miejscu.
6. W celu szybkiego schnięcia należy użyć butów elektrycznych do butów, które dodatkowo eliminują bakterie i grzyby.
7. Buty letnie i gumowe są stale traktowane roztworem mydła.
8. Umyć stopy dwa razy dziennie, dokładnie wysuszyć, użyć tacek, talku i proszku. Zmieniaj skarpety każdego dnia, używaj dezodorantów.

Przeciwwskazania i skutki uboczne

Kwas borowy jest bardzo toksyczną substancją, śmiertelna dawka dla osoby wynosi 20 m, a dla dziecka - 5 p, dlatego ważne jest, aby dokładnie obserwować dawkę, nie przekraczać jej i nie pozwalać jej wejść. Skutki uboczne środka, który może się kumulować, to:

• zaburzenia przewodu żołądkowo-jelitowego;
• alergia;
• nudności, wymioty;
• Patologia skóry: pieczenie, swędzenie, podrażnienie, łuszczenie, zaczerwienienie;
• drgawki, ból głowy;
• wstrząs anafilaktyczny.

Preparaty i środki folk zawierające kwas boronowy nie mogą być stosowane w wielu przypadkach. Przeciwwskazania to:

• choroba nerek;
• wiek dzieci;
• leczenie sutków i matek karmiących piersią, wszelkich części ciała kobiet w ciąży;
• indywidualna nietolerancja leku;
• stosowanie na duże obszary skóry, rany, uszkodzenia skóry.

Wideo

Informacje przedstawione w tym artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i wydać zalecenia dotyczące leczenia na podstawie indywidualnejspecyficzne cechy pacjenta.