Szkarlata gorączka u dzieci - objawy i początkowe objawy, antybiotykoterapia i środki folk

Szkarlata gorączka u dzieci występuje z różnym nasileniem, przy braku leczenia z użyciem leków przeciwbakteryjnych jest obarczona powikłaniami. Choroba jest zakaźna, więc chore dziecko jest izolowane w domu lub w szpitalu, aw placówkach dla dzieci, kiedy pojawiają się pierwsze przypadki, ogłoszono kwarantannę. Aby ustalić dokładną diagnozę, dobór antybiotyków do walki z patogenem, inne grupy leków do leczenia towarzyszących objawów, należy skontaktować się z lekarzem rodzinnym.

Co to jest szkarlatyna

Chorobie zakaźnej wywołanej przez hemolityczną paciorkowców grupy A, której towarzyszy ciężkie zatrucie i ciężka wysypka (wysypka skórna), nazywa się szkarlatyną. Czynnik wywołujący chorobę wytwarza erytroksynę, działa septycznie, toksycznie, wywołuje silną reakcję alergiczną. Częstość występowania u dzieci wzrasta w zbiorowości, w okresie jesienno-zimowym.

Metody transmisji

Główne sposoby przenoszenia choroby -kapanie i domowe. Grupa paciorkowców A powoduje nie tylko szkarlatynę, ale także dusznicę bolesną, zapalenie gardła, przewlekłe zapalenie migdałków i inne infekcje narządów ENT, dlatego też osoby chore mogą być również źródłem infekcji. Pacjent wyzdrowiał z epidemiologicznie niebezpiecznego środowiska przez dwa do trzech tygodni po zniknięciu wysypki.

Rodzaje i objawy szkarlatyny u dzieci

Objawy choroby mogą się nieznacznie różnić w zależności od stopnia zaawansowania choroby i rodzaju choroby. Odróżnia się ukryte (przebiega bezobjawowo), krwotok toksyczno-septyczny (z towarzyszącym ciężkim zatruciem) i pozastawową postacią choroby. Charakterystyczne cechy szkarlatyny u dziecka to blaszka malinowa na migdałkach, ostry ból przełykania, gorączka, ogólne złe samopoczucie o różnym nasileniu, drobna wysypka w całym ciele.

Typowy

Typowa postać choroby u dzieci może występować w postaciach łagodnych, umiarkowanych lub ciężkich. Charakter przepływu zależy od stanu odporności dziecka i jej wieku. Na każdy stopień szkarlatyny osobliwe cechy i obraz kliniczny:

  1. Łatwo. Temperatura nie wzrasta powyżej 38-38,5 ° C, zatrucie nie jest silne, płytka nazębna na migdałkach może być nieobecna, a wysypki skórne wydają się słabo, oddzielne elementy grudkowe i pęcherzykowe. Szybkość rozwoju choroby jest wysoka - w 5-7 dniowej gorączce obserwuje się inne ostre objawy.
  2. o umiarkowanym nasileniu. Początek choroby jest ostry, wskaźniki temperatury mogą wzrosnąć do 40 ° C, gorączkaZespół towarzyszy silny ból głowy, silne osłabienie, ból kości w stawach i kościach. Erupcja obfitego, jaskrawo-malinowego koloru, na migdałkach pojawia się ropna tablica. Objawy znikają po 8-10 po wystąpieniu choroby.
  3. Ciężki. Intoksykacja jest silnie wyrażona, ta forma szkarlatyny nazywana jest toksyczno-septyczna. W niektórych przypadkach chore dziecko potrzebuje hospitalizacji, aby zapobiec niebezpiecznym skutkom martwiczego zapalenia lub ropienie węzłów chłonnych.

Atypova

Objawy zużyte (lub ukryte) forma szkarlatynę dorozumiany wyraził - z rodzaju gorączki nieżytowe anginy wyrażone pośrednio lub nie, wysypka ubogich szybko mija bez łuszczenie się skóry. W эkstrafarynhealnom dla Streptococcus dostaje się do organizmu przez skórę dziecka, z ciężkimi oparzeniami, otwartych ran i innych urazów (ponieważ jest to najbardziej rzadki typ). W tym przypadku nie stwierdza się zapalenia migdałków i węzłów chłonnych u pacjenta.

w postaci krwotoczny hipertoksychniy szkarłat objawy gorączki opracowanie szybkiego, pośród ciężkiego upojenia rozwoju niewydolności krążenia, skórki tworzonej krwotok - krwawienie różnym nasileniu w różnych częściach ciała. Chorobę powoduje komplikacji po przeszczepieniu nerki, wątroby, serca i stawów i stanów z posocznicą (martwiczego zapalenia migdałków, gruczołowe).

Jak wygląda wysypka

Wysypka skórna u dzieci wygląda jak wiele punktów na skórze, jasny róż, lubczerwono-czerwony odcień. Zlokalizowane wysypka na twarzy (policzki), powierzchnie zginaczy kończyn, palce i dłonie, w dziedzinach, w pachwinach i pod pachami. W zgięciach łokciowych, pod pachami i pod kolanami wysypka zgęstnieje, trójkąt nosowo-wargowy pozostaje blady. Kilka dni po wysypka (3-5): skóra zaczyna się swędzenie i odklejanie nawet po 5-7 dniach wysypka ściegów, pozostawiając pigmentacji skóry.

Etapy choroby

Szkarlata gorączka u dzieci o typowej postaci występuje w kilku następujących po sobie etapach z charakterystycznymi objawami klinicznymi. Początek choroby poprzedza okres inkubacji trwa od 2-3 dni do tygodnia. Na tym etapie choroby nie ma objawów, ale przewoźnik bakterie już zaraźliwe. Następnie infekcja rozwija się za pomocą następującego algorytmu:

  • Na początkowym etapie pacjenta wystąpią objawy dusznicy bolesnej (bez ukrytych i эkstrafarynhealnuyu postaci), zespół z gorączką i inne objawy zatrucia (senność, osłabienie lub stanu wzbudzonego, szybkie impulsów, zaburzenia przewodu żołądkowo-jelitowego (przewód pokarmowy), itd.). Czas trwania tego okresu choroby - od 1 dnia do 3-4 dni.
  • Ostra faza charakteryzuje się wysypką (pierwszego lub trzeciego dnia choroby). Lokalizacja uszkodzeń łokciowych i podkolanowych - fałd, obszaru pachowego, policzkach i pachwiny. Wzmocnione brodawki papilla stają się jaskrawoczerwone. Wyraźna dławica trwa. Czas trwania etapu wynosi 5-7 dni.
  • W końcowym stadium zaczyna się świąd i łuszczenie, zwane zgnilizną (małe kawałki skóry). Zdaćobjawy gorączki i ból gardła. W zależności od rodzaju choroby czas trwania rekonwalescencji wynosi 7-10 dni.

Diagnostyka

W większości przypadków szkarlatyna u dzieci jest diagnozowana na podstawie obrazu klinicznego, na podstawie ankiety dla rodziców i przeglądu choroby dziecka. Typowe wysypki skórne i zapalenie migdałków wskazują na typowe formy choroby. W diagnozie atypowej szkarlatyny pomocne są następujące testy laboratoryjne:

  • ogólne badanie krwi na obecność infekcji bakteryjnej (leukocyty są wyższe niż normalnie, wysoka szybkość sedymentacji erytrocytów).
  • bakteriologiczny wymaz z gardła;
  • rzadko - badanie krwi w celu wykrycia specyficznych antygenów do antygenów, szybkiej diagnozy RKA (reakcja przeciwciał enzymikowanych).

Leczenie szkarlatyny u dzieci

Leczenie szkarlatyny u dzieci w domu jest przeprowadzane z obowiązkiem przestrzegania wszystkich zaleceń lekarskich. Dziecko pokazuje odpoczynek w łóżku i spokój, obfity kwaśny ciepły napój (naturalne jagody żurawiny lub żurawiny, soki cytrusowe bez konserwantów). Ze względu na quinsy należy przestrzegać diety, jeść w postaci półpłynnej lub płynnej, beztłuszczowej. Pacjent powinien być odizolowany od innych dzieci przez 10-14 dni.

Terapia lecznicza

Leczenie szkarlatynu koniecznie wiąże się z mianowaniem antybiotyków. Preparaty z wyboru to penicyliny w postaci syropu lub pigułek - Amoksycylina, Retrapan, Amoxiclav, Augmentin. W przypadku niskiej wydajności urządzeń tej grupyich zastąpienie makrolidami (na przykład Sumamed) lub Biseptol - lek, nie jest antybiotykiem, ale ma działanie przeciwdrobnoustrojowe. Oprócz środków przeciwbakteryjnych przepisywane leki z następujących grup farmakologicznych:

  • przeciwgorączkowe;
  • przeciwzapalne;
  • leki przeciwhistaminowe (z silną reakcją alergiczną);
  • miejscowe środki antyseptyczne na zapalenie gardła.

Aby zmniejszyć temperaturę użytych leków grupa niesteroidowych leków przeciwzapalnych - Ibuprofen, Paracetamol. Stosowanie jest dozwolone u dzieci w wieku 3-6 miesięcy, stosowanie tych leków powinno wynosić ponad 38,5. Aplikacja powinna być jak najkrótsza, a stosowanie leków w celu zapobiegania lub przekraczania zalecanych dawek jest niedopuszczalne.

Terapia szkarlatynę odbywa się w trzech głównych kierunkach. Zabieg ma na celu zwalczanie patogenu, łagodzenie objawów chinizacji, ogólnego zatrucia i alergii oraz zapobieganie rozwojowi powikłań. Konieczne jest płukanie gardła lub wdychanie antyseptycznych roztworów miejscowego działania - furatsilinom, nalewki z nagietka, wywaru z rumianku, sody. Specjalna pielęgnacja skóry nie jest wymagana - wysypka nie musi być smarowana zieleniną, tak jak w przypadku whisky, przechodzi bez śladu samoistnie w 7-14 dni po wystąpieniu choroby.

ilość
Nazwa preparatu Formularz zwolnienia Substancja czynna Mechanizm działania
Amoxiclav Zawieszenie tabletek Amoksycylina i klawulankwas penicyliny o szerokim spektrum działania, aktywnym w stosunku do bakterii Streptococcus grupy A
Biseptol Zawieszenie tabletek kotrimoksazol (sulfametoksazol trimetoprim +), Działanie bakteriobójcze, przeciwbakteryjne. Hamuje syntezę kwasów nukleinowych i puryny, co zapobiega wzrostowi bakterii
Zirtek Tabletki, krople Dichlorowodorek cetyryzyny Bloker receptorów H1-histaminowych
Strepsils Pigułki na ponowne zawiesiny lub lizaki Amilmetakrezol, alkohol dichlorobenzylowy Środek antyseptyczny o działaniu miejscowym o działaniu przeciwdrobnoustrojowym
Lyugol Spray Jod cząsteczkowy o działaniu antyseptycznym, ma działanie bakteriobójcze wobec bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych bakterii,

Komplikacje

Najczęstsze powikłania procesów zapalnych (zapalenie ucha środkowego, gruczołowe, zapalenie zatok) i chorób zakaźnych na mechanizmie tło-alergiczne (zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie nerek, zapalenie stawów autoimmunologicznym). Gdy terminowe rozpoczęcie antybiotyków, ryzyko późnych powikłań jest znacznie zmniejszone. Możliwe choroby powstałe na tle szkarlatynę są:

  • bakteryjne kłębuszkowe zapalenie nerek;
  • reumatyzm stawowy;
  • dławica piersiowa;
  • porażka zastawek serca;
  • Sydenham Chorea.

Zapobieganie szkarlakowi u dzieci

Środki zapobiegawcze obejmują środki dotyczące kwarantanny (w szkołach, przedszkolach i innychinstytucje), terminowe wykrywanie nosicieli zakażenia i ich izolacja w domu lub w środowisku szpitalnym przez 10-14 dni. Dziecko otrzymuje oddzielne danie, należy zminimalizować kontakty ze zdrowymi członkami rodziny. W pomieszczeniu, w którym przebywa pacjent, należy regularnie wietrzyć i przeprowadzić czyszczenie na mokro.

Wideo

Informacje przedstawione w artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.