Rzeczywisty wyprysk - przyczyny występowania, charakterystyczne objawy, leczenie i profilaktyka
Spis treści
Ta patologia objawia się w wystarczająco nieprzyjemnej symptomatologii. W większości przypadków diagnoza prawdziwego wyprysku jest podawana w obecności określonych objawów choroby w postaci pojawienia się na dowolnej części skóry pacjenta surowiczych grudek, swędzących pęcherzyków (pęcherzyków). Dowiedz się więcej o etiologii, obrazie klinicznym i leczeniu tej choroby.
Co to jest prawdziwy wyprysk
Patologia otrzymała tę nazwę ze względu na możliwość szybkiego ujawnienia pęcherzyków. W rzeczywistości w tłumaczeniu z greckiego "wyprysk" oznacza "pluć". Taka własność patologicznych pęcherzyków całkowicie determinuje klinikę choroby. Tak, prawdziwym wypryskiem jest przewlekła swędząca dermatoza, objawiająca się na ciele pacjenta z charakterystycznymi ogniskami zapalnymi.
Ważne jest, aby pamiętać, że po nieautoryzowanym przełomie pęcherzyków i grudek na ich miejscu występują piszczące rany - erozja. Przewlekły wyprysk jest dość zdolny do komplikowania piodermii z powodu obecności wtórnegoinfekcje W tym przypadku można powiedzieć o rozwoju poważnych konsekwencji w postaci ropnej porażki naskórka i głębszych warstw skóry z tworzeniem się wrzących, karbunkułów lub flegmonów.
Objawy prawdziwego wyprysku
Choroba zaczyna się od pojawienia się na skórze kilku zaczerwienionych obrzęk obszarów, które są dalej pokryte grudkami i pęcherzyków. Szybkim odkryciem elementów wysypki powinno być wykształcenie w punkcie przełomu tzw. Studzienek surowiczych - małych pęknięć, które są przyczyną stałej sztywności dotkniętych tkanek. Te etapy choroby ostatecznie kończą się na skórze charakterystycznych dla pacjenta szpilek. Ponadto, w zależności od nasilenia objawów prawdziwego wyprysku, rozróżnić następujące etapy choroby:
- Ostra - charakteryzuje się żywymi objawami w postaci wielu elementów wysypki i obfitego surowiczego wydzielania, stopniowo zmieniając się w skorupę, łuski. Ten etap prawdziwej postaci choroby może trwać około 2 miesięcy.
- Podgorst - na tym etapie występuje łagodność objawów choroby z późniejszym powolnym wystąpieniem remisji. W tym okresie pacjent cierpi na swędzenie, dotknięte obszary skóry nabiera niebieskawy odcień. Stopień prawdziwej postaci choroby jest w budowie 6 miesięcy.
- Przewlekłe - cechą wyróżniającą tego okresu jest powstawanie na skórze ubytków w postaci przebarwień, obszarów nadmiernego rogowacenia. To nie ujawnia wysypki. Długość remisji, z reguły, zależy od wieku pacjenta i jakości wykonaniajego związek ze środkami medycznymi.
Przyczyny egzemy
Przewlekła dermatoza ma charakter polietylogiczny. Przyczyny egzemy mogą być spowodowane przez zakaźne zmiany chorobowe lub zaburzenia endokrynologiczne (hormonalne). Ponadto ostatnio rozpowszechniła się neurogenna teoria rozwoju prawdziwej formy choroby, oparta na patologicznej zmianie w procesie unerwienia. Wyprysk idiopatyczny występuje pod wpływem następujących czynników:
- napięcie nerwów;
- VSD;
- cukrzyca;
- nadczynność tarczycy;
- negatywny wpływ warunków pracy, ekologia;
- obniżenie odporności komórkowej;
- choroby przewodu żołądkowo-jelitowego.
Gatunki egzemy
Nie ma jednego podziału patologii na jeden lub drugi typ. Fakt ten wynika głównie z polimorfizmu chorób dermatologicznych, w tym egzemy. Niemniej jednak informacje otrzymane przez specjalistów podczas leczenia tej jednostki nozologicznej pomogły w przeprowadzeniu przybliżonej klasyfikacji postaci tej choroby. Tak więc ujawnione patogenetyczne i kliniczne cechy choroby pozwoliły na rozróżnienie następujących typów egzemy:
- Bielactwo - różni się tym, że elementy wysypki nie pękają i nie tworzą mokrej erozji na skórze. Wyprysk prigiginous wpływa głównie na wewnętrzne części ramion i nóg.
- Róg - wraz z pojawieniem się prawdziwej postaci choroby powstaje obszar nadmiernego rogowacenia na dłoni, na scenie.
- Disgidrotic - polega na pojawieniu się pęcherzyków, grudek na bokupowierzchnie palców.
Rozpoznanie prawdziwego wyprysku
Przewlekła dermatoza ma dość specyficzny obraz kliniczny, który pozwala lekarzowi na postawienie właściwej diagnozy podczas wstępnego badania pacjenta. Niemniej jednak, w większości przypadków, diagnoza prawdziwego wyprysku nie może być wykonana bez celu ogólnej klinicznej analizy krwi i moczu pacjenta. W przypadku niektórych wskazań można przeprowadzić badanie alergiczne i immunologiczne pacjenta.
Dodatek wtórnej infekcji w prawdziwej postaci choroby wymaga identyfikacji wrażliwości drobnoustrojów chorobotwórczych na niektóre środki przeciwbakteryjne. W tym celu przeprowadza się hodowle bakteryjne ekstraktów z eksudatu. W ciężkich postaciach choroby wykonuje się biopsję dotkniętych tkanek w obecności komórek atypowych. W przypadku odkrycia tego ostatniego przeprowadza się dodatkowe badania szczegółowe.
Leczenie prawdziwego wyprysku
Terapia terapeutyczna ostrej fazy prawdziwej postaci choroby polega na stosowaniu leków przeciwhistaminowych pierwszej generacji (Prometazyna, Chloropyramina). W następnym etapie leczenia stosuje się substancje lecznicze drugiego i trzeciego rzędu (Ebastin, Loratadin). W przypadku wyraźnego procesu zapalenia wskazane jest doustne podawanie leków steroidowych (betametazon, prednizolon). W tym przypadku niektórzy dermatolodzy w celu zmniejszenia wysięku wyznaczają domięśniowe wstrzyknięcia roztworu glukonianu wapnia.
Lokalne leczenie prawdziwego wyprysku obejmujestosowanie środków ściągających (garbnik, rezorcynol). Ponadto ostra faza uzasadnia zewnętrzne stosowanie silnych glikokortykosteroidów. Należy zauważyć, że ciągłe stosowanie tego rodzaju leków może powodować poważne komplikacje. W wyniku tego, gdy ostry stan choroby staje się mniej dotkliwy, pacjent jest przekształcany w leki o mniej wyraźnym działaniu farmakologicznym:
- dipropionian betametazonu;
- Hydrokortyzon;
- Deksametazon.
Dodatek wtórnej infekcji w prawdziwej postaci choroby wymaga wyznaczenia odpowiednich antybiotyków. Jeśli chodzi o manipulacje fizykoterapeutyczne, ważne jest, aby powiedzieć, że prowadzenie jakiejkolwiek techniki jest dozwolone tylko po śmierci ostrej fazy choroby i redukcji stanu zapalnego. Szczególnie skuteczne procedury dla prawdziwej postaci choroby są następujące:
- Magnetoterapia;
- ozonoterapia;
- krioterapia;
- fototerapia.
Leczenie prawdziwego wyprysku za pomocą środków ludowych
Takie środki mogą być stosowane wyłącznie po konsultacji ze specjalistą. Leczenie prawdziwego wyprysku za pomocą środków ludowych najlepiej wykonywać jako terapię towarzyszącą. Dotyczy to szczególnie ostrej fazy choroby, gdy istnieje wysokie ryzyko wtórnego zakażenia. Podczas remisji idiopatycznej można stosować środki ludowe. W tym przypadku bardziej skuteczne przepisy są następujące:
- Napar z czapli i żurawin. Równa ilość ziół powinna być wypełniona wrzącą wodą iNalegać przez godzinę. Gotowy produkt należy pobrać w 50 ml przed każdym posiłkiem.
- Kompresy ziemniaczane. Oczyszczone ziemniaki muszą być starte. Otrzymaną masę powinny być umieszczone w gazę i wycisnąć trochę umieścić na skórze. Procedurę należy powtarzać 4 razy dziennie.
Zapobieganie wypryskom
Leczenie i zapobieganie zaostrzeniom nie może być osiągnięte bez odpowiedniej pracy i odpoczynku. Zapobieganie wyprysk u dorosłych i dzieci zazwyczaj zmniejsza się, aby wyłączyć z żywności, diety, które wywołują reakcje alergiczne. Ponadto, istotne jest zapewnienie skoordynowanego specjalistycznej pielęgnacji skóry oraz w obecności ognisk przewlekłych zmian zakaźnych prowadzą terminowe rehabilitacji.
Zdjęcie egzemy
