Lozap - instrukcje stosowania leku

systemu złożonego leczenia nadciśnienia często obejmują leki Lozap (Lozap) antagoniści receptorów farmakologicznych grupa angiotensyny II. Efekt terapeutyczny odczuwalny jest po 6 godzinach od przyjęcia dawki, która jest przechowywana przez jeden dzień. Samoleczenie jest przeciwwskazane.

Skład Lozapy

leki powinny stanowić tylko uwolnienia - białe owalne tabletki, powlekane powłoki, przy czym stężenie substancji czynnej: 12,5, 50 lub 100 mg. Lozap's leki są pakowane w blistry po 10 sztuk. Opakowanie zawiera 3, 6 lub 9 blistrów, instrukcja obsługi. Skład chemiczny:

​​
Aktywny komponent Substancje Struktura skorupy
losartan potassium celuloza mikrokrystaliczna sepifilm biały,
talk makrogol
mannitol gipromelioza
krospowidon dwutlenek tytanu
dwutlenek krzemu koloidalny,
koloidalny dwutlenek krzemu
stearynian magnezu

Farmakologiczne działanie

Tabletki Lozap mają działanie przeciwnadciśnieniowe (obniżające ciśnienie krwi). Składnik losartanu potasu jest niepeptydowym blokerem receptorów AT2, który blokuje receptory AT1 i zapobiega wiązaniu z taką angiotensyną II. Zmniejszone wydzielanie wazopresyny, aldosteron, katecholamin, renina, przycięte początkowych objawów nadciśnienia i przerost lewej komory serca. Właściwości farmakologiczne tabletek Lozap:

  • zmniejszyć oporność naczyń obwodowych, tętnic;
  • mają umiarkowany efekt moczopędny;
  • znormalizować ciśnienie w małym okręgu krążenia krwi;
  • zapobiegają rozwojowi przerostu miokardium;
  • zwiększają tolerancję na aktywność fizyczną;
  • nie powoduje zespołu odstawienia.

W przypadku doustnego podawania pojedynczej dawki efekt terapeutyczny występuje po 6 godzinach. Zgodnie z instrukcją wskaźnik biodostępności wynosi 70-80%. W procesie transformacji biologicznej uwalniany jest aktywny metabolit o silnym działaniu przeciwnadciśnieniowym. Lozup jest wyświetlany przez nerki, nieistotne - niezmienione. Pigułki mają taki sam wpływ na organizm mężczyzn i kobiet, niezależnie od wieku.

Wskazania do stosowania Lozapy

Lek jest zalecany do stosowania w nadciśnieniu tętniczym. Instrukcje Lozap zawierają pełną listę wskazań medycznych:

  • przewlekłyniewydolność serca;
  • nefropatia cukrzycowa u pacjentów z cukrzycą;
  • ryzyko chorób sercowo-naczyniowych (profilaktyka ataków niedokrwiennych, udaru).

Sposób podawania i dawkowania

W przypadku nadciśnienia tętniczego pacjentowi przepisuje się 50 mg leku raz na dobę. Zalecaną dawkę należy przyjąć na 1 wizytę, najlepiej w pierwszej połowie dnia. Tabletka nie może go przeżuć, należy go połknąć w całości i zapytać dużą ilością wody. W przypadku braku dodatniej dynamiki, dawka ta zwiększa się dwukrotnie - do 100 mg Lozapy (również w przypadku 1 wizyty). Przebieg leczenia waha się od 3 do 6 tygodni, dostosowany indywidualnie. W niewydolności nerek i wątroby dawka zwiększa się stopniowo - w ciągu 2-3 tygodni.

Instrukcje specjalne

Pacjenci z marskością wątroby Lozap są zmniejszone, w przeciwnym razie wzrasta ryzyko zatrucia organizmu. W przypadku niewydolności nerek może wystąpić hiperkaliemia, dlatego ważne jest regularne monitorowanie stężenia potasu we krwi w trakcie leczenia (w razie potrzeby należy zmniejszyć dawkę). Inne wskazówki dla pacjentów opisano w instrukcji obsługi:

  1. W połączeniu z lekami wpływającymi na układ renina-angiotensyna u pacjentów ze zwężeniem nerek nie można wykluczyć zwiększenia stężenia kreatyniny i mocznika w osoczu krwi.
  2. Nie przedstawiono informacji dotyczących zarządzania pojazdem z leczeniem farmakologicznym w instrukcjach.
  3. Jeśli pacjent przyjmował leki moczopędne w przeddzień dnia, Lozap powinien być przepisywany z zachowaniem ostrożności.

Stosowanie w ciąży

Tabletki Lozap są kategorycznie przeciwwskazane w ciąży, ponieważ ich stosowanie w 2. i 3. trymestrze może powodować śmierć płodu, duże patologie wewnątrzmaciczne. Zgodnie z instrukcjami, podczas laktacji konieczne jest czasowe przerwanie karmienia piersią. Przez okres terapii medycznej, aby przenieść dziecko do zaadaptowanych mieszanin.

Interakcja lecznicza

Produkt medyczny Lozap uczestniczy w schemacie złożonej terapii chorób sercowo-naczyniowych. Informacje o interakcji leków:

  1. W połączeniu z lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas lub z potasem występuje hiperkaliemia.
  2. W przypadku jednoczesnego stosowania z flukonazolem lub ryfampicyną stężenie aktywnego metabolitu we krwi spada.
  3. Leki Lozap wzmacniają działanie terapeutyczne leków moczopędnych, IACF i adrenoblockerów.
  4. Lek przeciwnadciśnieniowy nie oddziałuje z warfaryną, erytromycyną, fenobarbitalem, cymetydyną, digoksyną.
  5. Jednoczesne podawanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych, na przykład Indometacyny, osłabia hipotensyjne działanie Lozapy.

Skutki uboczne Lozapy

W początkowej fazie leczenia mogą wystąpić działania niepożądane. Potencjalne skargi pacjenta zostały opisane w podręczniku aplikacji:

  • przewód pokarmowy: bóle brzucha, biegunka, nudności, zaparcia, wzdęcia, zapalenie żołądka, nudności, wymioty;
  • układ nerwowy: astenia, zawroty głowy, bezsenność, depresja, napady migreny, zaburzenia pamięci,parestezje, senność, wewnętrzny lęk, niedorozwój, drżenie kończyn;
  • narządy zmysłów: upośledzenie słuchu, wzrok, smak;
  • układ mięśniowo-szkieletowy: bóle stawów, drgawki, bóle mięśni, zapalenie stawów, ból barku, kolana, pleców lub kończyn;
  • układ oddechowy: zapalenie oskrzeli, duszność, zapalenie błony śluzowej nosa;
  • układ sercowo-naczyniowy: dławica piersiowa, bradykardia, tachykardia, arytmia, niedokrwistość, niedociśnienie zależne od dawki;
  • układ moczowo-płciowy: nieprawidłowa czynność nerek;
  • skóra: reakcje alergiczne, zwiększone pocenie;
  • inne: zapalenie wątroby, anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy.

Przedawkowanie

Kiedy systematycznie przekraczasz proponowane dawki, pojawiają się objawy tachykardii, niedociśnienie tętnicze, atak bradykardii nie jest wykluczony. Leczenie jest objawowe, na zalecenie specjalisty.

Przeciwwskazania

Tabletki Lozap nie są zalecane dla wszystkich pacjentów. Przeciwwskazania medyczne z instrukcji:

  • niedociśnienie tętnicze;
  • odwodnienie organizmu;
  • niewydolność wątroby;
  • wiek pacjenta poniżej 18 lat;
  • ciąża, laktacja;
  • hiperkaliemia;
  • złe wchłanianie glukozy-galaktozy, nietolerancja laktozy;
  • nietolerancja substancji czynnych leku.

Warunki sprzedaży i przechowywania

Tabletki Lozap są lekami na receptę, które można kupić w aptece. Zgodnie z instrukcją użytkowania przechowuj w chłodnym miejscu, niedostępnym dla dzieci, w temperaturze do 25 stopni.Okres trwałości - 2 lata.

Analogi

Jeśli lek powoduje działania niepożądane lub pogarsza samopoczucie pacjenta, należy go wymienić. Analogi i ich charakterystyka:

  1. Kozaryar. Jest to inhibitor ACE w postaci tabletek. Leki są zalecane w przypadku nadciśnienia. Zgodnie z instrukcją dawka początkowa wynosi 50 mg, zgodnie z certyfikatem jest podwojona.
  2. Prezartan. Lek jest zalecany do niedokrwienia serca, samego nadciśnienia tętniczego lub jako część złożonego leczenia.
  3. Senator. Lek jest zalecany u pacjentów z cukrzycą typu 2, przepisywanych na patologie sercowo-naczyniowe, ataki z nadciśnieniem.
  4. Lozartan. Zgodnie z instrukcjami pacjent otrzymuje 1 tabl. w stężeniu 50 mg na dzień. Dawki są dostosowywane w zależności od choroby, ciała.
  5. Lucky. Leki normalizują przepływ krwi po zastosowaniu pojedynczej dawki stabilizującej ciśnienie krwi.
  6. Lozarel. Jest to kompletny odpowiednik Lozapy. Skład chemiczny jest identyczny, sposób podawania i dawka również. Różnica w cenie - Lozarel jest droższa.

Lozap lub Laurent - tym lepiej

Oba leki są przepisywane pacjentom cierpiącym na nadciśnienie tętnicze i przewlekłą niewydolność serca. Zasada działania w ciele i skład chemiczny są takie same. Główną różnicą jest koszt leków. Cena tabletów Laurent jest dwukrotnie niższa. W każdym przypadku odpowiednie leki są przyjmowane indywidualnie przez lekarza prowadzącego.

Filmy

Informacje przekazane przezartykuły mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.