Lomflox - podręcznik aplikacji i analogi

zakaźnych i zapalnych procesów w organizmie, lekarze przepisać antybiotyk Lomfloks (Lomflox) szerokie spektrum. Wspomniany lek o silnych właściwościach przeciwbakteryjnych zaleca się infekcje stawów, tkanki miękkiej, górnych dróg oddechowych. Przed rozpoczęciem leczenia ważne jest, aby skonsultować się ze specjalistą.

Struktura i forma uwolnienia

Leki Lomfloks pojedynczej postaci dawkowania - jasnobrązowe tabletek, tabletek powlekanych powłoki. Blister jest podzielony na 4 lub 5 sztuk. Opakowanie kartonowe zawiera 1, 4 lub 5 blistry, instrukcje obsługi. Cechy składu chemicznego:

Nazwa elementów	Substancje czynne
Składnik czynny	Chlorowodorek lomefloksacyna (400 mg),
elementów pomocniczych	, laurylosiarczan sodu, skrobia, sól sodowa hlykolat glikolu propylenowego, stearynian magnezu, talk oczyszczony koloidalna bezwodna krzemionka, krospowidon, laktoza, poliwinylopirolidon
skład skorupy	hydroksypropylometyloceluloza, chlorek metylenu, izopropanol, dwutlenek tytanu

Farmakologiczne działanie

Lomfloks - syntetyczny fluorochinolon grupa przeciwbakteryjny środek o silnym działaniu bakteriobójczym. Aktywny składnik antybiotyku blokuje bakterie gyaz DNA, tworząc kompleks z tetrameru. Leki karane za replikację DNA, a tym samym zmniejszenie aktywności patologicznej, przyczyniają się do śmierci komórki bakteryjnej.

Lomfloks antybiotyki aktywne przeciw pewnej liczbie patogenów u - od jego umierającej gram bakterii tlenowych i Gram-ujemnych, chlamydia, Mycoplasma, Legionella, Ureaplasma. Lek jest niszczący dla drobnoustrojów, niewrażliwy na aminoglikozydy, penicyliny i cefalosporyny. Lomflox ma wyraźny efekt po antybiotykoterapii. (Streptococcus pneumoniae, grupy A, B, D, G), bakterie beztlenowe, Pseudomonascepacia, Ureaplasmaurealyticum, Mycoplasmahominis odporne na lomefloksacyna.

Lek jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego. Stężenie graniczne w osoczu osiąga 1-1,5 godziny po doustnym podaniu pojedynczej dawki. Okres półtrwania trwa 7 godzin (powolna eliminacja z krwi). Metabolity są wydalane przez substancje czynne w nerkach. W przewlekłej niewydolności nerek dzienną dawkę Lomflox dostosowuje się indywidualnie.

Lomflox jest antybiotykiem lub nie

Produkt leczniczy jest reprezentatywny antybiotyków ustrojowych fluorochinolony z przeciwbakteryjnego i bakteriobójczego działania w organizmie. Aktywny składnik pochodzenia syntetycznegoChlorowodorek lomefloksacyny jest grupą difluorochinolonową, ma właściwość akumulacji w tkankach, zmniejsza aktywność w środowisku kwaśnym.

Wskazania do stosowania

Antybiotyk Lomflox charakteryzuje się ogólnoustrojowym działaniem w organizmie. Instrukcja użytkowania zawiera pełną listę wskazań medycznych:

• infekcje dróg moczowych: zapalenie cewki moczowej, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek;
• infekcje narządów ENT: zapalenie ucha środkowego, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie płuc;
• ropne infekcje tkanek miękkich i skóry;
• infekcja kości i stawów, na przykład przewlekłe zapalenie kości i szpiku;
• gruźlica płuc;
• Salmonella, czerwonka, dur brzuszny, cholera;
• choroby przenoszone drogą płciową: rzeżączka, chlamydia;
• zapalenie jelit, zapalenie pęcherzyka żółciowego;
• oparzenia;
• zapobieganie infekcjom dróg moczowych i dróg oddechowych;
• zapalenie spojówek, zapalenie powiek i spojówek, zapalenie powiek (krople do oczu);

Sposób podawania i dawkowania

Szczegółowa instrukcja stosowania Lomflox opisuje czas trwania terapii lekowej, w zależności od charakteru procesu patologicznego. Leki należy połykać w całości, nie żuć wcześniej, pić dużo płynów. Dawka standardowa - Lomflox 400 mg, co odpowiada 1 tabletce. Liczba przyjęć - 1 raz dziennie. Zgodnie z instrukcją przebieg leczenia zależy od choroby:

• porażka skóry - 10-14 dni;
• ostra chlamydia - 14 dni;
• infekcje dróg moczowych - 3-14 dni;
• nawracające zapalenie oskrzeli - 7-10 dni;
• ostra chlamydia, niepowikłana rzeżączka - 14 dni;
• gruźlica - 28 dni;
• nawracająca chlamydia - 14-21 dni.

, wspomniany środek przeciwwirusowy stosowany w celu zapobiegania infekcji układu moczowo-płciowego i górnych dróg oddechowych, przed diagnozą planowany zabieg chirurgiczny. Zgodnie z instrukcją użytkowania, pacjentowi przepisano doustnie 1 tabletkę. 2-6 godzin przed operacją lub przed badaniem klinicznym. Samoleczenie jest przeciwwskazane.

Interakcje lecznicze

leki cyprofloksacyna, pefloksatsina, ofloksacyna i lomefloksacyna hamują wzrost Mycobacterium tuberculosis samodzielnego stosowania (szybko wchłaniany do krwi). Podczas gdy Lomflox jest przepisywany w kompleksowym schemacie leczenia. Zgodnie z instrukcjami nie można wykluczyć farmakologicznego oddziaływania niektórych grup farmakologicznych:

1. środek zobojętniający kwas, sukralfat, witaminy, leki, glin, żelazo, magnez spowalniają wchłanianie lomefloksacyny.
2. leczenie gruźlicy zabronione Lomfloksa kombinację ryfampicyny lub zwiększone ryzyko zatrucia.
3. Jednoczesne podawanie z streptomycyną, izoniazydem, pirazynamidem nie jest zabronione.
4. oporności krzyżowej z cefalosporyny, penicyliny, aminoglikozydy, metronidazol i kotrimoksazol nieobecny.
5. leki, które blokują wydzielanie rurowego, probenecyd, powolne wycofywanie lomefloksacyny.
6. Ten lek zwiększa sięEfekt terapeutyczny antykoagulantów zwiększa toksyczność NLPZ.
7. zabronione jednoczesne stosowanie antybiotyków i alkoholu.

Efekty uboczne ,

Lomfloks produkt leczniczy powoduje niekorzystne zjawiska, które wpływają na zdrowe narządy wewnętrzne i systemy pogorszyć stan zdrowia pacjenta. Instrukcje użycia znajduje się pełna lista skarg pacjenta

• przewodu pokarmowego: mdłości, wymioty, drgawki, niestrawność, suchość w ustach, biegunka, zaparcie, odbarwienie języka;
• Układ nerwowy: drżenie kończyn, zmęczenie, ból głowy, pobudzenie, niepokój, zwiększone zmęczenie, zawroty głowy, skurcze mięśni, parestezje;
• , układ sercowo-naczyniowy: bradykardię, niedociśnienie, tachykardia, skurcze dodatkowe, zaburzeń mózgowo-naczyniowych, dusznicy bolesnej;
• Układ mięśniowo-szkieletowy: bóle mięśni, skurcze mięśni łydki, ból stawów, ból pleców;
• , układ moczowy, częste chęć toalety, trudności w oddawaniu moczu, wielomocz, bolesne oddawanie moczu oraz inne choroby nerek;
• Skóra: zaczerwienienie skóry, świąd, obrzęk, nadwrażliwość na światło, pokrzywka;
• Inne: gorąca do twarzy, pocenie się, pragnienie, suchość błony śluzowej jamy ustnej, skurcz oskrzeli, kaszel, plwocina gałęzi przerwane, nadmierne wydzielanie śliny (naruszenie wydzielanie gruczołów ślinowych).

Przedawkowanie

w regularnych codziennych dawkach przekraczających Lomfloksa rozwija omamy wzrokowe, drżenie kończyn, zaburzenia oddychania, nieskurcze Pacjenci niepokoją się atakami na nudności, przedłużającymi się wymiotami. Przy takiej symptomatologii konieczne jest płukanie żołądka, przyjmowanie sorbentów doustnie, prowadzenie terapii objawowej, rehydratacja. Hemodializa charakteryzuje się niską skutecznością. Dalsze leczenie jest objawowe.

Przeciwwskazania

Stosowanie leku Lomflox nie jest dozwolone u wszystkich pacjentów. Podręcznik zawiera listę przeciwwskazań, których nie zaleca się naruszać:

• epilepsja;
• skłonność do występowania przed sądem;
• okres ciąży, laktacja;
• wiek do 15 lat;
• miażdżyca mózgu;
• marskość wątroby;
• nadwrażliwość organizmu na substancje czynne leku.

Warunki sprzedaży i przechowywania

Tabletki Lomflox są lekami na receptę sprzedawanymi w aptece. Zgodnie z instrukcją użytkowania, należy przechowywać lek w suchym, ciemnym miejscu w temperaturze do 25 stopni. Okres trwałości - 3 lata.

Analogi Lomfloxa

Jeśli antybiotyk wywołuje skutki uboczne i pogarsza stan pacjenta, należy go zastąpić analogiem. Rzetelne leki i ich krótka charakterystyka:

1. Xenacquin. Są to pigułki stosowane wewnętrznie, zalecane w procesach zakaźnych i zapalnych u pacjentów w wieku powyżej 18 lat. Zgodnie z instrukcjami pacjent otrzymuje 1 tabl. dziennie Przebieg leczenia zależy od choroby.
2. Lomatzin. Jest to środek przeciwdrobnoustrojowy grupy fluorochinolonów o działaniu bakteriobójczym. Zgodnie z instrukcjami, należy wziąć 400-800 mg na 2-3codzienne przyjmowanie Przebieg leczenia wynosi 7-10 dni.
3. Lomefloxacin. Tabletki pokryte powłoczką są przeznaczone do nieskomplikowanych procesów zakaźnych narządów ENT i tkanek miękkich. Dzienna dawka - 1 zakładka. W razie potrzeby zwiększa się do 2 stołów.
4. Lofox. Zalecana jest grupa antybiotyków z grupy fluorochinolonów dla pacjentów w wieku powyżej 18 lat. Zgodnie z instrukcją wypij 1 tabl. dziennie przez 7-14 dni.
5. Maksakvin. Pigułki wymagane do infekcji dróg moczowych, skóry i tkanek miękkich. Leki są przepisywane pacjentom w wieku powyżej 18 lat. Dzienne dawki i sposób użycia opisano w instrukcjach.
6. Ocacin. Ten preparat przeciwbakteryjny w postaci kropli do oczu do stosowania w okulistyce. Zgodnie z instrukcją, każde oko powinno być podane w 1-3 kroplach w zależności od wskazań medycznych.

Opinie

Viktor, 42 lata

Pill Lomflox z zapaleniem gruczołu krokowego, wypiłem dwutygodniowy kurs. Lek działa świetnie, działa szybko i bez skutków ubocznych. Ponieważ mam przewlekłą chorobę nerek, lekarz dostosował dawkę indywidualnie. Udało mi się przywrócić moje oddawanie moczu, pozbyć się bolesnych uczuć i dyskomfortu.

Irina, 36 lat

Przyjmowanie antybiotyku Lomflox z ostrym zapaleniem pęcherza moczowego. Główna zaleta medycyny: konieczne jest picie tabletki raz dziennie. Po więcej nie mam dość czasu, a ja na zawsze zapomnę o leczeniu. W przypadku tych leków nie pojawiły się takie problemy. Ból podczas oddawania moczu był trzeciego dnia, wciąż mijałem tydzieńOczywiście na zalecenie lekarza.

Ivan, 45 lat

Lek Lomflox powoduje zaburzenia trawienia. Dla mnie został mianowany na zapalenie gruczołu krokowego, więc był zaniepokojony dopiero po rozpoczęciu kursu. Leki są niedrogie, ale nie mogę ocenić wydajności. Musiałem szybko odebrać analog, ponieważ stan pogorszył się z powodu ataków biegunki, bólu brzucha i wzdęć.

Informacje zawarte w tym artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.