Świerzbowce - objawy i leczenie

Choroby pasożytnicze powodują wewnętrzny dyskomfort pacjenta, powodują jego nerwowość i irytację. Niektóre z nich są konsekwencją wpływu czynnika społeczno-rodzinnego, ale nie jest konieczne wykluczenie innych przyczyn choroby. Jeśli na czas nie pozbędziesz się szkodliwych pasożytów na ludzkim ciele, przenikają one do krwi i wywołują poważne komplikacje ze zdrowiem. Świerzb u ludzi może występować w każdym wieku, a leczenie zachowawcze powinno być kompleksowe. Samo leczenie jest całkowicie wykluczone.

Co to jest roztocza świerzbowca

Mały pasożyt, który jest czynnikiem powodującym świerzb, jest oficjalnie nazywany roztoczem roztoczy. Pierwsze informacje na temat tego patogennego mikroorganizmu pojawiły się ponad 2500 lat temu, ale w tamtych czasach ludzie nie wiedzieli, jak się go pozbyć (w historii cele epidemii odnotowano w różnych regionach). W 1834 roku mężczyzna otrzymał szczegółowy opis świerzbu i jego cyklu życia. Na zewnątrz jest to mały pasożyt, który można uznać tylko pod spodemmikroskop. Długość samicy osiąga 0,5 mm, a jej cykl życia odpowiada 30 dniom (samce płci męskiej żyją mniej).

Pod mikroskopem roztocza przypominają żółwia, mają spłaszczone podłużne ciało pokryte licznymi łuskami i pąkami. Do ciała tego stawonoga przymocowane są 4 pary kończyn: 2 z przodu z dużą liczbą stawów i 2 z tyłu środkowej. Jedna taka struktura stawowa zawiera specjalną trąbkę z przyssawką, druga - 3 gwoździe do promocji pod skórą i powstawanie świerzbu, widoczne w oględzinach. Wewnątrz między kończynami przednimi znajduje się otwór doustny.

W ślinie tych szkodliwych stworzeń istnieje specjalny enzym proteolityczny, który rozpuszcza keratynę w skórze (tworząc w ten sposób widoczną świerzb). W wyniku reakcji powstaje lizat, który zasila świerzb roztoczy. Główny ruch łamie samicę, która składa jaja. Dodatkowe gałęzie są dziełem mężczyzn, w których żyją tymczasowo.

Cykl życia

Świąd swędzi za wyborem miejsca przebywania tych obszarów skóry, które są bardzo wrażliwe, łatwo zranione. Po dotarciu do ludzkiej skóry, cykl życia świerzbu (zwanego także świerzb) obejmuje następujące etapy, stopniowo zmieniające się nawzajem:

  1. Na powierzchni skóry znajduje się nawożenie. W tym celu samica przegryzuje skórę, przenikając do środka. Mężczyźni podążają za nią. Ukąszenie roztoczy jest praktycznie nierozpoznawalne, więc ludzie nawet nie podejrzewają infekcji.
  2. Przeprowadzka, samica składa jaja w świerzbie,mając na uwadze, że samce praktycznie natychmiast po zapłodnieniu giną (rozkładają się, powodując rozległe ogniska zakażenia). W ciągu dnia samica składa 2-3 jaja, a jego cykl życia wynosi 25-30 dni.
  3. Po 4 dniach od jaj larwy wylęgają się, co, jedząc już z krwią, przenosi się do górnej warstwy naskórka, gdzie obserwuje się proces linienia, przemiany w nimfy i dorosłych. To około 10 dni.
  4. Odporność pacjenta skutecznie zwalcza tę chorobotwórczą florę, dlatego tylko 10% potomstwa wspiera witalność, co zwiększa szanse pacjenta na pozytywną dynamikę dzięki terminowemu leczeniu.
  5. Ważne jest, aby zrozumieć, że świerzbowce są przenoszone przez zapłodnione samice. Kiedy osoby dorosłe mieszają się, osoba staje się zakaźna, powinna być odizolowana od zdrowych ludzi, aby uniknąć epidemii. Tak zaczyna się kwarantanna.

Sposób transmisji

Świerzb może podtrzymać żywotność w środowisku przez długi czas. Grupa ryzyka w równym stopniu dostaje dorosłych i dzieci, zwłaszcza jeśli odporność jest patologicznie osłabiona. Możliwe sposoby przenoszenia patogennych mikroorganizmów przedstawiono poniżej:

  1. Kontakt z ciałem. Istnieje infekcja w transporcie i innych miejscach publicznych, z walką lub kolizją z nosicielem pasożyta.
  2. Kontakt seksualny. W tym okresie występuje maksymalny kontakt fizyczny, a zatem wysokie prawdopodobieństwo zakażenia kleszczem.
  3. Kontakt w gospodarstwie domowym. W tym przypadku jest to naruszenie zasad higieny osobistej, wykorzystanie środkówżycie zainfekowanych ludzi.

Objawy świerzbu u ludzi

Gdy skóra wnika w świerzb, charakterystyczne objawy choroby nie pojawiają się natychmiast. Okres inkubacji trwa kilka dni lub tygodni. Początkowo objawy są słabo wyrażone, ale stopniowo zwiększa się ich intensywność. Zwróć uwagę na następujące zmiany w wyglądzie i ogólnym samopoczuciu:

  1. Reakcje alergiczne. Po kontakcie z kleszczem pacjent skarży się na katar, łzy, plamy na ciele, zwiększony obrzęk skóry właściwej, swędzenie i pieczenie.
  2. Objawy niestrawności z zaburzeniami trawienia. Istnieją dolegliwości związane z nudnościami, bólami brzucha w żołądku, nie ma możliwości ataków wymiotów.
  3. Świerzb. Są to cienkie linie koloru białego lub szarego, wyraźnie różniące się od ogólnego odcienia skóry, widoczne gołym okiem.
  4. Temperatura. Możliwe jest zakłócenie reżimu temperatury ze znakiem na termometrze 37,5 stopni i więcej.
  5. Rano na głowie. Taki symptom jest charakterystyczny tylko dla dzieci, gdy świerzb przenika przez strzyżenie, a jego ukąszenia pozostawiają małe rany. Cyrki zbyt mocno swędzą, swędzą, krwawią.

Oddzielnie konieczne jest izolowanie charakterystycznych świerzbowców na skórze, które są reprezentowane przez małe wgłębienia wypełnione cieczą. Z czasem (w przypadku braku odpowiednio dobranego leczenia) występują ropnie i pęknięcia w ciele, nie można wykluczyć występowania owrzodzeń krwi. Te ostatnie pokryte są skorupą, która jest silnie swędząca i swędząca, dostarczanapacjenci mają wewnętrzny dyskomfort.

Zwiedzanie świerzbu roztocza

Pasożyty poruszają się powoli w naskórku, podczas gdy szkorbut porusza się. Zewnętrznie jest to cienka linia o małej długości, która przyciąga uwagę pacjenta podczas oględzin skóry. Jedna gałąź to 8 strupów o długości od 1 do 3 cm. Często zdarzają się takie "labirynty" między palcami, pośladkami, pod pachami. Obszary klęski to przednia część brzucha, łokci, nadgarstków, gruczołów mlecznych, twarzy, przedramion, stóp, a nawet zewnętrznych narządów płciowych.

Rodzaje świerzbu u ludzi

W przypadku podejrzenia świerzbu pacjent powinien skontaktować się z dermatologiem, przejść badania w celu wykrycia patogennej flory i określić konkretne gatunki pasożyta. Klasyfikację tych stawonogów przedstawiono poniżej:

  1. świerzbkowaty (typowy) świerzb. Patologie ogniskowe są zlokalizowane w zgięciu pachwiny, pod pachą i łokciu, reprezentowane przez guzy, pieczęcie i wysypki skórne.
  2. Ukryty. Objawy są słabe, więc zdiagnozuj tę postać świerzbu i na czas zacznij traktować ją problematycznie.
  3. Skomplikowane. Towarzyszy temu dodatkowo infekcja wtórna, przepływ procesów ropnych.
  4. Norweski. Grupa ryzyka została dotknięta przez pacjentów z niedoborem odporności lub przewlekłych chorób skóry, podczas patologii rozrodu cynku jest duża.

Komplikacje

Jeśli leczenie zachowawcze jest niewłaściwie umieszczone lub pominięte, lekarze niewyeliminować nawrót. Ponadto niepożądane jest przeczesywanie stanu zapalnego skóry, w przeciwnym razie dochodzi do infekcji wtórnej. Potencjalne komplikacje zdrowotne przedstawiono na poniższej liście:

  • świerzb sferyczny lub dyskretny (skomplikowany);
  • post-spirometryczne zapalenie skóry (występuje w wyniku nadmiaru w organizmie przeciwko czynnikom pasożytniczym);
  • albuminuria (skok białka w moczu z zaburzeniami czynności nerek);
  • ropne zapalenie skóry (ropne zmiany skórne);
  • przekrwienie skóry (pojawienie się czerwonych plam na ciele);
  • wyprysk drobnoustrojów z powstawaniem owrzodzeń, zwilżanie;
  • intensywne reakcje alergiczne;
  • sepsa.

Diagnostyka

Pierwsza praca dermatologa przeprowadza badanie podstawowe pacjenta (oględziny ośrodków patologii), które przeprowadza zbieranie wywiadu, bada teraźniejszość w konkretnym obrazie klinicznym skargi. Dalsze metody badania klinicznego przedstawiono poniżej:

  • badanie mikroskopowe z pobieraniem wymazu z dotkniętego obszaru i użyciem oleju mineralnego;
  • pobieranie warstw z wymazu z grudek i pęcherzyków, płytek paznokciowych;
  • destylacja alkaliczna;
  • cienkie plasterki;
  • metoda diagnostyczna obejmująca próbne leczenie lekami przeciw twardzinie.

Lecznicze leczenie świerzbu u danej osoby

Jeśli zdiagnozowana zostanie świerzb na ciele ludzkim, leczenie zachowawcze powinno być na czas. Głównym celem stosowania leków, środków medycyny alternatywnej - w celu zmniejszenia aktywności jelit, aby temu zapobiecdo dalszej reprodukcji. Przy właściwym doborze leków możesz produktywnie niszczyć nie tylko dorosłych, ale także jaja, larwy, nimfy. Inne zalecenia medyczne przedstawiono poniżej:

  1. Konieczne jest leczenie nie tylko pacjenta, na ciele którego znaleziono szkorbut, ale także osób, które miały z nim kontakt.
  2. W okresie intensywnej terapii zabrania się myć mydłem, zmieniać bieliznę pościelową, korzystać z higieny innych osób i artykułów gospodarstwa domowego.
  3. Gwoździe muszą zostać krótko przycięte, aby roztocza nie wnikały w płytkę paznokcia. Nie myć rąk po użyciu anty-głowy.
  4. W okresie leczenia zachowawczego dopuszcza się stosowanie ciepłych pryszniców, a narkotyki można stosować głównie w nocy.
  5. Leczenie powinno być nadzorowane przez kompetentnego specjalistę, który w odpowiednim czasie reaguje na reakcję alergiczną na jeden lub inny składnik leku.
  6. Paznokcie i pościel osoby zakażonej są traktowane przez gotowanie (jest ono myte w bardzo gorącej wodzie, po czym jest z konieczności przetwarzane).
  7. Osoby mające kontakt z zakażonymi pacjentami powinny przejść leczenie profilaktyczne.
  8. W przypadku masowej śmierci roztoczy jedynie nieprzyjemne objawy nasilają się, więc bez użycia leków przeciwhistaminowych nie można tego zrobić.
  9. Jeśli objawy choroby minęły, nie należy zaprzestać leczenia zachowawczego. W przeciwnym razie lekarze nie wykluczają powtórnego nawrotu.
  10. Narkotyki są pocierane za pomocą ruchów masażu, ważne jest, aby nie uszkodzić stanu zapalnego skóry,wyeliminować przywiązanie wtórnej infekcji.

Przygotowania

Podejście do problemu zdrowotnego jest kompleksowe. Używanie niektórych leków przeciwłupieżowych nie wystarcza, aby przyspieszyć proces regeneracji. Dlatego lekarze zalecają następujące kierunki farmakologiczne:

  • maści i płyny do stosowania zewnętrznego: Permetrin, Lindane, Spregal i Ivermectin;
  • leki przeciwhistaminowe: pheni- nil, tavegil, suprastin;
  • antybiotyki i leki przeciwwirusowe.

Wybór leku na świerzb jest świetny, ale pierwszą rzeczą, którą musisz indywidualnie skonsultować z lekarzem. Poniżej znajdują się najskuteczniejsze środki zaradcze dla świerzbu domowego:

  1. Medifax. Koncentrat do przygotowania emulsji. Kompozycję należy rozcieńczyć ciepłą wodą, a następnie nakładać na ognisko zmian 1 raz dziennie przed snem. Pojedyncza dawka - jedna trzecia fiolki. Zaleta: choroba trwa 3 dni. Wada: ryzyko wystąpienia reakcji alergicznych.
  2. Benzoesan benzylu. Lek jest dostępny w postaci maści i emulsji, jest niezawodnym środkiem świerzbu. Aby zastosować kompozycję zaleca 2 razy dziennie przez 5-7 dni. Zalety: Miękka akcja bez efektów ubocznych. Brak: można tylko niszczyć dorosłe osobniki świerzbu, larwy ratują swoje życie.
  3. Maść siarki. Jest znany z miejscowego środka antyseptycznego, przeznaczonego do użytku zewnętrznego. Optymalny przebieg leczenia - 5 dni, w ciągu dnia należy leczyć ogniska patologii rano i wieczorem, nie spłukując wodą. Zalety: przystępna cenalek, szybki efekt, lekarstwo dla dzieci. Brak: medycyna nie pomaga wszystkim pacjentom.
  4. Krotamiton. Lek może być stosowany zewnętrznie. przebieg leczenia - 2 dni, procedura powinna być przeprowadzona rano i wieczorem. Leczenie jest dozwolone dla dzieci od 2 miesiąca życia, nie ma przeciwwskazań w czasie ciąży. korzyści: delikatne działanie, szybki wynik. Wady leczenia są nieobecne.

Jak pozbyć się roztoczy świerzbu przy pomocy środków ludowych

Medycyna alternatywna pomaga również w eliminacji szkodliwych pasożytów, ale są one stosowane znacznie rzadziej lub są stosowane jako leki dodatkowe jednocześnie z lekami. Aby przyspieszyć proces odzyskiwania, przepisy ludowe są sprawdzane poniżej:

  1. Czystość. Łącz trawę wstępnie suszoną i posiekaną z wazeliną w równych proporcjach. Przygotowujemy leki do leczenia ognisk patologii rano i wieczorem przez 5-7 dni bez przerwy.
  2. Kwas chlebowy. Napoje można gotować w domu lub kupować w sklepie. Wlać do małego pojemnika, sól. Opuść chore ręce w wannie lub zatrzymaj stopę, przytrzymaj przez 20 minut.
  3. Smoła brzozowa. W równych proporcjach połącz smoły, wstępnie rozdrobnione komercyjne mydło, świstak, proszek siarki. Mieszaj, doprowadzaj mieszaninę do jednorodności, energicznie wcieraj ją w skórę rano i wieczorem przez 5 dni.
  4. Liść laurowy. Ten naturalny składnik musi zostać wstępnie rozdrobniony, w połączeniu z olejem roślinnym w tym samymproporcje Zastosuj jednorodną kompozycję do wcześniej umytych i wysuszonych obszarów skóry rano i wieczorem, nie płucz. Pozytywną dynamikę obserwuje się na trzeci dzień. Traktuj w ten sposób przez okres do 7 dni.

Z dodatkiem infekcji bakteryjnej efekt środków ludowych jest słaby, przeciętny. Musisz skorzystać z antybiotykoterapii, w przeciwnym razie obraz kliniczny tylko się nasili. U pacjenta rozwija się posocznica, nie można wykluczyć nagłego zgonu. W nieskomplikowanych przypadkach możliwe jest rozwiązanie problemu zdrowotnego bez konieczności stosowania dodatkowych leków.

Dezynfekcja świerzbu w domu

Pierwszy przypadek pacjenta należy odizolować w oddzielnym pomieszczeniu, zapewnić mu osobisty ręcznik, naczynia i komplet pościeli. W pokoju, w którym się znajduje, należy codziennie czyścić roztwór mydła sodowego. Inne przydatne zalecenia dotyczące dezynfekcji przedstawiono na poniższej liście:

  1. Rzeczy osobiste pacjenta podczas mycia należy gotować przez kilka minut, po wyschnięciu, prasować po obu stronach.
  2. Dziecięce zabawki, buty, książki, czasopisma są pakowane w hermetyczne torby z dodatkiem środków antyseptycznych i dezynfekujących.
  3. Wszystkie powierzchnie w mieszkaniu należy poddać dalszej obróbce roztworem alkalicznym, 2% roztworem chlorofosu lub 0,3% emulsji Carbofos.

Zapobieganie

Świerzbowce wywołują nieprzyjemną chorobę, której lepiej zapobiegać w odpowiednim czasie. Dotyczy to szczególnie osób, których mieszkanie jest zainfekowaneczłowiek Musisz ograniczyć kontakt z potencjalnymi źródłami infekcji. Poniżej znajduje się kilka typowych środków zapobiegawczych:

  • dezynfekować wszystkie rzeczy osobiste;
  • leczyć pokój antyseptykami;
  • regularnie brać prysznic;
  • w celu wzmocnienia odporności;
  • mają produkty higieny osobistej, naczynia.

Filmy wideo

Informacje podane w artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.