Typy HPV 16 i 18 u kobiet - sposoby zakażenia i przeniesienia, diagnoza, ryzyko rozwoju onkologii

Niektóre brodawki, ostre brodawki i brodawki są uważane za wady kosmetyczne, inne - należą do kategorii śmiertelnych. Naukowcy zidentyfikowali związek pomiędzy pojawieniem się typów 16 i 18 HPV u kobiet i rozwojem raka szyjki macicy. Czas, aby zatrzymać chorobę, konieczne jest, aby wiedzieć, jak się okazuje wirusa brodawczaka ludzkiego, gdzie mogą zarazić i jakie badania zrobić.

Najbardziej niebezpieczne rodzaje osób wewnętrznie przesiedlonych

Obecnie badane około 100 rodzajów wirusa brodawczaka ludzkiego, które są podzielone na trzy grupy: neonkohenni, niskiego i wysokiego ryzyka zachorowania na raka. Ostatnio szczepy są najbardziej niebezpieczne, ponieważ z czasem łączą się z DNA komórek ludzkich, prowokując agresywny wzrost i namnażanie się nieprawidłową tkankę. Wirusy te obejmują, 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59, 68. W przypadku zwyrodnienia u kobiet z HPV 16 i 18 typu często prowadzą do эrozyyam i raka szyjki macicy mężczyźni, szczepy te wywołują onkologię układu moczowo-płciowego.

Co to jest typ HPV 16 i 18 u kobiet

Ludzki wirus brodawczaka typu 16 i 18 jest warunkowo patogennym szczepem niekomórkowym. W zainfekowanymistnieją one w dwóch postaciach: łagodne, gdy HPV żyje poza chromosomem gospodarza, a złośliwe, gdy DNA wirusa pasożytuje na ludzkim genomie, powoduje zmianę w strukturze i dysplazji tkanek miękkich. Częściej szczepy mogą być zlokalizowane na delikatnej skórze w okolicy odbytu, kanału szyjki macicy, warg sromowych, na błonach śluzowych.

Sposoby przekazywania danych

Niezabezpieczony stosunek seksualny jest najczęstszą przyczyną pojawienia się wirusa w ciele. Jednocześnie szkodliwe szczepy mogą być przenoszone zarówno na seks oralny, jak i analny. Specjaliści twierdzą, że aborcje zwiększają ryzyko infekcji. W niektórych przypadkach możliwe są inne warianty przeniesienia zakażenia:

  • Kontakt do domu. Stosowanie ogólnych środków higieny, odzieży - inny powszechny sposób infekcji. Szczepy onkogenne przenikają do krwi przez otwarte rany, zadrapania lub otarcia na ciele.
  • Zadaje samemu sobie. Golenie promuje szybkie rozprzestrzenianie się infekcji przez organizm. Jeśli uderzysz w brzytwę ze wzrostem pod pachami, a następnie przeniesiesz się do strefy intymnej, może to wywołać pojawienie się brodawek w genitaliach. Lekarze zalecają, aby kobiety, które mają wirusa brodawczaka ludzkiego typu 16 lub inne szczepy wysoce onkogenne, powinny używać jednorazowej maszynki do golenia i za każdym razem zmieniać narzędzie do higienicznego traktowania nowego miejsca na ciele.
  • Przeniesienie z matki. Jeśli stwierdzono obecność typów 16 i 18 HPV u kobiety w ciąży, stwierdzono wysokie prawdopodobieństwo przeniesienia na dziecko podczas porodu.

Objawy i oznaki zakażenia

Papillomavirus 16 i HPV 18 u kobietmoże istnieć w ciele bez widocznych objawów od lat i objawiać się tylko pod wpływem określonych czynników (osłabienie odporności, ciąża, zaostrzenie chorób somatycznych). Tylko lekarze mają 4 fazy choroby:

  • Okres inkubacji. Etap, w którym szczep jest już obecny w ciele, ale odporność "utrzymuje" jego reprodukcję. W prawie 90% przypadków, przy wsparciu sił ochronnych, organizm sam usuwa wirusa przez 6-12 miesięcy.
  • Objawy kliniczne. Pierwsze części ciała cierpią na delikatną i delikatną skórę: powieki, narządy płciowe, usta. Na skórze występują ostre, okrągłe lub szorstkie brodawki, czasem na błonie śluzowej krtani widać wzrost. Wykrywanie choroby na tym etapie rozwoju pomaga lekarzom w specjalnych badaniach.
  • Dysplazja tkanek miękkich. Szczepy DNA są wprowadzane do ludzkiego genomu i stopniowo zmieniają strukturę zdrowych komórek. Niezwykłe wzrosty mnożą się, łączą w grupy.
  • Rozwój onkologii. Tkanki ciała nieodwracalnie mutują, rozwijając najbardziej niebezpieczną - inwazyjną formę raka. Jeśli na błonie śluzowej pochwy pojawiają się brodawki, na tym etapie występuje ból po stosunku płciowym, dyskomfort przy oddawaniu moczu, krwawe upławy, nieświeży oddech.

Diagnostyka

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z objawów opisanych powyżej, kobieta powinna natychmiast skontaktować się z ginekologiem. Jeżeli kontrola wzrokowa podejrzewa reprodukcję wirusa brodawczaka ludzkiego, wymagane będą dodatkowe badania przesiewowe:

  • Kolposkopia. Kontrola wzrokowa szyjki macicy, którą przeprowadza się za pomocą specjalnego urządzenia - kolposkopu. Metoda pomaga szczegółowo objaśnić strukturę błony śluzowej, aby powiększyć obraz i zauważyć obecność akrecji, jeśli jest obecna.
  • Badanie cytologiczne. Do analizy pobrano wymaz z pochwy kobiety. Kryterium obecności wirusa brodawczaka jest obecność zmodyfikowanych komórek - dyskrasitów lub kolki. Wynik ze wskaźnikami 1-2 oznacza, że ​​wszystko jest w porządku, trzy to przepisane badanie histologiczne, 4-5 - mówi obecność złośliwych komórek.
  • Badanie histologiczne. Aby to wykonać, kobiety biorą mały kawałek materiału. Otrzymany biomateriał jest badany pod mikroskopem i określa, czy zmienione komórki zostały uszkodzone przez wirusa.
  • Badanie krwi - wczesna metoda diagnostyczna. Materiał z badań służy żylnej krwi. Analiza pomaga w ustaleniu obecności przeciwciał kobiecych na wirusa brodawczaka w organizmie. Test nie wykazuje całkowitego stężenia HPV i nie pozwala na 100% dokładność w celu określenia jego rodzaju.
  • Metoda hybrydowego przechwytywania lub test cyfrowy. Nowa i absolutnie dokładna metoda diagnostyczna. Wskazuje, czy u kobiet występuje typ 16 wirusa brodawczaka, pomaga określić jego stężenie w organizmie, aby określić onkogeniczność. Jako biomateriał stosuje się parch z błoną śluzową.
  • PCR (reakcja łańcuchowa polimerazy). Materiałem do badań jest rozmaz z błony śluzowej, czasami krew lub mocz. Dzięki tej metodzie lekarz może określić DNA wirusa, nawet w indywidualnych zmianachkomórki W przypadku kobiet w wieku powyżej 30 lat analizę tę przeprowadza się za pomocą testu cytologicznego.
  • Badanie reakcji na błony śluzowe pochwy. Macicę leczy się specjalnym roztworem. Jeśli występuje HPV, na błonie śluzowej znajduje się mozaika. Test ten jest istotny tylko w przypadku wewnątrznaczyniowego umiejscowienia brodawczaków.

W przypadku pacjenta wszystkie testy na obecność wirusa HPV są bezbolesne, nie powodują urazów i wymagają minimalnego szkolenia. W ciągu 3 dni przed dostarczeniem biomateriału konieczne jest porzucenie antybakteryjnych produktów higieny osobistej, zaprzestanie picia leków przeciwwirusowych, nie stosowanie pigułek antykoncepcyjnych, maści pochwowych, żeli, świec. W dniu porodu pożądane jest, aby nie oddawać moczu 2 godziny przed materialnym ogrodzeniem. Badanie krwi jest wykonywane na czczo. Dwa dni przed analizą kobiety powinny powstrzymać się od stosunku seksualnego.

Leczenie

Po ustaleniu dokładnej diagnozy lekarz wybierze optymalny schemat leczenia. Leczenie HPV typu 16 u kobiet jest powszechne lub lokalne. Podczas wykrywania komórek nowotworowych lub przedrakowych stosowane są terapie lokalne: metoda niszcząca (natychmiastowe usunięcie nowotworu za pomocą lasera, prąd elektryczny) i leczenie chirurgiczne. Wybór sposobu usuwania zależy od tego, gdzie zlokalizowany jest guz i od tego, jak wirus udało się zmutować.

Ogólne leczenie polega na przejściu terapii immunostymulującej. Aby uzyskać maksymalny efekt, kobiety są zachęcane do porzucania złych nawyków, uprawiania gimnastyki leczniczej, normalizacji diety. Mogą jednak zostać wyznaczeniimmunomodulatory, kompleksy mineralne lub witaminowe. Jeśli HPV miał czas, aby wyrosnąć na złośliwą postać, brodawki są chirurgicznie usuwane, radioterapia i chemioterapia są wykonywane, aby zapobiec możliwym nawrotom.

Leczenie lekami

W trakcie ogólnej terapii zalecany jest przebieg immunomodulatorów. Jeśli nosiciel HPV wykryje ogniska zapalenia układu moczowo-płciowego, podczas leczenia można zastosować dodatkowe leki przeciwzapalne. Jedyny lek, który całkowicie leczy u szczepu 16 lub 18 wirusa brodawczaka u kobiet, nadal nie istnieje. Prawidłowo wybrane schematy pomagają zapobiegać ponownemu pojawieniu się brodawek i ich mutacji w komórkach rakowych.

Immunomodulatory

W oddzielnej grupie lekarzy wyróżnia się preparaty opracowane na podstawie interferonu - specyficznego białka wytwarzanego przez komórki organizmu i pomagającego w ochronie przed infekcjami. Nowoczesne immunomodulatory rzadko powodują działania niepożądane i prawie nie mają przeciwwskazań. Popularne leki w tej grupie:

  • Immunomax. Jest on dostępny w postaci liofilizowanego proszku do przygotowania roztworu do podawania domięśniowego. Lek zwiększa obronę organizmu przed infekcjami powodowanymi przez różne wirusy i bakterie. Nie zaleca się leczenia dzieci w wieku poniżej 12 lat.
  • Genferon. Wykonane w formie świec do podawania doodbytniczego lub dopochwowego w kolorze białym lub żółtym i białym. Daje niewielki efekt znieczulający, zapobiega rozmnażaniu się wirusa HPV.
  • Viferon. Dostępny w postaci maści, żelu, czopka. Lek jest przepisywany wskład kompleksowej terapii HPV, w leczeniu opryszczki, chlamydii, mykoplazmozy.
  • Izopriozyna - tabletki o nieznacznym amoniowym zapachu bieli, działa przeciwwirusowo. Lek zmniejsza objawy kliniczne chorób wirusowych, zwiększa odporność organizmu, przyspiesza proces odzyskiwania.
  • Epigene intimate - spray do użytku lokalnego i zewnętrznego. Stosowany jako część zintegrowanego leczenia HPV dla kobiet. Lek działa regenerująco, przeciw podrażnieniom, działa przeciwzapalnie i może być stosowany w czasie ciąży.
  • Panawir jest lekiem antywirusowym o naturalnym składzie produkcji rosyjskiej. Lek zwiększa odporność organizmu na różnego rodzaju infekcje, promuje produkcję naturalnego interferonu, hamuje wzrost i namnażanie wirusów na wszystkich etapach rozwoju. Panawir jest dostępny w kilku postaciach dawkowania: świece, roztwór do podawania dożylnego, spray, żel.

Szczepionki przeciwwirusowe

Dwie szczepionki inaktywowane na profilaktykę HIV u kobiet - Cervarix i Gardasil - są licencjonowane na całym świecie i na terytorium Federacji Rosyjskiej. Oba roztwory zawierają główne białka kapsydu, które po wejściu do krwi zbiera się w cząstkach wirusopodobnych. Szczepionki nie zawierają genetycznego materiału wirusowego, dlatego są uważane za zakaźne i rzadko powodują rozwój skutków ubocznych.

Szczepienie z brodawczaków typu 16 lub 18 wykonuje się dla dziewcząt w wieku 9-13 lat, które nie rozpoczęły aktywności seksualnej. Szczepienia również pomagają dorosłym kobietom w zapobieganiu lub zapobieganiu nawrotompo przebiegu leczenia. Obie szczepionki podaje się trzy razy, w ciągu sześciu miesięcy. Narkotyki nie należą do kategorii leków, dlatego w ogólnym schemacie terapii są uwzględniane wyłącznie na życzenie pacjenta.

Przygotowania do użytku zewnętrznego

W celu usunięcia brodawczaków na małych obszarach można użyć suszących lub palących się leków wzrostowych. Leki te należy stosować ostrożnie, zwłaszcza w okolicy miednicy. W przypadku niewłaściwego użycia, dasg może nie tylko uszkodzić nabłonek, ale także zagraża pełnej martwicy tkanek miękkich. Właściwości suszenia posiadają:

  • Superchistol - substancja chemiczna do usuwania brodawek. Jest dostępny w postaci płynnego roztworu, który jest konieczny do zastosowania w centrum brodawek, unikając połknięcia płynów w zdrowych tkankach. Superchistol nie jest stosowany do usuwania brodawczaków u dzieci w wieku poniżej 12 lat, w obecności znamion lub uszkodzeń skóry w pobliżu miejsca leczenia.
  • Solcoderm to bezbarwny roztwór zawierający stężone kwasy. Jest stosowany do zewnętrznego leczenia łagodnych wzrostów, brodawki endodontyczne, brodawki podeszwowe.
  • Spray Cryopharm - preparat z grupy chordogenów. W przeciwieństwie do Superchistotela lub Solcoderom, nie zahamowuje wzrostu, ale zamarza, nie uszkadzając zdrowej skóry.
  • Olej verrucacid - stosowany do spalania łagodnych formacji na podeszwach nóg. Płynny roztwór jest surowo zabroniony na delikatnej skórze, błonach śluzowych i narządach płciowych.

Krioterapia (narażenie w niskiej temperaturze)

Jest to metoda niszczenia wpływu na patologiczny wzrost skóry przy użyciu ciekłego azotu. Kriochirurgię z brodą wykonuje się za pomocą kriozonu lub ręcznie - gdy obszar ciała kobiety traktowany jest bawełnianą różdżką. Procedura krok po kroku wygląda następująco:

  1. Przy pomocy długiego aplikatora lekarz zbiera potrzebną ilość ciekłego azotu.
  2. Specjalista z płynem moczonym w płynnych prasach przez kilka sekund, aż do dotkniętego obszaru ciała.
  3. Efekt zimna powoduje natychmiastowe zamrożenie brodawek, niszcząc ich strukturę.
  4. Kilka godzin później na ciele pojawia się bąbelek wypełniony białawym płynem. Przebicie lub pęknięcie cienkiego nabłonka w celu usunięcia płynu jest przeciwwskazane. Bańka rozpuści się w ciągu 1-1,5 tygodnia.

Całkowite wygojenie tkanek miękkich trwa od jednego do dwóch tygodni, podczas których kobietom nie wolno nakładać produktów kosmetycznych na uszkodzoną powierzchnię, aby zmoczyć lub rozerwać czernioną skorupę. Cena za kriodestrukcję w Moskwie wynosi 2500-4500 rubli. Główną wadą tej metody jest niemożność obiektywnej kontroli głębokości penetracji azotu, co zwiększa ryzyko poparzeń i tworzenia blizny. Kriochirurgia jest przeciwwskazana w:

  • obecność otwartych ran, zadrapań lub alergii na skórze;
  • opryszczka;
  • stany zapalne w polu wpływów;
  • epilepsja;
  • nadciśnienie.

elektrokoagulacja

Jest to chirurgiczna procedura usuwania brodawkowego powiększenia pochodzenia wirusowego. Metoda obejmujeużycie prądu elektrycznego na przemian lub o stałej częstotliwości. Wystająca krawędź brodawczaka jest usuwana za pomocą pętli elektrokoagulatora, po czym prąd elektryczny wypala swoją podstawę i wykonywany jest proces uszczelniania kapilary. Czas trwania wszystkich manipulacji zajmuje 10-15 minut. Powstały parch do momentu całkowitego odrzucenia traktuje się roztworami dezynfekcyjnymi.

Aby zapobiec ponownemu pojawieniu się HPV u kobiet, procedurę uzupełnia immunoterapia. Ze względu na mały rozmiar narzędzia roboczego elektrokoagulacja pomaga wyeliminować nawet najmniejszą formę edukacji bez podnoszenia zdrowych tkanek i zapewnia nieleczone gojenie się ran. W Moskwie ceny elektrokoagulacji zaczynają się od 60 rubli za usunięcie jednego brodawki. Sesja może zostać odrzucona, jeśli:

  • istnieje podejrzenie złośliwego guza;
  • jest chorobą zakaźną;
  • pacjent cierpi na zaburzenia psychiczne, cukrzycę, choroby somatyczne.

Laserowy skalpel

jest urządzeniem składającym się z nieruchomej części i kompaktowego ruchomego emitera połączonego z laserem. Zasada usuwania laserowego skalpela papillomal jest podobna do interwencji chirurgicznej, ale ma kilka zalet. Laser, w przeciwieństwie do instrumentu mechanicznego, pozwala wizualnie kontrolować całe pole działania i nie wpływać na zdrowe tkanki.

Lekarz stopniowo usuwa wzrost, przesuwając rękojeść lasera tam iz powrotem, jednocześnie zagryzając i zabezpieczając ranę. Utrata krwi przy wycięciu lasera jest również minimalnakosztem małego obszaru nacięcia, okres gojenia się rany zmniejsza się dwa do trzech razy. Aby zapobiec nawrotom po zabiegu, kobietom przepisuje się leki przeciwwirusowe. Koszt takiej procedury w Moskwie wynosi 2000-5000 rubli.

Metoda chirurgiczna

Leczenie HPV typu 16, u kobiet po usunięciu gromadzeniu się za pomocą skalpela lekarza - procedury używane w razie potrzeby, usuwanie dużych brodawek przerosty lub uszkodzony postaci. Operacja wykonywana jest w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym, w zależności od lokalizacji HPV. Lekarz za pomocą skalpela łamie piersi, a następnie leczy rany specjalnymi roztworami dezynfekującymi.

Po zabiegu pacjent jest zabronione moczyć ranę być długo na słońcu, używać kosmetyków. Usunięcie chirurgiczne nie daje 100% gwarancji, że IDP nie pojawi się ponownie. Ponadto ten typ leczenia zagraża pojawienie się krwawienia pooperacyjnego, powstawania blizny, długi okres rehabilitacji. W pracy będą odrzucane nosicielami HIV, kobiety w ciąży, jeśli jesteś uczulony na leki znieczulające lub słabej wydajności krzepnięcia krwi.

Spalanie

Sposób wykorzystany do usuwania zarówno pojedyncze jak i wielokrotne typ HPV 16 kobiety, który znajduje się w najbardziej wrażliwych obszarach (górną powiekę promezhnostyah, osoba w pobliżu odbytu). Małe narośla można usunąć bez znieczulenia. W przypadku zmian skórnych na dużą skalę stosuje się gomiejscowe wstrzyknięcie lub znieczulenie iniekcyjne. Lekarz, za pomocą urządzenia laserowego i skierowanej wiązki, bezboleśnie usuwa brodawczaki, jednocześnie dezynfekując ranę i wykonując zabieg koagulacji naczyń.

5-7 dni po zabiegu, sama miarka znika, w jej miejsce powstaje czysta skóra. Plus, ta technika polega na tym, że ryzyko bliznowacenia tkanki jest zminimalizowane. Pieczenie nie jest stosowane w obecności ran na ciele, opryszczce, ogólnych chorobach zakaźnych lub podczas ciąży. Koszt usunięcia brodawczaków w Moskwie wynosi od 350 do 2000 rubli na brodawkę.

Metoda fal radiowych

Technika ta, podobnie jak laserowe nożyce, charakteryzuje się bardzo precyzyjnym efektem, podczas którego nie wpływa na zdrową tkankę, pacjent nie odczuwa bólu, a utrata krwi podczas zabiegu jest minimalna. Skalpel o długości fali radiowej jest wyposażony w elektrodę (najlepsza nitka wolframowa), która zamienia energię w fale radiowe o wysokiej częstotliwości. Zwiększają one temperaturę wewnątrzkomórkową, powodując równoczesną dezynfekcję rany i uszczelnienie małych naczyń włosowatych.

Lekarz prowadzący urządzenie do przodu i do tyłu wykonuje precyzyjne nacięcia i stopniowo usuwa brodawkę wraz z korzeniem. Główna różnica między skalpelem fal radiowych polega na tym, że ani ręka chirurga, ani sam instrument nie dotykają skóry kobiety - zapobiega to zakażeniu zdrowych tkanek i pojawieniu się stanu zapalnego po zabiegu. Średnio takie manipulacje do usuwania brodawczaków w Moskwie obejmują500 do 35000 rubli.

Zapobieganie

HPV typu 16 i 18 uważa się za szczepy wysoko onkogenne, ale przezwyciężą takie brodawczaki w nowotworowym guzie tylko w obecności współistniejących okoliczności. Całkowite pozbywanie się infekcji jest niemożliwe, ale przy przestrzeganiu środków zapobiegawczych możliwe jest zapobieganie pojawianiu się złośliwych narośli i infekcji w ogóle. Lekarze zalecają kobiety:

  • w celu poddania się szczepieniu;
  • w celu uniknięcia nieuporządkowanego współżycia seksualnego;
  • uprawianie seksu wyłącznie w prezerwatywach;
  • regularnie uczestniczą w ginekologii, rozmazie, badaniach krwi i badaniach przesiewowych;
  • , aby uniknąć aborcji;
  • pozbyć się złych nawyków;
  • prowadzenie zdrowego stylu życia, prawidłowe odżywianie, aktywne działanie, leczenie wszystkich chorób w odpowiednim czasie;
  • korzystaj wyłącznie z produktów higieny osobistej.

Filmy wideo

Informacje zawarte w tym artykule mają charakter informacyjny. Materiały tego artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.