Neurosensoryczna utrata słuchu - objawy, objawy zaburzeń, diagnostyka i protetyka słuchu

Zgodnie z oficjalnymi statystykami medycznymi 2% populacji na świecie cierpi z powodu upośledzenia słuchu, a u tych osób rozpoznaje się przede wszystkim zaburzenia słuchu i słuchu neurosensoryczne lub sensoryczne. Szczególnie często występuje u osób powyżej 65 roku życia, ale nawet nie opuszcza nawet małych dzieci, ponieważ może mieć szczególny charakter. W jaki sposób ta choroba objawia się jako niebezpieczna i uleczalna?

Co to jest neurosensoryczny ubytek słuchu?

Osłabienie funkcji słuchowej w różnym stopniu (od problemów z rozpoznawaniem cichego języka do stanu bliskiego głuchoty) w oficjalnej medycynie nazywało się "ubytkiem słuchu". Prefiks jest "neurosensoryczny" (w niektórych źródłach zmysłowy lub percepcyjny) jest dodawany, gdy dochodzi do uszkodzenia urządzenia odbierającego dźwięk. Patologiczny proces może być zlokalizowany w różnych miejscach:

  • przewodniki nerwowe (obecny jest nerw słuchowy);
  • pień lub kora mózgowa;
  • klatki ślimaka ucha wewnętrznego;
  • centralne działy analizatora słuchu(słyszalność jest dobra, ale dźwięki nie są łatwo zrozumiałe).

Oprócz typu neurosensorycznego w międzynarodowej klasyfikacji chorób (ICD-10), o których mowa, mieszane i przewodzące. Ta ostatnia jest głuchotą, w której zakłóca się przewodzenie i wzmocnienie fali dźwiękowej do ucha wewnętrznego w środku (kamienie słuchowe) i zewnętrznego. Mieszany zawiera cechy obu typów, więc stosuje obraz kliniczny poniżej neurosensorycznego upośledzenia słuchu.

Klasyfikacja

Biorąc pod uwagę różnorodność neurosensorycznych ubytków słuchu w naturze, może być kilka kryteriów. Jeśli skoncentrujesz się na jego pochodzeniu, będzie to wrodzone lub nabyte: ten drugi jest znacznie bardziej powszechny. Główne kryteria klasyfikacji tego typu ubytku słuchu to:

  • lokalizacja patologii;
  • tempo rozwoju choroby;
  • stopień głuchoty.

Biorąc pod uwagę, że neurosensoryczny ubytek słuchu jest spowodowany wyłącznie uszkodzeniem tułowia nerwowego, a mózg nie jest dotknięty, patologia jest głównie jednostronna (praworęczna lub leworęczna). Obustronna neurosensoryczna utrata słuchu jest diagnozowana rzadziej i jest podzielona na:

  • symetryczny - gdy te same problemy ze słuchem są obserwowane po obu stronach;
  • jest asymetryczny - z różnicą w zaburzeniach percepcji dźwięku (pierwsze ucho czuje się lepiej niż drugie).

Nie najnowszym kryterium jest tempo rozwoju choroby, które bierze pod uwagę tempo, z jakim patologia jest odczuwana, oraz czas trwania zachowania głównych objawów. Inw oficjalnej medycynie wyróżnia się następujące formy ubytku słuchu typu neurosensorycznego:

  • Nagłe - objawy rozwijają się szybko (najlepiej 12 godzin), utrzymują się przez kilka tygodni (do 3).
  • Ostre - objawy choroby zaczynają się manifestować i intensyfikować intensywność przez 3 dni, przechowywane przez miesiąc.
  • Podhostra - rozwój objawów następuje w ciągu 1-3 tygodni, lęk jest problemem od miesiąca do trzech.
  • Przewlekłe - tempo rozwoju jest takie samo jak w przypadku podostrej postaci, ale choroba objawia się przez kilka miesięcy (dłużej niż 3) i może powodować nieodwracalność (w tym atrofię nerwu słuchowego).

Stopnie

Najczęstszą klasyfikacją tej choroby jest jej podział na 5 stopni, gdzie ta ostatnia jest anachronizmem lub bezwzględną głuchotą, przy której próg czułości wynosi 90 dB lub więcej. Inne warianty odchylenia od normy można zobaczyć w tabeli:

Stopień zaawansowania choroby Próg czułości (dB) Postrzeganie języka szeptu (odległość) Postrzeganie języka mówionego (odległość)
1-a 25-39 3 m 6 m
2. 40-54 1 m 4 m
3rd 55-60 nie jest postrzegany 1 m
4. 70-89 nie jest postrzegany tylko głośny język jest bliski

Uzasadnienie

Warunki do rozwoju neurosensorycznych problemów ze słuchem mogą być nabyte lub wrodzone: te drugie są mniej powszechne. Kiedy mają charakter genetyczny, na którymutrata słuchu jest dziedziczna, możliwe są 2 wersje jej rozwoju:

  • Jeśli jakikolwiek rodzic ma gen autosomalny dominujący, który powoduje głuchotę, dziecko otrzyma je z 50% prawdopodobieństwem.
  • Jeśli oboje rodzice mają gen recesywny, który powoduje chorobę, dziecko otrzyma tylko równoczesny odbiór genu ojca i matki.

Rozwój wrodzonym ubytkiem słuchu może przyczynić się do tego rodzaju nadużyć i rozwoju płodu, które pojawiły się na tle alkoholizmu matki (64% wszystkich przypadków), lub jeśli kobieta w czasie ciąży cierpiał na syfilis. Lekarze, którzy przyczyniają się do rozwoju wrodzonego niedosłuchu obejmują:

  • przedwczesne porody;
  • zakażenie wewnątrzmaciczne wirusa różyczki;
  • zakażenie dziecka chlamydią podczas porodu;
  • przerost płaskiego nabłonka ucha środkowego (guz inwazyjny, który niszczy struktury ucha środkowego);
  • aplazja ślimaka środkowego ucha;
  • defekty chromosomalne.

Przyczyny, które doprowadziły do ​​nabytego niedosłuchem odbiorczym charakter, dużo więcej, ale porażka 2: Mechanizm zaburzeń mikrokrążenia słuchowe receptory lub włókna nerwowe do kompresji tkanek, które go otaczają. Główne grupy czynników ryzyka:

  • Przeniesienie choroby - głównie wirusowe (niektóre patogeny mogą infekować tkanki nerwowej), bakteryjne. Należą grypy, wirusa parainfluenzy, wirusa opryszczki pospolitej, kiła, odra, świnka, różyczka, szkarlatynę, AIDS, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych w(Zapalenie opon mózgowych), zapalenie ucha, zapalenie labyryntyte ropnej (otitis media) i migdałki.
  • , - przewlekłych chorób naczyniowych cukrzycy, nadciśnienia w końcowej fazie miażdżycy tętnic.
  • choroby kręgosłupa - kręgosłupa, kręgozmyki, kręgów unko-Artoz 1-4 kręgów szyjnych.
  • - urazy głośniki (głośno przedłużonym wystawieniu na działanie hałasu - 90 dB w zakresie częstotliwości od 4000 Hz), barotraumy (spadek ciśnienia), mechaniczne. Te ostatnie obejmują pęknięć a nawet pęknięć kości małych czasowy, uszkodzenie nerwu czaszkowego ósmego (przeciąć), urazowe uszkodzenie mózgu, w której podzielone słuchowych centra mózgu.
  • napromieniowanie - podczas radioterapii nowotworów, w niskiej jakości, na dłuższym wystawieniu na przedmiot radioaktywnego.
  • do chemicznej destrukcji - Lekarstwo (odbiór aminoglikozydy, zwłaszcza diuretyki, leki cytotoksyczne, leki przeciwmalaryczne, VICODIN), toksyczne (zatrucie rtęci, aniliny, etc.), domowych (alkohol, nikotynę).
  • , choroby autoimmunologiczne, alergie (alergiczny nieżyt nosa stałych prowadzi do przewlekłego alergicznego zapalenia ucha).
  • Otoskleroza - wzrost uszkodzeń kości w uchu środkowym, który rozwija się przed zaburzeniami metabolicznymi.
  • związanych z wiekiem zmian - w stosunku do ogólnego atrofią układu neuro-receptor.

Objawy

Obraz kliniczny niedosłuchem odbiorczym według typu, według lekarzy, nie zależy od przyczyny choroby, ponieważ u większości pacjentówobjawy są podobne. Wyjątkiem są tylko osoby z mózgowo-rdzeniowym zapaleniem opon mózgowych. Głównym objawem choroby jest utrata słuchu, która jest zaburzona z pierwszej strony lub z obu natychmiast i niekoniecznie taka sama. Jako przykład: lewe ucho może prawie całkowicie stracić swoje funkcje, ale prawo nie uchwycić tylko szepty. Korzystnie, rozwój problemu jest następujący:

  1. Osoba zaczyna odczuwać problemy z niskim poziomem zuchwałości dźwięku.
  2. Wraz z postępem choroby cierpią również na percepcję wysokich częstotliwości.

Neurosensoryczne upośledzenie słuchu stopniowo (lub bardzo szybko - w zależności od charakteru przebiegu choroby) przerasta dodatkowymi objawami, wśród których najczęstszym jest szum uszny: hałas ucha, zdiagnozowany u 92% pacjentów. Może objawiać się dzwonkiem, zmienną tonacją od najniższej do najwyższej, poczucie interferencji radiowej, nawet dudnienie. Wpływa na szum w uszach, a także na 1 ucho i 2 natychmiast. Jeśli ubytek słuchu z uszkodzeniem sensorycznym rozwinęła się na tle urazu, może pojawić się ból w uchu po uszkodzeniu. Ponadto nie wyklucza się następujących kwestii:

  • zawroty głowy, szczególnie martwiąc się o chodzenie;
  • trwałe nudności, wymioty (na tle zespołu kohelovetisbulyarnye - utrata równowagi);
  • niestabilność ruchów, użądleń podczas spaceru, ryzyko upadku na turnie;
  • naruszenia koordynacji podczas wykonywania zadań domowych.

Ostra głuchota

Nagłe pojawienie się objawów, głównie w ciemnych porach dnia, jest szczególnie znaczące w wyniku ostrej neurosensorycznej utraty słuchu. Dla. Okres od 3 do 12 godz osoba, która nie miała wcześniej otrzymał wskazówkę pogorszenia zvukospryynyattya, zgłosić się główne cechy choroby: zmniejszony słuchu, szum w uszach. Przeważnie ostra forma objawia się na tle choroby zakaźnej, stresu. Pełny obraz kliniczny pojawi się w ciągu 3 dni, ale potrwa kilka tygodni (do miesiąca). Najbardziej oczywistymi manifestacjami są:

  • utrata słuchu;
  • zwiększenie hałasu w uszach (pisk, dzwon);
  • ciągłe zawroty głowy połączone z nudnościami;
  • zakłócenia snu.

Przewlekłe

w związku z chorobą długoterminowego, w którym utrata słuchu staje się bardziej widoczne, nawet niezdolność pacjenta do jasno postrzegać nawet głośny mowy wraz z nimi, utrata słuchu czuciowo towarzyszą przewlekłe choroby psychicznej. Wśród najbardziej oczywistych:

  • ciągłe wahania nastroju;
  • utrata kontaktów towarzyskich;
  • niepełnosprawność.

Powyższe objawy (zaburzenia koordynacji, zawroty głowy, problemy z chodzeniem) nasilają się i osłabiają - tylko regresja słuchu i hałas w uszach są stałe. U osób starszych, jeśli dana osoba ma częściową głuchotę, a utrata słuchu spowodowana typem neurosensorycznym towarzyszą problemy naczyniowe wpływające na mózg, sytuacja jest skomplikowana:

  • pojawienie się halucynacji;
  • upośledzenie pamięci (gdy choroba rozwija się, wzrastają);
  • problemy myślenia.

Komplikacje

Główne niebezpieczeństwo, które powstaje w tym przypadkubrak odpowiedniego leczenia, ignorowanie objawów lub niewłaściwie dobrane terapie, jest pełen głuchoty. Odbiorczy ubytek słuchu są odwracalne rozpatrywane tylko na wczesnym etapie (głównie ostrej postaci), a następnie lekarz może tylko spowolnić proces chorobowy i przekładają się na stan słaby - zabić włókna nerwowe nie regenerują.

Diagnostyka

Otorynolaryngolog, który okazał pacjent skarżył słuchu, szum w uszach dziwne, aby potwierdzić lub wykluczyć obecność „odbiorczy ubytek słuchu” powinien nie tylko pełnego obrazu klinicznego w oparciu o wyżej opisanych objawów. Ważną rolę odgrywa kilka badań ostrości słuchu, wśród których szczególnie skuteczna jest audiometria:

  • Próg tonalna - technika, za pomocą specjalnego urządzenia zwanego audiometru, co pozwala ustalić próg słyszenia (jedna zmiana - PB), powietrza i przenoszenia kostnego. W przypadku neurosensorycznego upośledzenia słuchu na danym wykresie pojawi się pochyła linia (w normalny sposób pozioma).
  • Mowa badania słuchu - głównie pacjentów oceniano postrzeganie szept, a lekarz pozostawia go na 6 po południu w każdym uchu jest badana oddzielnie. Badania przeprowadzone przez wymowy słów o niskich dźwięków (musi być widoczne od określonej odległości) i wysoką (zwykle uwięziony w pewnej odległości od źródła dźwięku 20 m).
  • Testy na bębnie (badanie przez dostrojenie do Weber, Federico lub Rinne) - jako elementaudiometria tonalna. widełki stroikowe stosowane niskiej i wysokiej częstotliwości podczas badania słuchu w środku głowicy na wyrostka sutkowatego w kanale słuchowym (w zależności od wybranej metody). W odbiorczym lateralizacji utrata słuchu (króćca różnych procesach ze szczególnym półkuli mózgu) do testu należy Weber będzie zdrowego ucha i Rinne przewodzenia testy powietrza lepiej kostnego.

Wynikiem takiego badania jest audiogram - wykres odzwierciedlający ostrość słuchu. Jest zbudowany indywidualnie dla każdego ucha, zgodnie z międzynarodowymi zasadami, lewy używa koloru niebieskiego, a dla prawego jest czerwony. Odbiorczy ubytek słuchu w audiogramem zawsze jest linia pochyła w wyglądzie przez lekarza określa nasilenie choroby. Podobny obraz przedstawiają aplikacje mobilne do autonomicznej audiometrii tonalnej, ale nie zastępują one badania lekarza. Dodatkowo można przypisać:

  • Vestybulometrychni testy - testy przedsionkowego stymulacji receptorów: obracając pacjenta, płynu infuzyjnego w zewnętrznym przewodzie słuchowym, zmiany ciśnienia w nim.
  • Эlektrokohlerohrafyya - Badania przeprowadzone za pomocą mikroelektrod zlokalizowane na błonie bębenkowej w znieczuleniu. Procedura wynosi 1-1,5 godziny

w celu wyjaśnienia etiologii choroby może wymaga wizyty kardiolog, OTONEVROLOGOV, endocrinologist,okulista W przypadku podejrzenia problemów z kręgosłupem, urazom, chorobom układu nerwowego można zalecić MRI (rzadko - tomografię komputerową) głowy, szyi, encefalogramu. Ponadto należy przeprowadzić diagnostykę różnicową w celu oddzielenia upośledzenia słuchu neurosensorycznego od:

  • przewlekłe zapalenie ucha środkowego;
  • stwardnienie rozsiane;
  • Choroba Menier'a;
  • labirynt;
  • neuronalny nerw słuchowy;
  • choroby naczyniowe mózgu.

Leczenie neurosensorycznej utraty słuchu

Celem wszystkich środków terapeutycznych stosowanych przez specjalistów jest zatrzymanie postępu choroby, utrzymanie ostrości ucha na obecnym poziomie i wyeliminowanie głównych objawów, tak więc leczenie jest złożone. Oznacza to interwencję lekarską i fizjoterapię. Metody dobierane są zgodnie z naturą przebiegu choroby, stopniem głuchoty:

  • Bez hałaśliwych dźwięków (dla rozmów, muzyki, hałasu domowego) - dla wszystkich przypadków utraty słuchu;
  • dożylne glikokortykosteroidy, jeśli wystąpiło nagłe zapalenie nerwu ucha;
  • przyjmowanie przeciwutleniaczy i zastrzyków poprawia ukrwienie leków w ostrym stadium choroby;
  • leczenie współistniejących chorób (należących do czynników ryzyka) w przewlekłej fazie utraty słuchu;
  • przestrzeganie schematu leczenia podtrzymującego co sześć miesięcy (lub częściej) w celu zapobiegania nawrotom u pacjentów z podostrą lub przewlekłą postacią.

Ostre uszkodzenie słuchu z uszkodzeniem nerwu wzrokowego wskazuje na hospitalizacjęw oddziale neurologicznym (przynajmniej - otolorinologicznym) i dalszym leczeniu w szpitalu. W takiej sytuacji szansa na przywrócenie słuchu w neurosensorycznym ubytku słuchu w pierwszym miesiącu leczenia wynosi 93%. Po wypisaniu można przepisać tę samą grupę leków stosowanych w szpitalu, ale doustnie. Na przewlekłą postać może wpływać ambulatoria (w domu).

Leczenie lecznicze

We wczesnym stadium choroby skuteczność leków jest znacznie wyższa niż w przypadku wpływu na utratę słuchu. Wybór leku jest dokonywany wyłącznie z lekarzem i biorąc pod uwagę formę, jaką przyjęła choroba. Głównie alokowane są następujące fundusze:

  • Kortykosteroidy (deksametazon) są tak skuteczne, jak to możliwe, w nagłym wystąpieniu zaburzeń słuchu z uszkodzeniem słuchu, jeżeli są stosowane w pierwszym dniu. Czas trwania leczenia - do tygodnia, wysokie dawki, dożylne stosowanie.
  • Leki przeciwwirusowe (Remantadyna, Interferon) - w celu zwalczania upośledzenia słuchu na tle chorób wirusowych.
  • Histaminomimetyki (BetaSerk) - są przepisywane w przypadku ciężkich zawrotów głowy.
  • Spasmolytics (Papaverine, Dibazole) - jako objawowy środek.
  • Leki metaboliczne (kokaroksylaza) - w celu pobudzenia procesów metabolicznych.
  • Leki przeciwbakteryjne - jeśli występuje infekcja bakteryjna (związana lub wywołująca podstawową chorobę).

Ponadto leki psychotropowe mogą być przepisywane pacjentowiwystępują zaburzenia nerwowo-psychiczne), hipotensyjne (dla pacjentów z nadciśnieniem). Przydatne i poprawi mikrokrążenie krwi (Cavinton) i preparatów witaminowych - na bazie witamin z grupy B (Neurroubin), w celu stymulacji odzyskiwania tkanki nerwowej. Na szczególną uwagę zasługują następujące leki różnych grup:

  • Angioprotekory Trentina, które wpływają na stan krwi, zmniejszają jej lepkość, poprawiają mikrokrążenie w obszarach z zaburzeniami krążenia krwi, poprawiają elastyczność czerwonych krwinek. Działa na pentoksyfilinie. Przydzielony do problemów z krążeniem mózgowym, otoskleroza. Zabronione, gdy masz skłonność do krwawienia, zawał mięśnia sercowego, udar krwotoczny. Przy podawaniu dożylnym lub domięśniowym dawkę wybiera lekarz. Preparat Trental może wywoływać wiele działań niepożądanych, dlatego nie stosuje się go do samoleczenia.
  • Neurovitan - względnie bezpieczny zestaw witamin w grupie B, jest przepisywany na choroby układu nerwowego. Zabronione w wrzodach żołądka, chorobie zakrzepowo-zatorowej, erytremii. Może powodować osłabienie, tachykardię, gorączkę, wahania ciśnienia, nudności. Jest stosowany w ciągu miesiąca w ilości do 4 tabletek dziennie. U dzieci w wieku powyżej 8 lat maksymalna dzienna dawka - 3 tabletki.
  • Betystyna - lek wpływający na mikrokrążenie błędnika, jest przepisywany pacjentom z patologią aparatu przedsionkowego. Działa na tej samej substancji, jest syntetycznym analogiem histaminy, agonistą receptorów naczyń ucha wewnętrznego i przedsionkajądra ośrodkowego układu nerwowego. Pomaga łagodzić zawroty głowy, mdłości i szumy w uszach. Nie jest przeznaczony do ciąży, nietolerancji laktozy, osób poniżej 18 lat. Dawkowanie - 1 tabletka do 3 p /dobę. Działania niepożądane o charakterze głównie alergicznym: wysypka, pokrzywka.

Leczenie fizjoterapeutyczne

Początkowy etap utraty słuchu czuciowo można leczyć za pomocą fizykoterapii, który zatrzymuje proces chorobowy i przyczyniają się do radzenia sobie z zawrotami głowy, nudności, zaburzenia równowagi, zaburzeń neuropsychiatrycznych. Fizjoterapia jest połączona z leczeniem farmakologicznym, ponieważ jest wyjątkowo nieskuteczna. Otolaryngolodzy często wyznaczają następujące procedury:

  • Akupunktura - akupunktura, cienkie igły wpływ na konkretne punkty, które są odpowiedzialne za stan narządów i układów wewnętrznych. Metoda orientalnego pochodzenia, kurs składa się z 10 sesji.
  • sprężony tlen podczas zabiegu, pacjent wdycha powietrze nasycone aktywnego tlenu i przechowywany pod wysokim ciśnieniem, poprawia dopływ krwi do komórek wewnętrznych skrzydełek. Przebieg leczenia obejmuje również 10 sesji.
  • magnetyczny - miejscowy wpływ statycznym polu magnetycznym o zmiennym lub stałym częstotliwości, co pozytywnie wpływa na stan naczyń krwionośnych, układu nerwowego, eliminuje ból i zapalenie.
  • Fonoэlektroforez - zapewnia najszybszy leków do zmienionych powierzchni ucha wewnętrznego, poprawia metabolizm. Procedurę przeprowadza się za pomocą wypełnieniaelektrody (z substancją leczniczą) na skórze.

Otorhinolaryngology Aparat z ubytkiem słuchu czuciowo

Jeżeli pacjent nie jest już wyraźnie rozróżniać między językiem a problem stale postępuje, audiolog może zaoferować odebrać aparat, urządzenie, które jest stałe w uchu i wzmacnia dźwięki otoczenia. Metoda ta jest odpowiednia dla osoby z odbiorczym typu tuhovuhistyu 2 lub 3 stopnie. Cięższych przypadkach wymaga instalacji chirurgiczne implanty

  • ucha środkowego - zasada urządzenia podobnego do aparatu słuchowego, ale jest inwazyjna, wprowadza się do ucha środkowego. Przypisana operacja w przypadku niemożności użycia urządzenia zewnętrznego.
  • ślimakowy - ze zmianami dwustronnych brak wyników z aparatem słuchowym, w ostatnim stadium choroby. Dzięki temu dźwięk implantu poprzez stymulowanie ośrodków nerwowych elektrod jest przekazywany do mózgu.

Zapobieganie ,

Eliminacja czynników ryzyka opisanych powyżej jest tylko pewny sposób, aby chronić siebie z niedosłuchem odbiorczym. Kobietę ważne uważać zakażeń szybko leczenia chorób wirusowych (wirus grypy, wirus paragrypy, itp). Ważni są ludzie różnej płci i wieku:

  • Unikaj kontaktu z substancjami toksycznymi i lekami;
  • Nie nadużywaj alkoholu;
  • , aby nie dopuścić do kontaktu ze źródeł hałas (słuchanie głośnej muzyki i częste wyjazdy na koncerty akustyczne);
  • zapewniająochrona aparatów słuchowych w działalności zawodowej związanej z obciążeniami akustycznymi (hałas, wibracje).

Filmy

Informacje przedstawione w niniejszym artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.