Co to jest bąblowica - patogen i cykl rozwoju, oznaki choroby u dzieci i profilaktyka

Choroba ta należy do kategorii inwazji pasożytniczych grupy cielodiozy. Szczególnie często patologię odnotowuje się w krajach, w których przeważa działalność rolnicza. Choroba jest niezwykle niebezpieczna, ponieważ może wpływać na każdy narząd w ludzkim ciele. Czynnikiem sprawczym bąblowicy jest mały robak o długości 2-9 mm. Jego nosicielem końcowym jest częściej pies, od którego osoba jest zainfekowana. Choroba jest również niebezpieczna, ponieważ jest bezobjawowa na wczesnym etapie. Z tego powodu wielu pacjentów wzywa do pomocy w już działającym stanie.

Czynnik sprawczy bąblowicy

Choroba wywołuje echinococcus - robaka ptaka, który pasożytuje w jelitach psów, lisów, wilków. Długość patogenu osiąga kilka milimetrów, więc można go zobaczyć gołym okiem, jeśli przyjrzysz się uważnie. Człowieka uderza Echinococcus granulosus lub torbiel larwalnystadium tego robaka. Może to być:

  • bańka multicammerowa (z bąblowca pęcherzykowego);
  • pęcherzyk jednokomorowy (z guidatidozą bąblowicy).

Bańka wciąż jest nazywana torbielą. Ma zewnętrzną i wewnętrzną powłokę, a wewnątrz nowych zarodków są scolecules. Ze względu na zwiększony rozmiar bańki powoduje kompresję narządów wewnętrznych i otaczających tkanek. Po rozwinięciu się w dojrzałego płciowo robaka echinokręty nabywają głowę, szyję i 3-4 segmenty, różniące się stopniem dojrzałości:

  • 1-2 dojrzały;
  • hermafrodyta;
  • skończone dojrzałe.

Ta ostatnia zawiera macicę z jajkami, w każdym z nich znajduje się oncosfera - 6-tickerowy zarodek larwalny. Ma odporność na ekstremalne warunki, ponieważ przetrwa w temperaturach od -30 do 35-40 stopni. Na powierzchni ziemi larwa utrzymuje się w temperaturze 12-25 stopni przez kilka miesięcy. Przez kilka dni może być słonecznie.

Cykl rozwoju

W przypadku echinokoków ludzie są pośrednimi żywicielami, takimi jak krowy, świnie i inne zwierzęta roślinożerne. Infekowanie ludzi za ten tasiemiec jest biologicznym impasem, ponieważ nie mogą wejść do jelit końcowego gospodarza. Cykl życia pasożyta obejmuje następujące etapy:

  1. Dojrzały robak wchodzi do jelita cienkiego mięsożernych końcowych gospodarzy: psów, kojotów, lwów, wilków i lisów.
  2. W przypadku ekskrementów zwierząt czynnik wywołujący uwalniany jest do środowiska.
  3. Ponadto pasożyty są pochłaniane przez roślinożerne pośrednie organizmy: konie, bydłobydło, świnie, kozy. W nich larwa (oncosfera) rozprzestrzenia się po całym ciele wzdłuż krwi.
  4. Patogen tworzy jedno- lub wielokomorowe torbiele, w których występuje wegetatywne rozmnażanie. Rezultatem jest protostokeleski - głowa formy larwalnej.
  5. Podczas jedzenia mięsożerców na zwierzętach choroba roślinożernych echinococcus wpada w ciało ostatecznego właściciela, gdzie przyczepia się do ścian jelita cienkiego. Następnie wzrasta liczba dojrzałych płciowo osób przez 40-50 dni. Następnie pętla się zamyka.

Częstość występowania choroby

Echinococcus jest szczególnie powszechny na obszarach, które pokrywają się z obszarami wiejskimi i pastwiskami, na których psy mogą spożywać porażone zwierzęta roślinożerne. Epidemie występują w krajach Ameryki Południowej: Chile, Argentynie, Urugwaju, Brazylii. Rozpoznanie torbielowicy rozpoznano również w następujących obszarach:

  • Japonia;
  • Indie;
  • Region Afryki Północnej;
  • Australia;
  • Nowa Zelandia.

Na początku 2000 r. Nastąpił wzrost liczby zarażonych lisów Echinococcus w Niemczech i we Francji, co doprowadziło do rozszerzenia granic geograficznych obszarów endemicznych. Iskry obchodzono w Szwajcarii, Czechach, Słowacji, Austrii, Polsce, Belgii. W Rosji obserwuje się je na obszarach, gdzie odbywa się hodowla. Lista niebezpiecznych terytoriów obejmuje następujące regiony, republiki i prowincję:

  • Rostov;
  • Orenburg;
  • Volgogradskaya;
  • Samara;
  • Stawropol, Ałtaj, Chabarowsk;
  • Baszkortostan;
  • Tatarstan.

Przyczyny inwazji pasożytniczej

Bąblowica u ludzi powoduje lavrocysty - larwy echinokokowe, które w różny sposób wchodzą do organizmu. Szczególnie wysokie ryzyko zakażenia u hodowców zwierząt i pracowników opieki nad zwierzętami. Istnieje kilka sposobów przekazywania echinokoków:

  1. pokarmowe. Przyczyną infekcji jest stosowanie owoców, warzyw lub wody zanieczyszczonej kałem zwierząt, które były ostatecznymi mistrzami echinokoków. Wysokie ryzyko choroby u myśliwych, którzy źle spalają zabitą zwierzynę.
  2. Kontakt. Zakażenie występuje w kontakcie z inwazyjnymi zwierzętami, w leczeniu ich tusz.
  3. Kontakt z gospodarstwem domowym. Powodem tego jest nieprzestrzeganie zasad higieny osobistej, gdy osoba nie myje rąk przed jedzeniem lub drapaniem paznokci.

Źródła i mechanizm zakażenia

w przewodzie żołądkowo-jelitowym (GIT) w hexacanth są enzymy trawienne, co prowadzi do uwolnienia z larw. Ze względu na obecność haczyków na korpusie przegrody larwalnej przyczepionej do ścianek błony śluzowej jelita. Tutaj dostaje się do systemu portalu i żylnego przepływu krwi. Następnie patogen z krwią rozprzestrzenia się po całym organizmie i wytrąca:

  • w wątrobie, docierając do jej żyły wrotnej;
  • w prawym sercu, penetrując do nich dolną pustą żyłę;
  • w płucach, gdzie pasożyt wchodzi przez mały krąg krążenia krwi.

W dużym kole krwi przez żyły płucne i lewe działy serca zarodkowego echinococcus spada rzadziej. Stamtąd może przeniknąćdowolny organ: nerki, śledziona, mięśnie, mózg. Podczas wyciskania tętnic wieńcowych możliwy jest zawał mięśnia sercowego. Po ataku echinokoków, w 70-80% przypadków, rozwija się bąblowica w wątrobie i 15% - w płucach. Reszta jest zainfekowana przez inne narządy. Po ustabilizowaniu się pasożyta następuje:

  1. Rozpoczyna się etap opracowywania baniek. Echinococcal bucus to cysta z podwójną powłoką: wewnętrzna (zarodkowa), zewnętrzna (chitynowa). Pierwsza z nich produkuje ziołowe kapsułki i pęcherzyki dla dzieci. Pod skorupą znajduje się zmywający płyn z cysty, gdzie pływają scolexy i bąbelki. Stopniowo zwiększają swój rozmiar do 1 mm na miesiąc.
  2. Pod uczulającym wpływem antygenów pasożyta i mechanicznym ciśnieniem bańki na tkanki i narządy rozwija się bąblowica. Helminth podkreśla produkty metaboliczne, które powodują alergie i zatrucie.
  3. Naruszenie funkcji dotkniętego narządu na skutek zwiększenia rozmiarów pęcherza, który może zacząć się tępić. Po całkowitym rozbiciu zawartość zostaje uwolniona do jamy brzusznej lub jamy opłucnej. Jest to niebezpieczne dla rozwoju szoku anafilaktycznego, zapalenia otrzewnej. Jeśli pęcherzyk pęknie w klatce piersiowej, powstaje ropny zapalenie opłucnej - zapalenie płuc płuc. Śmiertelna śmierć robaków i powrót do zdrowia są rzadkie.

Rodzaje choroby

Ten rodzaj pasożytniczej infekcji dzieli się na gatunki w zależności od ciała, które zaatakowało pasożyta. To kryterium jest ważne dla klasyfikacji patologii. Ponieważ robak często wpływa na wątrobę lubpłuc, bąblowicy dzieli się na dwie główne formy:

  1. Gidatidoznoy. Jest to porażka wątroby ludzkiej echinokokowej. Bańka pasożyta jest jednokomorowa. Helminth przenika do miąższu wątroby, jamy brzusznej, dróg żółciowych. Cysty Echinococcal zlokalizowane są głównie w prawym płacie wątroby. Charakterystycznymi objawami choroby są ciśnienie i dyskomfort w prawym nadżebrzuszu i nadbrzuszu.
  2. Wysięgowa (alweokokozy). Przy tej formie inwazji patogen atakuje płuca. Klęskom tych narządów towarzyszy tworzenie się pęcherzyków wielokomorowych. Z powodu kompresji płuc pacjent zaczyna dręczyć anafilaktyczny kaszel za pomocą lekkiej, gęstej plwociny. Separacja zawiera zanieczyszczenia krwi. Kiedy bańka unosi się, temperatura wzrasta, pojawia się ból w klatce piersiowej, dreszcze na ciele. W ciężkim przebiegu może rozwinąć się wstrząs anafilaktyczny.

Gidatidozny

Najczęstszą lokalizacją sfer echinokokowych jest wątroba. Larwy są tam wprowadzane z przepływem krwi, a następnie przenikają do miąższu wątroby, a czasem do dróg żółciowych. Oprócz bólu w prawym podżebrzu, osoba może zauważyć:

  • nudności i wymioty, które pojawiają się po jedzeniu;
  • biegunka związana z niewystarczającą produkcją żółci konieczną do trawienia tłuszczów.

Objawy te łączą się nieco później, ponieważ na początkowym wczesnym etapie, bąblowica często występuje bezobjawowo. Charakterystyczną różnicą w chorobie jest hepatomegalia - zagęszczenie i powiększenie wątroby, które odczuwa się, gdy jest dotykane.Innym objawem jest zespół nadciśnienia wrotnego, któremu towarzyszy wzrost ciśnienia krwi w naczyniach żyły wrotnej. Objawy są podobne do obrazu klinicznego wirusowego zapalenia wątroby, dlatego u pacjenta diagnozuje się różnicę.

Bąblowica jest szczególnie niebezpieczna na trzecim etapie, kiedy bąbelek jest rozdarty. Jaja robaków w tym przypadku rozprzestrzeniają się po całym ciele, powodując naruszenie wszystkich narządów i układów. Jest to niebezpieczny rozwój ropnych powikłań:

  • zapalenie dróg żółciowych - przy włamaniu do dróg żółciowych;
  • zapalenie otrzewnej - gdy nawóz trafia w jamę brzuszną;
  • zapalenie opłucnej - w przypadku pęknięcia torbieli w okolicy klatki piersiowej.

Alweolar

Druga to bąblowica płuc (wyrostek zębodołowy). Po pokonaniu przez bąblowicę osoba cierpi na ból w klatce piersiowej, duszność. Kaszel czasami towarzyszy wydzielinom krwi. Przy dalszym postępie choroby torbiel może zniekształcić klatkę piersiową, powodując przerwanie przerw między zębami.

Pęknięcie bańki pasożyta wskazuje na atakujący kaszel z obfitym wydzielaniem plwociny o średniej gęstości. Funkcja oddechowa pogarsza się, przez co osoba nie ma powietrza. Pojawia się sinica - cyjanotyczne zabarwienie skóry. Po przebiciu się pęcherza do jamy opłucnej obserwuje się następujące objawy:

  • podwyższona temperatura;
  • dreszcze;
  • ostry ból zaczerwienienia.

Ciężkie przypadki kończą się wstrząsem anafilaktycznym, który objawia się arytmią, tachykardią, zgonem sercowym, omdleniem,rozwój zapaści naczyniowej. Płyn gromadzi się w jamie opłucnej, co prowadzi do niekończącego się kaszlu i duszności. Podczas zapalenia ogniska zapalnego rozwija się zapalenie płuc. Najbardziej niebezpieczny jest przełom w torbieli w płucach płuc i pobliskim sercu, co prowadzi do natychmiastowego szoku i śmierci.

Objawy bąblowicy ludzkiej

Choroba objawia się ostro, może zająć dużo czasu bez żadnych objawów. Niektóre objawy są odczuwane przez człowieka przez kilka miesięcy lub nawet lat. Są spowodowane toksycznymi produktami wymiany pasożytów i reakcją organizmu na infekcję. Bąblowica u dzieci i dorosłych manifestuje się:

  • okresowo pojawiające się bóle głowy;
  • słabość;
  • zwiększone zmęczenie;
  • małe czerwone plamki na skórze typu pokrzywki;
  • podwyższona temperatura o tymczasowym charakterze.

Specyficzne oznaki uszkodzenia wątroby

W przypadku lokalizacji echinokoków w wątrobie po spożyciu tłustych, smażonych produktów żywnościowych występują mdłości i wymioty. Na tym tle występuje biegunka, nasilenie i ból w prawym podżebrzu. Niewydolność wątroby nie występuje, ponieważ wątroba ma wysoką zdolność regeneracji. Podczas badania palpacyjnego jest bolesny i gęsty, co jest typowe dla zapalenia wątroby. Kiedy robaki roznoszą się po całym organizmie, pojawiają się oznaki klęski innych narządów:

  • żółtaczka zaporowa, rozwijająca się z powodu kompresji przewodów żółciowych wewnątrzwątrobowych;
  • powiększenie śledziony,wodobrzusze (nagromadzenie w jamie brzusznej płynu) z powodu naruszenia wypływu krwi;
  • niewydolność sercowo-naczyniowa, która pojawia się z powodu zamknięcia światła dolnej żyły głównej i towarzyszy mu zadyszka, a czasem utrata przytomności.

Objawy choroby płuc

Gdy zmiany w płucach są również obserwowane objawy ogólnego zatrucia w postaci chronicznego zmęczenia i zmniejszonej wydajności. Wśród specyficznych cech jest suchy powierzchowny kaszel. Następnie, gdy zaczyna odczuwać nieprzyjemny zapach. Kaszel sam staje się wilgotny i spieniony, towarzyszą mu wydzieliny plwociny z pasmami krwi. Z tego powodu bąblowicę można pomylić z guzem nowotworowym lub gruźlicą. Inne specyficzne objawy uszkodzenia płuc wywołane przez bąblowicę:

  • ból klatki piersiowej i kompresję torbieli receptorów opłucnych;
  • duszność z powodu faktu, że płuco przestaje uczestniczyć w akcie oddychania;
  • częste i długotrwałe zapalenie płuc wywołane aspiracją;
  • niedodma płucna poprzez ucisk oskrzeli;
  • agresywne reakcje alergiczne;
  • wysiękowy stan opłucnej, gdy pęknięcie bańki i przebicie jej zawartości do płuc;
  • wstrząs anafilaktyczny i ropień płuca w cięższym przebiegu.

Etapy zmian narządów

Pewne oznaki choroby pojawiają się w zależności od stadium. Jego wykrycie pomaga w wyborze bardziej efektywnego przebiegu terapii, ponieważ leczenie zależy od tego, jak dobrze rozwija się proces patologiczny i jakie zmiany strukturalne w organach są jużmiało miejsce. Medycyna wyróżnia 4 główne etapy bąblowicy:

  1. Po pierwsze lub bezobjawowy. Wszystkie procesy patologiczne zachodzą w ukryciu, nie obserwuje się wyraźnych znaków. Ten etap nazywany jest także utajonym. Trwa od momentu wniknięcia w ciało larwy, aż do pojawienia się pierwszych znaków.
  2. Po drugie lub światło. Na tym etapie pojawiają się pierwsze oznaki choroby. Są to głównie złe samopoczucie i niższa odporność. Osoba może odczuwać ból w zajętym narządzie.
  3. Trzeci lub umiarkowany. Obraz kliniczny bardzo się zmienia. Ogólny stan się pogarsza, patologia płynie w chroniczną postać.
  4. Czwarty lub ciężki. Na tym etapie rozwijają się powikłania z dotkniętych narządów. W przypadku braku leczenia, zgon może być spowodowany nadciśnieniowym nadciśnieniem płucnym, tamponadą serca, wstrząsem kardiogennym, złośliwą arytmią.

Rozpoznanie bąblowicy

W celu prawidłowej diagnozy pacjentowi przypisuje się szereg badań laboratoryjnych i instrumentalnych. Te ostatnie to techniki radioizotopowe, rentgenowskie, tomograficzne i ultrasonograficzne. Nie mniej ważne jest badanie pacjenta dotyczące historii jego życia, zawodu, czasu pojawienia się pierwszych objawów. Opierając się na badaniu anamnezy, lekarz może już podejrzewać bąblowicę.

Badania laboratoryjne

Prowadzenie badań laboratoryjnych jest konieczne nie tylko w celu potwierdzenia diagnozy, ale również w celu określenia stopnia zaawansowania choroby i stopnia jej naruszenia.praca dotkniętego ciała. Pierwsza grupa obejmuje:

  1. Testy krwi surowicy. Obejmują one testy immunologiczne na antygeny do bąblowicy: RPC (reakcja wiązania dopełniacza), RNGA (pośrednia reakcja hemaglutynacji). Badania te określają obecność we krwi lub zawartość cyst specyficznych białek, które są antygenami echinokokowymi.
  2. Próbka alergiczna Katzoni. Wymagany do wykrywania ludzkich przeciwciał przeciwko echinokokom. W celu przeprowadzenia analizy zrób małe zarysowanie na przedramieniu powierzchni przedramienia. Następnie kapie niewielka ilość zawartości torbieli. Kiedy przeciwciała wiążą się z antygenami, miejscowe zapalenie rozwija się w postaci zaczerwienienia i obrzęku zadrapania.
  3. Biochemiczna analiza krwi. Znajduje wzrost bilirubiny, co wskazuje na naruszenie wątroby.

Wykazano, że druga grupa badana określa stopień uszkodzenia docelowych narządów. Gdy wątroba jest uszkodzona, należy wykonać badania wątroby. Standardowe badania to ogólne badanie krwi (OAA), które pokazuje, w przypadku inwazji robaków:

  • wyraźna eozynofilia - wzrost liczby eozynofili, co wskazuje, że pasożyty dostają się do organizmu;
  • wzrost ESR (częstość sedymentacji erytrocytów) - obserwowany podczas procesów zapalnych;
  • zmiana stosunku pręta-i-jądra i segmentowych neutrofilów w kierunku zwiększania pierwszego.

Badania instrumentalne

Identyfikacja stopnia uszkodzenia echinokoków narządów docelowych jest wspomagana przez badania instrumentalne. Sązdolny do wykrywania cyst w płucach, wątrobie, nerkach i mózgu. Lista narzędzi używanych przez ekspertów obejmuje:

  1. Ultradźwięki układu wątrobowo-żółciowego. Znajduje kształt, rozmiar i strukturę wątroby.
  2. Angiografia komory komorowej. Bada brzuszny pień aorty i jej gałęzie.
  3. Rezonans magnetyczny wątroby (MRI). Umożliwia uzyskanie informacji o gęstości miąższu wątroby.
  4. Scyntygrafia. W wyniku tej procedury można uzyskać dwuwymiarowy obraz badanego obszaru, który pomaga zbadać jego strukturę.
  5. Laparoskopia diagnostyczna, torsoskopia lub bronchoskopia. Za pomocą laparoskopu włożonego przez nakłucie otwierające uszkodzone narządy są badane. Ich obrazy są wyświetlane na ekranie w powiększeniu.
  6. Zdjęcie rentgenowskie płuc i tomografia komputerowa (CT) klatki piersiowej. Procedury te pomagają zidentyfikować kształcenie kuskus w tych parach narządów i dogłębnie zbadać defekty ich tkanek.

W przypadku podejrzenia uszkodzenia mózgu wykonuje się MRI i CT. Jeśli serce jest uszkodzone, do wykrycia zmian wymagane są: koronarografia, echokardiografia, rezonans magnetyczny, wentrykulografia. Jeśli pęcherzyk echinokokowy przedostaje się do światła narządów wewnętrznych, pasożyt wykrywa się w plwocinie i treści dwunastnicy. W takich przypadkach należy wykonać cholangiografię punktową, cholecystografię, bronchografię. Bąblowicę należy odróżnić od niepasożytniczych torbieli, ropni bakteryjnych, guzów mózgu, wątroby i płuc.

Leczeniebąblowica

Choroba ta nigdy sama się nie wyleczy. Bardzo rzadko obserwuje się również przypadki wyzdrowienia tylko przy stosowaniu leków. Jedynym sposobem na pozbycie się tej formy pasożytniczej inwazji jest interwencja chirurgiczna. Przed i po operacji pacjentowi przepisuje się leczenie podtrzymujące w postaci leków. Najważniejszą rzeczą jest lek przeciwnowotworowy Mebendazol (Vermox). Analogi to Albendazole, Prazikvantel. Dawkę określa się indywidualnie, biorąc pod uwagę stadium patologii.

Aby usunąć objawy można dodatkowo wyznaczyć leki przeciwkaszlowe lub przeciwalergiczne, hepatoprotektory. Samą operację można wykonać jedną z następujących metod:

  1. Operacja otwarta z laparotomią. W tym przypadku chirurg przeprowadza sekcję jamy brzusznej, biorąc pod uwagę rozmiar i lokalizację torbieli i usuwa ją, a następnie produkuje szycia.
  2. Zamknięta chirurgia laparoskopowa. Pacjent nie wykonuje dużych cięć. Chirurg usuwa cysty poprzez małe otwory wykonane specjalnymi narzędziami.
  3. Zamknięte, minimalnie inwazyjne operacje przezskórne pod kontrolą ultrasonografii przez nakłucia. Są wykonywane, gdy chirurg nie może usunąć włóknistej kapsułki (przy wysokim ryzyku wystąpienia powikłań). Lekarz wykonuje drenaż jamy pod kontrolą USG. Ta technika pomaga usunąć wiele torbieli śledziony, wątroby, nerek i innych narządów.

Echinococcectomy

Jest to operacja usuwania torbieli wraz z jej skorupą i zawartością, ale bez niszczenia goChitin Bubble. Jeśli jest duża, najpierw wykonuj nakłucie śródoperacyjne z aspiracją zawartości, która jest zasysana specjalnymi narzędziami. Pozostała wnęka jest leczona roztworami dezynfekującymi, tamponowana, drenowana i szyta szczelnie. Taka operacja jest wskazana po wykryciu dużej torbieli. Po prawidłowym uruchomieniu metoda gwarantuje całkowite odzyskanie. Nawrót choroby ma bardzo niskie prawdopodobieństwo.

Całkowite usunięcie cyst z włóknistą skórą

Operacja ta jest również nazywana perycytosektomią. Podczas usuwania pęcherzyk usuwa się za pomocą włóknistej kapsułki. Wskazania do takiego leczenia chirurgicznego to:

  • małe torbiele w pobliżu powierzchni ciała;
  • cysty znajdujące się w wymieniu i jelicie;
  • skomplikowane formy inwazji robaków;
  • istotne dojrzewanie pasożytniczej torebki włóknistej.

Taka operacja jest bardziej radykalna. Niezawodnie zapobiega nawrotom. Z powodu hemostazy operacja jest wykonywana w większości przypadków przy minimalnej utracie krwi. Torbiel pasożytnicza jest izolowana od otaczających tkanek, po wykonaniu jej aspiracji. Kapsułka włóknista jest częściowo lub całkowicie przesiany w miejscach o wyższym ważeniu. Reszta jamy jest leczona lekami przeciw robakomii. Możliwym powikłaniem jest masywne krwawienie z powodu zmydlenia kapsułki z obfitą waskularyzacją torbieli w wątrobie lub miąższu.

Resekcja torbieli z częścią dotkniętego narządu

Rozległa resekcja narządów, gdy zmiany echinokokowe nie są pokazane. Wyjątkiem są pasożytnicze cystyduże ilości śledziony i maceracja włóknistej kapsułki z uszkodzeniem wątroby. Ten rodzaj operacji jest najbardziej radykalny. W zależności od lokalizacji robaków, wykonać:

  • lobektomia, resekcja klinowa, pneumoektomia - z uszkodzeniem płuc;
  • wycięcie częściowe, brzeżne lub częściowe lub hemihepatektomia - z uszkodzeniem wątroby.

W przypadku każdej z tych operacji usuwa się torbiel z dotkniętą chorobą częścią ciała. Zapewnia to dużą gwarancję leczenia i zapobiegania nawrotom w przyszłości. Wśród potencjalnych powikłań jest wyciek płynnych cyst z jajami pasożytów. Prowadzi to do rozprzestrzeniania się infekcji w całym ciele. Wynika to z zaniedbania lekarza podczas operacji.

Leczenie przeciwpasożytnicze

W okresie przed- i pooperacyjnym pacjentowi należy zalecić chemioterapię przeciwpasożytniczą. Polega na stosowaniu leków na bazie kaboamidazolu, takich jak Zentel, Albendazol, Eskazol, Nemozol, Mebendazol. Przebieg leczenia wynosi 1-1,5 lat. Leki przyjmowane są w ciągu 28 dni, a następnie należy zrobić 2-tygodniową przerwę, a następnie rozpocząć nowy cykl leczenia. Wskazania do chemioterapii przeciwpasożytniczej są następujące:

  • kilka guzów w różnych narządach wewnętrznych, ale nie przekraczają wielkości 3,5 cm;
  • niezdolność do pracy;
  • pęknięcie guza;
  • po usunięciu nowotworów w sercu lub mózgu, niezależnie od wielkości torbieli.

Leczenie objawowe

Leczenie lekami ma na celu nie tylko zniszczenie robaków. Leki przepisywane są w celu złagodzenia objawów choroby. Należą do nich następujące leki:

  1. Przeciwkaszlowe: Pakseladin, Sedotusin, Synecod. Pomaga radzić sobie z atakami kaszlu.
  2. Hepatoprotektorzy: Essentiale Forte, Gepagard, Remaluit. Są to leki przepisane z powodu zaburzeń czynności wątroby. Zapobiegają zniszczeniu błon komórkowych i stymulują regenerację hepatocytów.
  3. Leki przeciwhistaminowe: Suprastrin, Tavegil, Diazolin. Zdjąć objawy ciężkiej reakcji alergicznej wywołanej przez produkty wymiany pasożytów.

Paliatywna interwencja chirurgiczna w bąblowca pęcherzykowym

Jeśli u pacjenta zdiagnozowano pęcherzykową postać bąblowicy, wówczas jest on zalecany w chirurgii paliatywnej. Pomagają poprawić zdrowie pacjenta i wydłużają jego życie. Operacja nie powoduje całkowitego wyleczenia choroby. Po usunięciu najbardziej dużych cyst cierpienie pacjenta zostaje przejściowo zlikwidowane, ponieważ ucisk narządu docelowego maleje.

Kryteria prognozy i odzyskiwania

Przy leczeniu zachowawczym prognoza jest niekorzystna. Około 35% pacjentów w wieku 41-70 lat umiera z powodu pewnych komplikacji na narządach docelowych. Dzieje się tak, ponieważ prędzej czy później cysta pęka. Dzięki terminowemu leczeniu chirurgicznemu rokowanie jest bardziej korzystne. Śmiertelność pooperacyjna wynosi około 16%, co tłumaczy się obecnością wielu lubskomplikowana bąblowica. Kryterium powrotu do zdrowia jest otrzymanie ujemnego wyniku w ciągu 4 lat okresowego pobierania immunologicznych badań krwi.

Zapobieganie chorobie

Zapobieganie bąblowicy wiąże się z kilkoma środkami naraz. Ważne jest, aby pamiętać o możliwych sposobach przekazywania tej infekcji. Mając to na uwadze, zapobieganie bąblowicy wymaga następujących elementów:

  • Umyć ręce mydłem po toalecie, przed jedzeniem, po kontakcie z psami i innymi zwierzętami.
  • Początkowo gotowana jest woda ze źródeł, studni i innych naturalnych źródeł.
  • Ostrożnie podgrzej mięso.
  • Po odroczonej bąblowicy należy odwiedzić lekarza co najmniej raz na 2 lata.
  • Aby przejść badanie kliniczne przez 8-10 lat.

Wideo

Informacje zawarte w tym artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.