Atonia jelit - objawy i przyczyny choroby u dzieci lub dorosłych

W normalnej minucie, gładkie mięśnie tego narządu muszą nosić około 18 ruchów. Wraz ze spadkiem tego wskaźnika rozwija się zaparcie, które rozwija się chronicznie. Atonia często rozwija się jako oznaka innych chorób, więc jej objawy zależą od przyczyny zmniejszenia napięcia w jelitach.

Dlaczego zmniejsza się napięcie jelit

Aby normalne funkcjonowanie i wydajność funkcji motorycznych, jelito powinno być zawsze w formie. Wraz z osłabieniem jego murów rozwija się atonia, której przyczyny mogą być następujące:

  • siedzący tryb życia;
  • długotrwałe stosowanie leków, takich jak przeciwskurczowe i przeciwskurczowe, podobne do morfiny;
  • spożywanie dużej ilości wysokotłuszczowych wysokokalorycznych produktów spożywczych;
  • brak błonnika i błonnika pokarmowego;
  • stres, stały stres psycho-emocjonalny, który powoduje naruszenie unerwienia jelita;
  • dysbioza;
  • wypadki hormonalne;
  • infekcja;
  • helmintoza;
  • nowotwory złośliwe;
  • predyspozycje genetyczne;
  • podeszły wiek;
  • interwencje chirurgiczne na narządach trawiennych;
  • nadużywanie alkoholu;
  • palenie.

Objawy choroby

Charakter objawów atonii jelitowej zależy od iod stopnia jego ciężkości. Ważna i podstawowa przyczyna patologii: powstała z powodu naruszenia układu nerwowego lub uszkodzeń mechanicznych. Pierwsza choroba cierpi na układ trawienny. Wraz z postępem patologii zatrucia istnieją inne narządy.

Główna cecha

Głównym objawem zaburzenia dźwięku w ścianach narządu jest zaburzenie trawienia. Przejawia się w permanentnym zaparciu z powodu osłabienia perystaltyki. Zwykle wypróżnienia powinny występować co najmniej 3 razy w tygodniu i nie więcej niż 3 razy w ciągu dnia. Atoniczne zaparcia to opóźnienie w krześle, które jest składnikiem dłuższym niż 2 dni. W tym przypadku występuje zwiększona suchość i twardość kału. Na tle zaparcia występują inne objawy zaburzeń trawienia:

  • wzdęcia;
  • gęsta konsystencja krzesła;
  • spokojny ból brzucha;
  • częste pęcherzenie;
  • imperatywne, bezowocne apele o wyginięcie;
  • dyskomfort i ociężałość w jamie brzusznej;
  • ciemny kolor kału, w którym nie ma płynnych elementów.

Dodatkowe objawy

Atonia jelita grubego, oprócz głównych objawów, towarzyszą objawy ogólnego zatrucia organizmu. Wskazują na to następujące manifestacje:

  • problemy ze snem;
  • zmęczenie;
  • zaburzenie koloru skóry;
  • drażliwość;
  • ogólna depresja psychologiczna;
  • stałe osłabienie ciała;
  • szczeliny odbytu;
  • krwawienie z odbytnicy;
  • niedokrwistość z powodu złego wchłaniania żelaza;
  • niestabilne ciśnienie.

Manifestacje atonii u dzieci

Przyczyną naruszenia tonu SLE jest to, że dzieci często mają nagłą zmianę w swojej diecie, gdy karmienie piersią jest anulowane. Czynnikiem ryzyka są również zaburzenia psychogenne. Atonia jelit u dziecka objawia się następującymi objawami:

  • utrata apetytu;
  • rzadki stolec (mniej niż 1 raz dziennie);
  • wymioty;
  • wzrost temperatury do 37 stopni;
  • niespokojny sen;
  • rozdęcie brzucha;
  • trudność podczas wypróżnień.

Znaki świadczące o przywiązaniu współistniejących chorób

Z powodu stagnacji mas kałowych jakość życia pacjenta poważnie się pogarsza. Atonia jelit może prowadzić do rozwoju poważnych chorób. Najczęstsze powikłania tej patologii to:

Choroby Główne cechy
Niedokrwistość z niedoboru żelaza
  • złe samopoczucie;
  • ból głowy;
  • sucha blada skóra;
  • wchodzą w kąciki ust;
  • zawroty głowy;
  • kruchość paznokci;
  • wypadanie włosów;
  • mruganie much przed oczami;
  • chęć wyczuwania benzyny, farby, acetonu.
Niedrożność jelit
  • ból brzucha;
  • zaparcia;
  • brak gazów;
  • wymioty;
  • tachykardia;
  • hałas rozpryskujący się w żołądku;
  • wymioty w kale;
  • gorączka;
  • zapalenie otrzewnej.
Awitaminozy
  • słabość;
  • szybkie zmęczenie;
  • obieranie skóry;
  • pogorszenie widzenia;
  • utrata apetytu;
  • krwawiące dziąsła;
  • wypadanie włosów;
  • drgawki;
  • ból w stawach i kościach.

Filmy wideo

Informacje zawarte w artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.