Czym jest buddyzm zen: definicja, główne idee, istota, zasady, zasady, filozofia, medytacja, cechy. Zen: do jakiej religii należy? Co to znaczy znać zen, stan zen, wewnętrzny zen? Jaka jest różnica między buddyzmem zen a buddyzmem: różnica, od

Ten artykuł opisuje podstawowe zasady, zasady i filozofię buddyzmu zen.

Istnieje wiele kierunków różnych religii. Każda z nich ma swoje własne szkoły i założycieli, nauczycieli i tradycje. Jedną z takich nauk jest Zen. Jaka jest jego istota i jakie są jej cechy? Znajdź odpowiedź na to i inne pytania w artykule.

Nauczanie Zen: kierunek jakiej filozofii religijnej?

Zen jest niedokładną nazwą religii, zmienia się już w tych dniach i nie jest to do końca religia. Początkowo filozofia ta nazywała się Zen. W tłumaczeniu z japońskiego Zen oznacza: 禅; sanskryt dhyana dhyana, kot. chan. Słowo to tłumaczy się jako „myśleć poprawnie”, „skupić się wewnętrznie na czymś”.

Nauczanie Zen jest przedmiotem filozofii religijnej Buddy. Wywodzi się z dziedzictwa mahajany, która narodziła się w Imperium Niebieskim, a następnie poznano ją na całym Dalekim Wschodzie (Wietnam, Korea, Japonia). Ale wyznawcy uważają, że Zen to właśnie filozofia buddyzmu japońskiego, która została sprowadzona do tego kraju z Chin w XII wieku.

Czym jest Buddyzm Zen: definicja, główne idee, istota, zasady, zasady, filozofia

Po XII wieku japońska i chińska tradycja zen znalazły swoje miejsce w życiu oddzielnie od siebie, ale do dziś zachowały swoją jedność i znalazły swoje własne cechy. Japoński Zen jest nauczany w kilku szkołach — Rinzai (chiń. Linzi), Soto (chiń. Caodong) i Obaku (chiń. Huangbo).

​​​​

• Słowo Zen ma swoje korzenie w erze sanskrycko-palijskiej „dhyana/jhana”.
• Chińczycy zwykli wymawiać "Zen" jako "Chan".
• Japończycy poprawnie wymawiali „Zen”, więc nazwa i brzmienie tego słowa przetrwały do ​​naszych czasów.
• Obecnie Zen jest popularną filozofią i praktyką orientacji buddyjskiej.
• Ta filozofia jest nauczana w szkołach Zen. Istnieje inna oficjalna nazwa tej religii - "Serce Buddy" lub "Umysł Buddy". Obie opcje są uważane za prawidłowe.

Główne idee i istota nauk Zen są następujące:

• Zen niemożliwe do nauczenia. Nauczyciele sugerują tylko sposoby, dzięki którym wyznawca może osiągnąć oświecenie.
• Warto zauważyć, że mistrzowie tej religii nie używają w swoim słowniku słowa „osiągnij oświecenie”. Prawidłowo będzie tak: „przejrzyj i zobacz siebie”, aby zmienić się na lepsze.
• Nie da się określić jednej drogi dla wszystkich, ponieważ każda osoba jest indywidualna, z własnymi wyobrażeniami na temat pozycji życiowych, doświadczeń i warunków życia. Człowiek musi znaleźć swoje wejście, nie zastępując świadomości specjalnym wykonywaniem zajęć praktycznych lub przerabianiem pomysłów.
• Język ludzki, obrazy i słowa nie mają znaczenia. Za ich pomocą nie da się osiągnąć oświecenia. Taki stan stanie się dostępny dzięki tradycyjnym instrukcjom metodycznym zen, a nawet bodźcom z zewnątrz – ostrym krzyku, mocnemu uderzeniu i tak dalej.

Zasady buddyzmu Zen składają się z czterech prawd:

1. Życie — cierpi. Kiedy człowiek to zrozumie, weźmie wszystko za pewnik. Ludzie są niedoskonali, a świat nie jest doskonały. Jeśli chcesz osiągnąć zen, musisz to zaakceptować. Budda nauczył się tego i zaakceptował to. Zrozumiał, że człowiek musi doświadczać w życiu wielu rzeczy: cierpienia, choroby, deprywacji, nieprzyjemnych sytuacji, żalu, bólu.

Następujące 3 prawdy to pragnienia:

1. Pragnienie uczucia. Budda twierdził, że główną przyczyną zaburzeń psycho-emocjonalnych jest przywiązanie do własnych pragnień. Jeśli nie możemy czegoś dostać, życie nie jest dla nas przyjemne. Ale nie powinieneś się tym denerwować i denerwować, musisz to zaakceptować.
2. Koniec cierpienia. Jeśli ktoś pozbędzie się przywiązania do pragnień i uwolni się od cierpienia, wtedy umysł zostanie oczyszczony ze zmartwień i niepokojów. Ten stan umysłu nazywa się w sanskrycie nirwaną.
3. Przejście do końca cierpienia. Łatwo jest osiągnąć nirwanę, jeśli prowadzi się wymierne życie. Podążaj Ośmioraką Ścieżką, która polega na samodoskonaleniu swoich pragnień.

Nauczyciel musi zobaczyć swoją własną naturę, aby nauczyć jej swoich uczniów. Ponadto musi zobaczyć rzeczywisty stan ucznia. Tylko w ten sposób mistrz będzie w stanie udzielić właściwej rady i instrukcji dla impulsu przebudzenia.

Filozofia buddyzmu zen składa się z doktryny trzech trucizn. To z ich powodu wszystkie kłopoty, udręki i złudzenia pojawiają się w życiu człowieka. Złu takiemu należy przypisać:

• Człowiek nie rozumie swojej natury — umysł jest zamglony, istnieje ciągły niespokojny stan wewnętrzny a nawet otępienie się objawia.
• Niechęć do określonych sytuacji, rzeczy są obecne — przedstawienie czegoś jako niezależne zło, sztywne poglądy na życie.
• Nadmierne przywiązanie do czegoś przyjemnego, lgnięcie do niepotrzebnych rzeczy w tym życiu.

Dlatego zasady Buddyzmu Zen stanowią:

• Uspokój swój umysł. Bądź spokojniejszy, nie denerwuj się drobiazgami, aby życie płynęło spokojnie i harmonijnie.
• Uwolnij się od surowych poglądów. Zrozum, że człowiek własnymi rękami tworzy zło wokół siebie. Jeśli inaczej spojrzymy na życie, wszystko wokół nas się zmieni.
• Uwolnij się od przywiązania. Zrozum, że stopniowo jest dobrze, w przeciwnym razie życie straci swój smak i jasne kolory. Nie powinno być niezaspokojonego pragnienia przyjemności. Wszystko jest dobrze z umiarem.

Uczniowie otrzymują różne porady, ale takie, aby były zrozumiałe dla konkretnej osoby. Na przykład:

• Praktykuj medytację, aby uspokoić i wyciszyć swój umysł. Jednocześnie staraj się postępować zgodnie z radą nauczyciela.
• Nie próbuj osiągnąć spokoju i oświecenia, ale odpuść wszystko, co dzieje się wokół ciebie.

Praktykujący zen wykonują dużo siedzącej medytacji i prostej pracy. Może to być uprawa wszelkich roślin w górach lub proste czyszczenie. Głównym celem jest uspokojenie umysłu i zjednoczenie myśli. Wtedy samouwielbienie ustaje, znika zmętnienie umysłu (mistrzowie Zen wierzą, że wszyscy współcześni ludzie mają zachmurzony umysł) i stan niepokoju stabilizuje się. Po oświeceniu łatwiej jest zobaczyć swoją naturalną esencję.

Zen japoński i chiński: Czy są takie same?

Zen japoński i chiński są takie same, ale mają własne charakterystyczne cechy.

Buddyzm Ch'an — chińska nazwa religii Zen. Wielu wyznawców na początku swojej podróży nie może zrozumieć buddyzmu chan. Wydaje się, że jest to coś nieosiągalnego, irracjonalnego, a nawet mistycznego. Ale wgląd Zen jest obdarzony cechami uniwersalnymi.

Wpływ zen na dziedzictwo kulturowe Japonii zmusza nas do uznania tej szkoły za ważną i istotną w badaniu idei buddyzmu zen. Pomaga odsłonić drogi rozwoju filozofii i myśli.

Aspekty psychologiczne, psychoterapia buddyzmu zen: praktyka

Aby osiągnąć satori, osoba nie powinna po prostu siedzieć pod drzewem Bo i czekać na odpust, oświecenie. Nawiązywana jest szczególna relacja z mistrzem i przeprowadzany jest określony system procedur. Dlatego aspekty psychologiczne i psychoterapia buddyzmu zen są ważne, aby uwolnić osobę do rozwoju duchowego.

• Wielu psychologów używa w swojej praktyce podstaw buddyzmu zen.
• Psycholog, który inspiruje się ideami Zen i zna je z pierwszej ręki, jest szczególnie dobry.
• Ludzie są z natury skomplikowani. Ktoś ma obsesyjne pomysły zemsty na innej osobie, inny chce szybciej dotrzeć do przyszłości lub przeciwnie, martwi się tym, co może się wydarzyć, a trzeci jest pochłonięty przeszłością.
• Człowiek może powtarzać czynności, które sprawiają mu kłopoty, ale podświadomie i słownie chce wyrwać się z tego kręgu.

Psychologia zen pokazuje, że wszystkie te pasje i fiksacje uniemożliwiają nam życie i doświadczanie prawdziwej rzeczy. Prawdziwa i prawidłowa ścieżka Zen doprowadzi do oświecenia i właściwej świadomości ludzkiej egzystencji.

Buddyzm zen jako filozofia i sztuka życia: przykłady

Głównym celem buddyzmu zen jest osiągnięcie oświecenia lub satori. Dla Europejczyków taka filozofia i sztuka życia jak zen jest czymś nieosiągalnym. Ale w tej nauce nie ma nic nadprzyrodzonego. Są to wspólne umiejętności dopracowane do perfekcji przez mistrzów Zen.

Oto przykłady takiej sztuki życia:

Nauczyciel rozmawia ze swoim uczniem:

— Jesteś potwierdzony, czy jesteś w prawdzie — Tak, Mistrzu. — Co robisz dla swojej edukacji? — Jem, gdy jestem głodny i kładę się spać, gdy jestem zmęczony. — Ale to właśnie robi każda osoba. Okazuje się, że nie kształcisz się, ale żyjesz tak samo jak wszyscy ludzie? - Nie. — Dlaczego? — Ponieważ podczas jedzenia nie są zajęci jedzeniem, ale rozpraszają ich rozmowy i inne obce przedmioty; kiedy odpoczywają, wcale nie zasypiają, ale widzą wiele snów, a nawet przeżywają we śnie emocje. Dlatego nie są tacy jak ja.

Wyjaśniając tę ​​przykładową przypowieść, można powiedzieć, że zwykli ludzie doświadczają ciągłego strachu i mieszanych uczuć zwątpienia, a także żyją w iluzorycznym świecie. Ludzie myślą, że coś smakują i czują, ale tak naprawdę nie doświadczają wszystkich emocji.

Inny przykład filozofii Zen ujawnia kolejną przypowieść:

Mistrz tej nauki mówi o sobie: „Kiedy nie Znam jeszcze Zen, rzeki były dla mnie rzekami, a góry były górami. Wraz z pierwszą znajomością zen rzeki przestały być rzekami, a góry przestały być górami. Kiedy w pełni opanowałem nauki i sam zostałem nauczycielem, rzeki znów stały się rzekami, a góry górami”.

Jest to dowód na to, że po oświeceniu, tu i teraz zaczyna być inaczej postrzegane. Cienie bierzemy za realne rzeczy, a będąc w tej chwili w ciemności, poznanie świata jest niemożliwe. Dla Zen ważne jest, aby człowiek znał siebie od środka, a nie umysłem. Zen musi przeniknąć w głąb ludzkiej duszy i jego istoty.

Co to znaczy znać zen, stan zen, wewnętrzny zen?

Wśród ludzi można usłyszeć: „Zen znany”. Co to znaczy znać zen, stan zen, wewnętrzny zen? Oznacza to: „stan ciągłej medytacji” i „absolutnie nieporuszony umysł”. Ale jeśli ktoś o tym mówi, a nawet twierdzi, że wie, czym jest zen, to żyje oszukany. Poznanie istoty Zen jest dane tylko wybranym osobom, a nauki tej filozofii są budowane w taki sposób, aby człowiek nie mówił o sobie w taki sposób.

Stan Zen to wewnętrzny spokój, jasny umysł i dusza. Zen w człowieku to bezruch. Osoba, która nauczyła się Zen, nie może zostać wytrącona z równowagi. Ponadto może samodzielnie pomóc przeciwnikowi znaleźć wewnętrzny spokój.

Jak osiągnąć stan Zen?

Wchodzenie w stan Zen nie jest wcale grą. Obserwator skupia się na swojej codziennej pozycji w życiu. Aby osiągnąć stan Zen, wszystko wokół musi być zgodne.

• Harmonia we wszystkim jest najważniejsza.
• Jesteś pewny siebie i wiesz, że możesz to osiągnąć.
• Wszystkie problemy wokół znikają, specjalna energia wypełnia otaczający świat. Pojawia się coś idealnego, co pomaga rozwiązywać problemy.
• Twoja umiejętność spełnia zadania — wszystko działa harmonijnie. Dla osób obeznanych ze sportem taki moment nazywa się „byciem w strefie”. W nauce taki proces nazywa się „przepływem”.
• Powinieneś czuć się jak we śnie. Czas i świadomość giną w „przepływie”. Wydaje się, że rozpływasz się we wszystkim, co cię otacza. Łatwiej dziecku wejść w stan zen, trudniej dorosłemu. Rozumieją czas. Ale małemu człowiekowi z niestabilną psychiką trudniej jest wrócić do przemijania, więc stan zen może być niebezpieczny dla dziecka.

Kiedy pogrążysz się w stanie Zen, zdasz sobie sprawę, że nie ma potrzeby niczego planować. To nawyk układania różnych planów „tłumi” kreatywność w każdym z nas. Nie ma nic bardziej przebudzającego i ożywczego niż przebywanie w „przepływie”, specjalnie stworzonej przez twój umysł „strefie” lub „białej chwili”.

Czym jest medytacja Zen?

​​​​

Medytacja Zen to medytacyjna technika relaksacyjna od Buddy. Jest to najpopularniejsza technika na świecie — to serce nauk buddyjskich. Do zalet medytacji zen należą:

• Nauka dobrej koncentracji
• Możliwość samopoznania
• Uzyskanie spokoju i radości
• Poprawa zdrowia
• Pojawienie się siły woli
• Wzrost energii wewnętrznej

Ostrzeżenie: Jeśli zrobisz wszystko dobrze, wybuchnie w tobie burza emocjonalna. Ten stan można zaobserwować po kilku dniach lub tygodniach praktyki. Twoje stłumione emocje wzrosną - do świadomości. W tym momencie ważne jest, aby nie walczyć z nimi, ale dać im możliwość wywietrzenia się. Potem nadejdzie równowaga, jasność umysłu i radość.

Technika medytacji zen:

Istnieją dwa podstawowe Techniki medytacji zen: średniozaawansowane i zaawansowane:

Rada: Nie próbuj realizować sekretu Zen sztucznymi środkami. Nie skupiaj się na wdechu i wydechu. Najważniejsza rzecz wydarzy się pomiędzy tymi procesami: tajemnice wszechświata zostaną ujawnione, poznasz siebie i tak dalej. Po prostu medytuj właściwie, a wszystko stanie się naturalnie.

Jaka jest różnica między buddyzmem zen a buddyzmem: różnica, rozróżnienie, cechy

Jeśli chodzi o rozumienie buddyzmu zen, to Warto zauważyć, że jeśli spróbujesz zrozumieć, to nie będzie to buddyzm zen. Człowiek musi rozumieć rzeczywistość taką, jaka jest. Jeśli mówimy o różnicach między buddyzmem zen a buddyzmem, to nie ma różnicy, ponieważ ta praktyka jest tym, czym jest buddyzm. Wszystkie praktyki buddyjskie dzielą się na:

• Samathy — uspokojenie umysłu i ciała, zrozumienie spokoju i uspokojenia.
• Vipassana — pozwala obserwować pojawianie się zjawisk psychicznych. Człowiek odkrywa dla siebie coś nowego w uczuciach, myślach, emocjach.

Wszystkie praktyki buddyjskie pomagają umysłowi pozbyć się cierpienia, pozbywać się błędnych poglądów i rozwijać właściwy światopogląd. Po prostu Zen pomaga przyswoić ważne elementy prawidłowego myślenia i stylu życia, eliminując destrukcję umysłu. Nie jest konieczne przestrzeganie zasad, ważne jest zrozumienie systemu światowego. W praktyce buddyjskiej nie ma żadnych zasad, założeń ani hipotez. Jeśli ktoś nauczy się rozumieć zen, pozbędzie się błędów i będzie żył w pokoju i spokoju.

Symbole buddyzmu zen i ich znaczenie: foto

W buddyzmie, podobnie jak w buddyzmie zen, istnieje wiele różnych symboli. Ale w Zen najważniejszy i najbardziej znaczący jest Enso — krąg oświecenia i wolności. Taki symbol buddyzmu zen wykonywany jest w postaci tatuaży, malowanych na ścianach domów, zwłaszcza w Chinach i Japonii, a zdobionych jego wizerunkiem we wnętrzach.

Enso oznacza oświecenie, moc, przyciąganie, pustkę, wszechświat. Sam krąg jest ciągłą reinkarnacją karmiczną, a przestrzeń wewnętrzna jest znakiem wyzwolenia z obciążeń życia.

Ten symbol może być przedstawiony z kwiatem lotosu w środku, jako dowód, że osoba stała się bielsza, bardziej majestatyczny i nieodłączny od natury — spokojna i spokojna.

W rzeczywistości okrąg Enso może przedstawiać symbole, a nawet Buddę. Nadal będzie miał prawidłowe znaczenie zen: oświecenie, oczyszczenie i uspokojenie.

Koany buddyjskie zen: przykłady

Koany buddyjskie zen to krótkie historie z pytaniami i dialogami. Mogą nie być logiczne, ale będą zrozumiałe dla osoby, która chce poznać Zen. Celem koanu jest stworzenie psychologicznego impulsu dla ucznia do zrozumienia i osiągnięcia oświecenia. Jest to rodzaj przypowieści, ale koan nie musi być tłumaczony ani rozumiany, służy do zrozumienia prawdziwej rzeczywistości.

Oto przykłady koanów:

Nie Spróbuj zrozumieć buddyzm zen. To musi być w tobie, to twoja prawdziwa esencja. Ćwicz samodyscyplinę, naucz się radości istnienia, uwierz, zaakceptuj, a wtedy będziesz w stanie uchwycić Zen i zaakceptować go w sobie.

Wideo: Rozmowa z Mistrzem Zen Jinenem o prawdzie i medytacji