Ataki oddechowe u dziecka: rodzaje i objawy, pierwsza pomoc, powikłania i zapobieganie depresji oddechowej

Rodzice bardzo się martwią, jeśli ich dzieci są chore, zwłaszcza gdy nie rozumieją, co dzieje się z ich dzieckiem. Takie sytuacje obejmują ataki afektywno-oddechowe. U dzieci rozwijają się one na tle szczególnego stanu związanego z zaburzeniami układu nerwowego i oddechowego podczas negatywnej reakcji psycho-emocjonalnej. Jest to typowe dla dzieci w wieku 1-3 lat, ponieważ podczas histerii nie kontrolują swoich emocji. Nawet jeśli opóźnienie w oddychaniu wydaje się celowe, proces nie zależy od woli dziecka.

Co to jest atak afektywny i oddechowy

Skrót ARP jest odszyfrowywany jako ataki afektywno-oddechowe. Termin ten w medycynie nazywa się stanem, który objawia się jako nagłe zatrzymanie oddechu trwające dłużej niż 20 sekund. Inna ta patologia nazywa się "bezdech". Wielu rodziców zauważyło, że ich dziecko może mimowolnie wstrzymywać oddech, kiedy płacze i płacze. Wyżyny występują na tle żywych emocji, w tym strachu, doświadczonej histerii, ostrego strachu.Zakażeniom zakaźnym dróg oddechowych u niemowląt dzieci towarzyszą:

• zmniejszenie napięcia mięśniowego;
• bradykardia;
• Blada skóra;
• letarg.

Od czasu do czasu obserwuje się depresję oddechową o silnym wpływie, na przykład podczas upadku. Szczególnie niebezpieczny jest bezdech senny. Oddech noworodka jest opóźniony o 10-20 sekund. Bezdech występuje częściej u dzieci w wieku 1-3 lat. Kiedy dziecko dorasta w ciągu 3 lat, takie ataki same się zmieniają z powodu zmian związanych z wiekiem, które występują przy dużych prędkościach.

Przyczyny

Główną przyczyną ARP jest przeciążenie psychiczne i emocjonalne dziecka, które doświadcza jedynie uczuć negatywnych. Rezultatem jest skurcz krtani, objawiający się ostrym pęknięciem płaczu. Ponadto oddech dziecka jest opóźniony. Niebezpieczeństwo polega na tym, że wygląda na to, że dziecko udaje. W rzeczywistości jest to tylko odruch, w którym nie można kontrolować aktywności krtani.

Bezdech nie występuje często u wszystkich dzieci. Wszystko zależy od indywidualnych cech ciała. Ryzyko jest wysokie w przypadku problemów z metabolizmem i niedoborem wapnia. To samo dotyczy niemowląt z nasilonym lękiem nerwowym. Głównym powodem tego jest zachowanie dziecka - negatywny stan emocjonalny. Czynniki ryzyka są następujące:

• zachowanie rodziców;
• Zaskoczony strach;
• małe kaprysy;
• problematyczny charakter dziecka;
• niestabilny stan psychiczny dziecka;
• histerycy;
• efekty mechaniczne, takie jak wstrząs lub wstrząs, który przyniósł silny ból.

Jedną z głównych przyczyn histerii u dzieci jest zachowanie rodziców. Kiedy dziecko płacze w miejscu publicznym, mama lub tata zostawiają go w spokoju, zaczynają bić lub czule przekonywać i spełniać wszystkie prośby. Aby nie zaostrzać histerii, musisz stosować się do złotego środka. Nie można poddawać manipulacjom dzieci, ale pozostawienie go samego lub wywołanie fizycznego bólu jest również nie do przyjęcia.

Rodzaje

Klasyfikacja ataków afektywnych i oddechowych u dziecka dzieli tę patologię na kilka typów według różnych kryteriów. Najważniejszą rzeczą jest kolor twarzy dziecka podczas ataku. W zależności od koloru skóry pojawia się bezdech:

1. Pale. Najczęściej obserwuje się to po uderzeniu, trafieniu lub wstrzyknięciu. Dziecko staje się białe, jego puls maleje. Neuronaukowcy uważają to za naturalną, indywidualną reakcję na ból.
2. Niebieski. Bardziej powszechny wariant, który występuje, gdy dziecko nie jest z niczego zadowolone. Stan ARP może wejść nawet w najmniejszą kaprys. Wyżyna rozwija się z ostrym płaczem lub płaczem.

Oba rodzaje ARP mają jeden poziom zagrożenia, ale z wiekiem są praktycznie wszystkim. Lekarze nadal radzą, aby nie zaniedbywać ich zaleceń w obecności takich ataków w młodym wieku. Inna klasyfikacja ataków afektywnych i oddechowych u dziecka dzieli je na typy nasilenia:

1. Prosta opcja. Jest to opóźnienie oddechowe pod koniec wydechu. Obserwowane po kontuzji lub histerii. Krew nie przestaje nasycać się tlenem, ale oddech jest odtwarzany niezależnie.
2. Skomplikowana opcja.Towarzyszy mu paroksyzm, który przypomina atak epilepsji i może przejść do napadów tonicznych i klonicznych. Czasami może wystąpić nietrzymanie moczu. Ryzykiem stanu jest ostry niedobór tlenu (niedotlenienie) mózgu.

Objawy ataku afektywnego i oddechowego u dziecka

Często ARP manifestuje się w drugim roku życia. Zdarza się co miesiąc lub co tydzień. W uważnym płaczu dziecko w pewnym momencie przestaje oddychać. Zamiera, otwierając usta, wargi niebieskawe. Dziecko staje się ospałe i stopniowo zsuwa się na podłogę. Stan jest przechowywany przez 30-60 sekund. W zależności od rodzaju ataku dziecko ma następujące objawy:

1. Z niebieskim ARP. W tym przypadku skóra jest zabarwiona na kolor cyjanotyczny. Dziecko płacze, głośno krzyczy, upada na podłogę. Dziecko robi wszystko, aby osiągnąć własne. Z powodu gniewu, rzęs, skurcz krtani, który pokrywa się z przepływem tlenu. Oddychanie staje się głębokie i przerywane. Mięśnie klatki piersiowej są zredukowane. Dziecko ugina się w łuk lub odwrotnie, osłabia i może nawet stracić przytomność.
2. Z bladym ARP. Wszystko zaczyna się od głośnego płaczu lub płaczu, chociaż niektórzy pacjenci praktycznie nie płaczą. Dziecko spowalnia puls, utrzymujący się powiew powietrza. Jeśli dziecko się nie uspokoi, stan psycho-emocjonalny tylko się pogorszy. Około 20% przypadków kończy się brakiem oddechu, przednią świadomością lub utratą przytomności.

Powikłania w atakach afektywno-oddechowych

Jeślimały pacjent cierpiący na okresowe oddychanie przez długi czas, następnie wpada w grupę ryzyka poważnych chorób centralnego układu nerwowego. Aby zapobiec rozwojowi powikłań, konieczne jest reagowanie w odpowiednim czasie na odchylenia behawioralne u dziecka. Lista możliwych powikłań po atakach oddechowych obejmuje:

1. Łzy nerwów. Stałe naprężenia niszczą układ nerwowy, powodując spontaniczne drgania nóg, oczu, wieków, rąk i innych ruchów.
2. Napady padaczkowe. Najbardziej niebezpieczne komplikacje dotyczą dzieci, których rodzice nie radzą sobie ze swoim zdrowiem psychicznym.
3. Skurcze mięśni. Po histerycznym triumfie, mały pacjent pada na ziemię, jego ręce i nogi są skręcone, plecy zginają się. Atak padaczki trwa kilka minut.

Leczenie niewydolności oddechowej i oddechowej u dziecka

W większości przypadków leczenie infekcji dróg oddechowych u dzieci odbywa się bez stosowania leków. Terapia polega na rozmowach z małym pacjentem i rodzicami, poprawnym zachowaniu tych ostatnich i komunikacji z psychologiem. Jeśli potrzebne są leki, użyj aminokwasów, neuroprotektorów, leków kojących i nootropowych, środków uspokajających i witamin. Lista stosowanych leków obejmuje:

• Atarax;
• Glicyna;
• Pantogam;
• Teraligen;
• Grandaksin;
• Pantocalcin;
• Phoenibut;
• kwas glutaminowy.

Wśród środków ludowej zaleca się nalewki na bazie żeń-szenia, masło, waleriany. Dobrzerezultatem jest kąpiel z solą morską lub igłami. Jeśli chodzi o rodziców, powinni postępować zgodnie z następującymi zaleceniami:

1. Pobudź dziecko do działania. Zamiast prosić go, aby przestał płakać, ojciec musi powiedzieć spokojnym i pewnym tonem, że dziecko wstanie i przyjdzie do matki lub ojca.
2. Unikaj konfliktów. Krzyczanie do dzieciaka i wskazywanie dalszych działań nie jest tego warte, jeśli zaczyna opuszczać siebie. Stanowisko powinno być neutralne, aby dzieci miały możliwość wyrażenia swoich życzeń. Jeśli są poza zakresem, warto dać radę dziecka i pewną swobodę działania.
3. Prawda o przyszłości. Dzieci z dzieciństwa powinny wiedzieć, że wszystkie działania prowadzą do pewnych konsekwencji. Jeśli dziecko często płacze, to nie będzie miał przyjaciół, pogorszy się stan zdrowia, a rodzice często będą zdenerwowani. Należy to wyjaśnić dziecku.
4. Uczenie się emocji. Dzieci nie mają jeszcze wiedzy, która pomogłaby im podzielić się emocjami ze złymi i dobrymi. Aby to wyjaśnić, konieczne jest pozytywne nastroje dziecka.

Pierwsza pomoc

Najważniejszą rzeczą jest zachowanie rodziców podczas najbardziej emocjonujących i oddechowych ataków u dziecka, ponieważ jest to niebezpieczne dla rozwoju niedotlenienia mózgu w przypadku bladego ARP. Ponadto, z utratą przytomności, dziecko ma ryzyko poważnych obrażeń. Możesz rozwiązać sytuację samodzielnie, jeśli zastosujesz się do następujących zaleceń:

• natychmiast podejmuje środki, nie poddając się panice;
• masuj uszy i policzki dziecka, posyp delikatnie na grzbiecie, trzeć twarz serwetkamiprzywrócić oddychanie;
• nie zaostrzaj tej uwagi po ataku, aby nie wystraszyć dziecka;
• nadal uczą dzieci kontroli emocji i oddychania.

Zapobieganie dziecięcym atakom afektywno-oddechowym

Zachowanie rodziców, którzy starają się znieść wszystkie kaprysy swoich dzieci, jest uważane za niewłaściwe. Obcy ludzie nie będą tak pobłażliwi, co prowokuje problemy już w dorosłości. Aby zapobiec atakom afektywno-oddechowym u dziecka, konieczne jest:

• stworzyć w domu przyjazne i spokojne otoczenie;
• nie krzycz i nie przeklinaj przy dziecku lub w jego pobliżu;
• nie uciekaj się do hiperopii, ponieważ zniekształca pojęcie realnego świata;
• wszyscy rodzice muszą zjednoczyć się w swoich wymaganiach;
• próbuje zwrócić uwagę na inne rzeczy i momenty;
• wyraźnie wskazują granice.

Filmy wideo

Informacje przedstawione w artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.