Jak pomóc dziecku przetrwać rozwód rodziców: Jak dzieci postrzegają rozwód, błędy rodziców, relacje z byłym mężem i relacje z ojczymem. Co powiedzieć i jak przeżyć to wydarzenie dziecku: proste wskazówki

Rozwód: jak pomóc dziecku przetrwać ten trudny okres. Dowiedz się w artykule.

Rozwód oczami dzieci

Rozwód jest stresujący nie tylko dla dorosłych. Przede wszystkim cierpią dzieci. Bez względu na wiek dziecka rozstanie mamy i taty jest dla niego bolesne i nieprzyjemne. Nawet jeśli przez długi czas dochodziło do kłótni, cichej separacji i napiętych relacji między małżonkami, dziecko i tak będzie przeżywać rozwód jako osobistą tragedię.

Ważne: Dzieci w różnym wieku w pewien sposób postrzegają rozwód rodziców. W każdym razie dziecko odczuje negatywne emocje. Są to uczucia, uraza, złość, strach, samotność, smutek.

Zadaniem rodziców w tym przypadku jest myślenie przede wszystkim o dzieciach. Ale z reguły najczęściej dziecko pada ofiarą rozwodu. Rodzice mogą nie tylko posunąć się do poznania relacji przy dziecku, ale także wciągnąć je w swoje problemy. Na przykład możesz usłyszeć zdania: "Ale on jest taki sam jak twój ojciec...", "Chodzi o matkę..." itp.

Podobne zachowanie rodziców może mieć negatywny wpływ na psychikę i życie dziecka.

Jak dzieci w różnym wieku przeżywają rozwód:

1. Od urodzenia do 1,5 roku. Dziecko jeszcze nie zdaje sobie sprawy z tego, co się dzieje. Ale czuje napięcie rodziców. Niemowlęta mogą reagować na sytuację w rodzinie. Mogą się bardziej awanturować niż zwykle, długo płakać, mało spać, źle się odżywiać. Nastrój dziecka może być zły. Takie zachowanie dziecka może jeszcze bardziej zdenerwować i tak zdenerwowanych rodziców.
2. Od 1,5 do 3 lat. Dziecku w tym wieku bardzo trudno jest zaakceptować rozwód rodziców. Nie rozumie jeszcze logicznych argumentów, wszystko postrzega przez pryzmat emocji. A ponieważ rodzice są dla niego najważniejsi, rozwód postrzegany jest jako katastrofa, upadek całego świata. Często dzieci mogą uważać się za winne tego, co się stało. Uważają, że źle się zachowywali, nie byli wystarczająco dobrzy i dlatego ich rodzice się rozwiedli. W związku z wydarzeniami w rodzinie dzieci mogą doświadczać niepowodzeń w swoim rozwoju. Na przykład dziecko może przestać chodzić do nocnika, zacząć słabo mówić, może wykazywać apatię, być ospały, niewerbalny lub wręcz przeciwnie, zbyt aktywny.
3. Od 3 do 6 lat. Dziecko cierpi emocjonalnie, może wziąć na siebie ciężar tego, co się stało. A dla małej osoby ten ładunek jest bardzo ciężki. Dziecko w tym wieku może chcieć pogodzić swoich rodziców. Dziecko nieświadomie łączy choroby somatyczne. Często na tle tego wydarzenia dzieci chorują, a rodzice znów zaczynają się nimi opiekować razem, jak poprzednio. Bezsenność, zaburzenia snu, koszmary senne, lęk przed zamkniętymi przestrzeniami, lęk przed samotnością i obcymi mogą wystąpić u przedszkolaka na tle silnych przeżyć. Sytuację komplikuje fakt, że wielu rodziców na tym etapie życia nie może poświęcić dziecku zbyt wiele czasu, więc może zostać pozostawione samemu sobie ze swoimi przeżyciami.
4. Od 6 do 12 lat, nastolatki. Okres dojrzewania jest bardzo trudny w przypadku rozwodu. Dziecko rozumie wszystko w dorosły sposób, ale jednakowo kocha swoich rodziców. Może obawiać się, że nigdy więcej nie zobaczy swojej matki, jeśli zostanie z ojcem. Dziecko zaczyna dzielić rodziców na „dobrych” i „złych”. Gniew dziecka może wyrażać się w złym zachowaniu, niepowodzeniach w szkole, niegrzeczności w komunikacji, wyobcowaniu z bliskich. Dziecko może zrobić wszystko przeciwko rodzicom, starając się zwrócić na siebie uwagę i sprawić, by rodzice myśleli tylko o nim.

Błędy rodziców podczas rozwodu

Ważne: Jeśli rodzice zdecydowali się na tak odpowiedzialny i poważny krok jak rozwód, powinni zrobić wszystko dla wewnętrznego spokoju i równowagi dziecka. Przede wszystkim obie osoby muszą unikać typowych błędów.

Niestety wiele osób popełnia te błędy.

• Złe mówienie o mamie/tacie. Dzieciom łatwiej jest przeżyć rozwód, jeśli oboje rodzice są dobrzy w ich percepcji. Dziecko jednakowo kocha swoich rodziców, złe słowa skierowane do jednego z nich odbiera jako osobistą zniewagę. Jeśli ciągle mówisz, że mama lub tata jest taki a taki, dziecko może zacząć myśleć, że jest też złe.
• Aby wypędzić urazę, złość, uczucia na dziecku. Jasne jest, że boisz się i żałujesz tego, co się stało. Wiele rzeczy w życiu trzeba będzie zmienić, a dodatkowo jest to trudne moralnie. Ale nie powinieneś obrażać się na dziecko. Wystarczy powiedzieć, że walczysz. Nie okazuj dziecku swojego lęku o przyszłość. Dzieci boją się nieznanego. Jeśli poczujesz się pewnie, dziecko będzie znacznie spokojniejsze.
• Zmuszanie dziecka do wyboru jednego z rodziców. To nierozsądne, ponieważ dziecko kocha jedno i drugie. Zostało to już wspomniane w pierwszym akapicie. Nie powinieneś "rozdzierać" dziecka i przeciągać go na bok. To niesprawiedliwe wobec małej osoby.
• Oszukać. Każde kłamstwo w stosunku do dziecka jest notorycznie nieudanym posunięciem. Dziecko czuje, że jest oszukiwane. Niektóre matki zastanawiają się, gdzie lepiej dla ojca okłamywać dziecko. Dla nich jest to łatwiejsze niż mówienie prawdy i wyjaśnianie przyczyn tego, co przydarzyło się dziecku przez długi czas. Wielu uważa, że ​​tata wyjechał w podróż służbową, poleciał w kosmos lub przez długi czas wypłynął w morze. Prawda prędzej czy później zostanie ujawniona i będzie to kolejny cios w psychikę dziecka. Lepiej mówić szczerze, niż odrzucać pytania dziecka.
• Przeszkadzają w spotkaniach dziecka z ojcem/matką. Chęć na złość byłemu mężowi może być bardzo silna, a dziecko może stać się kartą przetargową w tej grze. Należy pamiętać, że udział ojca/matki w życiu dziecka nie powinien zniknąć po rozwodzie. Spotkania są bardzo ważne dla dziecka.
• Żyj dla dobra dziecka. Małżonkowie, którzy są bliscy rozwodu, czasami decydują się na uratowanie małżeństwa ze względu na dziecko. Tak, dziecko może mieć trudności z rozwodem. Jednak życie w rodzinie, w której rodzice się nienawidzą, jest znacznie gorsze. Dziecko zawsze będzie uważało się za winne, że życie rodziców jest zrujnowane. Poczuje się winny za to, co się stało. Życie w rodzinie o niewłaściwych wartościach może spowodować, że dziecko będzie miało trudności z budowaniem szczęśliwego życia rodzinnego w przyszłości.
• Żądaj miłości od dziecka dla ojczyma/macochy. Jeśli jeden z byłych małżonków na nowo organizuje swoje życie osobiste, może zacząć domagać się miłości od dziecka dla nowego „krewnego”. Obejmuje to również prośbę o telefon do taty ojczyma. Nie zmuszaj dziecka do tego, pozwól mu dokonać własnego wyboru. W końcu dziecko ma już ojca lub matkę, z czasem może mieć ochotę nazwać w ten sposób wybraną. Ale to powinna być jego decyzja.

Co powiedzieć dziecku o rozwodzie?

Nie powinieneś ukrywać przed dzieckiem faktu, że zdecydowałeś się na rozwód. Jeśli dziecko jest w wieku, w którym możesz z nim porozmawiać o tym, co się stało, nie zwlekaj. Ale postaraj się, aby rozmowa przebiegła gładko.

• Wielu radzi wybrać odpowiedni czas na rozmowę. Trudno powiedzieć, kiedy jest odpowiednia pora. Ale łatwo jest stwierdzić, która godzina jest zła. Zanim dziecko pójdzie do szkoły, przedszkola, przed pójściem do koleżanki lub babci, przed pójściem spać, przed pójściem do pracy. Jeśli przekażesz wiadomość i odejdziesz, rozwiedziesz się, dziecko poczuje się samotne.
• Dobrze jest podzielić się wiadomościami z byłym mężem. Psychologowie uważają, że pozwala to zachować takie samo zaufanie do mamy i taty. Takie podejście pozwoli dziecku słuchać dwóch stron zamiast jednej.
• Nie dowiaduj się o wzajemnych relacjach. Ważne jest, aby przed rozmową z dzieckiem poznać wzajemne relacje. Aby w procesie przekazywania wiadomości dziecku nie zaczęły ponownie oskarżać się nawzajem o zniewagi i wypowiadać roszczenia.
• Nie wchodź w szczegóły. Nie trzeba zaczynać uzgadniać szczegółów rozwodu, omawiając w obecności dziecka kwestie finansowe. To może zmylić i zdenerwować dziecko.
• Przekonaj dziecko, że nie jest winne. W rozmowie ważne jest, aby podkreślić, że podjęta decyzja dotyczy dorosłego związku. Że dziecko absolutnie nie jest winne rozwodu, że mama i tata kochają go jednakowo, a to nie wpłynie na ich miłość do niego.
• Mów prostymi zwrotami. Nie dramatyzuj sytuacji. Wystarczy po prostu powiedzieć dziecku, że mama lub tata będą teraz mieszkać w innym miejscu. Że rodzice podjęli taką decyzję dla spokoju i szczęścia całej rodziny. Powiedz, że dziecko będzie żyło teraz jak w swoim starym domu, aby mogło przyjść do nowego. To wydarzenie nie wpłynie na postawę i komunikację dziecka z rodzicami.

Ważne: Dziecko może oczywiście zadawać wiele pytań. I musisz na nie odpowiedzieć. Ale twoje odpowiedzi nie powinny wybijać ziemi spod stóp dziecka. Wręcz przeciwnie, twoje odpowiedzi powinny go uspokoić i sprawić, że poczuje się pewnie.

Jak odpowiadać na pytania dzieci dotyczące rozwodu:

• ) "Czemu?". W każdym razie to pytanie będzie musiało zostać wysłuchane. Nie mów dziecku, że już się nie kochacie. W przeciwnym razie dziecko może pomyśleć, że w pewnym momencie Ty też będziesz mógł się z nim odkochać. Zamiast tego powiedzmy, że nie możemy już być razem szczęśliwi, często się kłócimy i smucimy, więc lepiej dla nas mieszkać osobno.
• "Tęsknię za tatą/mamą!". Tęsknota za sobą to zupełnie normalne uczucie. Kiedy dziecko wraca do domu do jednego rodzica, zaczyna tęsknić za drugim. To normalne. Porozmawiaj z dzieckiem, przytul go, zaproponuj rozmowę telefoniczną z ojcem. Nie powinieneś obrażać się na dziecko, ponieważ tęskni za jednym z rodziców.
• "Kiedy tata wróci?". Dziecko nie zawsze jest w stanie w pełni zrozumieć, co się stało. Dlatego będzie myślał, że wszystko się zmieni, tata wróci. Powiedz dziecku, że tata nie wróci, bo postanowiłeś mieszkać osobno. Ale on (dziecko) zawsze może go odwiedzić.

Dziecko zada pytania o to, jak zdarzenie wpłynie na jego życie. Na przykład „Gdzie będę spał?”, „Czy pójdę do przedszkola?”, „Gdzie pies, kot pójdzie?”. Te pytania są dla ciebie jasne, ale nie dla dziecka. W końcu sytuacja jest dla niego zupełnie nowa i niezwykła, naturalnie dziecko martwi się, jak potoczy się jego przyszłe życie. Staraj się cierpliwie i jasno odpowiadać na pytania dziecka.

Wideo: Jak powiedzieć dziecku o rozwodzie?

Jak pomóc maluchowi, przedszkolakowi, uczniowi, nastolatkowi przetrwać rozwód?

Ważne: Często po rozwodzie w wojnę bierze udział nie tylko małżonkowie, ale także wielu krewnych. Wszyscy członkowie rodziny muszą stworzyć dziecku spokojną atmosferę i przestać czynić dzieci ofiarami rozwodu.

Jak pomóc dzieciom w różnym wieku podczas rozwodu:

1. To Ważne jest dla dzieci znane środowisko i komunikacja z bliskimi. Pierwszą rzeczą, o którą musisz zadbać, jest jasna rutyna. Rozwód nie powinien wpływać na frekwencję dziecka w przedszkolu, koła edukacyjne, odpoczynek i czuwanie. W trosce o dziecko rodzice powinni utrzymywać przyjazne stosunki, a czasem spotykać się wszyscy razem, organizować wspólne zabawy, wycieczki do parku. Nie uniemożliwiaj dziecku komunikowania się z ojcem przez Skype lub telefon.
2. Dzieci w wieku od 3 do 6 lat są najbardziej narażone podczas rozwodu rodziców. Ta grupa wiekowa wymaga większej uwagi. Ważnym trybem i znajomym otoczeniem jest bajka na dobranoc, dzienny spacer, weekendowe wypady do pokoju zabaw. Spróbuj zrobić to, co było wcześniej. Jeśli nie możesz poświęcić tyle czasu, co wcześniej, zaangażuj w proces dziadków, nawiąż komunikację dziecka z rówieśnikami i przyjaciółmi. Powinien oderwać się od swoich ponurych myśli i lepiej się bawić, ciekawie spędzać wolny czas. Ważne jest, aby rodzice zwracali równą uwagę swojemu dziecku. Konieczne jest sporządzenie harmonogramu spotkań i przestrzeganie go. Dziecko w tym wieku musi wiedzieć, że znów zobaczy swojego ojca lub matkę. W tym wieku dziecko może już postrzegać literaturę o rozwodzie, warto samemu czytać specjalne książki i przedstawiać im dziecko.
3. Relacje z rodzicami oparte na zaufaniu są bardzo ważne dla dzieci w wieku szkolnym i młodzieży. Możesz przejść przez rozwód w najmniej bolesny sposób poprzez częste poufne rozmowy. Ważne jest, aby umieścić dziecko przy sobie, aby mogło powiedzieć ci o swoich obawach i zmartwieniach. W zamian musisz go uspokoić, dać mu wsparcie i miłość. Wyjaśnij sytuację dziecku, aby sam nie wymyślał zbyt wiele. Oboje rodzice powinni spędzać ze swoimi dziećmi dobry i ciekawy czas wolny. Harmonogram spotkań jest nadal niezbędny. Dzieciom łatwiej jest zaakceptować życie, kiedy wiedzą, czego się spodziewać i kiedy.

Jeśli rodzice nie chcą skrzywdzić swojego dziecka, powinni porozmawiać z dziadkami. Często w przypływie wściekłości potrafią wpłynąć na dzieci, próbując obrócić je przeciwko jednemu z rodziców. Trzeba wytłumaczyć swoim dorosłym rodzicom, że jest to decyzja ogólna i powinna każdemu przynieść dobro. Chociaż jest to możliwe tylko w tych rodzinach, które świadomie, polubownie podchodziły do ​​rozwodu. Często zrywają z kłótniami, urazami, niechęcią do budowania mostów.

Jak pomóc dziecku w przypadku rozwodu rodziców: proste wskazówki

Poniżej znajdują się wskazówki i zasady, które mogą pomóc Tobie i Twojemu dziecku w jakimkolwiek wieku:

• Chroń uszy i oczy dziecka przed twoimi uczuciami przed rozwodem. To sprawa dla dorosłych. Nie dyskutuj z przyjaciółmi, krewnymi, jakie to dla ciebie trudne, który człowiek jest łajdakiem i wszystko w tym rodzaju. Jeśli chcesz się wypowiedzieć na ten temat, zrób to bez obecności dziecka. Kto z reguły milczy podczas takich rozmów, ale wszystko słyszy i robi zamieszanie.
• Wypełnij czas wolny dziecka. Nie oznacza to, że musisz zacząć rozpieszczać go nowymi drogimi zabawkami i zakupami. W ten sposób możesz doprowadzić dziecko do momentu, w którym zacznie wykorzystywać sytuację. Wystarczy spróbować spędzić z dzieckiem wolny czas, bawić się, chodzić, komunikować się.
• Nie uniemożliwiaj komunikacji ze znajomymi. Aktywne życie może przynieść korzyści dziecku. Musi też podzielić się z kimś swoimi doświadczeniami, zapomnieć o stresujących sytuacjach, podnieść swoją samoocenę. Jednocześnie trzeba trzymać rękę na pulsie i upewnić się, że dziecko nie dostanie się do złego towarzystwa.
• Nie mów, że tata cię porzucił. Nawet jeśli tak jest, jesteś urażony, nie mów dziecku złych rzeczy o tacie. Może to poważnie zranić dziecko. Z wiekiem same dzieci zrozumieją i wyciągną właściwe wnioski.
• Nie manipuluj dzieckiem. Nie groź, że odetnie go od spotkania z papieżem, jeśli popełni błąd lub źle się zachowa. W ten sposób ustalasz model zachowania. W przyszłości sam spotkasz się z szantażem. Tylko dorosłe dziecko będzie tobą manipulować.
• Jeśli dziecko milczy, nie zadaje żadnych pytań, a Ty uważasz, że dobrze przechodzi przez rozwód, może tak nie być. Ciche dzieci często zmuszone są do samotnego zamartwiania się, warto samemu rozpocząć rozmowę.
• Bądź cierpliwy na kaprysy, możliwą złość, niezbyt dobre zachowanie dziecka. W razie potrzeby wyjaśnij mu długo i cierpliwie, że nadal jest kochany przez oboje rodziców.
• Przeczytaj literaturę na temat rozwodu. Dzięki niemu będziesz w stanie dobrać odpowiednie słowa i zrozumiesz, jak najlepiej wytłumaczyć dziecku.

Ważne: Kiedy widzisz, że rozwód miał zły skutek, dziecko bardzo się zmieniło, powinieneś zwrócić się o pomoc do psychologa. Specjalista pomoże wyprowadzić dziecko z tego stanu, jeśli sam sobie z tym nie poradzisz. Ale generalnie, jeśli oboje rodzice są gotowi zachować spokój po rozwodzie ze względu na dzieci, wszystko powinno iść gładko.

Związek z byłym mężem po rozwodzie

Często zdarza się, że po rozwodzie rodzice nie płacą alimentów lub płacą bardzo małe kwoty. Oczywiście takie podejście rani mamę, bo dziecko musi kupować tyle rzeczy i teraz wszystko spada na jej barki.

Nawet jeśli tak się stało, nie powinieneś angażować dziecka w te tematy i utrzymywać je w tajemnicy. Nawet jeśli naprawdę chcesz to zrobić. Zwroty „tata zapomniał o tobie”, „tata cię nie potrzebuje” traumatyzują dziecko nawet bardziej niż sam fakt rozwodu.

Nie myślcie, że dziecko zawsze pozostanie w niewiedzy i nie zrozumie prawdziwej istoty rzeczy. Dziecko dorośnie i zrozumie, kto się nim opiekował i wychował. Ale na tym etapie dzieciaka nie można winić za to, że papież okazał się nieprzyzwoitą osobą.

Ważne: Nie zranić dziecka. Twoim celem jest teraz uratowanie kruchej psychiki dziecka.

Dużo trudniej nawiązać związek po rozwodzie z byłym mężem. Jeśli ojciec pomaga finansowo i wykazuje chęć uczestniczenia w życiu dziecka, nie pozbawiaj dziecka tej komunikacji. To bardzo ważne dla dziecka, kiedy tata przychodzi do niego rano, kiedy on i tata razem coś robią, bawią się.

Rola ojca w wychowaniu dziecka jest wielka, bez względu na to, czy jest to chłopiec czy dziewczynka. Dlatego staraj się nie zakłócać komunikacji dziecka z ojcem, jeśli nie jest on narkomanem, alkoholikiem lub osobą aspołeczną. Jednocześnie nie wchodź w spory z byłym mężem w obecności dziecka.

Czy ojczym może zastąpić ojca dziecka?

Pojawienie się nowego męża w domu matki może obudzić w dziecku zaburzenia, jakich doświadczyło po rozwodzie.

Niektóre matki uważają, że „nowy tata” zastąpi teraz ojca dziecka. W rzeczywistości jest to duży błąd, niedopuszczalne jest mylenie osobowości ojca z funkcjami rodzicielskimi. Ojczym może przejąć funkcje opiekuńcze i wychowawcze, ale to wcale nie oznacza, że ​​musisz przestać spotykać się i komunikować z własnym ojcem.

Nie można prosić dziecka, aby nazywało ojczyma "tatą", by kochało go natychmiast i bezwarunkowo. Dziecko może nie zaakceptować twojego wyboru, potrzebuje czasu. Tak jak nowy wybrany zdobył twoje serce, musi zdobyć serce dziecka. Niestety wielu mężczyzn nie jest gotowych do nawiązania kontaktu z dzieckiem z poprzedniego małżeństwa.

Ale jeśli ojczym dobrze traktuje dziecko, ma mądrość i cierpliwość, będzie mógł je u niego umieścić. Tubylczy ojciec musi też zrozumieć, że w życiu jego syna czy córki pojawiła się nie rodzima osoba, ale bardzo znacząca. Jednocześnie żaden z krewnych dziecka nie powinien próbować wymazywać przeszłości z pamięci: ojciec dziecka był i zawsze będzie potrzebny.

Rozwód to trudny okres dla każdego członka rodziny. Staraj się, aby poczucie winy Cię nie pochłonęło, jednocześnie rób wszystko, co możliwe, aby dziecko nie zostało zranione. Ważne jest, aby dziecko wyrosło na szczęśliwą i zdrową osobę. Rozwód często staje się progiem na drodze do dobrych zmian, nigdy nie traci serca.

Wideo: 8 wskazówek ułatwiających dziecku znoszenie rozwodu