Czym jest łąkotka kolana? Rozdarcie łąkotki stawu kolanowego: przyczyny, objawy, leczenie

W tym materiale dowiesz się o odczuciu i leczeniu rozdarcia łąkotki w CS.

W ludzkim ciele znajduje się ponad 200 kości. Wszystkie łączą się, stają się nieruchome, nieruchome lub mobilne. Kolana są stawami ruchomymi, dlatego częściej niż inne stawy poddawane są dużym obciążeniom. Istnieje ogromne ryzyko różnych kontuzji i kontuzji.

Staw kolanowy składa się z kości, dużej liczby więzadeł i formacji. Kolana zawierają również łąkotki, które odpowiadają za amortyzację stawów. Najczęściej ból w kolanach pojawia się w wyniku niektórych patologii. Osoby poniżej 40 roku życia skarżą się na chorobę łąkotki spowodowaną urazami. Po tym wieku zaczynają pojawiać się zmiany zwyrodnieniowe w układzie kostnym. A najpoważniejszą patologią jest łza łąkotki.

Co to jest łąkotka?

Menisk – formacje chrząstki niezbędne do:

)
• Amortyzacja złącza zmniejszająca jego obciążenie.
• Zwiększenie powierzchni kości w stawach. W rezultacie obciążenie kolan zmniejszy się.
• Stabilizacja pracy kolana.
• Tworzenie żądanej pozycji dolnych stawów.

W każdym kolanie łąkotka znajduje się za 2:

• Zewnętrzna nazywana jest boczną.
• Wewnętrzny nazywa się przyśrodkowym.

Z przodu łąkotki są połączone ze sobą za pomocą więzadła poprzecznego. Więzadło poprzeczne to wiązka włókien łącznych. Łąkotka, która znajduje się wewnątrz, jest również przymocowana do boku za pomocą więzadła. W przypadku jakichkolwiek kontuzji dane edukacyjne mają tendencję do pogarszania się w tym samym czasie.

W łąkotkach nie ma naczyń, ale odżywiają się one w następujący sposób:

• Odżywianie wnika do części bocznych dzięki naczyniom znajdującym się w torebkach stawów.
• W strefach wewnętrznych ze względu na obecność mazi stawowej w pobliżu tego miejsca. To z niego przenikają składniki odżywcze, które docierają do łąkotki.

Istnieją trzy linie:

• Czerwony. Znajduje się tuż obok kapsuły. W przypadku kontuzji i łez, tkanki zaczynają same rosnąć, ponieważ w tym obszarze ukrwienie jest szybsze.
• Pośredni. Znajduje się daleko od kapsuły, więc ukrwienie jest tu trochę gorsze. W rezultacie gojenie łąkotki jest trudniejsze. Podczas urazów i naruszeń w tym miejscu konieczna jest interwencja chirurgiczna.
• Biały. Znajduje się blisko centralnej części stawu. Ta strefa ma słabe ukrwienie, przenika tu niewiele składników odżywczych. Dlatego łąkotka nie regeneruje się dobrze po urazie. Aby wyeliminować problem, zalecana jest interwencja operacyjna.

Przyczyny uszkodzenia łąkotki

Najczęstszą przyczyną uszkodzenia łąkotki jest uraz kolana. Urazy są izolowane, występujące przy innych urazach wewnętrznych kolana. Dość często drugi rodzaj urazu prowadzi do uszkodzenia więzadła krzyżowego, które znajduje się przed kolanem. Złamania kłykcia stwierdza się w około 50% przypadków zerwania.

Istnieją 2 rodzaje łez łąkotki. Rozważmy je bardziej szczegółowo.

Traumatyczne

Występuje z reguły w wyniku urazu pośredniego lub kombinowanego. To rozdarcie często powoduje obrót podudzia. Zasadniczo forma urazowa występuje z następujących powodów:

• Kolano jest uważane za główny staw podtrzymujący.
• Ruchomość obrotową wykonuje się w kolanie.
• Kolano lekko ugięte.

Bardzo często dochodzi do uszkodzenia podczas wymuszonego wyprostu nogi po ciężkim, złożonym urazie. Wielu zawodowych sportowców często doświadcza powtarzających się pęknięć stawów, w wyniku których osoba zaczyna narzekać na meniskopatię (przewlekłe urazy). W przyszłości każdy ostry ruch może rozerwać łąkotkę. Na przykład z nieoczekiwanym przysiadem lub kontuzją kolana.

Urazy są następujące:

• Uszkodzenie łąkotki wewnętrznej. Występuje z powodu zerwania więzadeł, zerwanie łąkotki zmienione z powodu patologii. Najczęściej uszkodzenie następuje wzdłuż osi podłużnej, gdy jednocześnie zostaje rozdarta środkowa część łąkotki. Taka luka nazywana jest „konewka konewka”. Często rozrywane są również przednie i tylne rogi. Czasami pośrodku menisku występują poprzeczne łzy.
• Uszkodzenie łąkotki znajdującej się na zewnątrz. Z reguły pojawia się z powodu wewnętrznej rotacji kolana. U dorosłych uraz ten jest uważany za nietypowy, ponieważ łąkotka boczna ma doskonałą mobilność.

Zwyrodnieniowe

Ten rodzaj łez występuje u osób w wieku od 45 do 50 lat. Często taka patologia pojawia się z powodu powtarzających się drobnych urazów. Przyczynami mogą być: duże obciążenia podczas treningu, nadmierna aktywność zawodowa.

Przyczyny tego typu luki są następujące:

• Gorączka reumatyczna lub reumatyzm. Druga patologia często prowadzi do zapalenia błon serca, uszkodzenia dużych stawów. Reumatyzm może wystąpić kilka tygodni po wystąpieniu dławicy piersiowej. Gorączka reumatyczna występuje z powodu zmian patologicznych w torebce stawowej. W efekcie dochodzi do pęcznienia tkanek okołostawowych, zaburzeń ukrwienia i zmian zwyrodnieniowych.
• Dna moczanowa. Ta patologia może być ostra lub przewlekła. W wyniku choroby w stawach odkłada się kwas moczowy. Kiedy te kryształy wnikają do stawu, zaczynają wywoływać stan zapalny z silnym bólem. Czasami stan zapalny podczas dny moczanowej prowadzi do uszkodzenia łąkotki, wnikania do niej kwasu moczowego.

Objawy zerwania łąkotki stawu kolanowego

W trakcie uszkodzenia występują dwa rodzaje okresów patologicznych. Po urazie stawu pojawia się natychmiastowy ból o różnym nasileniu. W tym samym czasie kolano bardzo puchnie. Ból może wystąpić w miejscu pęknięcia, czasami w całej szczelinie stawowej. Uszkodzona część kolana w pewnym stopniu przeszkadza. Stwarza problemy związane z ruchem kończyny dolnej. Jeśli uraz jest niewielki, pacjentowi może przeszkadzać bolesne kliknięcie w stawie, uczucie dyskomfortu. Jeśli uraz jest duży, staw przestaje się normalnie poruszać.

• Uszkodzona łąkotka, przesuwająca się do środka kolana, uniemożliwia normalny ruch nogi. Czasami uraz występuje w obszarze, w którym znajduje się wiele naczyń. W tym obszarze gromadzi się krew, choroba nazywa się hemarthrosis. Podczas choroby pęcznieje rzepka.
• W przypadku urazu rogu stawu znajdującego się z przodu kolano jest zablokowane, dlatego pacjent nie może go wyprostować. Jeśli kolano jest kontuzjowane w sensie „konewki”, wówczas pacjent może przedłużyć staw tylko o 15 stopni. Podczas urazu tylnego rogu kolano zaczyna się słabo zginać.
• Bóle są dość wyraźne. Ofiara nie może nadepnąć na zranioną nogę. Często można to zaobserwować podczas silnego rozdarcia lub podczas zgniatania łąkotek, gdy dochodzi do złamania nasady kości piszczelowej. Warto zauważyć, że w niektórych przypadkach ból nie powoduje prawie żadnego dyskomfortu, dlatego pacjent może bez problemu wykonywać pewne ruchy. Na przykład spokojne schodzenie ze wzgórza lub chodzenie po schodach.

Gdy tylko ból ustąpi i obrzęk się zmniejszy, patologia zamienia się w postać przewlekłą. Może wystąpić zlokalizowany ból w stawie, nagromadzi się płyn, pojawi się stan zapalny.

Niektóre testy mogą być wykonane w celu wykrycia patologii:

• ) Test Bajkowa. Pacjent zgina kolana. Następnie lekarz przesuwa palcem po stawie kolanowym, podczas gdy pacjent musi wyprostować kolano. Jeśli odczuwa ból, oznacza to, że pacjent ma uszkodzoną łąkotkę.
• Test Steimana. Podczas zgięcia stawu pacjent rozpoczyna ruch obrotowy w okolicy podudzia. Czy pacjent odczuwa ból? Następnie zraniono łąkotkę.
• Test Chaklina. Aby wykryć uraz łąkotki, pacjent podnosi wyprostowaną kończynę dolną. Kiedy nastąpi rozdarcie, w obszarze łąkotki słychać kliknięcie. W drugim przypadku pacjent powinien unieść wyprostowaną nogę, a jeśli doszło do atrofii przyśrodkowej strefy głównego mięśnia uda i skrócenia mięśnia krawca, nastąpiło zerwanie.
• Test Poliakowa. Pacjent powinien położyć się na plecach, podnieść zdrową kończynę. Po podniesieniu tułowia, stojąc na łopatkach i piętach, pacjent, ciągnąc zranioną kończynę, odczuje ból, uraz jest.

Jeśli pacjent nie leczyć, ponieważ może to prowadzić do poważniejszych problemów zdrowotnych:

• Artroza. Podczas tej choroby dochodzi do szybkiego zużycia chrząstki.
• Pacjent zacznie się trochę ruszać, biernie zginać kolana.
• Całkowite unieruchomienie kolana. W wyniku tej choroby osoba jest całkowicie pozbawiona funkcji motorycznych.

W wyniku tych poważnych powikłań pacjent staje w obliczu takiego problemu, jak niepełnosprawność w przyszłości.

Leczenie uszkodzenia łąkotki stawu kolanowego

Dolegliwość tę można leczyć zachowawczo lub chirurgicznie. Wraz z rozwojem różnych nowych technologii przeszczep łąkotki zaczął zdobywać dużą popularność. Bardzo często stosuje się również następujące rodzaje leczenia chorób:

• Konserwatywne. Służy do przyspieszenia gojenia małych łez w rogu tylnym. Takim urazom może towarzyszyć ból. Ale z reguły tkanka chrzęstna nie jest ograniczona, nie występuje klikanie i uczucie toczenia. Leczenie choroby jest następujące – pacjent musi przerwać wszelkie czynności, które mogą pogorszyć stan. U starszych dziadków takie leczenie może prowadzić do pozytywnych rezultatów, ponieważ patologia w tym przypadku powstaje w wyniku urazów zwyrodnieniowych lub zapalenia stawów.
• Przy uszkodzeniu można używać szwów od wewnątrz na zewnątrz. Do tego zabiegu używa się dość długiej igły. Wkłada się go w poprzek szczeliny od jamy stawu na zewnątrz od strefy silnej torebki, a szwy są mocno nakładane. Jest to uważane za główną zaletę metody, chociaż jednocześnie naczynia krwionośne i nerwy mogą ulec uszkodzeniu podczas wyjmowania igły z jamy stawu. Ta technika jest odpowiednia do eliminowania szczeliny, która może wystąpić od chrząstki do rogu tylnego. Podczas urazu rogu czasami pojawiają się problemy związane z wkłuciem igły.
• Jeśli róg przedni jest uszkodzony, lekarz zakłada szwy zaczynając od zewnętrznej strony do wewnętrznej części. Ta metoda nie stanowi zagrożenia dla nerwów i naczyń krwionośnych. Igłę wprowadza się przez szczelinę na zewnątrz stawu, następnie wprowadza się ją do jamy kolanowej.
• Obecnie bardzo popularna jest metoda bezszwowa. Proces jest szybki i nie wymaga skomplikowanej techniki. Ale dzisiaj ta metoda nie daje pełnej gwarancji, że menisk całkowicie się zagoi.

• Chirurgia. Przepisywane w tych przypadkach, jeśli występuje wysięk i silny ból (jeśli nie można ich wyeliminować, stosując zwykłe leczenie). Operację można również zalecić podczas tarcia podczas ruchów lub gdy staw nie może się normalnie poruszać.
• Wcześniej resekcja była najbezpieczniejszą i najbardziej niezawodną metodą leczenia. Jak pokazują ostatnie badania, w wielu przypadkach ta metoda może powodować zapalenie stawów. Fakt ten mógł wpłynąć na główne metody leczenia. Ale teraz coraz częściej stosuje się metodę usuwania niewielkiego obszaru uszkodzonej tkanki. Stosowana jest również metoda polerowania części, które uległy deformacji.
• Chondroprotektory. Za pomocą tej metody lekarz przepisuje pacjentowi picie specjalnych leków przywracających strukturę chrząstki. Leki mogą być również przepisywane podczas uszkodzenia chrząstki stawu kolanowego. Należy zauważyć, że chondroprotektory to leki, które pomagają podczas urazów i uszkodzeń zwyrodnieniowych łąkotki.

Wideo: Leczenie rozdartej łąkotki