Co to znaczy być odważnym w życiu codziennym: argumenty za pracą, esej. Odwaga i tchórzostwo w życiu codziennym: porównanie
Jak odwaga przejawia się w życiu codziennym? Jaka jest różnica między prawdziwą odwagą a pozowaniem i przechwałkami? O tym w naszym artykule.
Co to znaczy być odważną osobą? Jeśli chodzi o odwagę na wojnie lub ratowanie życia w sytuacji kryzysowej, może się wydawać, że w codziennym środowisku nie ma miejsca na odwagę i wyczyny. Jeśli nie ma pewnego przeciwnika, a życie toczy się swoim torem, to jak przejawia się odwaga?
Czym jest odwaga: definicje, argumenty
Tak naprawdę odwaga w zwykłym życiu jest niezależnym wyborem każdego z nas na rzecz determinacji w czynach umiejętność walki o prawdę, pokonywania własnych lęków.
- Odwaga, odwaga to cecha charakteru, ale nie każdy się z nią rodzi. Umiejętność nie zatrzymywania się w obliczu trudności, stawania po stronie słabych, należy pielęgnować od najmłodszych lat.
- Strach i tchórzostwo to nie to samo. Strach jest całkowicie normalnym stanem człowieka, ustanowionym przez samą naturę - każdy z nas czegoś się boi.
Odwaga to nie brak lęków, ale konieczność codziennej walki z nimi, konfrontacja z samym sobą, niesprawiedliwość, podłość.
- Zawsze łatwiej jest milczeć, pozostawać w cieniu, mówić, że nie możesz czegoś zrobić, niż pokonać samego siebie. Nazywa się to tchórzostwem. Osoba tchórzliwa ze swoim milczeniem i niewtrącaniem się pozostaje na uboczu, ale czasami jest to prawdziwa zdrada.
Nie myl odwagi z pustą brawurą. Kiedy człowiek świadomie podejmuje ryzyko, aby popisać się przed innymi, aby udowodnić swoją wyższość, nie można tego nazwać prawdziwą odwagą, odwagą.
Prawdziwa odwaga przejawia się w sytuacjach, w których trzeba pokonać znacznie poważniejsze przeszkody i pozostać przyzwoitą osobą, nigdy nie łamiącą swoich zasad.
Temat odwagi i tchórzostwa w literaturze dzieła: recenzja, argumenty
Temat odwagi i tchórzostwa ujawnia się w wielu utworach literackich. Istotą natury ludzkiej, jej komponentem moralnym, jest umiejętność odróżniania zła od dobra, przyzwoitości od bezzasadności, prawdy od kłamstwa. Jeszcze ważniejsza jest umiejętność obrony tej prawdy, bez względu na konsekwencje.
„Jedną z najważniejszych ludzkich wad jest tchórzostwo”
Tak mówi praca M. Bułhakowa „Mistrz i Małgorzata”.
- W opisie czasów biblijnych jest mowa o Poncjuszu Piłacie, który nie potrafił wykazać się odwagą i usprawiedliwić Jeszuę. Prokurator obawiał się zrujnowania kariery, więc postąpił wbrew sumieniu. Za to został surowo ukarany - dręczyły go konsekwencje swojej winy przez ponad 2 tysiące lat.
- Nawiązując do ogólnego tematu wydarzeń lat trzydziestych, jedną z głównych idei pracy jest: „Tchórzostwo jest główną przyczyną podłości na ziemi”. Nie można nie zgodzić się z tym stwierdzeniem autora. To tchórzostwo, tchórzostwo, zdolność przystosowania się w każdym czasie stają się przyczyną tragedii w życiu człowieka.
Każdy musi samodzielnie pielęgnować odwagę i odporność. Gdy tylko dziecko wejdzie do zespołu, nieustannie musi stawić czoła przejawom zarówno dobrych, jak i złych cech swoich rówieśników.
W opowiadaniu art. „Strach na wróble” Zheleznyakova ostro podnosi kwestię odwagi, podłości i okrucieństwa dzieci.
- Kiedy społeczeństwo dyktuje swoje zasady, głównym strachem przed wciąż słabym charakterem jest bycie innym, odmienność od wszystkich innych, przeciwstawianie się kolektywowi. To właśnie robi bohaterka opowieści, Olena Bessoltseva, gdy przyjmuje na siebie cudzą winę. To naprawdę odważny akt, by chronić drugiego. Ale wchodząc szlachetnie, dziewczyna nawet nie wyobraża sobie, przez co będzie musiała przejść - zdrada, bojkot kolegów z klasy, prześladowania, zniszczenie moralne.
- Somiv, ten sam chłopak, którego winy brała na siebie, liderka klasy, popełnia nikczemny czyn z powodu tchórzostwa - boi się chronić koleżankę, zostać wyrzutkiem, stracić pozycję w zespole.
- W rzeczywistości jest to pierwszy test charakteru i duszy w życiu dzieci. To tchórzostwo prowadzi bohatera do pierwszej w życiu podłości, możliwości przekroczenia ludzkich zasad.
Praca Zheleznyakov pomaga każdemu czytelnikowi spojrzeć na siebie z zewnątrz - czy robimy to uczciwie, jakie ludzkie cechy kultywujemy w sobie, nasza nieingerencja nie prowadzić do tragedii.
Świat wokół nas staje się coraz bardziej obojętny. Doświadczenia i trudności otaczających nas ludzi rozpływają się przed naszymi własnymi potrzebami – pragnieniem popularności, sukcesu, dobrobytu materialnego.
Kwestia odwagi w codziennym życiu jest codziennym wyborem każdego człowieka. Za to, że mężczyzna milczał, przechodził obok, zamknął oczy na niesprawiedliwość, osądzi go tylko własne sumienie.
