Jedno dziecko: jakie są wady tego, jak wychować?

Czy można właściwie wychować jedno dziecko pod nieobecność braci i sióstr?

Dwuletnie dziecko zaciekle chroni swój skuter przed ingerencjami innych dzieci. Jego mama powinna pomyśleć - czy to dobrze, że syn tak niechętnie dzieli się na zabawki? Być może powodem takiego zachowania jest to, że jest on jedynym dzieckiem w rodzinie i nie ma możliwości codziennego szkolenia społecznego? Jedyne dziecko w rodzinie często staje się samolubne i obraża.

Z naukowego punktu widzenia to założenie jest całkowicie nieskuteczne. Obraz godnego potępienia powstał prawie 100 lat temu. W przeciwieństwie do dzisiejszych, takie dzieci były w większości nieślubne. A społeczeństwo je ignorowało. Dzieci samotne często mają pozytywne cechy.

Na szczęście minęły te czasy. W tym samym czasie, w jednej z czterech rodzin dziecko wzrasta bez braci i sióstr. Czasami jest to celowe, czasami rodzice chcieliby mieć przyjaciela, ale z jakiegoś powodu nie mogą. Co interesujące, badania pokazują, że większość dzieci, które dorastały jako jedyne dziecko w rodzinie, nie jest samolubne. Przeciwnie, mają pozytywne aspekty: najczęściej są szczególnie hojni, ponieważ chętnie komunikują się z innymi dziećmi i są towarzyscy, ponieważ brakuje im komunikacji.

W porządku? Każda rodzina ma swoją własną sytuację i swoje pułapki. W codziennym życiu tej rodziny rodzice często zauważają: dziecku brakuje brata lub siostry. Ale istnieją dobre możliwości radzenia sobie z sytuacjami.

Scenariusz 1: "Chcę siostrę lub brata!"

Jeśli dziecko wymaga brata lub siostry, rodziceczują się winni: wierzą, że ich dziecko jest samotne. Ale niekoniecznie jest to powód.

Być może w środowisku dziecka - na przykład w rodzinie jednego z jego przyjaciół - rodzi się dziecko. Jest to szczególnie interesujące dla małych dzieci. Ich pragnienie może zniknąć, jeśli pójdą odwiedzić rodziców noworodka razem z nim. Ciekawość zostanie zaspokojona.

Czasami wydaje się rodzicom, że dziecko wyraża pośrednio swoje pragnienie poprzez "wymyślenie" swojego brata lub siostry. Ta fantazja spełnia swoją funkcję. Pomaga dziecku stać się odważniejszym, może zszargać rodziców; lub fikcyjny brat staje się sojusznikiem, jeśli grozi mu zakaz. Ale to nie znaczy, że dziecko jest smutne z powodu nieistniejącego brata lub siostry. Dlatego rodzice muszą zrozumieć jego fantazje.

Ale co, jeśli w rzeczywistości chęć posiadania brata lub siostry skrywa samotność? Rodzice muszą wiedzieć, że dzieci z dużych rodzin również mogą cierpieć z powodu samotności. Może nie muszą chodzić z innymi dziećmi lub bawić się razem. Ale rodzice nie powinni ignorować uczuć dziecka. Muszą ustalić przyczynę. Być może dziecko nie nawiązuje relacji z dziećmi w ogrodzie? Czy on jest znudzony? Dzieci muszą wchodzić w interakcje z rówieśnikami, z którymi są dobrze odżywione - może to być na placu zabaw lub w klubie dla dzieci. Być może powinieneś zwiększyć częstotliwość takich spotkań.

Scenariusz 2: Urlop tylko z dorosłymi

Urlop rodzinny z dzieckiem - brzmi nudno, przynajmniej dla dziecka. Dla wielu rodziców rozwiązanie wydaje się oczywiste: wprowadzenie dziecka do innych dziecimniej więcej w tym samym wieku w hotelu, w zoo, na basenie, w parku wspinaczkowym, na zadaszonym placu zabaw. Najważniejsze, że dziecko poznało przyjemność.

Relaksujące rodzinne wakacje wiążą się z interesami dorosłych. W ten sposób rodzice zmuszają dziecko do myślenia również o nich i uczą się kompromisu. Ważne jest, aby dzieci miały możliwość zabawy z innymi dziećmi. Na przykład wycieczkom do miasta może towarzyszyć wizyta na placu zabaw. Nawiasem mówiąc, gry i kreatywność pomagają w ciągłym prowadzeniu wakacji.

Scenariusz 3: "Mamo, musisz grać ze mną!"

Jeśli nie ma braci i sióstr, partnerzy w grach często stają się matkami lub tatą. Czy to dobrze, czy rodzice mają zbyt wiele obrotów wokół jednego dziecka?

Matki i rodzice często automatycznie stają się partnerami w grach, nawet mając dwójkę lub troje dzieci. To świetnie, ponieważ gra zwiększa poczucie bliskości i bezpieczeństwa, a także promuje komunikację "ojciec-dziecko".

Ale gry z przyjaciółmi odgrywają ważną rolę: dzieci potrzebują ich społecznego i poznawczego rozwoju w komunikowaniu się z rówieśnikami. Ważne jest również, aby uczyli się radzić sobie z sytuacjami jeden po drugim i znosić krótkie okresy nudy. Jedyne dziecko czasem musi powiedzieć "nie!" Jeśli rodzice zaplanują sobie czas dla siebie. Dobry "efekt uboczny": dziecko zrozumie, że nie jest centrum świata.

Scenariusz 4: Jeden kontra rodzice?

W każdej rodzinie występują spory lub konflikty. Jedyne dziecko jest zmuszone walczyć samotnie z rodzicami, nie ma sojuszników. To wszystkoczy to w porządku?

To uczucie może również wystąpić u dzieci w dużych rodzinach. Bracia i siostry nie zawsze podążają tą samą linią postępowania. Jeśli jest to dla nich opłacalne, mogą dołączyć do rodziców zamiast dołączać do brata i siostry.

Rodzice przeciw dziecku - stosunki nie powinny mieć takiego charakteru. Rodzice zawsze tworzą fortecę: czasami mama dołącza do dziecka lub ojca, ale jest nie tak. Rodzina powinna być spójna. A odpowiedzialność za to spoczywa na rodzicach.

Ważne jest wspólne doświadczanie w górach i radość. Dziecko nie potrzebuje sprzymierzeńców, aby dzielić się swoimi problemami, potrzebuje człowieka, który towarzyszył mu przez całe życie z miłością. Tak więc dziecko uczy się, że nie jest sam ze swoimi problemami - nawet bez sojuszników. Takie dziecko nie dorośnie zepsutego samolubstwa.