Nawozy potasowe - przydatne do wzrostu roślin, przegląd najlepszych według gatunków i producentów

W przypadku wysokich plonów tradycyjnie stosowane są takie nawozy jak humus, próchnica, obornik. Takie odżywianie roślin nie występuje na żyznych glebach. Torfowiska i gleby piaszczyste wymagają dodatkowej mineralizacji. Nowoczesne agrary są szeroko rozpowszechnionymi mieszankami potasowymi, w których główny minerał w połączeniu z innymi składnikami stymuluje wzrost upraw rolnych.

Co to są nawozy potażowe

W przypadku tego rodzaju dodatku w glebie dla roślin o wysokiej zawartości potasu (K) i jego tlenków. Minerał zapewnia skuteczną dystrybucję cukru w ​​tkankach rolnych. Sam pierwiastek i jego tlenki stymulują rozwój liści, zwiększają odporność pasożytów, chorób, zewnętrznych czynników negatywnych. W połączeniu z innymi składnikami minerał sprawia, że ​​owoce są bardziej słodkie, soczyste i odpowiednie do długotrwałego przechowywania bez użycia środków konserwujących.

Produkcja

Nawozy potasowe są dostarczane na rynek pod wieloma markami, ale generalnie są podzielone na 3 duże grupy. Skoncentrowane mieszanki są produkowane przez bezpośrednie przetwarzanie rudy w produkcji. Należą do nich chlorek siarki i potasu, siarczan potasu i magnezu, koncentrat potasowo-magnezowy. Druga grupa to surowy potassole (kainit, sylwinit). Trzeci rodzaj magazynów uzyskuje się przez zmieszanie czystych i skoncentrowanych zasad.

Większość nawozów potażowych produkowana jest głównie w Kanadzie, Białorusi i Rosji. Stanowią one około 85% depozytów rud. Rozwój depozytów jest generowany przez rodzaj węgla (typu otwartego i zamkniętego). Surowiec do nawozów jest dostarczany do produkcji, gdzie jest mielony, mieszany, przetwarzany do pożądanego rodzaju nawozu, a następnie trafia do punktów sprzedaży.

Co jest potrzebne dla roślin potas

W nienasyconych minerałach, roślinach glebowych nawet najbardziej trwałe odmiany wykazują niskie plony, a bardziej wymagające uprawy giną. Brak potasu wpływa na wzrost i jakość owoców. Wynika to z faktu, że proste węglowodany nie tworzą złożonych, zdegenerowanych narządów rozrodczych roślin, zatrzymują syntezę białek. Normalna zawartość potasu przyczynia się do:

  • zwiększenie metabolizmu komórkowego;
  • wysoka odporność na patogeny;
  • wzrost ilości kwasów organicznych;
  • zwiększyć odporność na wahania temperatury, mrozoodporność;
  • aktywność enzymatyczna;
  • w celu przyspieszenia fotosyntezy;
  • zwiększony metabolizm węglowodanów i białek;
  • przyspieszenie wymiany komórkowej.

Brak potasu zależy od czynników zewnętrznych. Niestety, początkujący farmerzy zdobywają tę wiedzę tylko w doświadczony sposób, dlatego ważne jest dokładne przyjrzenie się zewnętrznym oznakom niedoboru pierwiastków śladowych, które przejawią się w lecie. Innym sposobem jest znalezienie sadzonekinformacje na temat lokalnego składu gleby i pozyskania odpowiedniego rodzaju nawozu, aby zrekompensować deficyt minerałów. Zewnętrzne objawy niedoboru potasu w roślinach są następujące:

  • opóźnienie w tworzeniu się pąków;
  • liście stają się pomarszczone, skręcają się;
  • zmniejsza intensywność wzrostu;
  • łodygi stają się cienkie;
  • żyły w liściach i tkankach rośliny wnikają głęboko w ciało;
  • są oparzenia brzegowe - krawędzie liści ciemnieją, umierają;
  • odcienie liści stają się niebieskie lub żółte z wyraźnym odcieniem brązu;
  • łodygi i liście stają się słabe i kruche;
  • pojawiają się brązowe plamy.

Rodzaje nawozów potasowych

Istnieją dwa warianty podziału doniczek na ziemniaki. Skład chemiczny nawozów to siarka i chlorek. Określa to pełny kompleks składników w stosunku do całkowitej masy potasu i sposobu przerobu rudy w produkcji. Nasycenie nawozów jest skoncentrowane lub surowe (czysta ruda, która nie została poddana kardynalnemu przetwarzaniu w przedsiębiorstwie).

Chlorek potasu

Na rynku ten rodzaj żywienia jest uważany za najbardziej popularny. Obecność chloru hamuje wzrost roślin, obniża jakość powstałego plonu, więc w przypadku upraw chlorofilowych tego typu mieszaniny nie stosuje się. Nawóz wprowadza się wyłącznie jesienią (konieczne jest zniesienie dawki), tak aby składnik chlorkowy wyparował z gleby do wiosny. Podstawową wadą nawozów jest wysoka zdolność do gromadzenia soli w ziemi, co zwiększa jej kwasowość. Charakterystyka substancji:

  • opis wizualny: różowe kryształy;
  • Skład chemiczny: Cl (chlor) - 40%, K (potas) - 46-65%;
  • zalety: wysoki stopień zakwaszenia gleby;
  • wady: silna higroskopijność, problematyczne przechowywanie, nieodpowiednie dla niektórych roślin;
  • zalecenia dotyczące stosowania: pożądane jest stosowanie nawozów wyłącznie jesienią, ważne jest przestrzeganie dawkowania.

Siarczan potasu

Ten nawóz jest inaczej nazywany "potasem siarkowym". Jest skuteczny w przypadku roślin strączkowych, krucyfiksów. Nie podaje się chloru. Jest stosowany w przypadkach, gdy rośliny nie tolerują składnika chlorowego w glebie (truskawki, winogrona, pomidory, ogórki lub gryka, róże, tytoń). Siarka w nawozie zapobiega gromadzeniu się azotanów w glebie. Tradycyjnie ten sos jest uzyskiwany z naturalnych minerałów Langbeinite i Stenite. Użyj go jesienią i wiosną na glebach zamkniętych i otwartych. Charakterystyka nawożenia potasem:

  • opis wizualny: szare lub białawe małe kryształy;
  • Skład chemiczny: siarka - do 20%, K - 50%;
  • zalety: wolno go stosować o każdej porze roku, mieszanina nie wchłania wilgoci z powietrza (jest dobrze zachowana nawet w otwartym pojemniku);
  • wady: nie stosuje się w formacjach wapiennych, które nie są stosowane na glebach o wysokiej kwasowości;
  • zalecenia dotyczące stosowania: wybór proporcji dawek należy obliczyć dla określonej kultury.

Popiół z drewna

Jest to najtańszy produkt wykorzystywany do zasilania zakładów w prywatnych miastach.Jeśli surowce wykorzystują zwykłe drewno bez farby lub impregnacji chemicznej, wówczas taki nawóz można uznać za przyjazny dla środowiska. Ten szary proszek nadaje się do wszystkich rodzajów gleb (gliniastych, piaszczystych, czarnoziemowych) i roślin. Użyj popiołu przez cały rok w suchej postaci lub zmieszać z wodą. Ważne jest, aby nie pomylić popiołu drzewnego z piecem (gdy piec dodatkowo wykorzystuje węgiel lub pył węglowy). Charakterystyka substancji:

  • opis wizualny: szaro-czarny proszek;
  • skład chemiczny: zależy od rodzaju spalonego drewna;
  • zalety: dostępność, łatwość użycia, prawie całkowity brak negatywnych cech;
  • wady: silna lotność w suchej postaci, niekompatybilność z niektórymi typami superfosfatów;
  • zalecenia dotyczące użycia: podczas sadzenia zaleca się użycie popiołu z jednego rodzaju drewna.

Podstawą materii jest potaż (potas węglowy). Zawartość procentowa w popiele zależy bezpośrednio od rodzaju spalonego drewna. Na przykład młode drzewa liściaste zawierają do 14% potażu. Popiół drzewny może być stosowany na glebach o wysokiej kwasowości, ale nie łączy się z odchodami ptaków, obornik, superfosfat mieszanin azotu. Oprócz potasu popiół zawiera:

  • miedź;
  • żelazo;
  • bor;
  • kompleksy fosforu;
  • magnez;
  • wapń.

Pył cementowy

Ten nawóz z produkcji cementu odpadowego jest mieszaniną wodorowęglanów, węglanów, siarczanów i niewielkiej ilości krzemianów potasu. Pył cementowyjako nawóz stosuje się do podlewania kwaśnych gleb nawet w lecie. Jest on stosowany w przypadku upraw, które nie tolerują nawozu w postaci chloru. Współcześni ogrodnicy wyjątkowo rzadko używają pyłu cementowego. Nie rozpuszcza się w wodzie, ale w suchej postaci jest mocno sproszkowany i drażni błonę śluzową człowieka. Charakterystyka nawożenia potasem:

  • opis wizualny: szary lub szaro-biały pył;
  • Skład chemiczny: K - do 35%;
  • zalety: dostępność, łatwość użycia;
  • wady: silna higroskopijność i niestabilność, problematyczne przechowywanie, zagrożenie dla zdrowia ludzkiego podczas wdychania;
  • zalecenia dotyczące stosowania: używaj pyłu cementowego w respiratorach i okularach ochronnych w warunkach pogodowych, nie można nawadniać nawożonego obszaru w ciągu dnia.

Kalimagnezia

Ten produkt uważany jest za najlepszy do uprawy ziemniaków, głównie jest używany na wiosnę. Siarczan i siarczan magnezu (kalimagnezija) uważany jest za analog biologicznego nawozu naturalnego, który teoretycznie powinien kompensować brak tych substancji w glebie. W praktyce stało się jasne, że heterogeniczność składu nawozów biologicznych (obornik, kompost) daje wyjątkowo słaby zestaw pierwiastków w glebie. Charakterystyka substancji:

  • opis wizualny: różowo-szary granulat o niskiej gęstości;
  • skład chemiczny: magnez - 9-17%, K - 30%;
  • zalety: dobre dla piaszczystych i piaszczystych gleb, praktycznie nie pochłania wilgoci podczas przechowywania;
  • wady: nie należy stosować w przypadku mieszanin zawierających chlor;
  • zalecenia dotyczące stosowania: mieszanina jest stosowana wyłącznie w rozcieńczonej formie.

Sól potasowa

Produkt jest mieszaniną chlorku potasu i miele się do stanu proszku sylwinitu. Duża ilość chloru w nawozie uniemożliwia wykorzystanie go do pomidorów, krzewów jagodowych, ziemniaków i innych roślin chlorofilowych. Sól potasowa jest skuteczna w uprawie buraków. Substancja jest wrażliwa na wilgoć, dlatego należy ją przechowywać w szczelnie zamkniętym pojemniku. Charakterystyka soli potasowej:

  • opis wizualny: rudy lub jasnobrązowy granulat;
  • skład chemiczny: sylwinit - 50%, K - 40%;
  • zalety: wysoka wydajność w czarnoziemu;
  • braki: niemożność zastosowania do roślin chlorofilowych, wysoka zawartość chloru, złożone przechowywanie;
  • zalecenia dotyczące stosowania: użyj mieszaniny jesienią, dawka żywienia jest obliczana dla określonej kultury.

Azotan potasu

W większości przypadków kompozycję tę stosuje się na glebach zamkniętych do upraw roślin warzywnych w okresie dojrzewania owoców. Substancję dodaje się zarówno w postaci suchej, jak i rozpuszczonej. Lato jest dopuszczalne. Średnie zużycie dla kwiatów wynosi 15 g na 10 litrów wody, na krzewy jagodowe, warzywa - 20 g na 10 litrów, na drzewa owocowe - 25 g na 10 litrów. Azotan potasu (potasu) jest bardzo higroskopijny. Nawet przy niskiej wilgotności mieszanina szybko twardnieje, staje się nieprzydatna do użycia. Charakterystyka substancji:

  • opis wizualny: mały szary lubżółto-białe kryształy lub kulki;
  • skład chemiczny: azot - 13-15%, K - 45%;
  • zalety: wszechstronność;
  • wady: silna higroskopijność (czynna absorpcja wilgoci z powietrza), problematyczne przechowywanie;
  • zalecenia dotyczące stosowania: mieszanina jest dodawana na wiosnę (podczas nawożenia azotanem jesienią aż do momentu, w którym prawie całkowicie wyparuje z gleby).

Ciekły potas

Rozpuszczone mieszaniny potasu są reprezentowane na rynku przez wiele marek. W istocie jest to połączenie soli potasowych z innymi składnikami (humatami). Ciecze stymulują wzrost, owocują uprawy. W zależności od rośliny, którą masz zamiar karmić, powinieneś ostrożnie wybrać humat (zwróć uwagę na zawartość potasu, magnezu itp.). Kompozycję uważa się za skuteczną w glebach piaszczystych, tlenku glinu, wapienia. Jakościowy Chernozem rzadko wymaga wprowadzenia płynnego potasu jako nawozu (tylko w chorobach lub inwazjach pasożytów).

Gumat jest cieczą o ciemnobrązowym, prawie czarnym kolorze. Nawóz jest dobrze rozcieńczony wodą, zmieszany z innymi substancjami. Humaty to organiczne suplementy, które mogą być używane przez cały rok, ponieważ nie zawierają chloru. Większość producentów oferuje produkty, które są dobrze tolerowane przez niskie temperatury (ale nie pozwalają na zamrożenie). Charakterystyka nawożenia potasem:

  • opis wizualny: ciemnobrązowa ciecz;
  • skład chemiczny: różni się w zależności od marki producenta;
  • zalety: wszechstronność;
  • braki: duża liczba podróbek na rynku;
  • zaleceniaZastosowanie: podczas nawożenia należy starannie wybrać rodzaj humutu dla konkretnej rośliny.

Filmy wideo