Zapalenie pochwy - oznaki i objawy, formy choroby, środki lecznicze i ludowe

zakaźne zmian sromu i pochwy, zapalenie pochwy - jednej z najczęstszych chorób u kobiet, co objawia się wszelkie oznaki miejscowego stanu zapalnego, zaczerwienienie, obrzęk, świąd i innych patologii powoduje różne zmiany w błonie śluzowej pochwy, sromu i szyjki macicy. Choroby są nie tylko podatne na dorosłe kobiety, ale także na dziewczęta w każdym wieku.

Co to jest zapalenie pochwy

pochwy lub pochwy - zapalenie błony śluzowej pochwy i sromu, które powodują chorobotwórcze mikroorganizmy oportunistyczne. Choroba jest jedną z najczęstszych patologii w ginekologii. Przebieg kliniczny wyróżnia ostre, podostre i przewlekłe zapalenie pochwy. Zazwyczaj, choroba rozwija się u mężczyzn, którzy mają historię zmian przewlekłych zakaźnych (angina, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie wątroby, itd).

Według statystyk co trzecia kobieta cierpi na zapalenie błony śluzowej pochwy. Jest to spowodowane wzrostem liczby zakaźnych chorób seksualnych, nieprzestrzeganiem zaleceńhigiena życia intymnego, problemy ekologii, obniżenie aktywności ogólnej odporności. Patologiczne procesy zapalenia pochwy dotykają pochwy, czasem zewnętrzne narządy płciowe - srom, powodując połączone - zapalenie sromu i pochwy. Chorobie towarzyszy nieprzyjemny zapach, pieczenie, dyskomfort.

Argumenty

Główną przyczyną choroby spada, reprodukcji na błonie śluzowej pochwy bakteryjne lub grzybicze drobnoustrojów chorobotwórczych (Candida vulvovahynoz) słaby globalny lub lokalny odporności, brak higieny osobistej, w wyniku leków hormonalnych. Zapalenie pochwy u młodych dziewcząt może rozwinąć się, gdy infekcja zostanie zainfekowana przez krwiotwórczy przepływ krwi z odmiedniczkowym zapaleniem nerek, grypą, szkarlatyną. Przydzielić następujące grupy czynników, które przyczyniają się do rozwoju zapalenia płodu:

  1. Tłumienie własnej mikroflory błony śluzowej pochwy. Jest wynikiem degradacji środowiska, nerwów przeciwprzepięciowe, długotrwałego stosowania niektórych leków, niższym ogólnym i miejscowym reaktywności immunologicznej, odporność na choroby zakaźne.
  2. Uraz narządów płciowych. Przeprowadzenie pewnych działań diagnostycznych i terapeutycznych - aborcja, szorowanie jamy macicy, wykrywanie, instalacja spirali wewnątrzmacicznej. Ponadto promuje rozprzestrzenianie się mikroorganizmów nieprawidłowego stosowania higienicznych i terapeutycznych tamponów, poduszek.
  3. Niezabezpieczone kontakty seksualne. Większość patogennych mikroorganizmów, które powodująobjawy zapalenia pochwy, ostre zapalenie sromu i pochwy, wchodzenie w błonę śluzową poprzez kontakt seksualny.
  4. Choroby endokrynologiczne, zaburzenia równowagi hormonalnej. Szczególnie podatny na rozwój zapalenia okrężnicy w ciąży, kobiet z chorobami endokrynnymi, niedoczynnością jajników i klimakterium, ze względu na hormonalną reorganizację organizmu.

Jakie są rodzaje zapalenia pochwy

Choroba jest klasyfikowana według rodzaju specyficznego patogenu, który doprowadził do pokonania śluzu wewnętrznego lub zewnętrznego narządu płciowego kobiety. Istnieją 4 rodzaje tej zmiany zapalnej:

  1. Nieswoisty. Ten typ zapalenia jest powodowany przez normalną mikroflorę pochwy z zaburzeniami hormonalnymi, zmiany w reaktywności odporności. Okazuje się, z reguły, swędzenie, pieczenie, przekrwienie przewodu płciowego. Przy niespecyficznym zapaleniu zapach nie ma wydzieliny z pochwy. Ten rodzaj zapalenia wsierdzia jest przewlekły, dobrze leczony, ale ma skłonność do nawrotów (np. Drozd).
  2. Specyficzny. Rozwija się w wyniku uszkodzenia chorób przenoszonych drogą płciową (chlamydia, mykoplazmoza, gonokoki itp.). Charakteryzuje się ostrym przepływem, śmierdzącymi, pienistymi wydzielinami z pochwy (z chlamydią lub trichomonami zapalenia pochwy). Towarzyszą mu zanikowe zmiany błony śluzowej.
  3. Śluzowaty ropny. Czynnik sprawczy w tym przypadku powoduje zapalenie nie tylko ścian pochwy, ale także szyjki macicy (zapalenie szyjki macicy). Zasadniczo rozwija się we wczesnym okresie poporodowym po użyciu w porodzie (kleszcze, próżnia). Często powstajew wyniku interwencji ginekologicznych (badanie w lusterkach, USG ultrasonograficzne, aborcja itp.). Zapalenie charakteryzuje się łagodnym ropnym wydzielaniem, silnym bólem brzucha i temperaturą. W przypadku braku leczenia możliwe jest tworzenie ropni, przetok, rozwój zapalenia otrzewnej.

Objawy

Objawy rozwoju zapalenia jelita grubego mogą być różne i zależą od stadium rozwoju chorób, wieku pacjenta i powodów, które prowokowały rozwój patologii. Każdej zakaźnej klęsce wewnętrznych i zewnętrznych narządów płciowych u kobiety towarzyszą swędzenie, pieczenie, specyficzne wydzieliny, zaczerwienienie błony śluzowej, ból podczas oddawania moczu i podczas stosunku płciowego.

Przewlekłe

Choroba może pozostać niezauważona przez kobietę lub objawy mogą pojawić się w krótkim i nieistotnym stopniu. W przypadku braku leczenia przewlekłe zapalenie pochwy może powodować rozwój chorób zakaźnych układu moczowo-płciowego (pęcherza moczowego, nerek). Ponadto, po pewnym czasie zaczynają się silne okresowe zaostrzenia zapalenia wsierdzia: ciężkie pieczenie, obrzęk, ból w jamie brzusznej, gęsty śmierdzący absolutorium.

Sharp

Klinika ostrego stanu zapalnego charakteryzuje się szybkim rozwojem objawów. Kobieta zaczyna odczuwać pieczenie, swędzenie, ból w oddawaniu moczu i seks. Podczas badania można wykryć obrzęk błony śluzowej. Obecność i charakter wydalin zależy od czynnika wywołującego zapalenie jelita grubego. W niektórych przypadkach pacjent zwiększa temperaturę ciała do niskich wartości.

Niespecyficzny

Oprócz klasycznych objawów, zmiany pochwy i sromu, nieswoistemu zapaleniu jelita towarzyszą objawy początkowej choroby (na przykład silny przyrost masy ciała lub utrata masy ciała spowodowana zaburzeniami hormonalnymi). Konieczne jest przeprowadzenie dodatkowej diagnostyki w celu wyjaśnienia diagnozy. Niespecyficzne zapalenie pochwy ma ostry charakter prądu, ale jego objawy są słabo wyrażone.

Zapalenie pochwy u dzieci

Objawy zapalenia jelita u dzieci rozwijają się w wyniku zaburzeń odporności, zakażeń pasożytami jelitowymi, przewlekłych chorób zakaźnych, pływania w brudnym zbiorniku. Często zapalenie pochwy rozwija się u nastolatek w przeddzień lub tuż po pierwszej miesiączki poprzez hormonalną reorganizację organizmu. Głównym problemem jest to, że dzieci wstydzą się powiedzieć rodzicom o objawach, z powodu których leczenie nie rozpoczyna się w czasie, a choroba często przechodzi w postać przewlekłą.

Leczenie zapalenia wsadu u starszych dziewcząt (9-11 lat) odbywa się w taki sam sposób jak u dorosłych. Bardzo młodzi pacjenci powinni przepisywać leki zawierające niewielką dawkę składnika aktywnego, aby zapobiec rozwojowi alergii, działań niepożądanych. Aby zapobiec rozwojowi choroby u dziewczynki, matka powinna wyjaśnić jej, jak prawidłowo myć, kiedy trzeba zmienić pościel i inne zasady higieny osobistej. Nastolatki muszą opowiadać o prawidłowym używaniu przedmiotów higieny osobistej (podkładki, tampony).

Szczególnie zwracając uwagę na taki moment, trzeba być młodymi dziewczynamiwychodzące z anatomiczno-fizjologicznej, swoistej, ich struktury pochwy, bezpośrednio łzawienie i rany. Z powodu tej cechy infekcja wywołana infekcją wnika znacznie głębiej i znacznie szybciej, co prowadzi do ciężkiego przebiegu choroby i powikłań.

Upadek w czasie ciąży

Ostre zapalenie sromu i pochwy u kobiet oczekujących na dziecko - częste zjawisko. W związku z hormonalną zmianą organizmu, stan mikroflory pochwy zmienia się, miejscowa odporność maleje, rozwija się stan zapalny. Latające matki nie powinny stosować antybiotyków w celu wyeliminowania choroby, dlatego przepisuje się im roztwory antyseptyczne. Jeśli choroba jest trudna, wyznacz lokalne leki. W takim przypadku konieczne jest ścisłe wykonanie wizyty u lekarza i rozwój działań niepożądanych w celu zaprzestania stosowania leku.

Komplikacje

W przypadku braku szybkiej interwencji medycznej lub złej jakości leczenia możliwe jest wystąpienie powikłań procesu zapalnego:

  • przejście formy ostrej w przewlekłą, która jest trudniejsza do leczenia i częściej nawrotów;
  • zapalenie wsadu może wywoływać rozwój erozji szyjki macicy, torbieli i innych nowotworów;
  • infekcja może rozprzestrzenić się na układ moczowy i spowodować rozwój chorób przewlekłych (zapalenie pęcherza, odmiedniczkowe zapalenie nerek itp.);
  • rozwój endometriozy;
  • u dziewczynek z powodu zapalenia jelita grubego występuje powiększenie (sinechia) dużych i małych warg sromowych, komplikują oddawanie moczu i wymagają chirurgicznego leczeniazakłócenia;
  • u starszych kobiet z powodu zapalenia jelita grubego rozwija się niedotlenienie ścian pochwy, powodując małe owrzodzenia śluzowe, powstają stłuczenia;
  • choroby zapalne, zarówno zakaźne, jak i niezakaźne, wywołują rozwój wtórnej niepłodności.

Diagnostyka

Zapalenie sromu i błony śluzowej pochwy rozpoznaje się przez badanie w lusterkach wewnętrznych narządów płciowych kobiety, szczegółowy zbiór wywiadu i laboratoryjne badania wydzieliny. Ponadto, aby wyjaśnić przyczynę choroby i jej rodzaje, wymagane jest badanie ultrasonograficzne jajników, macicy, tarczycy, ogólne badanie krwi.

Leczenie zapalenia pochwy

Metody leczenia zapalenia jelita grubego bezpośrednio zależą od wieku pacjenta, obecności współistniejących patologii i postaci choroby. Aby uzyskać pozytywną dynamikę w leczeniu zapalenia pochwy, konieczne jest zintegrowane podejście: stosowanie leków lokalnych i systemowych, leków wzmacniających odporność, stosowanie terapii narodowych. Ponadto podczas rozwoju choroby zaleca się przemycie kobiet roztworami dezynfekującymi dwa lub trzy razy dziennie (na przykład roztwór furatsiliny lub manganu).

Leki

Przed wyznaczeniem przebiegu leczenia środkami farmakologicznymi należy przeprowadzić dokładną diagnozę i określić przyczynę choroby. W leczeniu zapalenia płodu leki przeciwbakteryjne są stosowane w tabletkach lubkapsułki, świece pochwowe, maści, kremy. W przypadku ciężkiego przepływu sromu i pochwy możliwe jest stosowanie antybiotyków do wlewów dożylnych. Aby zapobiec wystąpieniu reakcji alergicznych, należy przeprowadzić test wrażliwości na antybiotyki (szczególnie u dzieci w wieku dziecięcym).

Oto niektóre powszechnie stosowane leki:

  1. Ovestn. Lek zawierający hormon lekarski zawierający estriol stosowany jest w celu eliminacji zaburzeń endokrynologicznych. Zaletą leku jest niewielka dawka aktywnego składnika, który pomaga uniknąć objawów skutków ubocznych, a wada - obecność przeciwwskazań.
  2. Climonorm. Leki skojarzone pomagają przywrócić hormonalne tło kobiety podczas menopauzy. Plus lek jest jego szybkim działaniem, a minus - wysokim ryzykiem wystąpienia reakcji alergicznej.

Antybiotyki

Leczenie określonego stanu zapalnego wymaga stosowania leków przeciwbakteryjnych o działaniu układowym. W leczeniu zapalenia wsadu i zapobiegania nawrotom choroby stosuje się głównie antybiotyki o szerokim spektrum działania:

  1. Amoksyklaw. Szerokie spektrum działania antybiotyków z grupy penicylin. Preparat łączony, aktywny w stosunku do warunkowo chorobotwórczych mikroorganizmów gram-dodatnich, gram-ujemnych. Zaletą lekarstwa jest wszechstronność zastosowania, a wadą jest wysokie ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.
  2. Cefazolina. Lek przeciwdrobnoustrojowy o szerokim spektrum działania z grupy cefalosporyn pierwszej generacji. Aktywny krewnygłównie bakterie gram-dodatnie. Zaletą medycyny jest brak konkretnych przeciwwskazań, a wadą jest konieczność podawania dożylnego lub domięśniowego.

Świece

W celu skutecznego kompleksowego leczenia zapalenia jelita grubego zaleca się stosowanie produktów leczniczych o lokalnym zastosowaniu. Takie leki pozwalają szybko wyeliminować nieprzyjemne objawy choroby. Oto niektóre preparaty farmakologiczne w postaci świec do użytku lokalnego:

  1. Metranidazol. Połączony produkt leczniczy o miejscowej aktywności przeciwgrzybiczej i przeciwdrobnoustrojowej. Plus świece mają szybki efekt leczniczy, a wadą jest brak długoterminowych rezultatów przy braku terapii lekami ogólnoustrojowymi.
  2. Nitatyna. Świece, które mają poważny szkodliwy wpływ na grzyby z rodzaju Candida. Zaletą leku jest jego niski koszt, a minus - wąskie spektrum działania.

Leczenie zapalenia jelita grubego środkami ludowymi

Wraz z zaostrzeniem zapalenia jelita grubego w celu złagodzenia objawów, możliwe jest zastosowanie tradycyjnej medycyny, która pomoże usunąć obrzęk błony śluzowej, wyeliminuje silny świąd, sprzyja gojeniu się owrzodzeń. Pamiętaj, że fundusze te nie mogą całkowicie zastąpić używania narkotyków, samoleczenie bez kontroli specjalisty może cię zranić.

Zapalenie błon śluzowych pochwy jest wspomagane suplikacją naparów i wywarów z ziół leczniczych:

  1. Napar z rumianku leczniczego. 2-3 łyżki suchych kwiatów z nadzieniem farmaceutycznym z rumiankuszklankę wrzącej wody, pozostawić do ochłodzenia, odcedzić i umyć 2 razy dziennie przez tydzień. Każdego dnia konieczne jest przygotowanie nowej infuzji.
  2. Rosół z dziurawcem. Kilka gałązek suszonej brzeczki św Jana (lub 2-3 łyżki posiekanych ziół zalać dwie szklanki wody, umieścić w ogniu, doprowadzić do wrzenia, a następnie zatrzymać ciepło 7-10 minut, ostudzić. Myć przez tydzień w nocy.
  3. W przypadku pleśniawki zaleca się stosowanie sody. W niewielkiej ilości ciepłej wody ugotuj łyżkę stołową napoju gazowanego. Do mycia 3-4 razy dziennie w okresie zaostrzenia kandydozy.

Istnieje wiele receptur medycyny ludowej do samodzielnej produkcji medycznych tamponów, naparów na hipnozę. Ale bez konsultacji ze specjalistą nie powinien korzystać z takich zabiegów jak błony śluzowej pochwy w coleitis uszkodzony i nie ma wrzodów, które mogą się wychylać przez dodatkową infekcją lub nawet uszkodzenia tkanek.

Zapobieganie

dla zapobiegania patologicznych zmian mikroflory pochwy i zmniejszyć nawrót przewlekłe zapalenie pochwy, nie jest konieczne,

  • do prowadzenia antybiotykoterapii narkotyków ściśle zgodnie z zaleceniami lekarza;
  • przestrzeganie higieny osobistej;
  • nosić płótno z naturalnych tkanin;
  • dieta;
  • , aby uniknąć częstych zmian partnerów seksualnych dokładnie zabezpieczyć się lub metody barierowe antykoncepcji.

Wideo

Informacje zawarte w artykule są zużyteznajomość natury. Materiały tego artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.