Schemat leczenia zapalenia żołądka i jelit u dorosłych - przegląd leków z instrukcjami i dawkowania

Zapalenie błon śluzowych żołądka i dwunastnicy, które prowadzi do naruszenia ich funkcji motorycznych i wydzielniczych, jest nazywane zapaleniem żołądka i dwunastnicy. Schemat leczenia dobiera się w zależności od stadium rozwoju choroby (ostrej lub przewlekłej), jej przyczyn, rodzaju procesu zapalnego i stopnia kwasowości ośrodka żołądkowo-jelitowego.

Zasady wyboru linii terapeutycznej

Leczenie zapalenia żołądka i dwunastnicy odbywa się za pomocą złożonej metody obejmującej terapię medyczną, dietetyczne odżywianie, odpoczynek w łóżku na etapie zaostrzenia, fizjoterapię - podczas remisji.

Wybór produktów leczniczych, które stanowią podstawę terapii, jest przeprowadzany przez lekarza zgodnie z objawami i przyczynami stanu zapalnego. Równolegle z leczeniem etiologicznym i objawowym, jeśli to konieczne, normalizuje się funkcje żołądka i jelit.

Diagramy dotyczące leczenia choroby

Przyjmowanie leków na zapalenie żołądka i jelit jest obowiązkowe, ponieważ przestrzeganie diety nie wystarcza, aby zatrzymać proces zapalny. W większości przypadków pacjenci dorośli wymagają długotrwałego leczenia (leczenie może trwać do trzech miesięcy), w tym podawania kilku środków farmakologicznychgrupy

Linia do leczenia przeciwdrobnoustrojowego

Jeżeli w procesie diagnozowania Helicobacter pylori, są bakterie, obwód zawiera antybiotyków, które mogą zniszczyć patogenu. Terapia eliminująca (antybakteryjna) pierwszej linii oznacza mianowanie takich leków:

• inhibitory pompy protonowej (zmniejszają wydzielanie kwasu solnego) omeprazolu Rabeprozol i inne;
• penicyliny antybiotyki (amoksycylinę) i makrolidy (klarytromycynę).

Czas trwania kursu wynosi od 7 do 10 dni. Po zakończeniu rekrutacji przeprowadza się ponowny egzamin w celu weryfikacji skuteczności. W przypadku braku pozytywnych wyników wyznaczony za pomocą drugiej linii - bizmutu dytsytrat (tabletki De-NOL), antybiotyki tetracykliny i metronidazol. Czas trwania terapii dorosłych według tego schematu wynosi od 10 do 14 dni.

Leczenie zapalenia żołądka i dwunastnicy z wysoką kwasowością

o wysokiej kwasowości w żołądku do leczenia wrzodu dorosłych pomocą leków ustalenie przyjmowania leków, które zmniejszają wytwarzanie kwasu solnego (inhibitory pompy protonowej) i środki zobojętniające kwasy (zobojętnionego kwasu). Oznacza grupy dytsytrata przyczynić się do powstawania bizmutu ochrony śluzówki przed agresywnymi soków żołądkowych, tworząc film. Schemat powołania obejmuje następujące leki:

• Maalox, Almagel lub ich analogi;
• De-no;
• Pirenzapina, Gastrotracen i ich analogi.

Wybrano czas leczeniaw zależności od stanu pacjenta i reakcji organizmu na terapię może wynosić od dwóch do trzech miesięcy do sześciu miesięcy. Przewlekłe podawanie leków powinno odbywać się z przerwami lekarz zgodził się, trwające dwa tygodnie.

Z obniżeniem wersji

Przy małych funkcji wydzielniczych żołądka (powodując zmniejszoną kwasowość), Schemat medyczny przewlekłego wrzodu u dorosłych niekoniecznie oznacza wyznaczenie leków zastępczych (sok żołądkowy Betatsyda, Atsydyn-pepsyny) oraz enzymy (pankreatyny Mezim, Festal). Leczenie objawowe i etiologicznym standardowe (antybiotyki (w razie potrzeby), przeciwskurczowe (z zespołem bólowym), preparaty bizmutu w połączeniu z magnezu, sodu, rutozydom

Erotyka

formy wrzodu erozyjnych wymagane docelowe cytoprotector (preparatów bizmutu), środki zobojętniające kwasy, alginian, w celu ochrony błon śluzowych postępu procesu chorobowego. Praktykowane reparant aplikacja, terapia przeciwutleniacz do aktywacji regeneracji uszkodzonych tkanek, witaminy.

Atroficzny

leczenie oznaczenie typu wrzodu Schemat zawiera etiologicznych zanikowego i leczenie objawowe (tsytoprotektoriv antybiotyki, leki zobojętniające przeciwskurczowe). Aby przywrócić funkcję motoryczną jelita jest pokazany regularny odbiór probiotyków lub prokinetyki.

Filmy wideo

Informacje podane w tym artykule mają charakter informacyjny. Materiał artykułu nie jestwezwać do samoleczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.