Przeciwciała przeciwko lambliozie - gatunek, metody diagnozy, przygotowanie do badań i wskaźniki norm

Giardiasis jest jelitową formą infekcji pasożytniczej. Czynnikiem powodującym chorobę jest lamblia, która znajduje się w jelicie cienkim, a wraz z wystrzeloną postacią patologii uderza w przewody żółciowe i pęcherzyk żółciowy. Według statystyk medycznych giardioza jest jedną z najczęstszych chorób pasożytniczych u dzieci w wieku 8-10 lat.

Rodzaje przeciwciał

Przeciwciała są cechą charakterystyczną infekcji pasożytami ludzkimi. Te ostatnie powstają w wyniku absorpcji najprostszych w nabłonku, co powoduje odpowiednią reakcję w ciele, mającą na celu zwalczanie czynnika chorobotwórczego. Produkcja immunoglobulin następuje po pasożytowaniu narządów przez elementy infekcyjne. Współczesna medycyna przydziela pięć rodzajów przeciwciał, które są oznaczone literami łacińskimi. Różnią się formą, okresem formowania, wagą, wpływem na proces infekcyjny itp.

W przypadku zakażenia stosuje się białka IgA, IgG, IgM, które odgrywają rolę w procesach indukowanych przez pasożyty. Tak więc klasa przeciwciał E wskazuje na obecność alergii, klasa D pomaga w tworzeniu odporności lokalnej. Każdy rodzaj immunoglobuliny określa pewien zakres problemów:

  • klasa A wskazuje na aktywację infekcji (wykrywanie takich przeciwciał podczas doświadczenialamblia w ciele osiąga 30 dni);
  • IgM typu lamblia można wykryć 2 tygodnie po wejściu do organizmu;
  • białka G zastępuje się immunoglobuliną M, są one wykrywane na każdym etapie rozwoju lambliozy;
  • z jednoczesną obecnością we krwi przeciwciał IgM i IgG przewidują początkowy etap pierwotnej giardiozy lub zaostrzenie przewlekłej postaci patologii;
  • Jeśli wykryto glikoproteiny IgG u dziecka w wieku do 1,5 roku, wskazuje to na kobietę zakażoną podczas ciąży, a przeciwciała IgM sugerują obecność pasożytów w ciele dziecka.

Jak ustalić liczbę przeciwciał przeciwko antygenom lamblia

Ze względu na niespecyficzny charakter obrazu klinicznego i jego podobieństwo do innych zaburzeń jelitowych, a także ze względu na wielkość objawów, w tym oznaki o innym charakterze, diagnoza giardiozy jest trudna. Uważa się, że potrzeba wizyty u gastroenterologa to rozstrój żołądka, wzdęcia, ból brzucha. Aby wykonać badanie krwi na przeciwciała przeciwko lamblia, wyślij:

  • dzieci z ostrym ubytkiem masy ciała, objawami alergicznymi, astmą i zapaleniem oskrzeli;
  • pacjenci z bólami głowy, bólem w otrzewnej (przy pępku), wymiotami, biegunką;
  • personel placówek gastronomicznych, zakładów dla dzieci i zakładów weterynaryjnych.

W diagnozie patologii we wczesnych etapach rozwoju istotną rolę odgrywa wszechstronna i obszerna historia. Status społeczny, wiek, obecność złych nawyków (takich jak obgryzanie paznokci), ewentualne wyjazdy do obszarów endemicznych pomagają lekarzowizrobić zdjęcie tego, co się dzieje i ustalić możliwość infekcji.

powierzchowne badanie pacjenta, nie zapewnia dokładnej informacji o rodzaju mikroorganizmów, które są patogenami lub fazie infekcji, ale otrzyma początkową informację i kieruje do mianowania lekarza dla dalszych badań. Istnieją wąskopasmowe metody określania infekcji wywołane przez lamblię:

  • enterototest;
  • ultradźwięki;
  • badanie krwi pod kątem przeciwciał przeciwko antygenom lamblia;
  • poszukiwanie antygenów lamblia w kale;
  • analiza zawartości dwunastnicy itp.

Obowiązkową metodą diagnostyczną jest enzymatyczny test immunosorpcyjny (ELISA). Jest to badanie dotyczące przeciwciał przeciwko giardiasis (immunoglobuliny IgM i LgG). Są to związki białkowe wytwarzane przez układ odpornościowy w chorobach o różnej etiologii. Substancje takie odzwierciedlają dynamikę i etap patologii, obecność odporności na nią. Za pomocą testu ELISA wykrywa całkowite przeciwciała w organizmie w celu określenia postaci przewlekłej ostrego zakażenia lub inwazji pasożytniczych. Średni koszt analizy to 500-700 rubli.

W odniesieniu do ilości przeciwciał do antygenów pasożytów w organizmie, doprowadzić krwi z żyły. Uzyskanie dokładnych informacji jest ułatwione dzięki odpowiedniemu przygotowaniu do procedury:

  • na kilka dni przed porodem krwi należy odrzucić słono-pikantne jedzenie, wodę sodową, alkohol;
  • na dzień przed pobraniem krwi powinien zatrzymać aktywny sport, procedury fizjoterapii;
  • przez 2-3 dni ważne jest, aby powstrzymać się od przyjmowania antybiotyków;
  • do pobierania krwipotrzebują tylko na pusty żołądek rano (8 godzin przed analizą nie można ani pić, ani jeść);
  • co najmniej 40 minut przed zakazem palenia.

Wyjaśnienie IFA

Przeprowadzając badanie krwi pod kątem obecności przeciwciał przeciwko giardanom, należy wykonać analizy jakościowe i ilościowe. Jakościowe określa wynik ujemny lub pozytywny (czy jest to lamblioza, czy nie). Dzięki wartościom ilościowym możesz dowiedzieć się:

  • współczynnik dodatni (ilościowa zawartość przeciwciał, przy ich braku wskaźnik ten nie przekracza 0,84);
  • gęstość optyczna immunoglobulin (obecność określonych białek we krwi);
  • miano (określa aktywność przeciwciał, norma u Giardii wynosi 1: 100).

Przy wykrywaniu całkowitych przeciwciał przeciwko pasożytom nie można stwierdzić, że są one zarażone robakami pasożytniczymi. Krew oczyszcza się ze związków białkowych typu G w ciągu sześciu miesięcy po zniszczeniu blaszki wapniowej. Jeżeli w formularzu z wynikami analizy zostanie napisane, że nie znaleziono przeciwciał całkowitych, wynik uznaje się za ujemny. Jeśli u pacjenta wykryto symptomatologię, badanie powtarza się po 2 tygodniach.

Analiza porównawcza jest przeprowadzana tylko w tym samym laboratorium. Po wykryciu odchylenia od normy ciśnienia krwi do lamblii obraz wygląda następująco:

  1. Gdy IgM 1-2 jest dodatni, a nie-albuminowe IgG diagnozuje się zakażeniem lamblia.
  2. Jeśli współczynnik dodatni IgM wykazuje obecność 2 i cyst, patologia przebiega w ostrej postaci.
  3. Brak IgG jednocześnie ze współczynnikiem aktywności IgM 1-2 i obecnością cyst sugerują, żeże choroba jest w zaawansowanym stadium, a mikroorganizmy nadal powolnie się namnażają.

Normalne stężenie IgM u dorosłych wynosi 0,33-2,4 g /l, au kobiet zawartość tej immunoglobuliny jest nieznacznie wyższa niż u mężczyzn. Dla dzieci starszych niż rok cechuje się wysoką koncentracją substancji (szczególnie dla dziewcząt). U niemowląt przeciwnie, brak immunoglobulin, a różnice w wskaźnikach dla dziewcząt i chłopców są minimalne. Norma dla IgG wynosi od 5,4 do 16,3 g /L, niezależnie od płci. Wskaźnik ten ustala się na 2 lata i utrzymuje się przez całe życie z niewielkimi wahaniami.

Nosiniaki są przenoszone przez kontakt z gospodarstwem domowym, więc jeśli wykryty zostanie pasożyt, na przykład u dziecka, krew w IFA powinna zostać przeniesiona na całą rodzinę. Formularz badań określa tytuły, które wskazują wynik testu:

  • przy wskaźniku mniejszym niż 1: 100 - analiza jest negatywna;
  • powyżej 1: 100 - infekcję rejestruje się przy pomocy robaków pasożytniczych;
  • jest równy 1: 100 - wątpliwy wynik, wymagane jest ponowne sprawdzanie lub dodatkowe badania.

Jeżeli pozytywny wynik analizy przekracza dopuszczalną normę, wskazującą na przewlekłą lub ostrą postać lambliozy. Potwierdza to objawy choroby, ponadto podwyższone wskaźniki mogą wskazywać na niedawne uwolnienie od pasożytów lub że dana osoba jest nosicielem robaków (w tym ostatnim przypadku nie występują oznaki lambliozy). Test hipnotyczny daje interakcję krzyżową z przeciwciałami innych robaków.

Zmniejszone przeciwciało przeciwko lamblii nie zawsze ma miejsceoznacza, że ​​nie ma pasożytów. Są one otrzymywane w ciągu 2 tygodni od czasu inwazji: w tym czasie immunoglobuliny jeszcze nie zostały wyprodukowane. Wykrywanie całkowitych przeciwciał IgA, IgM, IgG jest pośrednią techniką diagnostyczną. Analiza IFA jest zalecana jako dodatkowa miara innych badań dotyczących giardiozy. Daje możliwość poznania odpowiedzi immunologicznej na infekcje pasożytami jelitowymi i pomaga określić stopień infekcji. Aby uzyskać wiarygodne wyniki, analizę IFA przeprowadza się trzy razy.

Filmy wideo

Informacje zawarte w tym artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.