Przeciwciała monoklonalne - otrzymane i stosowane w leczeniu łuszczycy, stwardnienia rozsianego

Dziś stały się niezbędnym odczynnikiem w laboratoriach biologicznych. Sprzedaż leków, które napotykają przeciwciała monoklonalne, mające na celu leczenie ciężkich chorób (łuszczyca, rak, zapalenie stawów, stwardnienie rozsiane), mają obroty o wartości wielu miliardów dolarów. Chociaż w 1975 r., Kiedy opublikowano artykuł o metodzie pozyskiwania hybrydy, tylko nieliczni wierzyli w ich praktyczne zastosowanie.

Co to są przeciwciała monoklonalne

Wytwarzane są przez komórki odpornościowe pochodzące z jednego prekursora należącego do jednego klonu. Zjawisko to obserwuje się w hodowli limfocytów B w hodowli. Takie przeciwciała można wytwarzać wobec prawie dowolnego naturalnego antygenu (na przykład w celu zwalczania obcego białka i polisacharydów), które będą specyficznie wiązać. Są one następnie wykorzystywane do wykrywania tej substancji lub do jej oczyszczania. Monoclon są szeroko stosowane w biochemii, biologii molekularnej, medycyny. Nie jest łatwo wytworzyć przeciwciała, co bezpośrednio wpływa na ich koszt.

Otrzymanie przeciwciał monoklonalnych

Proces ten rozpoczyna się od immunizacji zwierząt, zwykle myszy. Aby to zrobić, wprowadźswoisty antygen, który syntetyzuje przeciwciała przeciwko niemu. Następnie śledzionę usuwa się u myszy i homogenizuje w celu wytworzenia zawiesiny komórek. Zawiera komórkę B produkującą przeciwciało. Następnie miesza się je ze szpiczakiem (mysią plazmocytomą), który ma ciągłą zdolność do syntezy podobną do kultury (klony guza).

W wyniku połączenia powstają hybrydy komórek nowotworowych i prawidłowych (hybrydomy), które stale rosną i są zdolne do wytworzenia mieszaniny przeciwciał o danej swoistości. Następnym krokiem po otrzymaniu hybrydy jest klonowanie i selekcja. W każdej studzience specjalnej płytki umieść około 10 połączonych komórek i hoduj je, sprawdzając wytwarzanie swoistych immunoglobulin. Hybrydomy ze studzienek zawierających wymagane identyczne przeciwciała (wytwarzające paraproteiny), sklonowane i ponownie przetestowane. Zrób to 1-2 razy.

W wyniku tego powstają komórki, które mogą wytwarzać własne immunoglobuliny z jedną unikalną specyficznością. Następnie klony można zamrozić i przechowywać. Lub kultywuj, kumuluj, zaszczepiaj myszy, gdzie one również będą rosły. Następnie cząsteczki immunoglobulin otrzymane różnymi metodami oczyszcza się z obcych zanieczyszczeń i stosuje do diagnozy w laboratoriach lub zastosowaniach terapeutycznych.

Ważne jest, aby zauważyć, że klon komórkowy uzyskany przy pomocy hybrydomy jest mysią immunoglobuliną, która w kontakcie z ludzkim ciałem wywołuje reakcję odrzucenia. Wyniki zostały znalezione za pomocą technologii rekombinacji. Fragment mysiego monoklonu,połączył go z fragmentem ludzkiej immunoglobuliny. W rezultacie nadal uzyskiwano hybrydomy, zwane chimerycznymi, które były już bliższe ludzkości, ale wciąż wywoływały odpowiedzi immunologiczne organizmu, różne od wymaganych.

Następny etap został dokonany ze względu na inżynierię genetyczną i związaną ze stworzeniem tak zwanych humanizowanych przeciwciał na 90% homologicznej ludzkiej immunoglobulinie. Z oryginalnego monokloniny myszy hybrydomowej pozostała jedynie niewielka część fuzji komórek odpowiedzialnych za specyficzne wiązanie. Są one wykorzystywane w badaniach klinicznych.

Zastosowanie

Komórki monoklonalne z sukcesem zastępują surowicę odpornościową. Hybrydomy stworzyły niesamowite możliwości w analizie: są używane jako "mikroskop" o wyjątkowo wysokiej rozdzielczości. Za ich pomocą można odkryć unikalne antygeny charakterystyczne dla komórek nowotworowych określonych tkanek, uzyskując monoklonalne o pewnej swoistości i stosowane w diagnostyce i nowotworach nowotworowych. Są one stosowane w leczeniu łuszczycy, stwardnienia rozsianego, zapalenia stawów, choroby Leśniowskiego-Crohna, raka piersi i wielu innych.

W łuszczycy

W leczeniu ciężkich postaci łuszczycy zaleca się podawanie ogólnoustrojowych glikokortykosteroidów (hormonów steroidowych), które wpływają na ludzki profil hormonalny i hamują miejscową odporność. Przeciwciała monoklonalne w łuszczycy wpływają tylko na aktywne komórki zapalenia łuszczycowego bez tłumienia całego układu odpornościowego.Efektem terapeutycznym jest obniżenie aktywności zapalenia, normalizacja podziału komórek skóry i zniknięcie blaszek z łuszczycy.

W reumatoidalnym zapaleniu stawów

Przeciwciała monoklonalne w reumatoidalnym zapaleniu stawów były skuteczne w tych sytuacjach, w których inne środki nie zapewniały działania leczniczego. W krajach europejskich, obecnie głównym kierunkiem leczenia tej choroby są następujące leki. Kurs terapeutyczny jest długi czas, ponieważ leki są skuteczne, choć powoli. Ze względu na trudności w diagnozowaniu zapalenia stawów w celu leczenia medycznego konieczne jest zastosowanie tak szybko, jak to możliwe, z pierwszymi objawami i podejrzeniami.

Zasada obróbki

Wpływ monoklonałów jest prosty: rozpoznają pewne antygeny i wiążą się z nimi. Z tego powodu układ odpornościowy szybko zauważa problem i angażuje się w niego w walce. Pomagają ciału osoby samodzielnie radzić sobie z antygenami. Kolejną z ich ogromnych zalet jest ekspozycja wyłącznie na patologicznie zmienione komórki, bez powodowania szkód u zdrowych.

Preparaty z przeciwciałami monoklonalnymi

Chociaż wynalezione hybrydy normalnych i komórek nowotworowych tego typu nie były zbyt długie, spektrum preparatów zawierających je w ich składzie jest już przekonujące. Nowości w aptece pojawiają się regularnie. Takie leki, podobnie jak większość leków, mają różne skutki uboczne. Często po zastosowaniu substancji monoklonalnych dochodzi do skarg na objawy reakcji alergicznych w postaci swędzenia, wysypki. Rzadkiej terapii towarzyszą nudności, wymiotylub zaburzenie jelitowe. Przeczytaj więcej o skutecznych lekach.

Stelara

Stosowany w leczeniu ciężkich postaci łuszczycy plackowatej. Lek składa się z ludzkich monoklonałów, co zmniejsza ryzyko skutków ubocznych do minimum. Postać uwalniania jest roztworem do podawania podskórnego w fiolce lub strzykawce. Zalecana dawka wynosi 45 mg na dobę. Drugą dawkę podaje się 4 tygodnie po pierwszej, następnie wstrzyknięcia wykonuje się raz na 12 tygodni. Efekt terapeutyczny Stelara objawi się po 15-20 dniach. Leczenie wspomagające zapewnia czas trwania remisji. Po 2 wstrzyknięciach skóra zostaje oczyszczona o 75%.

Remicade

Jest to chimeryczne przeciwciało oparte na myszach monoklonalnych i ludziach. Lek zmniejsza stany zapalne skóry, reguluje podział komórek skóry. Produkt - liofilizowany proszek do wytwarzania roztworów do podawania pozajelitowego w fiolkach 20 ml roztworu do infuzji jest podawany dożylnie w ciągu 2 godzin z szybkością 2 ml na minutę. Dawkowanie zależy od ciężkości choroby. Wielokrotne iniekcje trwają 2 i 6 tygodni po pierwszym. Aby utrzymać efekt, terapię powtarza się co 1,5-2 miesiące.

Humir

Rekombinowany monoklon o sekwencji peptydu identycznej z ludzką. Lek ten jest skuteczny w leczeniu ciężkiej łuszczycy ciężkim reumatoidalne i łuszczycowe zapalenie stawów. jest on stosowany w postaci zastrzyku podskórnego lub brzucha w przedniej powierzchni uda. Postać uwalniania jest roztworem do podawania podskórnego. Wstrzyknięcia 40 mg podaje się raz na 2 tygodnie.

Objawy

Składniki farmaceutyczne - ludzkie monoklonalne. Jest stosowany w postępującym łuszczycowym lub reumatoidalnym zapaleniu stawów, zesztywniającym zapaleniu stawów kręgosłupa. Środek ten pomaga zmniejszyć objawy łuszczycy paznokci i skóry. Form release - roztwór do iniekcji podskórnych (strzykawka lub wstrzykiwacz automatyczny). Objawy należy podawać podskórnie raz w miesiącu.

Filmy wideo