Nadciśnienie tętnicze: przyczyny i diagnoza, klasyfikacja nadciśnienia tętniczego

Nerki są ważnym narządem bezpośrednio związanym z układem krążenia. Określa to jego związek z ciśnieniem tętniczym (AT). Zmiany w funkcjonowaniu nerek powstałe z różnych przyczyn, które mogą prowadzić do wzrostu ciśnienia krwi, które wpływa na serce, naczynia i prowadzi do pojawienia się nadciśnienia nerkowego. Choroba często występuje w młodym wieku, ale istnieją różne metody pozbycia się choroby: od leczenia do operacji.

Co to jest nadciśnienie tętnicze

Choroba, w której dysfunkcja nerek prowadzi do stałego wysokiego ciśnienia krwi, nazywana jest nadciśnieniem nerkowym. Leczenie choroby zależy od objawów, ponieważ z powodu szerokiego zakresu zaburzeń czynnościowych powstaje uszkodzenie ciała. Nerki są odpowiedzialne za pobieranie płynów, sodu i innych produktów życiowych funkcji ludzkiego ciała. Przyczyniają się również do filtracji krwi.

Gdy problemy z pracą nerek w organizmie zaczynają stagnować płyn, co prowadzi do obrzęku, zwiększa poziom sodu, źle wpływając na ścianynaczynia krwionośne Zaczyna się zwiększona produkcja reniny. Enzym ten przekształca się aldosteronu, który stymuluje sygnał ścian naczyń i zmniejsza ich zaniku, co skutkuje wzrostem ciśnienia. W rezultacie zmniejsza się wytwarzanie substancji zmniejszających napięcie tętnicze, które negatywnie wpływa na receptory nerek. W drogach moczowych stale utrzymuje się wysokie ciśnienie krwi.

Argumenty

Nie udowodniony związek między nadciśnieniem nerek i wieku, ale wad wrodzonych naczyń często sprowokować pojawienie się tej choroby u dzieci. Wśród czynników, które przyczyniają się do rozwoju nadciśnienia nerczycowego:

  • Silny stres nerwowo-emocjonalny. Stres i niemożność zrelaksowania się mogą prowadzić do nieprawidłowego funkcjonowania nerek.
  • Dieta, w której występuje niekontrolowane spożycie soli.
  • Nefrolohycheskye choroby. Kamicy przewlekłe Odmiedniczkowe zapalenie nerek (zapalenie nerek), zapalenie kłębuszków nerkowych (ma postać ymmunnovospalytelnыy), torbiele, nowotwory itp D
  • Ciężkie choroby, takie jak cukrzyca.
  • fizjologiczne nieprawidłowości: podwojenie nerek, guza chromochłonnego nadnerczy (guzy hormonów aktywnych).
  • Wrodzona patologii naczyń nerkowych, koarktacja (zwężenie) aorty, tętniaka (rozszerzenia), rozszerzenie tętnicy.
  • Nabyta choroba naczyń nerkowych: sprężania z powodu stresu czy ciąży zmian sklerotycznych (miażdżycy paranephritis (zapalenie tkanki tłuszczowej), niedrożność naczyń
    • .
  • Zaburzenia funkcji płuc, tarczycy, serca i ośrodkowego układu nerwowego.

Objawy

Objawy kliniczne związane z nadciśnieniem nerkowym mogą się różnić w zależności od tego, czy jest ono łagodne, czy złośliwe w czasie choroby. Nadciśnienie tętnicze to zespół nieprawidłowych stanów powstałych w wyniku naruszenia mechanizmów regulacji ciśnienia krwi. Objawy niewydolności nerek są następujące:

  • hałas skurczowy, zauważalny podczas słuchania obszaru nad pępkiem;
  • stabilne wysokie ciśnienie skurczowe (SD) i rozkurczowe (DD) z łagodną chorobą, bez tendencji do samoczynnego zmniejszania się;
  • dyskomfort w obszarze serca, ciężki letarg, duszność, ciągłe zawroty głowy;
  • szybki wzrost DD do 120 mm słupka rtęci (z chorobą nowotworową);
  • zaburzenia percepcji wzrokowej, zaburzenia widzenia, do całkowitej utraty, jak uszkodzenie naczyń siatkówki;
  • regularne bóle głowy, wymioty, ataki nudności;
  • gwałtowny wzrost ciśnienia krwi, niezależnie od aktywności fizycznej lub stanu emocjonalnego;
  • bolesne odczucia w okolicy lędźwiowej;
  • ciężki obrzęk.

Klasyfikacja

Przebieg choroby jest łagodny i złośliwy.W pierwszej wersji przewiduje się przewlekłą chorobę. Złośliwa postać przejawia się w szybkim rozwoju choroby. Nadciśnienie nerki (GH) dzieli się na trzy główne typy:

  • Postać miąższowa: uszkodzenie tkanek nerek (miąższ). Gatunek ten jest często obserwowany u pacjentów z chorobami takimi jak zapalenie kłębuszków nerkowych, cukrzyca, policystycznych jajników, gruźlica, itp.
  • Forma naczyniowa (odnowa naczyniowa): zwiększone ciśnienie spowodowane zmianami w świetle tętnic narządu. W grupie ryzyka pacjentów z zakrzepicą, miażdżycą, tętniakiem. Często postać odświeżającą obserwuje się u dzieci poniżej 10 roku życia.
  • Mieszane nadciśnienie nerczycowe: występuje, gdy zmiany miąższowe nerek, ale w połączeniu ze zmienionymi tętnicami. W grupie ryzyka pacjenci z wrodzonymi anomaliami, nefroptozą (opróżnianie nerek) z torbielami i guzami.

Niż niebezpieczne nadciśnienie nerkowe

Choroba nie tylko ma poważne konsekwencje dla organizmu, ale także ma ukryte zagrożenie: wpływa na zdolność do pracy, prowadzi do niepełnosprawności i śmierci. Nadciśnienie tętnicze nerkowe jest niebezpieczne z takimi komplikacjami, jak:

  • niewydolność serca lub nerek;
  • krwotok w siatkówce oka (prowadzi do utraty wzroku, ślepoty);
  • poważne uszkodzenie tętnic;
  • naruszenie metabolizmu lipidów;
  • zmiany we właściwościach krwi;
  • naczyniowa miażdżyca;
  • upośledzony krążenie mózgowe.

Nadciśnienie w nerkach z podwyższonym ciśnieniem rozkurczowym jest złośliwe w 30% przypadków. Często patologia dróg moczowych jest wyrażana przez zapalenie naczyń tętnic, niebezpieczny zawał nerek i niedokrwienie. Pacjenci często skarżą się na drażliwość, zmęczenie. Objawy kliniczne choroby:

  • hałas (rozkurczowy lub skurczowy) w tętnicach nerkowych;
  • tachykardia;
  • problemy z uwolnieniem azotu;
  • ból głowy;
  • obecność niewielkiej ilości białka w moczu;
  • zmniejszenie odsetka moczu;
  • różne PIEKŁO na kończynach.

Diagnostyka

Aby postawić dokładną diagnozę, konieczne jest postawienie diagnozy (laboratoryjnej i instrumentalnej) w celu przeprowadzenia badań narządów: płuc, serca, nerek, tętnic nerkowych, aorty, nadnerczy. Analiza biochemiczna określi poziom mocznika, moczu i krwi badane pod kątem obecności adrenaliny, norepinefryny, potasu i sodu. Podstawowe metody: radioizotropowe i rentgenowskie. Jeśli istnieje podejrzenie uszkodzenia tętnic, zaleca się angiografię, która określa charakter patologii wywołującej zwężenie. Diagnoza obejmuje kilka etapów:

  • Zbieranie wywiadu: obserwuje się początek choroby, czynnik genetyczny, działanie leków.
  • Pomiar ciśnienia krwi. Z nadciśnieniem nerkowym, zwiększona liczba.
  • Systolic noise test. Jest zauważalny, gdy słyszy obszar nad pępkiem i przechodzi w boczne obszary brzucha oraz kąt grzbietowo-kręgowy. Źródło: zwężenie tętnicy nerkowej, wzrost prędkości przepływu krwi podczas zwężania przepływu krwi w fazie skurczu serca. Ten sam skurczowo-rozkurczowy hałas daje tętniak tętnicy nerkowej, gdy występuje wirowanie krwi w miejscu ekspansji naczynia zarówno podczas skurczu, jak i rozluźnienia mięśni. Aby ustalić, czy występuje skurczowy lub rozkurczowy hałas, należy monitorować tętno podczas słuchania. W pierwszej wersji hałas pokrywa się z impulsem. Rozkurczowy staje się słyszalny w przerwach między atakami serca.
  • Badanie ultrasonograficzne. Pokaż wielkość nerek, obecność procesu zapalnego, fizjologiczne odchylenia, anomalie, nowotwory, torbiele. Wykonać ultrasonograficzną angiografię dopplerowską, w której środek kontrastowy jest wstrzykiwany do krwioobiegu w celu zbadania ścian tętnicy nerkowej.
  • Urogeografia. Wprowadzono środek kontrastowy w celu określenia szybkości, z jaką substancja jest rozprowadzana przez nerki.
  • Dynamiczna scyntygrafia. Radioizotop, który w przypadku zwężenia tętnicy nerkowej, wpada w nerki opóźniające.
  • Nerwowa angiografia. Jest głównym sposobem określenia lokalizacji, rodzaju i wielkości zmian w tętnicach nerkowych. Wizualizuje tętniaki, pomagając określić ich stopień. Jeśli angiografia ujawniła zwężenie tętnic nerkowych, przeprowadzono test w celu wykrycia poziomu rhininy we krwi obwodowej i tego, który opuszcza nerki. Potwierdzi lub odrzuci diagnozę nadciśnienia naczyniowo-nerkowego.
  • Spiralna tomografia komputerowa i MRI. Potrafi dostarczyć kompleksowe informacje i wielowarstwowe obrazy zarówno samych nerek, jak i naczyń.
  • Biopsja. W celu dalszych badań przeprowadza się ogrodzenie tkanek, które pozwala nam określić stopień choroby i charakter nowotworu.

Leczenie nadciśnienia nerkowego

Nie można angażować się w samoleczenie, ponieważ utrata narządu bez odpowiednich środków może doprowadzić do całkowitej jego odmowy. Choroba ma rozczarowujące przewidywania. Trudno jest go leczyć, ponieważ konieczne jest znormalizowanie nacisku na niewydolność nerek i nadal podejmowane są wszelkie środki, aby wznowić pracę.ciało. Terapia zachowawcza jest przepisywana wyłącznie przez specjalistów (nefrologa lub terapeuty). Przed wyznaczeniem leków lekarz powinien określić stopień ciężkości choroby. Kurs medyczny obejmuje:

  1. Leki hipotensyjne: nifedypina, werapamil. Przyczyniają się do stopniowego obniżania ciśnienia krwi. Jego dane nie powinny spaść (nie więcej niż 25%), aby nie doprowadzić do dysfunkcji nerek.
  2. Inhibitory leków: enalapryl, kaptopryl. Przyczyniają się do hamowania powstawania aldosteronu, reniny i angiotensyny.
  3. Diuretyki: furosemid. Normalizuj wydalanie moczu przez nerki.
  4. Antagoniści wapnia: felodypina, nifedypina, lakacypina. Hamować przenikanie jonów wapnia do naczyń krwionośnych, komórek serca za pomocą kanałów wapniowych. Niepowodzenie w bilansie tego pierwiastka prowadzi do rozwoju nadciśnienia.
  5. Preparaty do gojenia tkanek nerkowych: porzeczki.

Przebieg leczenia trwa od lat. Często lekarz zaleca aplikacje sprzętowe, ponieważ są one bezpieczne. Skutecznie w leczeniu fonacji. Ciało pacjenta nakłada się za pomocą aparatury mocującej (wibrofonowej), która tworzy mikrofibry. Wibracje dźwiękowe sprzyjają przywróceniu ciśnienia, poprawiają nerki, zwiększają przydział kwasu moczowego, przełamują blaszki miażdżycowe na wewnętrznych ścianach naczyń krwionośnych.

Jeśli nadciśnienie tętnicze pochodzenia nerkowego doprowadziło do onkologii lub występują anomalie anatomiczne (powielanie narządu, torbieli), lekarz zaleca interwencję chirurgiczną. Podczas zatykania światło zmniejsza się w tętnicach nerkowychprzepisać angioplastykę balonową. Operacja ma na celu normalizację krążenia krwi, rozszerzenie naczyń krwionośnych i zmniejszenie ciśnienia. W tętnicy wprowadza się cewnik z balonem na krawędzi. Ten ostatni wysadzany jest przez rozszerzanie naczynia. Po postawieniu stentu. Jeśli istnieje złośliwa forma, uciekają się do radykalnej metody: usunięcie nerki.

Nie należy przerywać procesu terapeutycznego, suplementacja powinna być specjalną dietą bez soli. Przed rozpoczęciem leczenia nadciśnienia z patologią nefrologiczną ważne jest obniżenie ciśnienia krwi do normy.

Zapobieganie

Nie jest łatwo leczyć tę chorobę, dlatego tak ważna jest profilaktyka. To powinno być częścią stylu życia, jeśli pacjent ma nadciśnienie nerkowe. Środki zapobiegawcze obejmują:

  • dieta (ze zmniejszonym spożyciem soli (do 5 g dziennie), tłustymi lub pikantnymi pokarmami);
  • zużycie wystarczającej ilości wody, norma jest omawiana z lekarzem, średnio 2-3 litrów dziennie;
  • porzucenie palenia i napojów alkoholowych, złe nawyki niekorzystnie wpływają na naczynia krwionośne, serce i nerki;
  • normalizuje funkcjonowanie układu nerwowego (stres i stres można usunąć bez stosowania narkotyków syntetycznych, skutecznych środków ludowych, cynk waleriany, pustrynika);
  • sporty (wychowanie fizyczne) i aktywny tryb życia.

Wideo

Informacje przedstawione w artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Może to zrobić tylko wykwalifikowany lekarzdiagnoza i zalecenia dotyczące leczenia w oparciu o indywidualne cechy konkretnego pacjenta.