Kortyzol jest podwyższony u kobiet - przyczyny tego zjawiska w organizmie

Hydrokortyzon, czyli kortyzol, jest hormonem steroidowym wytwarzanym przez komórki kory nadnerczy. Jest odpowiedzialny za redukcję włókien mięśniowych, zmniejsza nasilenie alergii i stanów zapalnych, stanowi odpowiedź na stres. Zwiększenie poziomu kortyzolu jest niebezpieczne w wyniku naruszeń równowagi białek i węglowodanów oraz zaburzeń psychicznych.

Norma kortyzolu we krwi u kobiet

Zwiększony hydrokortyzon nazywany jest hiperkortyzem lub hiperkortyzolemią.

Jedną z głównych funkcji tego hormonu jest naturalna ochronna reakcja na groźne niebezpieczeństwo, takie jak szczekanie psa lub niezadowolenie zwykłego szefa. Z powodu hydrokortyzonu pojawiają się nowe siły u ludzi. Hormon obniża w odpowiednich reakcjach te funkcje, które nie są potrzebne lub szkodliwe dla ludzi, w tym kołatanie serca, a nawet ataki paniki.

Kortyzol we krwi u kobiet nie ma stałej wartości. Jego poziom zmienia się z dnia na dzień. Rano jest najwyższa, aw ciągu dnia stopniowo się zmniejsza, osiągając minimum 22-23 godziny, a poziom hydrokortyzonu zależy od fazy cyklu miesiączkowego. Normy tego hormonu dla kobiet:

Kiedy wzrost kortyzolu jest normą

Czasami zwiększony poziom kortyzolu u kobiet nie jest odchyleniem. Zwiększenie ilości tego hormonu wiąże się ze szczególnymi warunkami fizjologicznymi obserwowanymi w niektórych okresach życia. Tak więc normą jest hiperkortyzacja:

• przy przyjmowaniu pigułek antykoncepcyjnych zawierających estrogen;
• obserwując dietę węglowodanową kobiety;
• podczas ciężkich obciążeń sportowych;
• w okresie dojrzewania;
• przy przyjmowaniu syntetycznych glukokortykoidów, narkotycznych leków opioidowych, estrogenów, atropiny, hormonalnych środków antykoncepcyjnych;
• podczas doświadczania stresujących sytuacji;
• w czasie ciąży.

Przyczyny zwiększenia stężenia hormonu we krwi kobiet

Jednym z powodów podniesienia poziomu kortyzolu jest niewłaściwy preparat do analizy poziomu tego hormonu. Badanie jest prowadzone w celu oceny funkcjonowania przysadki i nadnerczy. Również wskazania do analizy są oznakami zespołu Itsenko-Cushinga lub choroby Addisona. Zasady przygotowania do badania:

• w ciągu 3 dni przed dostarczeniem analizy, należy użyć nie więcej niż 3 g soli na dzień;
• przez 12 lat. aby wykluczyć aktywność fizyczną;
• przez 48 godzin. dopóki analiza nie przerwie podawania leków wpływających na poziom kortyzolu;
• nie palić kilka godzin przed analizą;
• po raz ostatni przyjmuj jedzenie przez 12 godzin. do badania.

Istnieje kilka grup leków, z powodu którychhiperkortyzacja występuje zarówno u kobiet, jak iu mężczyzn. Takie leki, w porozumieniu z lekarzem, należy wyłączyć na kilka dni przed badaniem. Obejmują one następujące środki:

• Nalokson;
• kortykotropina;
• Metoklopramid;
• amfetamina;
• Wazopresyna;
• interferon;
• Metoksamina.

Funkcja

Wykaz przyczyn funkcjonalnych, w których kortyzol jest podwyższony, obejmuje niezbyt poważne choroby i odchylenia. Nie stanowią wielkiego zagrożenia, ale aby znormalizować stan kobiet, nadal muszą zostać wyeliminowane. W takim przypadku nie jest wymagane żadne specjalne leczenie. Funkcjonalne przyczyny nadmiaru kortyzolu:

• okres dojrzewania w wieku 10-16 lat;
• przedłużone leczenie środkami uspokajającymi;
• długotrwały stres;
• chroniczna deprywacja snu;
• menopauza;
• otyłość;
• anoreksja;
• zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego;
• nadużywanie medycznego głodu;
• ścisłe diety.

Patologiczny

Lista patologicznych przyczyn obejmuje bardziej poważne choroby. Są one związane bezpośrednio z tkankami nadnerczy lub z innymi narządami wewnętrznymi. Patologiczne przyczyny hiperkortyzacji:

• przewlekły alkoholizm;
• hiperplazja kory nadnerczy;
• przewlekłe zapalenie wątroby, marskość wątroby, niewydolność wątroby;
• guz gruczołu przysadkowego;
• AIDS;
• dysfunkcja jajników;
• Zespół Ytsenko-Cushinga;
• raka lub nadnerczy nadnerczy nadnerczygruczoły;
• zaburzenia psychiczne;
• cukrzyca;
• niedoczynność tarczycy;
• policystycznych jajników.

Wideo

Informacje zawarte w tym artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.