Dysgraphy - co to jest, typy patologii, diagnostyki i korekcji

Ciało ludzkie jest złożonym systemem, którego części są ze sobą ściśle powiązane. Wobec pewnych odchyleń rozwijają się warunki patologiczne, na przykład dysgrafia jest specyficznym brakiem liścia, który prowokuje do naruszenia wyższych funkcji umysłowych. Choroba jest często diagnozowana u dzieci w wieku szkolnym (do 53%), co wskazuje na stabilność formy wad wrodzonych.

Uzasadnienie

Istnieją pewne czynniki powodujące naruszenie listu. Nie ma dokładnych danych na temat tych prowokacyjnych zjawisk, mechanizm rozwoju wciąż jest badany przez specjalistów. Większość naukowców uważa, że ​​choroba jest spowodowana przez czynnik dziedziczny (genetyczny), gdy niektóre części mózgu, funkcje mentalne dojrzewają z opóźnieniem. W medycynie istnieją następujące przyczyny, które mogą prowadzić do dysgrafu:

  1. Przedłużająca się choroba somatyczna, która prowadzi do funkcjonalnej niedojrzałości mózgu, zwłaszcza do służb odpowiedzialnych za czytanie i pisanie.
  2. Uszkodzenie kory mózgowej, które pojawiły się w różnych okresach ontogenezy u dzieci (podczas rozwoju prenatalnego i pourodzeniowego). Obciążającą z następujących czynników: przewlekłe niedotlenienie patologii matki płodu niedostatku tlenu (hipoksja), zapalenie opon mózgowych, choroby zakaźne, uszkodzenia podczas dzieckoporód
  3. Czynniki społeczne z otoczenia, takiego dwujęzyczności w rodzinie (rodzice mówią różnymi językami), niejasne wymowa dźwięków swego ojca i matki, mowy niedostatku, stosowania różnych metod wczesnej edukacji, brak dbałości o rozwój dziecka.

U dzieci

Wszystkie czynniki otaczające mają silny wpływ na małe dziecko. Dysgraphia rozwija się pod wpływem następujących powodów:

  • brak kontaktów językowych, komunikacja;
  • dwujęzyczność w rodzinie;
  • naruszenie mowy w bliskich ludziach w środowisku;
  • próbuje trenować dziecko, gdy jeszcze nie jest jeszcze psychicznie gotowe;
  • upośledzenie umysłowe.

Dorośli

Mniej powszechna patologia jest diagnozowana u dorosłych, co do zasady, z powodu nowotworów głodnego mózgu, udaru mózgu. Dysgraphy rozwija się również w wyniku następujących czynników:

  • zaburzenia psychiczne;
  • organiczne uszkodzenia mózgu ośrodków językowych, uraz czaszkowo-mózgowy;
  • zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu i inne infekcje powodujące zapalenie błon;
  • operacja mózgu.

Rodzaje słowników

W medycynie istnieje klasyfikacja dysgrafii stosowana w diagnozowaniu choroby. Są one związane z manifestacją pewnych objawów, rozróżniając następujące rodzaje patologii:

  1. Akustyczny. Błędy pojawiają się w literach z powodu problemów z słuchaniem fonemicznym. Dziecko nie rozróżnia dźwięków podobnych do dźwięku, na przykład: w-sz, sh-s, dt. Natychmiast objawia się w każdej pracy pisemnej w formie zastępstwapodobne litery. Pacjent zaczyna zmieniać litery w miejscach, dodać dodatkowe lub pominąć zakończenie słów. Ta forma charakteryzuje się pisaniem przyimków ze słowami razem i przedrostkami osobno. Jest to jedna z najczęstszych form wśród dzieci w wieku szkolnym.
  2. Artykulacyjno-akustyczny. Dzieci i dorośli nie potrafią poprawnie wymówić dźwięków, więc podczas pisowni pisują błędnie. Ta forma jest diagnozowana u dzieci z niedorozwiniętą mową, stroną fonetyczno-fonemiczną. Błędy są charakterystyczne zarówno dla mowy pisemnej, jak i ustnej.
  3. Optyczny. Ta forma dysgrafii rozwija się, gdy nie tworzy się percepcja wzrokowo-przestrzenna. Z tego powodu dziecko pisze niepoprawnie: nie pisze, "odbija" litery, dodaje dodatkowe szczegóły, zastępuje znaki podobne do formy graficznej.
  4. Agramatic. Człowiek nie jest w stanie poprawnie poprawić słowa za pomocą słów, rodzajów, liczb, na przykład "jasne słońce", "piękny kot". Jest to typowe pogwałcenie dzieci żyjących w rodzinach dwujęzycznych. Język takiej osoby będzie silnie hamowany, niedorozwinięty, tej formie dysgrafii towarzyszą inne zaburzenia logopedyczne (alalia, dyzartria).

Niezależnie od formy dysgrafii istnieje ogólny zakres oznak rozwoju patologii. Obejmują one systematyczne powtarzanie błędów na liście. Nie czyni ich z powodu problemów z piśmiennością, ale z powodu rozwoju patologii. Typową manifestacją jest fuzja pisowni słów z przyimkami, szybkość zapisu jest bardzo niska. Aby postawić te objawy, rzetelna diagnoza może nastąpić nie wcześniej niż 9 lat, kiedy dzieckoopanowanie umiejętności pisania.

Diagnostyka

Pierwszym zadaniem lekarza jest wykluczenie czynników fizjologicznych, patologii wizualnej, słuchowej. Aby to zrobić, należy skonsultować się z okulistą, neurologiem, laryngologiem. Aby określić poziom sprawności mowy, pacjent musi przejść rozmowę z logopedą. Często dysleksję i dysleksję diagnozuje się jednocześnie. Ważne jest, aby lekarz był w stanie odróżnić prostą ignorancję gramatycznych podstaw rozwoju patologii. Aby określić typ dykcji, przeprowadza się następujące badania:

  • układ nerwowy, słuch, aparat stawowy, widzenie;
  • rozwój ogólny i mowa;
  • wykrycie "głównego" układu;
  • umiejętności motoryczne (mowa, instrukcja obsługi);
  • identyfikacja określonych cech, dokładność struktury języka, objętości słownictwa;
  • ocena umiejętności analizy dźwięku, wymowy dźwięków;
  • umiejętność komponowania opisu, zadania do pisania, czytania, pisania pod dyktando;
  • wykonanie na piśmie pracy analitycznej dzieła.

Korekta słownika

Do leczenia tej choroby potrzebna jest wykwalifikowana pomoc od logopedy-defektologa. Ten specjalista pomaga w przypadkach pisania zaburzeń. Leczenie dysgrafii nie jest prowadzone przez nauczyciela, który stara się zaostrzyć umiejętność czytania i pisania "za" uczniem. Przebieg zawodu w celu korekcji patologii opiera się na formie choroby, nasileniu choroby. Co pomaga pracy defektologa:

  • wzrost słownictwa;
  • tworzenie spójnej mowy;
  • wyeliminować wadyWymowa, fonemestics;
  • poprawa strony gramatycznej;
  • poprawa przestrzennej, percepcji fonemicznej;
  • opracowanie syntetycznych, analitycznych możliwości;
  • poprawa procesów poznawczych.

Wszystkie nabyte umiejętności są ustalane za pomocą pisemnych ćwiczeń. Leczenie zaangażowany logopedy, ale należy skonsultować się z neurologiem, aby określić, czy wykluczenie organicznej, funkcjonalne uszkodzenia mózgu. Jeżeli którykolwiek uczestniczy lekarz przepisze leki, gimnastyka medycznej, fizjoterapii i innych niezbędnych środków.

Ćwiczenia

Aby osiągnąć pożądany rezultat w leczeniu dziecka lub osoby dorosłej, należy wykonać szereg specjalnych ćwiczeń. Oto niektóre z nich:

  1. Dziecko powinno jedynie rozpoznać określone litery w tekście. W tym celu tekst nie jest interesujący dla dziecka z małą liczbą akapitów, z dużą czcionką. Dzieciak powinien usunąć, na przykład, tylko litery "a", a następnie tylko "pro". Na jeden dzień dziecko powinno wykonać to ćwiczenie tylko 5 minut. Tydzień mogłoby skomplikować: dziecko musi dostarczyć 2 litery, z których jeden miał krzyże, i inne naprężenia lub kontury. Musisz wybrać parę liter, które powodują trudności dla dziecka.
  2. Dziecko, pisząc słowo, powinno je wymówić, zwracać uwagę na dźwięki, zwłaszcza te, które nie są wypowiadane jako mówione. Dziecko musi wymówić słowa z poprawną pisownią. Zauważ, że konieczne jest bycie brzmiącym końcem tego słowa, ponieważ rozprawa często pomija zakończenie.
  3. Ważnym ćwiczeniem jest trening ręczny. Weź arkusz w komórce, dziecko powinno napisać każdą literę w jednej komórce, wypełnij ją całkowicie.

Zapobieganie

Aby zapobiec wystąpieniu zaburzenia, musisz zacząć pracować nad pisaniem listu. Rodzice muszą się rozwijać:

  • percepcja przestrzenna;
  • pamięć;
  • uważność;
  • różnicowanie wzrokowe, słuchowe;
  • procesy umysłowe.

Te aspekty pomogą późniejszemu dziecku łatwiej opanować umiejętności pisania mowy. Aby poprawić język mówiony, musisz rozwinąć słownictwo. Kiedy uczymy dziecko z dysgrafią, konieczna jest interakcja z nauczycielem języka. literatura i logopeda. Dyktanda takiego dziecka powinny być sprawdzane wspólnie przez obu specjalistów. Będą w stanie wykryć, potwierdzić naruszenie i odróżnić je od zwykłego analfabetyzmu. Dzięki dalszym badaniom będziemy w stanie wykryć dynamikę postępu lub regresję. Przy składaniu oceny student nie powinien brać pod uwagę konkretnych duplikatów błędów.

Filmy wideo

Informacje przedstawione w artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.