Co to jest rzęsistkowica - zagrożenia i konsekwencje dla mężczyzn i kobiet, leki przeciwzakaźne

W medycynie pod nazwą rzęsistkowicy rozumie się infekcję układu moczowo-płciowego, która powoduje stan zapalny narządów układu moczowo-płciowego. Jest to jedno z czołowych miejsc wśród chorób przenoszonych drogą płciową. Infekcja jest równie powszechna u kobiet i mężczyzn, ale w drugim jest trudniejsza do zdiagnozowania. Bez względu na płeć choroba jest słabo leczona. Powodem jest to, że patogen jest najprostszym mikroorganizmem, który jest bardziej przystosowany do środowiska niż mikroby.

Predator

Choroby wywołują rzęsistki - pasożyty z grupy jednokomórkowych beztlenowych mikroorganizmów, szeroko rozpowszechnionych w przyrodzie. Należą do rodzaju prostoty i rodziny Dzhutyk. Mężczyźni są uderzani przez trzy typy Trichomonas:

  • Trichomonas vaginalis - najbardziej aktywny i patogenny;
  • Jelita Trichomonas hominis - często prowadzi do zapalenia żołądka, hemolizy, zapalenia jelit, zapalenia pęcherzyka żółciowego;
  • Ustne Trichomonas tenax - w swojej strukturze jest podobne do jelita, rzadko wywołuje agresywny wpływ na ludzi.

Wszystkie typy trichomonad są aktywne i mobilnez uwzględnieniem ich wici. Ten najprostszy nie ma seksu, jest wszystkożerny i szybko hoduje w optymalnych warunkach. Korzystne dla trichomonad jest temperatura 35-37 stopni i brak tlenu. Trichomonas vaginalis jest utrwalony w komórkach błony śluzowej układu moczowo-płciowego, powodując jego zapalenie. Ciało ludzkie odczuwa upojenie poprzez produkty życia pasożyta.

Oprócz narządów płciowych trichomonady mogą przenikać do krwioobiegu, skąd wpadają w szlaki limfatyczne i przestrzenie międzykomórkowe. W tym najprostszym rozwiązaniu pomaga enzym - hialuronidaza. Trichomonias są dobrze przystosowane do życia w ludzkim ciele:

  • zamaskowany pod komórkami osocza krwi - płytkami krwi i limfocytami;
  • przyłącz się do innych drobnoustrojów, unikając w ten sposób wpływu układu odpornościowego.

Rzadkowokomórkowa choroba jelitowa jest chorobą, która często występuje na tle rzeżączki, ureaplasmosis, candidy, opryszczki i wirusów cytomegalii. Powodem jest to, że patogeny tych chorób znajdują się w ochronie Trichomonads przed działaniem leków. Te pierwotniaki przenoszą gonokoki, chlamydie, grzyby i ureaplasma na naczyniach krwionośnych i układzie moczowo-płciowym. Rzęsistkowica jest przenoszona na dwa główne sposoby:

  1. Seksualne. W przypadku odmowy prezerwatyw można się zarazić w bliskim kontakcie z chorym.
  2. Kontakt z gospodarstwem domowym. Patogen jest przenoszony przez ręcznik, chusteczki, pościel, stroje kąpielowe.
  3. Kontakt z płynami biologicznymi. Zakażenie występuje, gdykontakt z krwią, śliną, plemnikiem chorego.
  4. Pionowo. Ta droga transmisji jest typowa dla zakażenia dziecka w chwili urodzenia.

Okres inkubacji

Czas wchodzenia do organizmu pasożytów aż do pojawienia się pierwszych objawów nazywany jest okresem inkubacji. W przypadku rzęsistkowicy zmienia się ona od 4 do 14 dni. Pierwsze małe oznaki widać po 4-5 dniach. Objawy zależą od tego, które ciało atakuje rzęsistkowicę. Są uderzające:

  • pęcherzyki nasion, cewka moczowa, jądra i ich przydatki, gruczoł krokowy - u mężczyzn;
  • kanały pochwy, szyjki macicy i dróg moczowych - dla kobiet.

Objawy

Charakterystyczny objaw choroby jest spowodowany zniszczeniem błony śluzowej układu moczowo-płciowego. Czynnik zakaźny przenika do komórek i niszczy je. Cechą tej choroby jest to, że może działać przez długi czas w ukrytej formie. W tym przypadku wyraźne objawy pojawiają się nawet za kilka lat. Często są one wywoływane przez inne patologie: pozagałkowe, seksualne, obniżenie odporności. Objawy rzęsistkowicy zależą od płci pacjenta.

Kobiety

Rzęsistkowica u kobiet występuje w postaci zapalenia sromu i pochwy, zapalenia bartinoli, zapalenia cewki moczowej, zapalenia szyjki macicy. Najczęstszym objawem tej choroby u kobiet jest wydalanie z pochwy. Ich kolor jest biały, żółtozielony, struktura - pienista. Zapach zrzutów jest nieprzyjemny, przypomina zepsutą rybę. Inne kliniczne objawy rzęsistkowicy u kobiet:

  • podrażnienie i zaczerwienienie błony śluzowejnarządy płciowe i pochwa;
  • dolny ból brzucha;
  • dysuria, czyli zaburzenia oddawania moczu;
  • uczucie dyskomfortu podczas stosunku płciowego;
  • erozja i owrzodzenia narządów płciowych;
  • zapalenie skóry wewnętrznej powierzchni ud.

Objawy nasilają się przed wystąpieniem menstruacji i po przechłodzeniu. Rzęsistkowicę można zaobserwować w dzieciństwie. U dziewcząt rozwija się w wyniku infekcji od chorej matki przez gospodarstwa domowe poprzez artykuły gospodarstwa domowego i bieliznę. W dzieciństwie choroba rozwija się w postaci zapalenia sromu i pochwy. Objawy podobne są do objawów rzęsistkowicy u dorosłych kobiet.

Mężczyźni

Zakażenie Trichomonas u mężczyzn występuje jako zapalenie cewki moczowej. Oznacza to, że pasożyt atakuje cewkę moczową, powodując zaburzenia czynności dysurycznych. Stan ten komplikuje swędzenie w kroczu, ropne wydzielina z cewki moczowej. Są szaro-białe lub przezroczyste. Rzęsistkowica u mężczyzn również wskazuje na następujące objawy:

  • ból, pieczenie podczas oddawania moczu i po stosunku seksualnym;
  • lita infiltracja i zwężenie cewki moczowej obserwowane podczas badania;
  • erozja i owrzodzenie błony śluzowej prącia, zapalenie środkowego szwu (rzadko widoczne).

Niż niebezpieczna rzęsistkowica

Według współczesnych naukowców rzęsistkowica może powodować mastopatię, objawy alergiczne, a nawet cukrzycę. Ponadto zwiększa ryzyko zarażenia się HIV, co prowadzi do Snidou. Dla kobiet, trichomonadinfekcja jest niebezpieczna dla rozwoju takich powikłań:

  • zaburzenia seksualne w postaci anorgazji i oziębłości;
  • bezpłodność;
  • zapalenie narządów miednicy;
  • przewlekłe zapalenie wyrostków macicy;
  • niedrożność jajowodów;
  • prenatalne nalewanie wody, poronienia, przedwczesne porody, śmierć płodu w okresie przedrzemiennym i przedporodowym;
  • procesy złośliwe w szyjce macicy.

Rzęsistkowica może powodować niepłodność u mężczyzn. Również przedstawiciele silnego seksu tłumi mobilność komórek płciowych. Powodem jest negatywny wpływ trichomonad. Z powodu niskiej aktywności ruchowej plemniki nie mogą zapłodnić komórki jajowej. Wśród innych możliwych powikłań rzęsistkowicy wyróżniają się mężczyźni:

  • zapalenie gruczołu krokowego;
  • tworzenie kamieni i cyst w prostacie;
  • stwardnienie prostaty;
  • zapalenie pęcherzyków - zapalenie blistra nasion;
  • zapalenie jąder - zapalenie jąder;
  • przewlekłe zapalenie cewki moczowej.

Diagnostyka

Istotą diagnozy jest identyfikacja patogenu w ciele przy użyciu kilku metod. Podejrzewa się, że obecność u tych pasożytów wenerologa może być oparta na badaniu i skargach pacjenta. Podczas konsultacji lekarz stwierdza objawy stanu zapalnego: przekrwienie, obrzęk pochwy u kobiet i błony śluzowe narządów płciowych u mężczyzn. Oprócz zebrania historii, w celu rozpoznania rzęsistkowicy, należy użyć:

  1. Kolposkopia. W trakcie badań laboratoryjnych odkryto tak zwaną szyjkę truskawkową. To jest zaczerwienieniebłona śluzowa z krwawieniem punktowym i ogniskowym. Dodatkowo można zaobserwować dysplazję nabłonka lub atypowych komórek nabłonka.
  2. Badanie mikroskopowe materiału. U mężczyzn do analizy wykonano rozmazy z kanału cewki moczowej, sekret prostaty, plemników, u kobiet - wydzielanie z cewki moczowej i pochwy. Badania nie przeprowadza się po USG pochwowym i kolposkopii, ponieważ naruszają one florę i mogą wpływać na dokładność analizy.
  3. Badania kulturowe z użyciem sztucznych pożywek żywieniowych. Do siewu weź materiał biologiczny z cewki moczowej i pochwy. Wysiewa się ją na pożywce, po czym analizę umieszcza się w termostacie. Po pewnym czasie następuje wzrost kultury.
  4. Metody immunologiczne. Skierowany do wykrywania antygenu Trichomonas w ciele, wskazujący na obecność ludzkich rzęsistków.
  5. Diagnostyka PCR. Jest to metoda reakcji łańcuchowej polimerazy. Aby studiować, materiał pobierany jest z cewki moczowej lub kanału szyjki macicy, krwi lub moczu. Są one badane pod kątem obecności trichomonad DNA, czyli ich materiału genetycznego. Dokładność analizy wynosi 100%.

Leczenie rzęsistkowicy

Terapia jest konieczna dla obu partnerów seksualnych, ponieważ choroba jest przenoszona podczas intymnej bliskości. W czasie leczenia należy go wykluczyć, aby zapobiec ponownemu zakażeniu. Oprócz odpoczynku seksualnego, musisz przestrzegać diety z wyjątkiem tłustych i pikantnych potraw, alkoholu. Samodzielne podawanie leków nie jest dozwolone, są one przepisywane tylkolekarz

Leczenie rzęsistkowicy odbywa się za pomocą leków wykazujących aktywność wobec mikroorganizmów beztlenowych - 5-nitroimidazoli. Oparte są na metronidazolu. Oprócz leków przeciwzakrzepowych należy przestrzegać zasad higieny:

  1. Narządy płciowe są codziennie przemywane środkami antyseptycznymi, na przykład roztworem furacyliny lub nadmanganianu potasu.
  2. Gąbki, mydło, ręczniki powinny być indywidualne.
  3. Codzienna zmiana bielizny jest warunkiem wstępnym.

Przygotowania

Rzęsistki wykrwawione w udarze wymagają wyznaczenia specjalnego leczenia. Podstawą terapii jest metronidazol i jego pochodne: Flagil, Ornidazol, Ternidazol, Trichopol. Te leki układowe mają aktywność protivotrihomonadnoy. Kilka systemów ich odbioru:

  1. 0,5 g Trichopol (lub 0,25 g metronidazolu) na 1 tabletkę 2 razy dziennie. Przebieg leczenia - 7 dni.
  2. 150 mg Fazizhina dwa razy dziennie przez jeden tydzień.
  3. Tinidazol 0,5 mg w postaci pojedynczej dawki 4 tabletek na raz. Inna opcja - w ciągu tygodnia do 1/3 sztuk. 2 razy dziennie.

Leki ogólnoustrojowe należy stosować w połączeniu z lokalnymi lekami. Zwiększa to skuteczność terapii i przyspiesza regenerację. Terapia lokalna jest przeprowadzana:

  • żel Metrogyl - stosowany dopochwowo;
  • ze świecami Terzhinan, Betadin, Clion-D - są wstrzykiwane doodbytniczo lub dopochwowo.

Jeśli pacjent ma przeciwwskazania do stosowania systemowych środków przeciwzakrzepowych, wówczas jakoEwentualnie wyznaczają Osborne lub Osarcide. Te świece, na bazie ozarsol - substancji, niszczy system enzymatyczny trichomonad. Ponadto, skład tych czopków jest streptocydem, który ma działanie przeciwzapalne.

Przebieg leczenia musi być koniecznie zakończony, w przeciwnym razie istnieje wysokie ryzyko nawrotu zakażenia, które może wystąpić nawet po kilku latach. Wśród powszechnie stosowanych w rzęsistkowicy wyróżniają się daszki:

  1. Metronidazol. Podstawą leku jest ten sam składnik. Lek należy do kategorii środków przeciwdrobnoustrojowych i antybiotyków o wysokiej aktywności beztlenowej. Używany Metronidazol do zapalenia cewki moczowej, lamblioza, rzęsistkowica zapalenie pochwy, amebic czerwonka. Gdy rzęsistkowica jest przepisywana 250 mg dziennie przez 10 dni. Podczas stosowania dawki 400 mg, bieg można zmniejszyć do 5-8 dni. Przeciwwskazania do leku: karmienie piersią, wysoka wrażliwość na metronidazol, leukopenia, uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego, niewydolność wątroby. Skutki uboczne są liczne, dlatego powinny być określone w szczegółowej instrukcji dla leku. Zaletą metronidazolu jest skuteczność do 90%, w której większość pacjentów znika wszystkie objawy zakażenia 3-4 tygodnie po przebiegu leczenia.
  2. Metrogyl. Jest to żel dopochwowy na bazie metronidazolu, skuteczny w zwalczaniu infekcji beztlenowych. Lekarstwo stosuje się w zapaleniu pochwy i rzęsistkowicy. Lek stosuje się dopochwowo raz na dobę w dawce 2 g lub 500 mg 2 razy na dobę. Przebieg leczenia - 10 dni. Efekty ubocznerzadko się rozwijają i wydają się suche i podrażniają skórę. Do przeciwwskazań zalicza się leukopenię, naruszenie koordynacji ruchów, ciążę, niewydolność wątroby, epilepsję. Plus - w lokalnej aplikacji nie jest wchłaniany do krwi, dlatego nie powoduje skutków ogólnoustrojowych na organizm.
  3. Osbourne. Aktywnym składnikiem tych czopków jest acetersol. Substancja ta zaburza metabolizm ameby i rzęsistków. Świece są pokazane w przypadku zapalenia okrężnicy rzęsistkowatej na tle leczenia systemowymi środkami przeciwzakrzepowymi i opornością drobnoustrojów na metronidazol. Dawkowanie - 1 czopek dziennie przez 10 dni. Po wprowadzeniu do pochwy możliwe jest zapalenie skóry, gorączka. Lek jest przeciwwskazany w cukrzycy, niewydolności nerek i wątroby, ciąży, laktacji, skazie krwotocznej. Plus - wysoka biodostępność w porównaniu z podobnymi lekami.

Czy można zajść w ciążę z rzęsistkowicą

Choroba ta powoduje stan zapalny na poziomie lokalnym, wpływając na narządy płciowe. W rezultacie patologia może negatywnie wpływać na przebieg ciąży. Rzęsistkowica powoduje poród przedwczesny lub spontaniczne poronienie. Fakt, że ta choroba objawia się u kobiet w ciąży, co potwierdza fakt możliwości poczęcia w czasie infekcji. Z tego powodu, rzęsistkowica jest bardzo ważna przy planowaniu dziecka. Ciąża nie następuje w trakcie infekcji, ale po wyleczeniu - jest to lepsza opcja.

W przypadku braku leczenia choroba przechodzi w stan przewlekły, z powodu czegofunkcja rozrodcza zaczyna działać z przerwami. Ze względu na zmiany w rzęsistkach pochwy, plemniki mogą umrzeć bez dotarcia do jajowodów. Inne możliwe przyczyny, że gdy rzęsistkowica nie zajdzie w ciążę:

  • reprodukcja patogenu w macicy, dzięki której wszczepienie zygota;
  • zrosty w jajowodach;
  • ciąża ektopowa.

Środki zapobiegawcze

Wszystkie działania zapobiegawcze mające na celu zapobieganie nie tylko rzęsistkowicy, ale także innym chorobom przenoszonym przez kontakty seksualne. Należą do nich kiła, rzeżączka, chlamydia. Zapobieganie ich rozwojowi pomaga w przestrzeganiu następujących zasad:

  • staranny dobór partnerów seksualnych;
  • stosowanie w pobliżu prezerwatyw;
  • Wykluczenie nieczytelnego stosunku płciowego;
  • wizyty u ginekologa 1 raz w roku;
  • leczenie współistniejących chorób układu moczowo-płciowego;
  • korzystanie z osobistych przyborów toaletowych;
  • leczenie wszystkich możliwych ognisk infekcji przed planowaniem ciąży.

video ,

Informacje zawarte w tym artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.