Co to jest karbunkuł - rodzaje, objawy, leczenie w domu, usuwanie szpitala i profilaktyka

Szybko rozprzestrzeniający się lokalny patologiczny proces, charakteryzujący się ostrą ropną martwicą, nazywa się włókniakowatością. W wyniku procesów zapalnych tworzą się wnęki niszowe, wypełnione ropnymi treściami i tkankami martwiczymi - karbunkulami. Przebieg choroby może być skomplikowany przez ogólnoustrojowe reakcje zapalne związane z rozprzestrzenianiem się infekcji w głębokie warstwy tkanek. We wczesnych stadiach leczenie zachowawcze będzie udany później - nie może obejść się bez zabiegu.

Przyczyny karbunkułów

Nazwa przejawów zewnętrznych karbunkuleza otrzymanych ze względu na ich podobieństwo do węgla (od łacińskiego carbunculus. - «Ugolek"), a utworzony przez odrzucenie martwiczych miejscach ran mieć brudny szary. Szmaragd jest duże skupisko kilku nacieku wokół mieszków włosowych i gruczołów łojowych znajdujących się w bliskiej odległości od siebie. Proces zapalny dotyczy nie tylko powierzchniowe warstwy skóry, lecz rozciąga się również na tłuszczu podskórnego.

Cechy charakterystyczne są jego szybko karbunkuleza poshyryuvanist,szybki przebieg choroby i szybki wzrost objawów. Ropny proces martwicze rozwija się pod wpływem czynników prowokacyjnych u osób wszystkich kategorii wiekowych. Według danych statystycznych przedstawiciele słabej płci są mniej podatni na tę patologię (u mężczyzn choroba ta jest diagnozowana 1,5-2 razy częściej niż u kobiet). Większość przypadków karbuncleasis odnotowano w okresie wiosenno-letnim, ze względu na zwiększone wydzielanie gruczołów łojowych.

Pojawienie się i rozwój guzka pojawia się, gdy patogenne mikroorganizmy wpadają w powierzchnię rany skóry. Patogeny chorób zakaźnych to przede wszystkim glejotwórcze gram-dodatnie bakterie gronkowców i paciorkowców. Mniej zapalny proces, a następnie nekroza tkanek powoduje pałeczki jelitowe, enterokoki, bakterie Gram-ujemne lub beztlenowe bakterie nie-Clostridium. Miejsce penetracji bakterii w ciele jest częścią ciała, gdzie skóra jest najbardziej podatna na obrażenia (tarcie z ubraniem).

Czynniki prowokatywne

Większość drobnoustrojów, które są czynnikami ostrego zapalenia, jest warunkowo patogenna i reprezentuje normalną mikroflorę ciała ludzkiego. Aby aktywować patogenną aktywność bakterii, potrzebne są czynniki prowokujące, które obejmują:

  • nieprzestrzeganie zasad higieny osobistej w warunkach domowych, aseptycznych i antyseptycznych w placówkach medycznych lub w lecznictwie domowym;
  • płynna zmiana bielizny;
  • obniżenie odporności na tle odroczonegochoroby lub w wyniku fizycznego wyczerpania organizmu;
  • brak leczenia chorób przewlekłych;
  • patologie gruczołów dokrewnych, które rozwijają się w wyniku niedostatecznej produkcji hormonów (cukrzyca);
  • łojotok (zwiększone wydzielanie gruczołów łojowych);
  • mechaniczne uszkodzenia skóry (drapanie ukąszeń owadów, samoistne czyraki, ropnie);
  • niedobór niezbędnych witamin i minerałów w organizmie;
  • niedokrwistość;
  • konsekwencje zaburzeń metabolizmu (nadwaga, otyłość);
  • niestabilne tło emocjonalne, wyczerpanie układu nerwowego;
  • przedłużony pobyt w miejscach o niekorzystnych warunkach środowiskowych, szkodliwych warunkach pracy, częstym kontakcie z substancjami toksycznymi (produkty naftowe, oleje maszynowe, pyły przemysłowe);
  • dysfunkcjonalność narządów filtracyjnych (wątroba, nerki).

Objawy

Karbasonia charakteryzuje się stadium rozwoju z objawami ogólnych i lokalnych objawów. Początkowi choroby towarzyszy złe samopoczucie, osłabienie, umiarkowany wzrost temperatury ciała, pojawienie się bólu w miejscu uszkodzenia. W miarę postępu choroby pojawiają się kolejno następujące objawy:

  • pojawienie się kilku sąsiednich małych bolesnych węzłów na skórze;
  • ponieważ stężenie wysięku w węzłach to gwałtowny wzrost wielkości edukacji, co zwiększa ból wokół obszaru objętego stanem zapalnym;
  • zmiana koloru skóry wokół kształtu sferoidalnego (staje się czerwonawoniebieskacień);
  • opróżnianie wszystkich bulw w jedną dużą, wznoszącą się ponad powierzchnią skóry, ropień (wymiary formacji półwarstwowej czasami sięgają 10 cm średnicy);
  • zwiększony napięcie skóry w miejscu nagromadzenia ropnej infiltracji, któremu towarzyszy wzrost bólu (ból pulsuje);
  • ciężki wzrost temperatury ciała (do 39-40 stopni), pogorszenie ogólnego samopoczucia, pojawienie się nudności, wymioty, ból głowy;
  • na powierzchni infiltrującej występuje wiele krost, po czym tworzą się otwory w kształcie lejka;
  • z dziur zaczyna się wyróżniać obornik, ma zielonkawy kolor z domieszką krwi;
  • ropny zrzut i nekrotyczne masy martwych tkanek są stopniowo rozdzielane w ciągu 14-20 dni;
  • głębokie owrzodzenie rany o nieregularnych krawędziach i ciemnoszare kształty dolne w miejscu ropnia;
  • obszar porażki zaczyna być wypełniony płótnem do granulacji;
  • w miejscu karbunkula tworzyła biała gęsta blizna.

We wczesnych stadiach procesu zapalnego, może być traktowana jako wrzenie do furunculosis (pojawienie się czyraki - ropne formacje, które powstają w miejsce zapalenia tylko jednego woreczka do włosów). Charakterystyczne cechy karbunkuła z wrzenia mają następujące cechy:

Znaki zewnętrzne Charakterystyczne cechy karbunkułu Charakterystyka futerału
Lokalizacja Często - tylna powierzchnia szyi, strefa międzybiblioteczna z tyłu, górna część pośladków, odcinek lędźwiowy, części bocznepowierzchnie czołowe (okolica szczękowo-twarzowa), baseny pachowe, rzadko kończyny górne i dolne, narządy wewnętrzne, obszar pachwinowy Wszystkie części ciała, z wyjątkiem podeszwowej powierzchni stóp i dłoni
Liczba pojawiających się jednocześnie ran Jedna integralna wnęka wypełniona ropnym naciekiem Może pojawić się natychmiast w kilku miejscach (edukacja wielokrotna jest oddzielona od siebie i ma własną ropę)
Obszar dystrybucji Powstaje wokół kilku bezpośrednio przylegających mieszków włosowych, proces zapalny wpływa na głębokie warstwy skóry (skóra właściwa, podskórna) Tworzy się wokół jednego mieszków włosowych, nie rozprzestrzenia się głęboko w warstwy skóry właściwej
Blizny pourazowe Wyraźnie różni się od powierzchni nienaruszonej Niewiele zauważono
Status pacjenta Ciężki o umiarkowanym nasileniu

Rodzaje karbunkułów

Oznakami do klasyfikacji rodzajów karbunkułów jest lokalizacja ogniska zapalnego i rodzaj patogenu. W zależności od umiejscowienia ropnego krosty występuje włókniak twarzy, szyi, tułowia, pośladków, kończyn i innych lokalizacji. Gdy niemożliwe jest określenie miejsca powstawania martwiczego ogniska (na przykład na narządach wewnętrznych), guz jest uważany za nieokreśloną lokalizację. W zależności od rodzaju patogenów choroby karbunkułów choroba jest klasyfikowana jako:

  • sybertia - charakteryzuje się specyficznymi objawami, dotyka ludzi, udomowionych i dzikich zwierzątwszystkie rodzaje;
  • odurzeniowo - ostra choroba bakteryjna atakująca bydło, charakteryzująca się gwałtownym przebiegiem i wysoką śmiertelnością zwierząt, osoba nie może się zarazić tym rodzajem karbunclezia;
  • ropny - najczęstsza postać choroby;
  • dżuma - jest rzadko diagnozowana, przyczyną rozwoju jest różdżka zarazy.

Sibirium

Czynnikiem sprawczym tego rodzaju karbunclea jest gram-dodatnie przetrwalnikowate pleśń. Źródłem zakażenia człowieka są zwierzęta hodowlane zakażone wąglikiem. Miejscem przenikania patogenu jest uszkodzona skóra, w miejscu wprowadzenia bakterii w kształcie pałeczki tworzy się guzek siatkówki. Ten rodzaj karbunkułów jest niebezpieczny dla przejścia ze zlokalizowanego stadium do uogólnionego.

Miejscowe stany zapalne są spowodowane działaniem toksyn bakterii, których składniki prowadzą do naruszenia krążenia krwi, obrzęku i początku procesów martwiczych. Głównymi charakterystycznymi cechami wąglika są:

  • brak lub osłabienie zespołu bólowego;
  • w miejscu wypreparowanej grudki powstaje strup o czarnym kolorze;
  • wokół martwiczego ogniska tworzą się liczne pęcherzyki wypełnione mętną surową zawartością z nieczystościami krwi;
  • brak odpowiedzi leukocytów (nie występuje ropienie);
  • obszar porażki, traci wrażliwość, pojawia się uczucie drętwienia skóry.

Purulent

Przyczyna powstawania ropnegoCarbuncleas to bakteria, która zajmuje pierwsze miejsce wśród patogenów wewnątrzkomorowych chorób zakaźnych - Golden Staphylococcus aureus. Ten drobnoustrój prowokuje rozwój wielu groźnych chorób i często przenika do ludzkiego ciała przez pooperacyjne powierzchnie rany. Obraz kliniczny ropnej choroby zapalnej polega na gromadzeniu ropnych wydzielin wokół miejscowych mieszków włosowych i ich dalszym łączeniu się w jedną jednostkę.

Ropne nekrotyczne zmiany naskórka często wymagają interwencji chirurgicznej ze względu na ciężki przebieg choroby i ryzyko wystąpienia powikłań na tle patogennej aktywności gronkowcowej. Podczas diagnozy ropnej choroby guzowatej istnieje potrzeba różnicowania jej z taką chorobą zapalną, jak phlegmon, ze względu na podobieństwo objawów tych patologii.

Diagnostyka

Ze względu na charakterystyczne cechy i specyficzny obraz kliniczny karbunclei, rozpoznanie tej choroby nie sprawia trudności doświadczonym specjalistom. Prowadzenie działań diagnostycznych wynika z konieczności wykluczenia chorób o podobnych objawach i zidentyfikowania współistniejących dolegliwości. Podczas badania wyników analizy okazuje się, że stopień rozprzestrzeniania się infekcji jest kontrolowany, a obecność septycznej zmiany jest sprawdzana, przeprowadza się diagnostykę różnicową patogenu.

Wykonuje się ogólne badanie krwi w celu ustalenia poziomu cukru we krwi pacjenta, który jest niezbędny do celów odpowiedniego leczenia. Przy pomocy badań mikrobiologicznychokreśla się typ chorobotwórczego drobnoustroju, a wydzielanie zawartości ropni pomaga określić stopień wrażliwości mikroflory patogenu na różne grupy antybiotyków. Na podstawie wyników diagnozy lekarz określa niezbędne działania terapeutyczne.

Leczenie karbunkułu

W małych rozmiarach ropnych formacji, zlokalizowanych na kończynach lub ciele, braku ciężkiego zatrucia, leczenie jest przeprowadzane w warunkach ambulatoryjnych. Przypisane miary terapeutyczne zależą od stopnia zaawansowania choroby. Jeśli pacjent złożył wniosek o pomoc medyczną przed powstaniem ropnego ośrodka martwiczego - stosuje się medyczne metody leczenia, których podstawą jest antybiotykoterapia.

Wskazania do hospitalizacji pacjentów i interwencji chirurgicznej są późnymi stadiami choroby, gdy już powstała nekrotyczna komórka. Zachowawcze metody terapii stosowane są w przypadku złośliwego przebiegu karbunclezia, o czym świadczy szybka manifestacja powikłań, duży rozmiar edukacji ropnej, lokalizacja w obrębie twarzy.

Po złagodzeniu ostrych objawów i stabilizacji ogólnego stanu pacjenta leczenie uzupełnia fizjoterapia. Antybiotyki nie są przerywane aż do całkowitego wyleczenia pacjenta i normalizacji obrazu krwi. Wraz z tradycyjnymi metodami leczenia dozwolone jest stosowanie środków homeopatycznych pod nadzorem lekarza. Wiedząc, czym jest karbuch, należy rozumieć, że samo-karbunkuloza jest obarczona niebezpiecznymi komplikacjami, więc nawet naWczesne etapy choroby powinny być kierowane do szpitala, a nie próbować pozbyć się lęku w domu.

Terapia terapeutyczna

Główną grupą leków wydawanych na receptę w leczeniu wszystkich stadiów i form karbuncleas są leki przeciwbakteryjne. Leczenie tej choroby może być uzupełnione innymi rodzajami leków, których celem jest obraz kliniczny i stan pacjenta. Główne leki przepisywane podczas leczenia z użyciem karbunksu to:

Grupa leków Nazwa preparatu Cel celu Wytyczne do stosowania
Leki przeciwbakteryjne Penicylina Hamowanie wzrostu i rozmnażania bakterii chorobotwórczych, wywołujące rozwój procesu zapalnego. Przed otrzymaniem wyników diagnozy przeprowadza się empiryczną antybiotykoterapię, po uwzględnieniu danych z antybiotyków Na początku leczenia podaje się dużą dawkę, podaje się drogę doustną lub stosuje się metodę wstrzykiwania, a leczenie podtrzymujące obejmuje stopniowe zmniejszanie dawki antybiotyków
Biomycyna
Streptomycyna
Gentamycyna
Ceftriakson
Cefazolina
Cefaleksyna
Azytromycyna
Klawulanian amoksycyliny
Maści antybakteryjne Lewomekol Przyspieszenie procesów regeneracyjnych w tkankach, zapobieganie rozwojowi infekcji Maśćstosuje się w późniejszym etapie, po pus z rany, leczenie dotkniętych powierzchni przeprowadzono 2 razy dziennie aż do całkowitego zagojenie,
Tetracyklina
Linkomitsinova
Lewomycetyna
Fucikort
Środki znieczulające, leki przeciwbólowe Solpadein Zmniejszenie nasilenia bólu, łagodzi stany zapalne, eliminuje hipertermii reakcji dawkowanie zależy od ciężkości stanu pacjenta, leki przyjmowane doustnie
Ketanov
Naziści
Paracetamol
Przeciwzapalne Analgin do leczenia nieswoistych leków stosowanych kroków zapewniają ogólne działanie przeciwzapalne, niezależnie od umiejscowienia zapalenia Leki przepisuje się w standardowej dawce, doustnie lub domięśniowo
Ibuprofen
Pyraxics
Sulfanilamidy, środki przeciwdrobnoustrojowe Streptocide Aktywność Unetenye mikrobów, które są aktywne przeciw patogenom zakażenia ran z leków zawierających srebro Środki stosowane doustnie i miejscowo, preparaty do stosowania miejscowego zawierające srebro sulfonamidy przechowywać efekt w obecności ropy i martwej tkanki w leczonym obszarze, z uwagi na ich zastosowanie w leczeniu wąglik
Tetalazol
Dufalak
Srebro sulfatyazol
Środki antyseptyczne Zelenka Dezynfekcja powierzchni rany, zapobieganie wtórnej penetracji czynników zakaźnych Leczenie dezynfekcyjne wykazano po otwarciu owrzodzenia, stosując środki antyseptyczne do powierzchni powstałej po otwarciu rany i przylegającej do skóry
Jod
Fucorcin
Błękit miletowy
Hypoamerikany Dufalak Usuwanie toksycznych produktów życia mikroorganizmów chorobotwórczych Przyjmowanie leków jest wskazane w obecności oznak zatrucia organizmu i po kuracji antybiotykowej w celu przywrócenia prawidłowej mikroflory jelitowej
Polysorb
Regulatory równowagi wodno-elektrolitowej Chlorek sodu i glukoza Detoksyfikacja ciała Leczenie infuzją prowadzi się w przypadkach ciężkiego zatrucia organizmu, roztwór wstrzykuje się dożylnie w ilości 500-2000 ml, aż znikną objawy zatrucia
Preparaty do gojenia ran Wieża kontraktowa Przyspieszanie epitelializacji powierzchni rany, eliminacja objawów towarzyszących procesowi gojenia (swędzenie, pieczenie) Wskazania do stosowania to duże obszary dotkniętej powierzchni, powstawanie znaczonych blizn, środki są stosowane zewnętrznie po gojeniu się rany
Dermax

Interwencja operacyjna

Wskazania dotyczące powołaniaLeczenie chirurgiczne guzka jest dużym wykształceniem, ciężkim przebiegiem choroby, opóźnionym wycofaniem ropnego wysięku, lokalizacją owrzodzenia na twarzy, szyi lub pachy. Manipulacje chirurgiczne są wykonywane przy użyciu znieczulenia miejscowego lub ogólnego i składają się z następujących działań:

  • aseptyczna obróbka powierzchni;
  • otwarcie karbunkula (obszar gromadzenia treści ropnej jest wycinany, tkanki nekrotyczne są usuwane, rana jest wypłukiwana);
  • instalacja odwodnienia dla swobodnego wypływu zakażonego płynu;
  • leczenie antyseptyczne (rana jest leczona tamponowaniem hipertonicznym roztworem chlorku sodu).

Usuwanie karbunkula nie zajmuje dużo czasu - cała operacja trwa nie dłużej niż godzinę. Okres rekonwalescencji odbywa się pod nadzorem lekarza i polega na przyjmowaniu leków na receptę, uczestniczeniu w procedurach fizjoterapii, zmianie aseptycznych opatrunków, przestrzeganiu zalecanej diety terapeutycznej. Pacjenci nie odczuwają specjalnego dyskomfortu w okresie pooperacyjnym, ich samopoczucie poprawia się niemal natychmiast po usunięciu ucisku.

Fizjoterapia

Zastosowanie efektów terapeutycznych czynników naturalnych odnosi się do prewencyjnych lub dodatkowych metod leczenia karborakozy. Fizjoterapia jest wskazana na etapie dojrzewania ropnia i po jego usunięciu. Najskuteczniejsze i najczęściej stosowane pomocnicze metody terapii karbunkułem to:

  • radioterapia - rodzaj radioterapii stosowanej w początkowych stadiachchoroby w obecności wyraźnych wskazań do przeprowadzenia uwzględnienia możliwości wystąpienia nieprzyjemnych następstw (w trakcie naświetlania zabijane są nie tylko komórki atypowe, ale również zdrowe);
  • Terapia UHF - pod wpływem pola elektromagnetycznego o wysokiej częstotliwości znacznie wzrasta krążenie limfy i krwi, co pomaga przyspieszyć eliminację produktów bakterii z organizmu;
  • UV-terapia - na etapie rekonwalescencji stosuje się technikę lokalnego oddziaływania promieni ultrafioletowych na dotknięte obszary, co prowadzi do zmniejszenia aktywności bakterii, wzrostu odporności, poprawy procesów regeneracyjnych w tkankach;
  • laseroterapia - pod wpływem promieniowania zakresu optycznego następuje aktywacja komórek odpornościowych, hamowanie metabolizmu drobnoustrojów chorobotwórczych;
  • Magnetoterapia - statyczne pole magnetyczne ma ogólne działanie wzmacniające, ma korzystny wpływ na szybkość procesów biochemicznych w komórkach.

Medycyna ludowa

Fitoterapię można stosować do leczenia karbuncleasis jako dodatkowej metody przyspieszania procesu zdrowienia i eliminowania nieprzyjemnych objawów. Przed użyciem tych lub innych składników, konieczne jest określenie reakcji na nich do organizmu, dla których konieczne jest rozpoczęcie przyjmowania środków ludowej z minimalnych dawek. Skuteczne metody leczenia karbunkułów w domu są następujące przepisy:

  1. Maść z nagietka. Aby przygotować podłoże, należy zmieszać 50 g suchych kwiatów nagietka z 200 g łuski, ostrożnie pocierać i pozostawić mieszaninę wfajne miejsce na 5-6 godzin. Gdy sklep uzyska gęstą konsystencję, należy namoczyć chusteczkę higieniczną i nanieść na miejsce zapalenia. Zabieg zaleca się wykonywać codziennie przed snem, pozostawiając gabinet zabiegowy całą noc.
  2. Kompozycje babki lancetowatej. Ta roślina lecznicza ma właściwości gojenia się rany i zatrzymuje procesy zapalne, dlatego jest stosowana w wielu recepturach medycyny ludowej. Do domowego leczenia karbunkułu konieczne jest rozbicie liścia świeżo zasadzonej babki w stan świński. Udekoruj zieloną owsiankę w chorym miejscu i przykryj bandażem z gazy. Po wysuszeniu kompresu zostaje zastąpiony nowym. W sumie w ciągu dnia należy wykonać co najmniej 7 takich zabiegów i kontynuować aż do wygojenia tkanek.
  3. Ciasta z mąki miodowej. Siemię lniane ma właściwość leczenia procesów zapalnych i normalizowania funkcjonowania gruczołów łojowych. W połączeniu z antybakteryjnym działaniem naturalnego miodu mąka przyspiesza proces gojenia się ran wrzodów. Do przygotowania produktu leczniczego konieczne jest połączenie w 1 pozycji. l składniki, wymieszać, aby uzyskać jednorodną masę i owinąć powstały placek w gazy. Kompres jest nakładany przed pójściem spać i pozostaje na miejscu ośrodka zapalnego przez całą noc.
  4. Bulion chlebowo-rumiankowy. Aby przyspieszyć proces odciągania ropnego można oddzielić właściwości lecznicze mąki żytniej i rumianku farmaceutycznego. Przepis na produkt to gotowanie bulionu z rumianku (200 g rumianku zalać 500 mg wrzącej wody i gotować przez 10 minutmin) i dodanie do niej miękkiej części chleba żytniego. Po schłodzeniu zawartości do temperatury pokojowej, należy ją przefiltrować, a resztę zboża owiniętą gazą nanieść na dotknięte miejsce w nocy.

Komplikacje

Proces ropny-nekrotyczny postępuje ostro i przy braku odpowiedniego leczenia może prowadzić do rozprzestrzeniania się infekcji w organizmie. Niebezpieczeństwo wnikania środków zakaźnych krwi ze znaczącą immunosupresji (z powodu przewlekłych chorób, patologii organów wewnętrznych i innych niedoborów odporności). Powikłania Karbunkuleza występują w zainfekowanej tkanki z dalszym rozprzestrzenieniem się patogenami z prądu krwi do wszystkich organów.

najwyższe ryzyko powstania złośliwych występujących w formacji ropnia twarzy - z zakresu patogenów chorób najłatwiej przenikać przepływu chłonki w żyłach, zaopatrujących mózg i wywołują zapalenie korzeni nerwowych, chusteczek żył zakrzepowe zapalenie żył. Charakterystyczne powikłania karbuncleów to:

  • naczyń chłonnych - układ chłonnych Zaburzenia zapalne, które występuje, gdy udział w procesie patologicznym węzłów chłonnych i pojemników;
  • gruczołowej - penetracji patogennych mikroorganizmów regionalnych węzłów chłonnych, choroba jest wtórny w naturze i nie rozwija się niezależnie;
  • sepsa - ogólnoustrojowa reakcja zapalna układu odpornościowego na agresję endotoksyczną, charakteryzująca się bardzo ciężkim stanemryzyko śmierci;
  • ropne, podstawowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych - porażka oddzielnych odcinków mózgu, prawdopodobieństwo rozwoju wzrasta wraz z lokalizacją procesu zapalnego w obszarze osoby;
  • zapalenie pajęczynówki - zapalenie środkowej błony mózgu, które jest wynikiem reaktywnego przepływu procesów ropnej nekrotycznych;
  • ropień - zniszczenie tkanki w wyniku miejscowej akumulacji wysięku;
  • zapalenie żył - zapalenie ścian żył o charakterze zakaźnym, niebezpiecznie z powodu pojawienia się krwawienia z naczyń i żył;
  • ropowica - ostry ropny proces zapalny, który występuje w tkankach miękkich i nie ma wyraźnych granic, niebezpiecznie rozprzestrzenia się na sąsiednie tkanki;
  • zapalenie okołonaczyniowe - uszkodzenie tkanek otaczających gruczoły;
  • zapalenie szpiku - patologiczny proces, który występuje podczas infekowania tkanki kostnej, co może prowadzić do deformacji i stwardnienia kostnego.

Filmy wideo

Informacje przedstawione w tym artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.