Co to jest analiza IFA - zeznanie dotyczące postępowania, przygotowania i cech procedury

Nowoczesna metoda badań laboratoryjnych, zwana testem ELISA (test immunologiczny), ma na celu wykrywanie w antygenach ludzkich ciała (generatorze przeciwciał) lub przeciwciałach przeciwko patogenom różnych chorób. Ten rodzaj diagnozy pomaga zidentyfikować czynnik zakaźny, określić etiologię (naturę) choroby, jej formę i stadium. Wyniki analizy mają wskaźniki ilościowe i jakościowe.

Istota analizy immunologicznej

Badanie surowicy metodą ELISA ma na celu zidentyfikowanie swoistych przeciwciał o charakterze białkowym na patogeny, które trafiają do organizmu. Takie przeciwciała są wytwarzane przez antygeny w wyniku neurohumo- ralnych reakcji odporności człowieka w odpowiedzi na wprowadzenie obcych drobnoustrojów. Niezwykle ważne w tym procesie są immunokompleksy z immunoglobulin.

Dla każdego typu czynnika chorobotwórczego organizm wytwarza specyficzne przeciwciała, które poprzez "wiązanie" z patologicznym mikroorganizmem, tworząc związek "antygen-przeciwciało", aktywność neutralizującaszkodnika, ujawniając jego reakcje na fagocytozę i usuwanie z organizmu. Pięć głównych klas immunoglobulin (IgM, IgG, IgD, IgE, IgA) zostało odkrytych i zbadanych przez ekspertów, a ich obecność we krwi pomaga zdiagnozować patologię:

• hematologiczny;
• odporny;
• zakaźny;
• pasożytnicze.

Immunoglobuliny klasy A zapewniają ochronę śluzówki przewodu pokarmowego, układu oddechowego i moczowego. Wykryto 14-20 dni po wystąpieniu rozwoju infekcji, przy spokoju ostrych procesów, ich liczba jest zmniejszona. 6-8 tygodni po zakażeniu całkowicie znika z krwi i tkanki śluzowej. Immunoglobuliny klasy M wskazują, że ostry stan patologii, uwalniany w ciągu pierwszych 5 dni choroby, jest określany w ciągu najbliższych sześciu tygodni. Klasa E charakteryzuje zakażenie pasożytnicze.

Klasa G charakteryzuje rezydualną odpowiedź odpornościową i pełni funkcję ochronną przed recesją przez wiele miesięcy i lat po odzyskaniu. Zwiększenie ich liczby może wskazywać na powtarzającą się infekcję, potwierdzenie wymaga kilku prób wykonanych jeden po drugim w ciągu 15-20 dni. Immunoglobuliny klasy D zlokalizowane są na limfocytach B, występujących u osób zdrowych. Ich liczba rośnie wraz z następującymi stanami:

• u kobiet w okresie ciąży;
• w przewlekłej astmie oskrzelowej;
• w chorobach, którym towarzyszy niedobór odporności;
• z ogólnoustrojowymi chorobami tkanki łącznej.

Rodzaje immunoenzymatycznego enzymu

Badanie immunoenzymatyczne różni się w zależności od rodzaju analizy płynów ustrojowych człowieka, badanie, która kompozycja na obecność pewnych antygenów w niej pozwala na zdiagnozowanie konkretnej choroby. Oprócz surowicy krwi w ramach testu ELISA można zbadać:

• płyn mózgowo-rdzeniowy;
• płyn owodniowy;
• skład ciała szklistego;
• śluz z kanału szyjki macicy;
• śluz z cewki moczowej;
• materiały rozmazu.

Wskazania do analizy immunologicznej

Analiza ELISA jest zwykle przeprowadzana w celu wyjaśnienia diagnozy lub uzyskania rozszerzonego obrazu klinicznego chronicznej, ostrej lub recesywnej postaci obecnej choroby. Badania mogą mieć na celu wykrycie i wykrycie antygenów w organizmie niektórych chorób:

• ELISA na kiłę i inne infekcje przenoszone drogą płciową (chlamydie, ureaplazmę, trichomonady, mykoplazmy);
• choroby wirusowe (zapalenie wątroby, infekcje opryszczki, wirus cytomegalii, wirus Epsteina-Barr, HIV (ludzki wirus niedoboru odporności)
• przeciwciała przeciwko jakimkolwiek typowi choroby zakaźnej;
• obecność znaków kontrolnych;
• obecność zmian autoimmunologicznych.

Badanie krwi metodą ELISA można wykorzystać do określenia stanu hormonalnego, przyczyn reakcji alergicznych (określono obecność przeciwciał na 500 rodzajów alergenów), niektórych rodzajów infekcji pasożytniczych. Ta analiza pomaga:

1. w ocenie jakości przeprowadzonego leczenia;
2. szybkie śledzenie dynamiki patologicznejprocesy (w stosunku do liczby antygenów);
3. , aby lepiej zrozumieć stan pacjenta;
4. terminowe wprowadzenie niezbędnej terapii korekcyjnej.

Analiza jest pomocniczą metodą wykrywania nowotworów, może być przepisana przed zabiegiem chirurgicznym w celu transplantacji lub innego rodzaju skomplikowanej interwencji chirurgicznej w celu wyjaśnienia stanu zdrowia pacjenta i braku przeciwwskazań do zabiegu chirurgicznego. Specyficzne IgE immunoglobuliny wskazuje na infekcję pasożytów organizmu.

W parazytologii

W zakażeniach pasożytniczych wyniki testu immunologicznego wskazują na podwyższony poziom immunoglobuliny E. Ten sam antygen wskazuje na przebieg reakcji atopowych towarzyszących procesom alergicznym. Największa liczba jest zarejestrowana na błonach śluzowych, ponieważ kompleks ten jest odpowiedzialny za ich ochronę. Test ELISA z błędem 90% pomaga wykryć następujące typy infekcji pasożytniczych:

• helminthiasis (ascarids, pinworms i inne rodzaje okrągłych robaków);
• włośnica;
• amebiaza;
• przywrch w postaci ostrej lub przewlekłej;
• lamblioza (lamblia);
• toksoplazmoza;
• leiszmanioza.

Przygotowanie do analizy immunoenzymatycznej i cechy procedury

Przed analizą lekarz powinien wyznaczyć lekarza, aby zgłosił dostępną historię medyczną i historię medyczną. Konieczne jest wczesne przerwanie leczenia medycznego (w niektórych przypadkach - 7-10 dni przed badaniem)jest przeprowadzany w ramach leczenia przeciwbakteryjnego, przeciwwirusowego lub przeciwpasożytniczego, ponieważ obecność w ciele składników aktywnych większości leków może znacząco zniekształcić obraz wyników.

Krew na ELISA (lub jakikolwiek inny płyn testowy) jest pobierana wyłącznie na pusty żołądek, od ostatniego posiłku do pobrania materiału do analizy, powinna zająć co najmniej 8-10 godzin. Przed przeprowadzeniem ankiety musisz porzucić palenie, picie alkoholu lub zażywanie narkotyków, aby uzyskać dokładne wyniki. Krew wstrzykuje się igłą iniekcyjną od łokcia, a odczucie podczas zabiegu może przypominać pobranie krwi do analizy biochemicznej.

Analiza dekodowania

Enzymy odpornościowe krwi są przeprowadzane w specjalnym laboratorium, ocenia się nie tylko obecność lub brak przeciwciał w płynie testowym, ale także ich stężenie (w analizie ilościowej) wyrażone albo wartością liczbową albo liczbą znaków "+". Analizowane są następujące wskaźniki jakościowe:

• Indeks immunoglobuliny grupy M (IgM) - wskazuje na ostry proces zakaźny występujący w organizmie. Całkowita nieobecność lub statystycznie mała ilość tego antygenu może oznaczać zniszczenie patogenu lub przejście choroby do stadium przewlekłego.
• Wynik immunoglobulin grupy A (IgA) - przy braku IgM wskazuje na przewlekłą lub utajoną infekcję.
• Powszechna obecność IgA i IgM jest świadectwem ostrej postaci choroby.
• Wskaźnik immunoglobuliny G (IgG) - wzrostpoziom tego antygenu świadczy o odzyskaniu i rozwoju odporności, lub może przejawiać się w przejściu choroby do postaci przewlekłej.
• Wskaźnik immunoglobuliny grupy E (IgE) - znak zarażenia pasożytami lub reakcji atopowej z alergiczną odpowiedzią immunologiczną.

Zalety i wady

Metoda ELISA odnosi się do laboratoryjnych typów diagnostycznych o wysokiej czułości, więc jego główną wadą jest prawdopodobieństwo zniekształcenia wyników, otrzymania danych fałszywie dodatnich lub fałszywie ujemnych. Przyczyną odchyleń od dokładności może być:

1. upośledzenie techniczne;
2. obecność we krwi substancji, które zniekształcają obraz badania;
3. naruszenie procesów metabolicznych w ciele pacjenta;
4. jednoczesne wystąpienie kilku procesów przewlekłych.

Zalety metody obejmują:

• wysoka prędkość diagnostyki;
• specyfikę i dokładność uzyskanych danych;
• możliwość zbadania niewielkiej ilości materiału biologicznego i stabilności jego przechowywania;
• możliwość identyfikacji infekcji na wczesnych etapach jej rozwoju;
• możliwość masowych ankiet w ośrodkach epidemii;
• możliwość dynamicznej kontroli terapii (analiza w celu określenia skuteczności leczenia i stadium choroby);
• niski koszt i względna łatwość analizy;
• możliwość wykorzystania technologii informacyjnej w prowadzeniu badań;
• bezpieczeństwo dla pacjenta, bezbolesność i łatwość przyjmowania leków biologicznychmateriał

Filmy wideo

Informacje podane w artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.