Choroby tkanek wokół stawów - rodzaje, przyczyny, diagnostyka i metody leczenia

Grupa chorób dotykających obszary, które znajdują się obok związków stawowych, łączy się pod wspólną nazwą - reumatyzm pozastawowy. Ze względu na pochodzenie i objawy kliniczne są to różne procesy patologiczne. W dużej grupie chorób stawowych znajdują się patologie tkanek zlokalizowane w pobliżu stawów i w pewnej odległości od nich.

Co to są choroby reumatyczne miękkich tkanek stawowych

Niestawowy reumatyzm - grupa chorób tkanek miękkich układu mięśniowo-szkieletowego. Procesy reumatyczne wpływają na pochwy ścięgien, worki błony maziowej, powięź, tkankę podskórną, więzadła, rozcięgno, nagłośnienie, formacje nerwowo-naczyniowe. Najdokładniej zbadane do tej pory - choroby tkanek tętnic, które mają wyraźną lokalizację i pewne objawy kliniczne.

Choroby reumatyczne tkanek miękkich, które nie należą do nich, różnią się mniej wyraźnymi objawami i bardziej niepewnym położeniem, co komplikuje diagnozę i leczenie. Według statystyk porażkaUrządzenie tętnicze obserwuje się u 8% populacji planety. Często choroba występuje u kobiet w wieku od 34 do 54 lat, które są obciążone ciężką pracą fizyczną.

Rodzaje pozastawowego reumatyzmu

Wszystkie procesy zapalne w regionie stawowym można podzielić na 2 grupy: zmiany pierwotne (powstałe na podstawie nieuszkodzonych stawów lub choroby zwyrodnieniowej stawów) i wtórne (wywołane chorobami ogólnoustrojowymi). Wiodącą rolę w powstawaniu patologii grupy 1 mają obciążenia sportowe, zawodowe lub domowe, niższość urządzenia łączącego w momencie narodzin, obecność zaburzeń wegetatywno-naczyniowych, neuro-refleksu i zaburzeń endokrynno-metabolicznych. W zmianach wtórnych zmiana nabłonka jest z reguły spowodowana procesem układowym:

  • Zespół Reitera;
  • hygroma (guz podskórny o rozmiarze grochu);
  • reumatoidalne zapalenie stawów lub dnawe zapalenie stawów;
  • okołostawność miednicy;
  • podeszew fasciitis;
  • reumatoidalne zapalenie błony maziowej;
  • zapalenie siatkówki łokciowej;
  • zapalenie podprogowej podsiatkówki;
  • Ścięgno ścięgna Achillesa;
  • zapalenie ścięgien obraca mankiety na ramionach i inne.

Według lokalizacji

Rodzaje pozastawowego reumatyzmu są wyróżniane w miejscu jego lokalizacji. Lekarze rozróżniają kilka stanów bolesnych:

  • zapalenie ścięgna jest degeneracyjną porażką ścięgna;
  • zapalenie ścięgien i pochwy - druga faza procesu zapalnego, która rozwija się po zderzeniu ścięgna z zapaleniem z tkankami maziówkowymi;
  • rozcięgno - rozcięgno;
  • fibrositis - powięźi rozcięgno;
  • zapalenie powięzi - powięź;
  • kapsułka - włóknista kapsułka w przegubie;
  • zapalenie miotendinizmu - część mięśnia przylegającego do ścięgien;
  • zapalenie ścięgien - miejsca, w których więzadło przymocowuje się do kości (enthesis);
  • zapalenie więzadeł - zapalenie więzadła pozastawowego;
  • zapalenie kaletki - miejscowy stan zapalny surowiczej torebki, która rozwija się po kontakcie ze stanem zapalnym ścięgien (zapalenie ścięgna).

Ze względu na charakter zmian patologicznych

Choroby miękkiej tkanki tętniczej są zwyrodnieniowe lub zapalne. Pierwotne patologie niezależne opierają się na procesie zwyrodnienia, gdy rozwój stanu zapalnego jest związany z mikroukładami ścięgien, połączeniem z nadmiernym obciążeniem i /lub zaburzeniem trofii w nabłonku. W chorobach zapalnych bolesny proces przechodzi od sąsiednich struktur, dlatego ten typ patologii jest częściej wtórny.

Przyczyny zapalenia tkanek okołostawowych

Choroby tkanki tętniczej wynikają z wielu przyczyn. Częściej procesy zapalne i zwyrodnieniowe powstają w wyniku wielokrotnej mikrourazu lub długotrwałego przeciążenia fizycznego. Lekarze zwracają uwagę na inne czynniki choroby:

  • przedłużony pobyt w warunkach wilgoci lub nadmiernego wychłodzenia, szczególnie kończyn dolnych;
  • naruszenie procesów metabolicznych w organizmie;
  • okres menopauzy u kobiet (40-55 lat);
  • patologie zakaźne (grypa, zapalenie wątroby itp.);
  • zmiany w podłożu hormonalnym (cukrzyca, otyłość i tym podobne);
  • przewlekłe lubnawracającą postać zapalenia stawów, zapalenia stawów lub zapalenia stawów z zapaleniem i zwyrodnieniem;
  • choroby naczyniowe i serca, zwłaszcza z powodu słabego dopływu krwi do tkanek tętniczych;
  • przedłużone napięcie nerwowe wywołuje skurcz naczyń, przyczyniając się do zwyrodnienia nabłonka.

Czynniki ryzyka

Oprócz bezpośrednich przyczyn choroby, przyczyniając się do czynników ryzyka. Wśród nich:

  • wrodzona nieprawidłowość aparatu łączącego ścięgna (zespół nadmiernej ruchomości stawowej);
  • sport zawodowy;
  • wysoka aktywność fizyczna w pracy;
  • nieaktywny tryb życia, w którym urządzenie więzadeł słabnie;
  • powtarzające się ruchy powtarzalne ze stereotypową amplitudą;
  • obecność choroby zwyrodnieniowej stawów;
  • przeniesiony zawał mięśnia sercowego.

Objawy patologii

W przypadku uszkodzenia tkanek tętniczych ograniczenie ruchów i ból obserwuje się dopiero po włączeniu do patologicznego procesu płodowo-nerwowych surowiczych torebek i ścięgien pochwowych. Pierwotna patologia nie objawia się objawami klinicznymi. Ból powstaje tylko podczas poruszania się z ogniskiem porażki. W innych przypadkach aktywność motoryczna pacjenta nie powoduje bólu w przypadku braku zmniejszenia ścięgna.

O powstawaniu chorób tkanek tętniczych można się przekonać wraz z upływem czasu:

  • obecność wypływu (gromadzenie się płynu biologicznego);
  • ośrodki martwicy (zarodkowanie komórek);
  • tworzenie się krwiaka w miejscu urazu;
  • obrzęk, obrzęk skóryokładki;
  • ograniczony ruch, napromienianie bólu;
  • niezwykła nadmierna ruchliwość;
  • miejscowy wzrost temperatury;
  • nie ma możliwości zginania kończyn przy zginaniu;
  • stany zapalne w obrębie pięty (thalalgia);
  • zespół bólowy, nasilony ruchem lub palpacją;
  • , kiedy deformacja elementów stawowych kończyn dolnych jest czasami obserwowana nienaturalny udar lub kulawość.

Objawy zapalenia stawów okołopostaciowego stawu barkowego i okrężnicy

Choroba zapalna tkanek otaczających staw barkowy nazywana jest zapaleniem stawu okołotopowego plechylopatii. Pracę barku zapewniają: nienormalne, małe koliste, podskórne, dwunastnicze i dwugłowe mięśnie (biceps), muskularny rotator. Podczas choroby w torebce podbarkowej, ścięgnach lub okostnej osadzają się sole wapnia, wapna (forma zwapniająca), dzięki czemu kończyna ma ograniczony ruch.

Okrężne zapalenie naczyń włosowatych płuc rozwija się powoli, ale zmiany dystroficzne w dużym stopniu wpływają na jakość życia. Usunięcie lub usunięcie dłoni jest niemożliwe z powodu silnego bólu (objaw zablokowanego ramienia lub znak Dawbourne'a). W przypadku nieprawidłowej patologii, pacjent, oprócz cierpienia fizycznego i moralnego, przechodzi do niepełnosprawności. Okaleczkowe zapalenie stawu barkowego, podobnie jak wszystkie choroby tkanki okołostawowej, jest ukrywane. Patologia nie objawia się, dopóki nie pojawi się czynnik prowokujący.

Głównymi objawami choroby są ograniczona ruchliwość ręki i ból. Inne objawy zapalenia ścięgien barku:

  • Bardzo bolesny (podkładka) zespół wyraża się wostry okres. Nawet w stanie spoczynku odczuwa się wyczerpujący ból w barku i łopatce, uniemożliwiający pełny odpoczynek, sen.
  • W przedłużonym przebiegu choroby rozwija się spondyloza kręgosłupa szyjnego, która rośnie na krawędziach kręgosłupa procesów pachowych. Często zaczyna się osteoporoza kości ramiennej.
  • Niszczące zmiany wpływają na ramię. Skóra szczotki nabiera siności, mięśnie stopniowo się zanikają, trudności z zginaniem palców.

Zapalenie stawu skokowego stawu łokciowego

Częstotliwość występowania chorób tkanek wokół stawów jest przede wszystkim barkiem okostnej, a następnie łokciem. Skomplikowana diagnoza powolnego rozwoju choroby. Pacjenci w podeszłym wieku są bardziej narażeni na osierdzie stawu łokciowego. Poważne sporty mogą prowadzić do rozwoju patologii. U ludzi choroba ta nazywa się "łokieć tenisisty lub golfisty", ponieważ jest to zawodowa choroba sportowców.

W wyniku urazu lub przeniesienia chorób zakaźnych lub wewnątrzwydzielniczych dochodzi do dyslokacji ścięgien łokciowych, któremu towarzyszą następujące objawy:

  • pęcznieją górne warstwy skóry;
  • gromadzi się infiltracja domieszką krwi i limfy;
  • stopione włókna, które są utworzone przez kolagen;
  • powstają obszary sklerotyczne;
  • zmienia strukturę komórek torebek stawowych, jej ściany ulegają stopieniu, gromadzą sole wapnia.

Czasami zapaleniu stawów towarzyszy zapalenie kaletki łokciowej - chorobacharakter nie-zapalny, uderzająca kaletka łokcia. W tym przypadku, przez wyczuwalne palpacje określa się wystający występ. Jeśli patologiczny proces przebiega w torebkach stawowych, rozwija się reaktywne zapalenie kaletki, co powoduje zaczerwienienie, obrzęk tkanek, pojawienie się surowej infiltracji w środku zapalenia.

Objawy zapalenia stawu biodrowego

Staw miednicy jest umiejscowieniem stawu biodrowego. Główne elementy tej części - głowa kości udowej, pokryte miękką chustką chrzęstną tkanki i obniżenie kości miednicy. Ponieważ szyja uda wchodzi głęboko do jamy stawowej, noga może poruszać się we wszystkich płaszczyznach. Część biodrowa stawu biodrowego wpływa na staw biodrowy, co predysponuje do tendencji do jego pokonania i deformacji. Nawet nieistotny proces zapalny w mięśniach gładkich, pośladkowych lub ramionach udowych objawia się zespołem bólowym.

Na pierwszym etapie patologii, podczas chodzenia, osoba odczuwa niewielki ból w gardle. W stanie spoczynku ból jest krótkotrwały, a ruchliwość stawu nie jest zakłócana. Wraz z rozwojem choroby z powodu powiększania się osteofitów, nasila się ból w kościach, pojawia się kulawość. Jeśli nie ma odpowiedniej terapii, zapalenie stawu biodrowego może doprowadzić do całkowitej utraty zdolności poruszania się. Lekarze rozróżniają kilka głównych objawów choroby:

  • silny ból z boku uda;
  • przekrwienie skóry i zaczerwienienie okolicy zmiany;
  • poranny paraliż nogi;
  • o godzból koksartroda zwiększa się po wysiłku fizycznym;
  • z bólem stawów znika podczas chodzenia.

Uszkodzenie stawu kolanowego

Zapalenie tkanek znajdujących się w pobliżu stawu kolanowego to zapalenie okołostawowe. Głównym objawem choroby jest ból w chodzeniu. Często zdarza się, że ból związany z ładunkiem, na przykład podczas schodzenia ze schodów, praktycznie nie jest odczuwany, a ostry ból przy spokojnym kroku ustępuje po całkowitym zniknięciu. Pacjenci z chorobą zwyrodnieniową czasami odczuwają ból w palpacji wewnętrznej zarodka, obrzęk i miejscową hipertermię w tym obszarze.

Zapalenie stawów kolana jest chorobą nowotworową. Często, stosując się do lekarza, objawy znikają całkowicie, więc leczenie choroby jest opóźnione o czas nieokreślony. Objawy patologii mogą pojawić się najpierw w przewlekłej fazie choroby podczas jakiegokolwiek czynnika prowokującego, na przykład, gdy ścięgno jest uszkodzone podczas ćwiczeń. W tym przypadku istnieją inne cechy charakterystyczne:

  • przekrwienie i obrzęk naskórka na wewnętrznej powierzchni kolana;
  • istnieje temperatura ciała niskotemperaturowego (37 do 37,5 ° C), która może utrzymywać się lub rosnąć;
  • pojawia się zmęczenie, ogólne osłabienie;
  • w niektórych przypadkach jest kulawość;
  • o nasileniu procesu patologicznego pokazuje ograniczenia funkcji motorycznych;
  • przedłużony przebieg stawu kolanowego kończy się zanikiem mięśni lub całkowitą utratą funkcji motorycznych kończyn dolnych.

Rozpoznanie chorób

Aby zidentyfikować chorobę, należy ją określić na podstawie jej rodzaju. Podczas wizyty specjalista zostanie dokładnie przebadany, przeanalizowane zostaną przyczyny procesu patologicznego. Lekarz palpacyjny określa miejscowe obszary bólowe w obszarach przyczepienia ścięgien lub w rejonie mięśnia. Aby potwierdzić diagnozę, wymagane są metody instrumentalne:

  • badanie termograficzne, w oparciu o różnicę temperatur w komórce zapalnej;
  • arthrografia - prześwietlenie stawu z wprowadzeniem środka kontrastowego do wykrywania zmian pozapalnych;
  • tomografia komputerowa - metoda badania warstwy stawu;
  • obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego - uzyskanie obrazu tomograficznego tkanek do badań.

W celu dokładnej diagnostyki zmian okołostawowych stosuje się przebicie stawu, węzły stawowe i badanie ultrasonograficzne. Z natury punktualności łatwo jest ocenić patogenezę. Ponadto usunięcie nadmiaru płynu ułatwia stan pacjenta. Zaletą techniki ultradźwiękowej jest brak obciążenia promieniowaniem i dodatkowa zdolność do wizualizacji tkanki stawowej. Ultradźwięki pozwalają określić:

  • dokładna lokalizacja komórki klęski;
  • występują utajone pęknięcia lub łzy więzadeł i ścięgien;
  • obecność wysięku w pochewkach maziowych i torebce.

Do którego lekarza się zwrócić

Z reguły podczas pierwszej wizyty w przychodni rejonowej rejestrator wysyła pacjenta do terapeuty.Po wstępnym badaniu lekarz stawia wstępną diagnozę i kieruje pacjenta do specjalisty. Kiedy aplikujesz do centrum medycznego, możesz natychmiast udać się do lekarza, który zajmuje się leczeniem stawów - to jest reumatolog. Po diagnostyce instrumentalnej, badaniu zajętych stawów i badaniu fizykalnym, lekarz przeprowadza kurs terapeutyczny i decyduje o celowości hospitalizacji pacjenta.

w przypadku ciężkiego procesu chorobowego lub po niepowodzeniu terapii zachowawczej jeszcze przeznaczonego do zastosowania w ortopeda urazu. Ten specjalista zajmuje się leczeniem stawów. W zaawansowanych przypadkach urazów chirurgii ortopedycznej prowadzonym, która jest podzielona na chirurgii narządów (stawu, resekcja endoprotezoplastyce, artrotomyya) i endoprotezoplastyce (Wspólne oświadczenie protezy w miejsce).

Leczenie zapalnej tkanki okołostawowej

Choroby tkanki stawowej traktuje się inaczej, ale zasady terapeutyczne są podobne. Główną rolę w rozwoju patologii grających przeciążenie i szkody jako ważne w ich leczeniu - w celu wyeliminowania czynników, które prowadzą do uszkodzenia stawów. Konsultacje w zakresie terapii zajęciowej przynoszą czasem wymierne korzyści, które są dla nich uzasadnione. Specjalista opracowuje indywidualny program działań mających na celu ochronę i poprawę stawów, zapobieganie niepełnosprawności. Grupy przepisanych leków:

  • leki przeciwzapalne;
  • antybiotyki;
  • przeciwutleniacze;
  • glukokortykoidy;
  • leki immunosupresyjne;
  • Gamma globulina;
  • środki homeopatyczne;
  • witaminy.

oprócz leczenia pacjenta leku, wyznaczony, ćwiczeń terapeutycznych, masażu, fizykoterapii, błota z jodem, bromem i innych środków. Do unieruchomienia chorej kończyny, przepisanych urządzeń ortopedycznych. Każde uszkodzenie nadgarstka w obojętnym szczotki shynyruyut z bocznym nadkłykcia umieszczonym na ramieniu bandaż, a w szczepie valhusnoy stóp ścięgien spowalniającego pleców stosuje wiązania kostkę. Kiedy zapalenie stawu kolanowego jest konieczne, aby nałożyć specjalne ochraniacze na kolana.

Leki przeciwzapalne z NLPZ

Głównym sposobem postępowania z tkanką tętnic śródpiersia jest podawanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Są to leki o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym i przeciwgorączkowym. Mechanizm działania NLPZ opiera się na blokowaniu proteolityczne enzymy odpowiedzialne za produkcję substancji chemicznych - prostaglandyn, które przyczyniają się gorączka, stan zapalny, ból. Słowo „sterydów” podkreśla fakt, że leki z tej grupy nie jest sterydem analogi hormonu. Najczęstsze NLPZ:

  • Fenilbutazon;
  • Diklofenak;
  • Ortofen;
  • Naproksen;
  • Indometacyna;
  • Butadion.

określać NLPZ bólu w stawach i ataków chorobowych, do dalszej obróbki. Dawkowanie i czas trwania leczenia są ustalane indywidualnie.Nowy lek, z reguły, jest przepisywany początkowo przy najniższej dawce. Jeśli lek transportuje się dobrze, to dawka dzienna zwiększa się w ciągu 2-3 dni. U niektórych pacjentów działanie terapeutyczne osiąga się przy bardzo wysokich dawkach NLPZ.

Leczenie miejscowe

Zapalenie torebek stawowych zawsze jest uzupełniane żelami i maściami o miejscowym zastosowaniu. Należy pamiętać, że można go stosować w rozwoju procesów zapalnych w stawach miejscowych maści drażniących i rozgrzewających, ponieważ rozszerzają naczynia, co przyczynia się do powikłań objawów. Przygotowania do podania miejscowego powinny zalecić lekarza. Niemal wszystkie maści do usuwania procesów zapalnych są oparte na NLPZ. Czasami leki łączą się z chondroprotektorami. Najpopularniejsze leki lokalne:

  • Żel Fastum. Zmniejsza obrzęki, zmniejsza miejscową temperaturę, wspomaga szybkie odmłodzenie stawów. Nie może być stosowany w czasie ciąży iu dzieci w wieku poniżej 6 lat.
  • Dolgit. Utrzymuje silny ból, łagodzi silny obrzęk. Zaleca się używać do infiltracji. Efekt terapeutyczny trwa 3-4 godziny. Minimalny wiek stosowania żelu to 1 rok.
  • Żel diklofenak. Ma wyraźne działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne. Powoduje rozluźnienie bólu stawów podczas jazdy i odpoczynku. Nie można stosować w 3 trymestrze ciąży, w okresie laktacji iu dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Blokada tkanek okołostawnych

Jeśli wstrzykniesz lek igłą bezpośrednio do otaczającej tkanki za pomocąWtrysk, pożądany wynik można osiągnąć szybciej i przy minimalnym ryzyku. W zależności od lokalizacji uszkodzenia i stopnia choroby do blokowania mogą się różnić preparaty - z narkozy (Novocaine, lidokaina), glukokortykoidy (betametazon diprospan hydrokortyzonu). Zabieg wykonuje tylko lekarz o wąskim profilu. Leki w okolosustavnoe przestrzeni wprowadza neuronaukowiec neurolog chirurg urazu lub zabiegu chirurgicznym.

Blokada okołostawowa wykonywana jest w połączeniu z podstawową terapią. Procedura łagodzi pacjent zachowuje moc do dalszej obróbki, które kontynuowano w tych warunkach. Nie zezwalaj na blokadę pacjentów z nietolerancją leków obowiązkowych dla niej. Jeśli nie jest zakażenie skóry w miejscu wstrzyknięcia, w tym obszarze głęboko zabronionego podaniu leku.

Fizjoterapia

do leczenia schorzeń reumatycznych okołostawowe miękkie tkanki określa przepisywać fizjoterapię. Jest integralną częścią złożonej terapii i głównych środków, które pomagają w odzyskaniu pacjentów. Najczęstsze procedury fizjoterapii:

  • Magnetoterapia. To aktywuje krążenie krwi w zmienionych okołostawowych przestrzeniach, zmniejsza obrzęki, wspomaga szybką regenerację komórek. Podstawą tej metody jest działanie stałego lub przemiennego prądu o niskiej częstotliwości. Aby osiągnąć efekt terapeutyczny, pacjent musi przejść 10-12 procedur.
  • Laseroterapia. Wspomaga szybkie odzyskiwanie kości i chrząstkiszmatką Podczas zabiegu występuje wpływ na ciało lasera o różnej mocy. Czas ekspozycji na staw pacjenta wynosi 5-8 minut. Czas trwania sesji wynosi około 30 minut. Laseroterapię przeprowadza się w tempie co najmniej 30 zabiegów, jeśli to konieczne - dwa razy w roku.
  • Elektroforeza z Dimecide lub Lidaze. Powszechna metoda wprowadzania sprzętu bezpośrednio do ogniska zmiany. Pomaga uzyskać wyraźne działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne. Przypisać pacjentom, którzy są przeciwwskazani w zastrzykach leków przeciwzapalnych.
  • Zastosowania błotne. Leczenie błotem ma pozytywny wpływ na procesy niszczenia tkanki łącznej. Celowość zastosowania błota wynika z ogólnego działania przeciwbólowego.
  • Ozokeritotherapy. Procedury terapeutyczne są zalecane podczas remisji zapalenia przestrzeni okołostawowej. Ozokeryt jest naturalnym węglowodorem z bitumu olejowego, który zmniejsza ból, poprawia odżywianie i krążenie dotkniętych stawów.
  • Terapia parafinowa. Parafina - woskowa substancja, która doskonale ogrzewa skórę. Gdy choroby reumatyczne używać wosku, podgrzewane do 60 stopni.
  • UHF. Terapia ma wpływ na zapalenie stawu pola magnetycznego o wysokiej częstotliwości, co pomaga zmniejszyć ból. UHF zapobiega powstawaniu wolnych rodników w stawie, łagodzi obrzęki.
  • Fonoforeza. Kompleksowa metoda, która łączy wibracje ultradźwiękowe ze środkami medycznymi. Istota procedury - umieszczenie na miejscu klęski medycznejsubstancje z dalszym czujnikiem ultradźwiękowym do głębokiej penetracji do tkanki.

Terapeutyczny trening fizyczny i masaż

W aktywnej fazie pozawałowego reumatyzmu wyznaczyć fizjoterapię (ćwiczenia fizyczne) i masaż punktów biologicznych. Nawet przy ścisłym łóżku pacjent powinien być w stanie wykryć aktywność ruchową. W miarę polepszania się stanu, włączane są cięższe ćwiczenia dla dużych grup mięśni o niepełnej amplitudzie i w identycznych odstępach. Terapeutyczny trening fizyczny i masaż powoływany jest przez lekarza-reumatologa, a metodę treningu realizuje specjalista w zakresie terapii ruchowej. Nie jest wskazane samodzielne rozpoczynanie kursu - doprowadzi to jedynie do pogorszenia stanu.

Wideo

Informacje zawarte w artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.