Alergia na koty - objawy i objawy, terapia lekowa i ludowa, powikłania

Ostra reakcja organizmu na obecność puszystego zwierzaka - częstym zjawiskiem. Jest to spowodowane nie przez zwierzęcą wełnę, ale przez białka, które dostają się do otoczenia z cząsteczkami skóry, śliny i moczu kota. Większość białek znajduje się na wełnianym płaszczu, więc "rozpraszają się" wszędzie i powodują objawy charakterystyczne dla człowieka.

Objawy porażki układu oddechowego

W bezpośrednim kontakcie z alergenem rozpoczyna się miejscowy proces zapalny, który powoduje odpowiednią reakcję wielu narządów i ich układów, w tym dróg oddechowych. Objawy alergii na koty w tym przypadku są następujące:

• zatoki nosowe;
• nieumarli;
• trudny oddech;
• duszność;
• uduszenie;
• swędzenie, pieczenie w nosie i gardle;
• obrzęk gruczołów, tkliwość gardła;
• suche ataki kaszlu (częściej w nocy);
• świszczący oddech, gwizdanie w płucach;
• sinica (ciemnienie i sinica skóry, rozwijająca się w ciężkich przypadkach uduszenia);
• wstrząs anafilaktyczny (objawia się rzadko).

Białka zwierzęce, znajdujące się na błonie śluzowej narządów oddechowych, powodują obrzęk tkanek. Z tego powodu dostęp do powietrza jest ograniczony, może w ogóle zatrzymany. Siła i czas trwaniareakcja alergiczna zależy od tego, która część układu oddechowego jest dotknięta, indywidualnych cech organizmu, czasu trwania bezpośredniego kontaktu ze źródłem alergenów.

Niektórzy ludzie spędzają kilka godzin w towarzystwie kota, a dopiero potem zaczynają kichać. Inne objawy oddechowe w postaci uduszenia rozwijają się, gdy zwierzę pojawi się w polu widzenia. U takich pacjentów możliwa jest reakcja alergiczna, nawet u właściciela kota, ponieważ odzież pozostaje wełną, cząsteczki śliny i małe części skóry są zjedzone.

Przy zatkaniu nosa stan alergiczny jest powolny, wydłużony, możliwe jest oddychanie, ale nie w pełnej sile. O wiele bardziej poważny obrzęk krtani. Początek oddechu rozwija się dramatycznie, szybko. Szczelina głosowa jest zamknięta, dopływ tlenu zostaje zatrzymany prawie całkowicie. Pacjent ma wrażenie obecności obcego ciała w gardle, jest pomyślny głos. Anafilaksja to najbardziej niebezpieczny objaw. Rozwija się natychmiast, towarzyszy mu skurcz dróg oddechowych, obrzęk języka, panika, utrata przytomności. Taki pacjent potrzebuje reanimacji.

Skóra

Reakcje skórne pojawiają się w bezpośrednim kontakcie ze zwierzęciem. Szczególna uwaga i staranna dezynfekcja wymagają zadrapań i ukąszeń puszystego zwierzaka. Objawy alergii na koty ze skóry mają charakter lokalny i manifestują się następująco:

• sucha skóra;
• podrażnienie;
• swędzenie, pieczenie;
• zaczerwienienie, wysypka, pęcherze.

Ten rodzaj reakcji łatwiej przenosić przez pacjentów niż objawy ze strony układu oddechowego. Mając negatywny wpływ na skórę, należy wykluczyć działanie alergenu, aby uniknąć pogorszenia stanu. Najbardziej niebezpiecznym znakiem jest obrzęk naczynioruchowy Quincke. Spuhayut wargi, policzki, powieki, szyja, kończyny powiększyć „puchnąć” części ciała w pobliżu genitaliów. Taka reakcja występuje bardzo rzadko (u 1 pacjenta na 150 000), ale nie można jej wykluczyć. Aby złagodzić stan pacjenta, konieczna jest natychmiastowa pomoc medyczna i hospitalizacja.

układu trawiennego

Objawy z przewodu pokarmowego występują po spożyciu alergenów w żywności (zwykle występują u małych dzieci). Reakcje żywieniowe na koty:

• bóle żołądka;
• nudności;
• wymioty;
• biegunka.

Choroby wegetatywne

Kiedy białko kota dociera do krwi, pojawiają się zaburzenia wegetatywne. Narządy wewnętrzne reagują inaczej na obecność alergenów:

• gwałtowne zwiększenie kołatania serca;
• zwiększa liczbę ruchów oddechowych (wynik obrzęku układu oddechowego);
• nudności, zawroty głowy, czasowa utrata przytomności (rozwija się niedobór tlenu, spadki ciśnienia krwi).

Oprócz tych objawów alergii na koty jest pokazany stan zapalny i obrzęk błon śluzowych oczu (zapalenie spojówek), obfitym łzawieniem. Niektórzy pacjenci mają bóle głowy, letarg, drażliwość. Reakcje ludzkiego ciała na spożycie białek kotów mają jednak różne przejawyTen typ alergii musi zostać zdiagnozowany i poddany leczeniu.

Filmy wideo

Informacje zawarte w tym artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.