Agorafobia - rodzaje chorób, manifestacje, niezależne, leki i terapia psychiatryczna
Spis treści
W nowoczesnej klasyfikacji zaburzeń psychicznych agorafobię (agorafobię) scharakteryzowano jako lęk przed otwartymi przestrzeniami. Osoby z taką diagnozą boją się rzeczywistych lub przewidywanych sytuacji, takich jak transport publiczny, przebywanie w tłumie, czekanie w otwartych lub zamkniętych pomieszczeniach. Zaburzenia lękowe są spowodowane obawą, że dana osoba nie będzie w stanie uciec lub uzyskać pomocy, jeśli stan jego zdrowia pogorszy się. Przy odpowiednim leczeniu około 30% osób z tą chorobą psychiczną całkowicie pozbywa się jej objawów.
Co to jest agorafobia
To jest strach przed dużymi przestrzeniami i tłumami, często wsparty społecznym zawstydzeniem. Po raz pierwszy termin ten został wprowadzony w celu określenia lęku przed rynkami: "agora" w tłumaczeniu ze starożytnej greki oznacza "rynek", stąd nazwa choroby. Pacjent z agorafobią odczuwa wielki niepokój, chce uciec od ludzi z lokalu, ale jest to dla niego trudne lub niewygodne.
Objawy niepokoju pojawiają się w tłumie ludzi, w pustych ulicach, na placach, w centrum handlowym, na terenach otwartych lub w drzwiach. Człowiek jest świadomy, że jest w niebezpieczeństwie. Z wyjątkiem agorafobiiW obawie, aby opuścić strefę komfortu (mieszkanie) do jednego, w towarzystwie towarzysza, pacjent czuje się pewnie i dobrze. Jedną z odmian agorafobii jest strach przed wystąpieniami publicznymi, lęk przed zawstydzeniem, robienie czegoś złego, brak radości z innymi ma kolor towarzyski.
Uzasadnienie
Niektórzy pacjenci z chorobą rozpoczynają z wyraźnym lękiem. Na przykład mężczyzna był w sklepie, w którym wybuchł pożar, a drzwi były wąskie. Według teorii psychoanalitycznych korzyść dla pacjenta można uzyskać, dostosowując (idąc w kierunku) objawy agorafobii. Przydzielić następujące przyczyny patologii według rodzaju blokowania:
- Fizyczne. Większość ludzi obawiających się tłumu i otwartej przestrzeni cierpi na hipoglikemię (niski poziom glukozy we krwi).
- Emocjonalny. Bloki tego rodzaju są zdeterminowane nieuniknionymi zmartwieniami, mocnymi kryształkami, oczekiwaniem na katastrofy. Istnieje chora agorafobia, która polega w dużej mierze na matce i uważa się za odpowiedzialną za jej szczęście. W tym przypadku, po korekcie relacji z matką, choroba mija.
- Umysłowy. Obejmuje lęk przed szaleństwem i śmiercią. Agorafob w dzieciństwie mógł stawić czoła śmierci lub przerażeniu ukochanej osoby. Po dorastaniu, nawet zmiany odnoszą się do śmierci, co prowadzi do ataków paniki. W jego nieświadomości leży lęk przed małżeństwem, migracją, dorosłym życiem, narodzinami dziecka, zmianami w pracy. Na granicy poziomu mentalnego i emocjonalnego, te lęki gasną.
Charakterystyczna cecha osób z fobiami społecznymi -bogata, niekontrolowana wyobraźnia. Taka mentalna aktywność jest postrzegana przez samą osobę jako obłęd. Ważne jest, aby zrozumieć i zaakceptować swoją własną nadwrażliwość, aby kontrolować jej przejawy. Przyczyny rozwoju agorafobii przejawiają się także w czynnikach fizycznych lub mentalnych. Ryzyko choroby zwiększa stres, długotrwałe stosowanie środków uspokajających (benzodiazepiny). Inne możliwe przyczyny fobii to:
- nadużywanie alkoholu;
- choroba psychiczna (naruszenie zachowania żywieniowego, depresja);
- urazy dziecięce psychiki;
- handel narkotykami;
- ciężkie sytuacje stresowe - utrata bliskich, zwolnienie, wojna itp.
Objawy
Strach przed wyjściem na ulicę rzadko powoduje fizyczne objawy, większość agorafobów woli unikać sytuacji, które wywołują ataki paniki. Objawy fizyczne obejmują:
- hiperwentylacja;
- zwiększone tętno;
- płukanie, ogrzewanie;
- pocenie się zmian;
- hałas, dzwonienie w uszach;
- drżenie, drżenie;
- zaburzenia żołądkowe;
- problemy z połykaniem;
- zawroty głowy, omdlenia;
- nudności
Oprócz fizycznych oznak agorafobii istnieją również behawioralne i psychologiczne. Tak, strach przed wyjściem na zewnątrz przejawia się następującymi symptomami:
- strach przed byciem sam na sam ze sobą;
- lęk, że inni ludzie zobaczą twój atak (zawstydzenie z tego powodu);
- objawy depresji;
- brak pewności siebie, niska samoocena;
- odczucia dotyczące ryzyka zatrzymania krążenia,nagła śmierć;
- strach przed zaśnięciem;
- poczucie utraty kontroli nad sytuacją;
- nieustający strach, niepokój bez powodu;
- przekonanie, że przetrwanie jest nierealne bez wsparcia innych;
- Unikanie okoliczności, które wywołują atak paniki.
Rodzaje agorafobii
Ten typ zaburzeń nerwowych często występuje u mieszkańców dużych miast i niezwykle rzadko zdiagnozowany u osób z obszarów wiejskich. Większość pacjentów to agorafobia - kobiety, wyjaśniające społeczno-kulturowe podstawy społeczeństwa. Przejawy patologii są różne dla każdego pacjenta: dla jednych otwierają się nawet drzwi do innego pokoju - pretekst do strachu, ponieważ innym niebezpieczeństwem są wielkie stadiony. Pod tym względem należy rozróżnić określone rodzaje lęku, aby określić stopień jego przejawienia i opcje leczenia choroby.
Strach przed otwartą przestrzenią
Strach powstaje, gdy znajduje się na dużych placach w mieście, otwartych parkach, polach. Brak granic wizualnych powoduje, że pacjent ma dyskomfort związany z agorafobią. Nieprzejednanie niepokoju pojawiania się w ludziach w czasie przebywania na opustoszałych ulicach, podczas gdy ważne jest zrozumienie, że pacjent nie odczuwa lęku przed społeczeństwem. W miejscach pustynnych wzrasta ryzyko ataku paniki, co wynika z braku pomocy w razie takiej potrzeby. To tłumaczy, dlaczego pojawiają się pierwsze objawy agorafobii, gdy dana osoba pozostaje z nim sama.
Fobia drzwi otwartych
Jest to zaburzenie psychiczne, oparte na nieświadomym lęku. Według lekarzy strach jest otwartyDrzwi są czasami nabywane w życiu codziennym w wyniku lęku przed czymś, co wiąże się z traumą emocjonalną podczas komunikowania się z ludźmi. W niektórych przypadkach agorafobia znacznie komplikuje ludzkie życie, objawiając się obawą przed otwartymi drzwiami, w których nie można wyjść z pokoju i zapewnić sobie niezbędnych rzeczy, produktów.
Strach przed opuszczeniem domu
Człowiek nie jest w stanie kontrolować swego lęku, z odpowiednim zachowaniem w otwartej przestrzeni, którą zgubił, może popaść w panikę. Patologia stawia krzyż w życiu osobistym i społecznym pacjenta. Osoby z początkową postacią agorafobii mają objawy takie jak:
- wzrost pulsu;
- ciepło, zaczerwienienie skóry;
- zmiana ciśnienia krwi;
- utrata orientacji w przestrzeni;
- osłabienie nóg;
- unikanie komunikacji z przyjaciółmi itd.
Diagnostyka
Podczas diagnozowania choroby stosuje się specjalne skale w celu określenia poziomu lęku. Skala Spielberga jest najczęstsza, co stawia lęk pacjenta z niskiego (do 30 punktów) do wysokiego (powyżej 46 punktów). Agorafobię rozpoznaje się na podstawie:
- zebranego wywiadu;
- długie rozmowy z psychiatrą, lekarzem;
- badanie fizykalne, które pozwala wykluczyć inne patologie o podobnych objawach;
- kryteria zaburzeń wymienione w podręczniku diagnostyczno-statystycznym dotyczącym choroby psychicznej.
Leczenie agorafobii
Terapia osób z agorafobią wymaga zintegrowanego podejścia, które obejmuje leki i psychoterapięLeczenie, zastosowanie elementy usztywniające. Rozpowszechniony fizjoterapia, szkolenia. Ważną rolę w leczeniu działań zabaw społecznych, których celem - aby zapobiec izolacji pacjenta.
wybór metod leczenia dla każdego indywidualnego pacjenta i lekarz musi poinformowanie pacjenta o wady i zalety każdego z nich. Ahorafoba ważne, aby ostrzec o skutkach ubocznych leków, ponieważ z takim zaburzeniem psychicznym mają tendencję do unikania podejmowania leków przeznaczonych. Maksymalna skuteczne leczenie agorafobii jest uważany za złożony, który zawiera leków i psychoterapii.
w celu zapobiegania nawrotom choroby (ostry), podawanie leku trwa przez co najmniej 3-6 miesięcy po ustabilizowaniu pacjenta. Tylko wtedy można spróbować anulować leki. Terapia metody mogą nadal stosować po odstawieniu leku. Nawet w stabilnej remisji ważne okresowo skonsultować się z lekarzem, aby odwiedzić psychologa. W leczeniu nawrotów agorafobia pacjenta z zalecaną odzysku, który powinien trwać znacznie dłużej (przynajmniej raz w roku).
Leczenie farmakologiczne
leczenie lekami przeciwdepresyjnymi i uspokajających przypisane pacjentów z objawami lęku, w niektórych przypadkach konieczne jest, aby wybrać najbardziej odpowiednią leku w kilku etapach, to obróbkę prowadzi się pod nadzorem lekarza. Niektórzy pacjenci są przypisane tricyklicznaleki przeciwdepresyjne, ale mają dużą listę skutków ubocznych, które należy wziąć pod uwagę przy wyborze. Aby pozbyć się lęku, stosuje się benzodiazepiny, takie jak Clonazepam lub Alprazolam. Kiedy napadom paniki często przypisuje się następujące fundusze:
- Zearys. Głównym wskazaniem do przyjęcia jest blokowanie i eliminacja ostrych ataków psychozy i schizofrenii. Zaakceptuj Zearys i leczyć agorafobię. Zaletą leku jest brak przeciwwskazań (z wyjątkiem indywidualnej nietolerancji składników). Wadą jest niezliczona ilość efektów ubocznych.
- Zalox. Jest to lek przeciwdepresyjny z substancją czynną sertraliną, który jest preferowany w neuronach przez powrót serotoniny. Zaletą leku jest jego skuteczność, wadą jest wysoki koszt.
- Paxil. Zapewnia podobny efekt jak Zulfos, ale jest tańszym i niedrogim analogiem. Brak funduszy - częste działania niepożądane w postaci apatii, niekontrolowanej agresji itp.
Terapia ekspozycji
Popularną metodą takiego leczenia jest desensytyzacja, która jest aktywnie wykorzystywana w niektórych typach fobii, w tym agorafobii. Lekarze z powodzeniem stosują terapię behawioralną w leczeniu zaburzeń lękowych i ataków paniki. Istnieją różne metody terapii narażeniem, na podstawie której opiera się zasada systematycznej desensytyzacji. Należą do nich:
- Ukryte uczulenie. Lekarz uczy pacjenta, żeby się odprężyć, jak tylko to możliwe, po wyobrażeniu sobie siebie w okropnej sytuacji. Kiedy pacjent odczuwa silne uczucielęk, lekarz prosi go, aby usunął ze świadomości źródło strachu, aby zatrzymać wyobrażoną reprezentację i kontynuować relaksację. Przy wielokrotnym powtarzaniu procedury reakcja strachu traci moc, ponieważ stan odprężenia jest fizjologicznie przeciwny do strachu.
- Leczenie stopniowe. Zazwyczaj ten rodzaj terapii jest stopniowy, charakteryzuje się powolnym podejściem do ostatecznego celu.
- Metoda "powodzi". Pod kierunkiem lekarza pacjent w ciągu 1-1,5 godziny zostaje doprowadzony do sytuacji, w której rozpoczyna panikę ataku. Obawy pacjenta osiągają granicę i są doświadczane w pełnej mierze. Technika ta jest uważana za jedną z najbardziej skutecznych w terapii behawioralnej. W obecności zaufania do terapeuty, pacjent w krótkim czasie pokonuje ciężkie zaburzenie nerwicowe lub fobię.
Jak pozbyć się agorafobii samodzielnie
Choroba może znacząco komplikować życie, ze skutecznym leczeniem pomagającym przezwyciężyć zaburzenie lub nauczyć się radzić sobie z nim skutecznie, aby nie stać się zakładnikiem własnych lęków. W przypadku agorafobii zaleca się wykonanie następujących czynności:
- zrelaksuj się, włącz spokojną, przyjemną muzykę, zamknij oczy;
- wyobraź sobie, że przekraczasz próg domu (nie twórz wydarzeń, stopniowo zwiększaj dystans, śledząc myśli, które odwiedzasz);
- na dyskomfort, wracaj, ale po osiągnięciu stałych pozytywnych wyników idź do akcji - zacznij opuszczać dom;
- Określ, co powstrzymuje cię od opuszczenia strefy komfortu, znajdź "wiązanie"(klamka, kąt pomieszczenia itp.);
- gdy miejsce się pojawi, poczujesz spokój i bezpieczeństwo;
- zamknij oczy, zrelaksuj się jak najwięcej, przenieś punkt komfortu do reszty mieszkania (z udanym wynikiem eksperymentu w nowej strefie czujesz się łatwo);
- wykonaj ćwiczenie kilka razy, zanim przyjmiesz, że tworzysz tylko własną strefę komfortu.
Filmy wideo
Informacje zawarte w tym artykule mają charakter informacyjny. Materiały tego artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.
