W dzisiejszym świecie niewiele jest kobiet, którym nie zależy piękno ich rąk. Nawet mężczyźni korzystają z usług salonów kosmetycznych, aby uporządkować paznokcie.
Ale robiąc takie codzienne rzeczy, niewiele osób myśli o tym, kto wynalazł manicure i jakie tajemnice skrywa ta znana procedura. Jednak wiele imponujących faktów może zaskoczyć nawet najbardziej oczytaną osobę.
Historia wystąpienia
Ludzie od dawna dbają o piękno swoich dłoni. Nawet starożytni Egipcjanie przywiązywali dużą wagę do manicure, co potwierdzają naukowcy badający egipskie mumie. Od dawna udowodniono, że Kleopatra i Nefertiti malowały swoje płytki paznokci henną, która jest bardzo podobna do powłoki lakierniczej.
Najstarszy zestaw do manicure został znaleziony na terenie starożytnego Babilonu. Według badań babilońscy fashionistki dbały o stan paznokci tylko złotymi narzędziami.
Ale w starożytnych Chinach panie malowały dłonie i paznokcie mieszanką składającą się z wosku, białek jaj, konfitury arabskiej i płatków kwiatów. W rezultacie powstał pewien kolor, który określa, czy kobieta należy do tej czy innej klasy.
Duże znaczenie miała również długość płytek paznokciowych. Tylko bogate i szlachetne kobiety miały prawo wyhodować długie paznokcie.
Manicure w zrozumienie wszystkich zostało otwarte dopiero w latach 30. XIX wieku.
Król Francji Ludwik skarżył się na zadzior, który pojawił się na jego palcu. Wezwano kilku lekarzy, aby go usunąć, ale tylko jeden lekarz, któremu przypisuje się odkrycie manicure, był w stanie rozwiązać problem.
Następnie ten lekarz wynalazł specjalny zestaw do manicure składający się z pilnika do irchy, pudru i patyczka z pomarańczy. I w dość krótkim czasie taki zestaw zyskał popularność i pojawił się na półkach nocnych wielu fashionistek.
Rozprzestrzenianie się sztuki manicure
Na zakończenie XIX wiek, informacje o zestawie do manicure, stworzonego przez francuskiego lekarza, rozeszły się po wszystkich rozwiniętych krajach. Dzięki temu wiele amerykańskich kobiet zaczęło w ten sposób monitorować piękno swoich dłoni. Na początku ubiegłego wieku powstał pierwszy lakier do paznokci, który składał się z brokatu, ale nie trwał dłużej niż jeden dzień.
W 1917 roku w USA wprowadzono narzędzie, które pozwala szybko i bezboleśnie usunąć naskórek. W tym samym czasie w dużych amerykańskich miastach pojawiły się salony manicure, które uratowały wiele kobiet przed koniecznością porządkowania rąk.
W 1925 roku powstały fundusze nie tylko na malowanie paznokci, ale także na czyszczenie ich z lakieru. Sama powłoka miała różowy odcień i miała być nakładana na środkową część płyty.
Nie wszystkie produkowane w tym czasie powłoki zyskały uznanie, na jakie zasługiwały. Na przykład kolor czerwony został odrzucony przez większość fashionistek, ponieważ natychmiast kojarzył się z przystępną ceną i frywolnością.
Dzięki Francuzce Juliette Marlene w połowie XX wieku kobietom udało się naprawić zniszczoną płytkę paznokcia przy użyciu kawałków jedwabnej tkaniny lub papieru. W tym samym okresie pojawiły się barwniki, pozwalające uzyskać różne odcienie lakierów.
Pod koniec XX wieku kobiety przestały pokrywać paznokcie wielobarwnymi lakierami, zaczynając podkreślać naturalność. Do dziś wiele fashionistek przestrzega tej zasady i przywiązuje dużą wagę do zdrowia płytek paznokciowych.
Interesujące fakty
Na pierwszy rzut oka wydaje się, że manicure to rutynowa procedura, dlatego nie zasługuje na szczególną uwagę. Istnieją jednak fakty, które pozwalają nam spojrzeć na to inaczej.
- W starożytnym Egipcie istniała opinia, że długie gwoździe pozwalają człowiekowi porozumiewać się z bogami. Ale mając takie płytki paznokcia miałam prawo nie tylko wiedzieć. Ton paznokci pozwalał podkreślić status: im jaśniejszy kolor, tym wyższa pozycja osoby.
- W starożytnych Chinach wrastające paznokcie znajdowano nie tylko u kobiet, ale także u mężczyzn. Uważano, że im dłuższa płytka paznokcia przedstawiciela silniejszej płci, tym odważniejszy jego charakter.
- Moda na zapuszczanie małego paznokcia palec przyjechał do nas z Francji. W XVII wieku trend ten odniósł sukces wśród mężczyzn, którzy w ten sposób wyrażali swoją inteligencję.
- Wschodnie fashionistki minionych stuleci wolały oszczędzać czas na manicure i dlatego znalazły sposób na długotrwałe zabarwienie płytek. W tym celu pod podstawę płytek paznokcia wstrzyknięto specjalny barwnik, który długo barwił paznokcie.
- Właścicielem najdłuższych paznokci jest Nelvin Feisel, któremu w ćwierć wieku udało się wyhodować paznokcie o długości 9,5 metra.
Sztuka manicure ma starożytne korzenie, co pozwala powiedzieć, że zadbane dłonie były cenione przez cały czas. Piękne i zdrowe paznokcie uatrakcyjniają osobę, co mimowolnie przyciąga innych.
Więcej informacji o historii manicure znajdziesz w poniższym filmie.
.
W dzisiejszym świecie niewiele jest kobiet, którym nie zależy piękno ich rąk. Nawet mężczyźni korzystają z usług salonów kosmetycznych, aby uporządkować paznokcie.
Ale robiąc takie codzienne rzeczy, niewiele osób myśli o tym, kto wynalazł manicure i jakie tajemnice skrywa ta znana procedura. Jednak wiele imponujących faktów może zaskoczyć nawet najbardziej oczytaną osobę.
Ludzie od dawna dbają o piękno swoich dłoni. Nawet starożytni Egipcjanie przywiązywali dużą wagę do manicure, co potwierdzają naukowcy badający egipskie mumie. Od dawna udowodniono, że Kleopatra i Nefertiti malowały swoje płytki paznokci henną, która jest bardzo podobna do powłoki lakierniczej.
Najstarszy zestaw do manicure został znaleziony na terenie starożytnego Babilonu. Według badań babilońscy fashionistki dbały o stan paznokci tylko złotymi narzędziami.
Ale w starożytnych Chinach panie malowały dłonie i paznokcie mieszanką składającą się z wosku, białek jaj, konfitury arabskiej i płatków kwiatów. W rezultacie powstał pewien kolor, który określa, czy kobieta należy do tej czy innej klasy.
Duże znaczenie miała również długość płytek paznokciowych. Tylko bogate i szlachetne kobiety miały prawo wyhodować długie paznokcie.
Manicure w zrozumienie wszystkich zostało otwarte dopiero w latach 30. XIX wieku.
Król Francji Ludwik skarżył się na zadzior, który pojawił się na jego palcu. Wezwano kilku lekarzy, aby go usunąć, ale tylko jeden lekarz, któremu przypisuje się odkrycie manicure, był w stanie rozwiązać problem.
Następnie ten lekarz wynalazł specjalny zestaw do manicure składający się z pilnika do irchy, pudru i patyczka z pomarańczy. I w dość krótkim czasie taki zestaw zyskał popularność i pojawił się na półkach nocnych wielu fashionistek.
Na zakończenie XIX wiek, informacje o zestawie do manicure, stworzonego przez francuskiego lekarza, rozeszły się po wszystkich rozwiniętych krajach. Dzięki temu wiele amerykańskich kobiet zaczęło w ten sposób monitorować piękno swoich dłoni. Na początku ubiegłego wieku powstał pierwszy lakier do paznokci, który składał się z brokatu, ale nie trwał dłużej niż jeden dzień.
W 1917 roku w USA wprowadzono narzędzie, które pozwala szybko i bezboleśnie usunąć naskórek. W tym samym czasie w dużych amerykańskich miastach pojawiły się salony manicure, które uratowały wiele kobiet przed koniecznością porządkowania rąk.
W 1925 roku powstały fundusze nie tylko na malowanie paznokci, ale także na czyszczenie ich z lakieru. Sama powłoka miała różowy odcień i miała być nakładana na środkową część płyty.
Nie wszystkie produkowane w tym czasie powłoki zyskały uznanie, na jakie zasługiwały. Na przykład kolor czerwony został odrzucony przez większość fashionistek, ponieważ natychmiast kojarzył się z przystępną ceną i frywolnością.
Dzięki Francuzce Juliette Marlene w połowie XX wieku kobietom udało się naprawić zniszczoną płytkę paznokcia przy użyciu kawałków jedwabnej tkaniny lub papieru. W tym samym okresie pojawiły się barwniki, pozwalające uzyskać różne odcienie lakierów.
Pod koniec XX wieku kobiety przestały pokrywać paznokcie wielobarwnymi lakierami, zaczynając podkreślać naturalność. Do dziś wiele fashionistek przestrzega tej zasady i przywiązuje dużą wagę do zdrowia płytek paznokciowych.
Na pierwszy rzut oka wydaje się, że manicure to rutynowa procedura, dlatego nie zasługuje na szczególną uwagę. Istnieją jednak fakty, które pozwalają nam spojrzeć na to inaczej.
- W starożytnym Egipcie istniała opinia, że długie gwoździe pozwalają człowiekowi porozumiewać się z bogami. Ale mając takie płytki paznokcia miałam prawo nie tylko wiedzieć. Ton paznokci pozwalał podkreślić status: im jaśniejszy kolor, tym wyższa pozycja osoby.
- W starożytnych Chinach wrastające paznokcie znajdowano nie tylko u kobiet, ale także u mężczyzn. Uważano, że im dłuższa płytka paznokcia przedstawiciela silniejszej płci, tym odważniejszy jego charakter.
- Moda na zapuszczanie małego paznokcia palec przyjechał do nas z Francji. W XVII wieku trend ten odniósł sukces wśród mężczyzn, którzy w ten sposób wyrażali swoją inteligencję.
- Wschodnie fashionistki minionych stuleci wolały oszczędzać czas na manicure i dlatego znalazły sposób na długotrwałe zabarwienie płytek. W tym celu pod podstawę płytek paznokcia wstrzyknięto specjalny barwnik, który długo barwił paznokcie.
- Właścicielem najdłuższych paznokci jest Nelvin Feisel, któremu w ćwierć wieku udało się wyhodować paznokcie o długości 9,5 metra.
Sztuka manicure ma starożytne korzenie, co pozwala powiedzieć, że zadbane dłonie były cenione przez cały czas. Piękne i zdrowe paznokcie uatrakcyjniają osobę, co mimowolnie przyciąga innych.
Więcej informacji o historii manicure znajdziesz w poniższym filmie.