Jak wychować dziecko w niepełnosprawnej rodzinie, aspekty psychologiczne

Niepełnosprawne rodziny i zasady wychowania dzieci

W każdej rodzinie inna kronika wydarzeń. Niepełny etat:

• - samotna matka,
• - samotni rodzice wychowujący dzieci.

Przyczyny tego są następujące:

• - wdowieństwo,
• - rozwód,
• - urodzenie dziecka poza małżeństwem.

Psychologiczne osobliwości rodzin niepełnosprawnych

W zamkniętym kręgu każda osoba ma niepełne rodziny. Wczesne odejście z życia uważane jest za tragiczne wydarzenie w życiu. Atmosfera wychowywania dzieci w tym przypadku jest uważana za bardziej udaną niż w innych wariantach. Jednocześnie utrzymywane są bliskie więzy rodzinne, potrzebni są krewni i krewni. To gwarantuje emocjonalną stronę i zastępuje brak komunikacji, rodzic-wdowiec cieszy się wsparciem i szacunkiem.

W rodzinie jest dwoje lub troje dzieci - pomaga to również zrekompensować niedobór. Prawidłowe zachowanie dorosłych w takich chwilach pomaga starszym dzieciom zostać młodszymi asystentami, wypełnia pragnienie komunikowania się w środowisku. Stanowisko dziecka pomaga odczuć rolę młodszego obrońcy. W rodzinach niepełnych rywalizacja między dziećmi jest znacznie mniejsza, przeciwnie, istnieje wzajemne uczucie. Dziadkowie, babcie pomagają we właściwym rozwoju.

Samotne matki trzykrotnie przeszacowują konfigurację szkolenia. Pojawiają się obawy i częste lęki, matka zmniejsza czułość, uczucie, wpaja uczucie i świadomość, że ludzie są szorstcy. PrzywództwoJakość matki i ojca, które każde dziecko postrzega indywidualnie.

Uwagi rodziców są uznawane za należne, zarzucając matce odmowę czułości. Dzieci rywalizują o poczucie miłości i wartości, stosują zestaw właściwości. Kaprysy i upór są wykorzystywane do osiągnięcia tego celu. Dzięki temu dorastają z infantylnymi i samolubnymi ludźmi. Wzajemne połączenie ze społeczeństwem i budowa rodziny wykorzystuje się za pomocą niewłaściwej wiedzy.

Antypodstawa twardego wychowania matki reprezentuje opozycję litości wobec sieroty, dzieciom przysługuje wolność działania i wola. W przyszłości dziecko dorośnie jako egoista, straci szansę na odczuwanie determinacji, nie osiągnie wymaganej wiedzy o znalezieniu dorosłego w pobliżu.

Model rodziny w pełni mierzy się z dziećmi, ponieważ mężczyzna i kobieta tworzą komórkę małżeńską. Wadą pojedynczych rodzin jest twarz relacji międzyludzkich. Role są redystrybuowane w niepełnej rodzinie. Psychika dzieci cierpi, ma wpływ na konfigurację środowiska seksualnego.

Problemy psychologiczne po rozwodzie

Trudne zadanie psychologiczne stoi przed rodzicem, co przyczynia się do rozwoju innego stylu życia, adaptacji form życia rodziny. Samotny ojciec szybko przechodzi etapy dojrzewania. Dzieci muszą szybko dorastać.

Życie po rozwodzie powoduje naruszenie zwykłego sposobu i poziomu, konfliktu między relacją z ojcem a matką. Młode przedszkolaki głębiej postrzegają sytuację rozwodu. Zasady postępowania muszą zostać złamane, trudno się do tego przyzwyczaićprzed zmianami Dziecko rodzi konflikty, jeśli wydajność nie jest standardowa i nie uspokoi się, dopóki nie powróci do poprzedniej normy.

W rodzinie po rozwodzie nie trzeba zanurzać dziecka w świecie emocji, smutnych emocji i bólu psychicznego. Przyniesie trochę uczucia niepokoju, ponure myśli. Dorosły, który wkracza w świat wewnętrzny opuszcza dziecko, dzieci inicjują szybkie osłabienie ciała i duszy.

Rodzice są o wiele bardziej żywi, aby opiekować się dzieckiem od dzieciństwa. Wyjątek Tata traktuje dziecko poważnie. W tej sytuacji powstaje poczucie braku władzy rodzicielskiej.

Główną wartością jest relacja między rodzicami po rozwodzie. Jedna rodzina w ogóle nie wspomina o roli innego męża, tak jakby jego ojciec lub matka nie byli wcześniej. W innym wspomnienia są zaciemnione i upomniane w negatywnych jakościach. W takiej sytuacji dorośli ryzykują rozwój negatywnej samooceny u dzieci. Mądre matki lub rodzice stanowią przeciwną połowę do dziecka z obecnością pozytywnych i negatywnych cech.

Załóżmy, że druga połowa ma negatywne cechy charakteru. Ryzykiem jest tu tworzenie kompleksów, dziewczętom trudno jest znaleźć przyszłego męża.

Przydatne wskazówki dla samotnych rodziców

Rodzice samotnie wychowujący dzieci mają trudności z pokonaniem emocji i znalezieniem właściwej sytuacji. Co należy poradzić dorosłym, którzy uczą dzieci w niepełnosprawnej rodzinie:

1. Dziecko potrzebuje komunikacji, ważne jest, aby słuchać. Dzieci chcą być zrozumiałe, jeśli opowiadają o wydarzeniachszkoła lub ogród.
2. Często pochwały, mniej karania. Stabilna i opalizująca atmosfera w rodzinie pomoże nie stracić zaufania do innych, wzmocni poczucie godności.
3. Wspomnienia dziecka o poprzednich wydarzeniach w celu ich utrzymania i zrozumienia.
4. Rola innej osoby dorosłej nie przenosi się do dziecka.
5. Umiejętności behawioralne związane z definicją ról są ważne, aby pomóc Ci opanować. Prawidłowa percepcja buduje przyszłość dziecka.
6. Komunikacja inicjacyjna, kompetentne relacje z bliskimi pomogą rozwinąć związek ze środowiskiem i wypełnić brak socjalizacji.

Osamotnionym dorosłym trudno jest zreorganizować nowy styl życia, zająć się sytuacją, przeanalizować sytuację działań. Dzieci w rodzinach o niskich dochodach nie mogą zastąpić wsparcia i miłości bliskich. Czułość i surowość w połączeniu z edukacją pomogą rozwinąć prawdziwe aspekty szczęśliwej przyszłości u dzieci.