Odma opłucnowa - objawy, diagnoza, pierwsza pomoc, leczenie chirurgiczne, powikłania i rehabilitacja

Odma opłucnowa lub odma opłucnowa ma odma opłucnowa i charakteryzuje się nagromadzeniem gazu i powietrza w płucach, których przyczyną są choroby narządów lub urazy. W zależności od czynnika wywołującego chorobę dzieli się na pierwotny, wtórny i sztuczny. Objawami patologii są ból w klatce piersiowej, trudności w oddychaniu. Komplikacje obejmują brak tlenu, obniżone ciśnienie krwi, niewydolność serca.

Czym jest odmę opłucnowa

Aby uzyskać pełny obraz odmy opłucnowej, konieczne jest poznanie struktury opłucnej, która składa się z trzewnej osłony pokrywającej płuco i parantycznej błony pokrywającej jamę klatki piersiowej. Przestrzeń szczelinowa (jama opłucnowa) pomiędzy nimi jest wypełniona specjalnym płynem, który zapewnia dodatkową ochronę narządów.

Połknięcie i nagromadzenie powietrza w jamie opłucnej prowadzi do pojawienia się zagrażającej życiu patologii - odmy opłucnowej, która znacznie ogranicza oddychanie i wypiera naczynia krwionośne i serce. W międzynarodowej klasyfikacji chorób chorobie przypisany jest kod - J 93. W podziale tegoKodyfikacja obejmuje kilka odmian patologii.

Uzasadnienie

W zależności od przyczyny wnikania powietrza do jamy opłucnej, choroba jest klasyfikowana jako pierwotna i wtórna. Przyczyny pierwotnej samoistnej odmy opłucnowej charakteryzują się rozmyciem i brakiem specyficzności. Możesz porozmawiać tylko o grupach ryzyka, które obejmują palenie młodych ludzi w wieku poniżej 30 lat. Dodatkowe patologie obejmują:

  • spadek ciśnienia (nurkowanie, podnoszenie samolotu);
  • osłabienie opłucnej, spowodowane genetyką, w wyniku czego może wystąpić luka, na przykład z powodu silnego kaszlu;
  • wrodzony niedobór alfa-1-antytrypsyny.

W przypadku wtórnej odmy opłucnowej charakterystyczne są określone patologie, w których płuco przenosi znaczące obciążenia niszczące:

  • patologia tkanki łącznej, zespół Marfana, zapalenie skórno-mięśniowe, zapalenie wielomięśniowe, reumatoidalne zapalenie stawów;
  • przepuklina jelit;
  • patologia płuc, w której tkanka łączna płuc jest poddawana urazowi (stwardnienie guzowate, sarkoidoza)
  • zakaźna patologia płuc: gruźlica, ropień płucny, zapalenie płuc.
  • choroby onkologiczne: mięsak, rak płuc;
  • patologia układu oddechowego (astma oskrzelowa, mukowiscydoza).

Noworodki

Największe ryzyko odmy należy do noworodków, dlatego ważne jest, aby wziąć pod uwagę przyczyny, które mogą prowadzić do choroby. Należą do nich:

  • torbiel płuca, która może wystąpić u noworodka z powodu wad rozwojowych płodu;
  • patologie genetyczne w okolicy płucnej prowadzą do zniekształcenia postaci rozdętych pęcherzyków płucnych;
  • pilna wentylacja płuc dziecka;
  • pęknięcie ropnia płucnego w wyniku letargicznego płaczu.

Objawy

Objawy odmy opłucnowej są typowe dla wielu chorób, ale charakterystyczną cechą tej choroby jest nasilenie wszystkich charakterystycznych objawów. Oznacza to, że objawy mogą być silne lub bardzo silne, w zależności od stopnia zawału w płucach. Objawy choroby są następujące:

  • wystąpiła duszność;
  • wysunięcie tkanki międzyżebrowej (zwłaszcza podczas kaszlu);
  • wzdęcia klatki piersiowej;
  • silny ból w mostku;
  • częste oddychanie;
  • tachykardia;
  • łzawienie;
  • niepokój;
  • bladość skóry.

Dźwięk perkusji z odmy opłucnowej

Jasność w wykryciu choroby może sprawić, że technika specjalnego perkutzu (perkusja) pacjenta, analiza odbieranych dźwięków. W otwartej formie odmy opłucnowej ciśnienie wewnątrz jamy opłucnej jest identyczne z atmosferycznym, dźwięk wydaje się niski. Po zamknięciu typ ciśnienia jest często wyższy, głośność jest tracona. Trudność w przerwaniu może być czynnikiem napięcia klatki piersiowej, ponieważ w tym przypadku dźwięk traci swoje cechy charakterystyczne. Strona pacjenta jest przebita głośnym i wyraźnym echem.

Rodzaje

W zależności od różnych parametrów klasyfikacja odmian odmy opłucnowej może być złożona. Według rodzaju patologicznego rozwoju procesuchoroba może być skomplikowana (krwawienie itp.) i nieskomplikowana. Kiedy uszkodzenie jednego płuca diagnozuje jednostronny typ, z dwoma, przez analogię z poprzednim, dwustronny.

Zgodnie z wielkością i charakterem znalezienia powietrza w opłucnej okolicy choroby klasyfikowane jest jako całkowite (całkowite wypełnienie powietrza jamy opłucnej); ciemieniowy (ograniczona penetracja powietrza); zajęte (stawy między opłuczką zatrzymują strefę penetracji). Istotne różnice w charakterze połączenia jamy opłucnej z otoczeniem:

  1. Zamknięty formularz. Po uderzeniu w objętość powietrza jest nieznaczna, nie wzrasta.
  2. Typ otwarty. Jest komunikat ze środowiskiem zewnętrznym, ciśnienie wewnątrz jamy jest identyczne z atmosferycznym.
  3. Formularz zaworu (najbardziej niebezpieczny). Zawory są formowane, przez które powietrze jest pompowane do jamy opłucnowej z lekkiego lub zewnętrznego ośrodka.

Diagnostyka

Lekarz ocenia dolegliwości pacjenta związane z dusznością, ostrym bólem w klatce piersiowej, powierzchownym oddychaniem i uczuciem braku powietrza. Ponadto, przykrywa skóry, dźwięki podczas wydechu, oddychanie (osłuchiwanie). Aby uzyskać dokładną diagnozę, stosuje się badania laboratoryjne i metody oceny:

  • analiza gazometrii krwi tętniczej (hipoksemia w 75% przypadków);
  • rozmiar odmy opłucnowej jest określany na podstawie wywiadu i elektrokardiogramu (w przypadku stresu);
  • w przypadku niewielkiej klęski stosuje się tomografię komputerową, która pomaga ją wykryćodruchowe pociski, cysty i przyczyny wtórnego spontanicznego przebiegu choroby.

Roentgen

Najczęstszą metodą diagnozowania odmy opłucnowej jest radiografia. Optymalnie przeprowadza się go w wariancie przednio-tylnym, umieszczając pacjenta pionowo. Rozpoznanie opiera się na wizualizacji cienkiej linii opłucnej trzewnej, oddzielonej od tułowia o mniej niż jeden milimetr. Gwarancją choroby nie jest przemieszczenie śródpiersia, a 15% przypadków może towarzyszyć pojawienie się wysięku w jamie opłucnej.

Komplikacje

Odma opłucnowa płuc występuje w 50% przypadków z łatwością, inni pacjenci stają w obliczu powikłań:

  • wysiękowe zapalenie opłucnej;
  • hemopnevmotoraks (krew w jamie opłucnej);
  • ropniak opłucnowy (ropopneumothorax);
  • sztywność płuc;
  • lewy lub prawy zapadnięcie się płuca;
  • ostra niewydolność oddechowa;
  • podskórna lub śródpiersia rozedma płuca.

Leczenie odmy opłucnowej

Małe, nagłe hydropneumonotoryki działają niezależnie, nie wymagając specjalnego leczenia. Jeśli choroba różni się od objętości lub ciężkiego przepływu, powietrze jest wypompowywane za pomocą strzykawki lub nakładane na lekki drenaż w jedną stronę. Jeśli rura drenażowa jest nieskuteczna lub występuje nawrotowy typ spontaniczny, stosuje leczenie chirurgiczne.

Główną częścią leczenia jest zasysanie powietrza z jamy opłucnej i przywracanie podciśnienia:

  1. Zamknięta odmę opłucnowa wymaga użycia aspiracji gazów przebicia z jamy w warunkach operacyjnych. Jeśli igła nie pomoże, uciekają się do zapieczętowanego drenażu Byulau lub stworzenia systemu aktywnego zasysania za pomocą elektrycznych urządzeń próżniowych.
  2. Otwarta odma opłucnowa wymaga torakotomii i torakoskopii, audytu narządów i eliminacji uszkodzenia miąższu płucnego piersi. Konsekwencje: ubytek osusza i szyje. Jeśli pozostawione pociski zostały złamane, segment lub cząsteczka płuc została usunięta, wykonywana jest pleurodeza chemiczna lub fizyczna.
  3. Po leczeniu pacjentowi przepisuje się leki przeciwbólowe, diuretyki, tlenoterapię oraz terapię wspomagającą serce i płuca.

Pierwsza pomoc

Stan odmy opłucnowej jest pilny, dlatego dana osoba jest pilnie hospitalizowana. Na początku choroby konieczne jest uspokojenie pacjenta, zapewnienie mu odpowiedniej ilości tlenu. Stan otwarty wymaga zastosowania bandaża okluzyjnego, który hermetycznie zamyka ubytek ściany klatki piersiowej. Zastawkowe odmy opłucnowe wymagają nakłucia jamy opłucnej w celu usunięcia wolnego gazu z rozszerzeniem tkanki płucnej i wyeliminowania przemieszczenia narządu.

Działanie

Jeśli odma opłucnowa charakteryzuje się powikłaniami, a drenaż nie pomaga, należy przeprowadzić operację w znieczuleniu ogólnym. Jego celem jest uszczelnienie ubytku, resekcja tkanki marginalnej i usunięcie opłucnej. Rezultatem jest przyczepność płuc i ściany klatki piersiowej, aby zapobiec nawrotowi choroby(wydajność wynosi 97%). Interwencje chirurgiczne wykonuje endoskop: 3-4 małe nacięcia wykonywane są w klatce piersiowej. Operacja trwa 45 minut, pacjent jest rozładowywany po 4 dniach.

Prognoza

Jeśli spontaniczna odmę opłucnowa ma nieskomplikowaną postać, wynik jest w większości wypadków korzystny. W przeciwnym razie możliwe są częste nawroty choroby, jeśli występuje patologia płuc. Szybkość powrotu funkcji oddechowej wpływa na stopień uszkodzenia i rozwój układu oddechowego. Niekorzystne prognozy dla urazów i urazów.

Zapobieganie

Aby powietrze prawidłowo funkcjonowało w płucach, a odma opłucnowa nie rozwinęła się, istnieją specjalne metody prewencyjne:

  • szybko przejść diagnostykę i leczenie chorób płuc;
  • w celu uniknięcia nawrotów i skomplikowanych następstw, pacjenci muszą ograniczyć aktywność fizyczną, być badani pod kątem przewlekłych niespecyficznych chorób płuc, gruźlicy;
  • zapobieganie urazom klatki piersiowej;
  • odmowa palenia i złe nawyki.

Filmy wideo

Informacje przedstawione w artykule mają charakter informacyjny. Materiały tego artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.