Płaskość podłużna: przyczyny, klasyfikacja i diagnostyka patologii stóp, leczenie i zapobieganie chorobie

Stopa osoby ma 26 kości, dużą liczbę więzadeł, ścięgien, mięśni, które zapewniają jej biomechanikę. Zespół nazywany jest oddziałem stopy, który tworzy górną część stopy, a dolny - nie styka się z podporą podczas stania. Istnieją dwa zestawy - podłużne, określone przez wewnętrzną krawędź stopy i poprzeczne, pod podstawą palców. Pomijanie, spłaszczanie sklepienia stopy, nazywa się spłaszczaniem. Istnieją dwie jego odmiany: podłużna i poprzeczna dla zmienionego skarbca. Są przypadki dwustronnego odkształcenia.

Co to jest spłycenie wzdłużne

Zdrowa stopa opiera się na samolocie nie na całej podeszwie, ale ma kilka punktów znajdujących się w obszarze kości piętowej i podstawach 1 i 5 palców. Zmiana struktury podłużnej płaskości wyraża się przez przemieszczenie ścięgna piętowego z równoczesnym przesunięciem kości piętowej wewnątrz. Podłużna wiązka stopy jest następnie uszczelniana, a stopa staje się na podporze z całym obszarem podeszwy.

Zwiększa się długość stopy, zmienia się jej estetyczny wygląd, palce stają się nieproporcjonalnedługość Zmieniają się właściwości tłumiące nóg, zwiększa się obciążenie nóg, kolan i pleców. Występuje ból we wszystkich narządach układu mięśniowo-szkieletowego, ze względu na zwiększony stres, rozwój procesów artroskopowych i osteochondrozy.

Przyczyny płaskości wzdłużnej

Patologia jest częściej nabywana niż dziedziczna, ale genetycznego czynnika predyspozycji nie można całkowicie wykluczyć. Dziedziczenie od rodziców można przekazywać cechy tworzenia kości, tkanki łącznej, co ostatecznie prowadzi do braku równowagi szkieletu stopy i patologii. Przyczyny spłaszczenia łuku podłużnego mogą być następujące:

  • urazy wrodzone, ujemny wpływ na płód w okresie wewnątrzmacicznym, poród;
  • osłabienie kości z powodu krzywicy przenoszonej w dzieciństwie;
  • złamania kostek, kłujące kości, pięta;
  • skutki poliomyelitis - porażenie mięśni stopy, nóg.

Oddzielnie, należy podkreślić statyczną płaskość, która pojawia się z powodu słabości więzadeł, mięśni i kości. Przyczynami tej patologii są:

  • zbyt duża masa ciała;
  • duży nacisk na stopy przedstawicieli niektórych zawodów;
  • osłabienie mięśni u osób o niewystarczającej aktywności fizycznej;
  • noszenie niewygodnych butów.

Klasyfikacja płaskości wzdłużnej

Stopień zaawansowania choroby poprzedzającej odkształcenie przechodzi niepostrzeżenie. Obciążenie nóg prowadzi do spłaszczenia stopy, ale dowraca wieczorem wieczorem. Gdy stopa traci zdolność do regeneracji, zaczyna się jej deformacja. Istnieją 3 etapy patologii:

  1. Słabo wymowy - charakteryzuje się maksymalną redukcją wysokości łuku podłużnego do 25 mm, kąt łuku stopy 131-140 stopni. Na tym etapie różnica między pacjentem a zdrową stopą jest prawie niezauważalna, pacjent nie odczuwa dyskomfortu. Uczucie zmęczenia, obrzęk pojawia się po znacznej aktywności fizycznej, kiedy naciskasz stopę, odczuwasz łagodny ból. Ruchy zmiany są prawie niewidoczne.
  2. Umiarkowanie wyrażony - towarzyszy mu spadek łuku podłużnego 17 mm, kąt łuku stopy - do 141-155 stopni. Pacjent odczuwa umiarkowany ból podczas dotykania, po niewielkiej aktywności fizycznej, czasami - w stanie spoczynku. Częściowy ból jest spowodowany początkiem artrozy w stawie sterowo-nadgarstkowym. Spłycenie stopy, niewielka zmiana w chodzeniu, staje się zauważalna.
  3. Ostro wyrażone - wysokość podłużnego łuku jest mniejsza niż 17 mm, wielkość łuku stopy - więcej niż 155 stopni. Ból, obrzęk w okolicy stóp, nogi stają się stałe, chodzenie jest trudne. Artroza rozszerza się na inne stawy stopy, wzrasta. Rozwój osteochondrozy, artrozy w stawach kolanowych i bólu w dolnej części pleców.

Diagnostyka

Wstępna diagnoza może umieścić podiatrę na podstawie wstępnego badania, określane poprawnego anatomiczną lokalizację składowego zakresie stóp ruchu w różnych kierunkach, a szczególnie spacery, nosić buty.Określić obecność patologii może być za pomocą płaskiej i submetrycznej metody Friedlanda.

Plasterografia jest badaniem stóp stopy na podstawie odcisku jej podeszwy. W tym celu powierzchnia podeszwy jest pomazana barwnikiem, na przykład zielonym, pacjent jest zachęcany do ścisnięcia obiema nogami na czystym arkuszu, tak aby ślady stóp zostały wygrawerowane na papierze. Następnie, na odcisku środka pięty, znajdują się dwie linie - do środka podstawy kciuka i do drugiej szczeliny międzypalcowej - i przeanalizuj wynik:

  • jeśli wewnętrzny kontur stopy przechodzi do drugiej linii - zdrowa stopa;
  • jeśli zakręt jest pomiędzy liniami - jest to objaw spłaszczenia 1 stopnia;
  • jeśli zakręt nie dochodzi do linii 1 - występuje odkształcenie podłużne o 2 lub 3 stopnie.

Podstawą metody Friedlanda jest obliczenie wskaźnika submetrycznego. Konieczne jest zmierzenie parametrów stopy - długości i wysokości, a wysokość jest określona przez odległość od podeszwy do szczytu kości łódki. Mnożenie wysokości przez 100 i dzielenie jej przez długość stopy daje wartość wskaźnika sub-metrycznego, który dla osoby zdrowej powinien wynosić 29-31. Wartość liczby równej 27-29 jest oznaką obecności patologii.

Ostateczną diagnozę ustala się na podstawie danych z diagnostyki rentgenowskiej, zdjęcia wykonuje się w 2 rzutach z obciążeniem - stojąc na jednej nodze, unosząc kolejną. Na podstawie danych radiograficznych określa się stopień zaawansowania choroby. Na zdjęciu, za pomocą linijki i kompasu, znajdują się 3 linie:

  1. poziomo, przez punkty na garbie kości piętowej i na główkach 1 kości trzonowej;
  2. od punktu przecięcia pierwszej linii z garbem kości piętowej do dolnego punktu stawu łodzi i kości w kształcie klina;
  3. od punktu przecięcia pierwszej linii z punktem głowy 1. kości trzonowej do dolnego punktu stawu łodzi i kości w kształcie klina.

Można określić trójkąt z matowym kątem nad tobą, który określa wysokość, kąt podłużnego sklepienia. Zwykle wartości te wynoszą 35 mm i 125-130 stopni. Odchylenie w kierunku obniżenia wysokości sklepienia, zwiększając kąt wskazujący na obecność typowych zmian stawów sterowo-nadgarstkowych stopy, charakterystycznych dla odkształcenia podłużnego.

Jak obrabiać płaskie stopy podłużne

Wyznaczanie środków terapeutycznych zgodnie z manifestacją kliniczną, stopniem patologii i charakterem procesów destrukcyjnych. Głównym celem leczenia choroby we wczesnych stadiach jest usunięcie bólu, wzmocnienie więzadeł, mięśni stóp. Zachowawcze metody leczenia deformacji podłużnej stopy 1 stopień są następujące:

  • zastosowanie wyjmowanych wkładek ortopedycznych korygujących z wbudowanym układem podłużnego łuku stopy;
  • Wzmocnienie stopy poprzez masaż i fizykoterapię.

Równość podłużna 2-stopniowa charakteryzuje się początkiem poważnych procesów destrukcyjnych w stopach, podudzie i kolanach i wymaga poważnych środków, aby je spowolnić. Na tym etapie zaleca się:

  • noszenie specjalnie wykonanej ortopediibuty;
  • regularne kursy masażu, ćwiczenia terapeutyczne, fizjoterapia - elektroforeza, aplikacje parafinozokeritovye;

Jeśli we wczesnych stadiach patologii, aby naprawić je metodami konserwatywnymi, nie powiodło się, wówczas 3 stopnie choroby wymagają interwencji chirurgicznej. W głównych metodach rekonstrukcji stóp wykorzystuje się osteotomię - sztuczne złamanie kości. Operacja wykonywana jest w znieczuleniu miejscowym i trwa średnio 1 godzinę. W szpitalu pacjent ma nawet 15 dni.

Zapobieganie

Aby powstrzymać rozwój patologii, konieczne jest jednoczesne stosowanie szeregu środków zapobiegawczych. Przestrzeganie prostych zasad dotyczących pielęgnacji nóg pomoże zapobiec lub spowolni rozwój procesów destrukcyjnych:

  • Wykluczenie nadmiernej aktywności fizycznej, długie chodzenie i stanie. Jeśli nie jest to możliwe ze względu na cechy zawodu, musisz nauczyć się stać i poruszać, aby stopy były równoległe.
  • Utrata wagi.
  • Noszenie wygodnych butów na niskim obcasie, z dużym palcem.
  • Używanie czopków korekcyjnych.
  • Wykonywanie gimnastyki dla piłki z zatrzymaniem.
  • Regularne kąpiele higieniczne.
  • Chodzenie boso po piasku, kamyczkach, kłodach itp.

Filmy

Informacje zawarte w tym artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia w oparciu o indywidualne cechy danego pacjentapacjent.