Ostre zapalenie migdałków: objawy, możliwe powikłania, leczenie farmakologiczne i środki folk

Powszechną nazwą zapalenia migdałków jest dławica piersiowa. Choroba powoduje ostre zapalenie gardła i migdałków, które są w niej obecne. Patologia może mieć charakter bakteryjny, wirusowy lub grzybicze. Angina jest niebezpieczna dla rozwoju powikłań na stawach, nerkach, sercu i układzie nerwowym, a zatem koniecznie wymaga leczenia.

Co to jest ostre zapalenie migdałków

Jest to choroba zakaźna, której towarzyszy zapalenie migdałków podniebiennych. Cechą zapalenia migdałków jest to, że bez odpowiedniego leczenia wpływa do postaci przewlekłej. W rezultacie ludzie okresowo zapalnie migdałków palatynowych.

Gniew często dotyka dzieci, częściej w zimnych porach roku. Dorośli cierpią na tę chorobę rzadziej. Wyjaśnia to następująca: wiek błony śluzowej migdałków podniebiennych staje się mniej podatny na drobnoustroje.

Przyczyny

Pierwotny ból gardła rozwija się jako niezależna choroba ze zmianami migdałków z patogennymi mikroorganizmami. Główne patogeny takiego zapalenia migdałków:

  • Bakterie. Streptococcus grupa A to ból gardła w 85% przypadków. Choroby mogą prowokować izłoty gronkowiec lub pneumokok, ponieważ te mikroorganizmy są częścią naturalnej mikroflory ludzkiego śluzu. Jeśli odporność osłabnie, wtedy bakterie zaczynają aktywnie się rozmnażać. Specyficzny typ chininy powoduje kiłę - krętek Vensana.
  • Wirusy. Dławica piersiowa, którą wywołują, jest mniej powszechna. Przyczynami są wirusy grypy, opryszczka, Epstein-Barr, adenowirusy, rinowirusy, enterowirusy.
  • Grzyby. Przez nich rozwija się specyficzna chinina. Jego przyczyną są pleśnie z rodzaju Kandyd.

Ponieważ obniżona odporność jest obserwowana częściej w okresie jesienno-zimowym, częstość występowania dławicy w tym czasie jest większa. Jest transmitowany przez Airborne lub Domestic. Osobno przydzielone ostre zapalenie migdałków jest nieokreślone. Taka diagnoza jest postawiona, jeśli lekarz nie może ustalić patogenu. Wtórne zapalenie migdałków rozwija się na tle innych chorób lub działania negatywnych czynników zewnętrznych. W tym przypadku rozróżnia się następujące główne przyczyny:

  • ośrodki przewlekłej infekcji w organizmie, na przykład, z zapaleniem gardła, zapaleniem ucha, zapaleniem zatok, próchnicą;
  • nadmierne palenie;
  • stres, zmęczenie;
  • wdychanie zanieczyszczonego powietrza;
  • przedłużone niekontrolowane podawanie antybiotyków;
  • niewłaściwe odżywianie;
  • awitaminoza;
  • uszkodzenie błony śluzowej;
  • chłodzenie ciała;
  • nieżyt nosa, zapalenie zatok i inne naruszenia oddychania przez nos;
  • stosowanie zimnych napojów;
  • zostaje przeniesiony do SARS.

Klasyfikacja

W zależności odprzyczyny dławicy podzielono na pierwotne i wtórne. Istnieje inna klasyfikacja tej choroby. Na nim stanąć rodzajów migdałków w zależności od rodzaju i głębokości migdałków uszkodzeń. Ponadto klasyfikacja uwzględnia nasilenia choroby. Tak więc, następujące główne rodzaje anginy:

  • Fibrynowy. To tworzy w miejscu pęcherzyka narażone białej folii składającej się z osocza krwi, zawierającej fibrynę.
  • Katar. Najlżejszy postaci dusznicy bolesnej, w których stan zapalny atakuje tylko powierzchni migdałków.
  • Follicular. proces zakaźny dotyczy tylko tkanki limfatycznej z migdałków.
  • Flegmous. Rzadko, towarzyszyć ropny fuzji poszczególnych części migdałków.
  • Nekrotyczny. Rozwija się powoli, różne ukształtowanie na powierzchni folii migdałków, gdy rozpoczyna się usuwając wszelkie krwawienie.
  • Lacunar. Zapalenie migdałków zastosowania do odstępów, które rozszerzają się i są wypełnione ropą.
  • Opryszczka. Charakterystyczne dla dzieci w wieku 5-9 lat, u dorosłych jest stosunkowo rzadkie. Powodem stoi wirus Coxsackie, który powoduje pojawienie się migdałków małych pęcherzyków w kolorze czerwonym.

objawy ostrego zapalenia migdałków ,

różni się oczywiście ostra angina wyraźne objawy. Okres inkubacji wynosi 2-3 dni. Temperatura wzrasta u większości pacjentów, a czasem osiąga 38-39 stopni. Poza tym istnieją inne objawy:

  • bóle mięśni i osłabienie;
  • zaburzenia snu;
  • dreszcze;
  • gwałtowne pogorszenie samopoczucia;
  • utrata apetytu;
  • , zaczerwienienie i obrzęk migdałków, dlatego można je całkowicie blokuje światło gardła;
  • nieprzyjemne uczucie w gardle, pieczenie, pieczenie, ból;
  • obrzęk węzłów chłonnych pod szczęką (gruczołowe).

Każda forma anginy może zidentyfikować szereg cech charakterystycznych. Na przykład ostre zapalenie błony śluzowej katar, rozwija się bardzo szybko. Najpierw jest guzek w gardle, potem świąd. Po kilku godzinach objawy te zmieniają się wraz z bólem, co utrudnia połykanie. Na błonie śluzowej widać zaczerwienienia i cienkie filmy. Na tle tych objawów obserwuje się wzrost temperatury do 39 stopni. Inne formy bólu gardła mają inne objawy:

  • Lacunar. W migdałkach pojawiają się korki ropne są łatwe zchyschayutsya bez krwawienia. Temperatura pozostaje na poziomie 39-40 stopni.
  • Folikular. Temperatura wzrasta do 38-39 stopni. Śluzowych gardła pęcznieje, korzeń języka i górne niebo jest jednolity kolor. Człowiek odczuwa skrajny stopień słabości - aż do omdlenia.
  • Fibrynowy. Wśród temperaturach poniżej 40 stopni są białe plamy na migdałki, zawroty głowy, biegunka, wymioty, silne dreszcze.
  • Opryszczka. Oprócz niewielkich pęcherzyków w śluzowych migdałków i gardła tylnej powierzchni, powoduje temperatury dusznicę 40 stopni, nudności, biegunkę, bóle w obszarze brzucha i gardła.
  • Flegomous. Towarzyszy temu ból przełykania, temperatura przekraczająca 39,5 stopnia,wyraźne objawy zatrucia, ból po naciśnięciu do węzłów chłonnych.
  • Nekrotyczny. Jest to najcięższa forma chininy, w której na migdałach pojawiają się obszary z ciemnym nalotem, które wnikają głęboko w tkanki. Przy próbie usunięcia zaczyna krwawić. Pacjent doświadcza nudności, wymiotów, gorączki, dezorientacji świadomości.
  • Film owrzodziały. Jest sprowokowany przez krętki i pręt wrzeciona. Choroba powoduje jednostronną martwicę migdałków, której towarzyszy uczucie obcego ciała w gardle, obfite wydzielanie śliny, nieprzyjemny zapach z ust.

Komplikacje

Chociaż wielu nie postrzega anginy poważnie, choroba jest niebezpieczna, szczególnie w postaci przewlekłej. Jeśli schorzenie przejdzie w fazę toksyczno-alergiczną, ból w sercu i stawach może pojawić się z powodu alergii i zatrucia organizmu. W rezultacie nawet ostre ARI lub grypa będą bardzo trudne. Powikłania zapalenia migdałków dotyczą samych migdałków. Mogą wykazywać obszary rozrostu, atrofii lub bliznowacenia.

W przypadkach słabszych, zapalenie migdałków powoduje powikłania na innych narządach, głównie na sercu, stawach i nerkach. Najbardziej rozpowszechnione konsekwencje to:

  • łuszczyca;
  • phlegmon szyi;
  • zapalenie oskrzeli;
  • zapalenie ucha;
  • ropień okołokorzeniowy;
  • zapalenie opon mózgowych;
  • zapalenie krtani;
  • odmiedniczkowe zapalenie nerek;
  • zapalenie płuc;
  • gorączka reumatyczna;
  • kłębuszkowe zapalenie nerek;
  • zapalenie wielostawowe.

Diagnostyka

Kiedy jest co najmniej kilka znakówzapalenie migdałków trzeba iść do lekarza. Po pierwsze, ekspert przeprowadza przegląd gardła w celu wykrycia zapalenia migdałków. Ta procedura nazywa się pharyngoskopią. Do jego realizacji wykorzystuje się reflektor czołowy, szpatułkę, lusterka krtaniowe i nosowo-gardłowe. Aby potwierdzić diagnozę są dodatkowo przypisywane:

  • Analiza PCR. Jest to badanie, które pozwala wykryć DNA patogenu w pobranym materiale i dokładnie określić jego typ. W przypadku dławicy zniesienie czucia jest bardziej prawdopodobne, że pobierze śluz z migdałków.
  • Siew. Aby przeprowadzić to badanie, należy pobrać wymaz z migdałków. Taka analiza pomaga określić rodzaj środka i jego wrażliwość na określone leki.
  • Badanie krwi. Potwierdza obecność procesu zapalnego, który wskazuje na podwyższony poziom leukocytów.

Leczenie ostrego zapalenia migdałków

Ostra dławica wymaga przestrzegania niektórych zasad podczas leczenia. Pacjent powinien być izolowany w oddzielnym pomieszczeniu. Pokazano mu odpoczynek w łóżku jako minimum, aby obniżyć temperaturę do normalnego poziomu. Pomieszczenie powinno być regularnie wentylowane. Ponadto należy przestrzegać następujących zaleceń:

  • jedzcie ciepłe, czysto jedzące jedzenie;
  • codzienne czyszczenie mokrego pokoju w pokoju chorego;
  • w celu przydzielenia osobnej płytki pacjentowi;
  • zapewniają chorym dietę, która eliminuje zbyt gorące jedzenie, kwaśną i pikantną żywność;
  • podawaj pacjentowi obfite picie w postaci ciepłej wody, galaretki owocowej.

Terapia lecznicza

Podstawowykierunek leczenia dławicy piersiowej - terapia etiotropowa. Prowadzi się go w celu wyeliminowania przyczyny choroby. Leki są wybierane w zależności od rodzaju patogenu wywołującego zapalenie migdałków:

  • Antybiotyki: penicyliny (Felmoclave, Augmentin), cefalosporyny (Zinnat, ceftriakson), makrolidy (azytromycyna, chemomycyna). Używany w bakteryjnej postaci choroby. Celem jest zatrzymanie reprodukcji patogennych bakterii. Antybiotyki przyjmuje się doustnie, w ciężkich przypadkach można zalecić wstrzyknięcie. Jeden z leków przeciwbakteryjnych stosowany jest lokalnie. To jest spray Bioparox.
  • Środki przeciwwirusowe: Kagocel, Arbidol, Ingavirin, Ergoferon. Przypisany do dławicy bakteryjnej, aby złagodzić działanie wirusa. Leki przyjmowane są wewnętrznie w postaci tabletek.
  • Przeciwgrzybicze: Flukonazol, Nystatyna. Stosowany w specyficznej grzybowej postaci zapalenia migdałków. Aby zatrzymać rozmnażanie grzybów z rodzaju Candida, należy użyć środków przeciwgrzybiczych. Są przeznaczone do stosowania doustnego.

Leki przeciwhistaminowe są stosowane jako leczenie objawowe. Pomagają one usunąć stany zapalne i obrzęk migdałków. W tym celu użyj Suprastin, Tetrin, Diazolin. Paracetamol lub Ibuprofen stosuje się jako środek przeciwgorączkowy. Aby usunąć objawy zapalenia migdałków, wykonuje się miejscową terapię, która obejmuje następujące procedury:

  • Nawadnianie migdałków za pomocą środków antyseptycznych. Skuteczne są preparaty w sprayu Cametone, Proposol i Hexal, roztwórLyugola, Stopangin, Inhalipt. Procedurę przeprowadza się 3-4 razy dziennie. Każdy obejmuje 2-3 zastrzyki do gardła.
  • Ponowne zawieszenie tabletek lub lizaków. Takie środki mają działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe, a niekiedy przeciwdrobnoustrojowe. Dobre recenzje to Antiangin, Falimint, Dr. Mama, Septolete, Faringocept, Lizobact.

Warto zwrócić uwagę na procedurę płukania osobno. Wykonuje się go z częstotliwością 1 raz na 1,5-2 h. Zaleca się okresową zmianę okresu płukania. Po zabiegu nie można pić przez około pół godziny. Zastosowano roztwory do płukania:

  • napój gazowany;
  • soli morskiej lub kuchennej;
  • chlorheksydyna;
  • wywary ziołowe;
  • Miramistine;
  • nadtlenek wodoru;
  • Furacylina.

Środki ludowe

Dodatek do podstawowej terapii może być środkiem ludowym, ale tylko za zgodą lekarza. Nietradycyjny lek na zapalenie migdałków pomaga tylko złagodzić objawy. Następujące przepisy są uważane za skuteczne:

  • Wymieszaj 1 łyżkę. l cukier 1 łyżka. l sok z cytryny. Użyj środka na 1 łyżeczkę. 3 razy dziennie do wyczerpania bólu gardła.
  • Weź 1 szklankę gorącej wody. l kwiaty rumianku, wymieszaj składniki. Rozcieńczyć medium przez około 40 minut, schłodzić do stanu ciepłego. Przepłukać gardło wywar z rumianku 5-6 razy dziennie. Czas stosowania - 7-10 dni.
  • Połącz miód, skrobię ziemniaczaną, masło w równych proporcjach. Wymieszaj składniki, weź 1 łyżeczkę. mieszać w ustach i ssać. Przeprowadzić procedurę 3-4 razy dziennie, abyzniknięcie nieprzyjemnych objawów w gardle.

Zapobieganie

Głównym środkiem zapobiegania ostrej dławicy jest ograniczenie kontaktu z osobą już chorą, ponieważ infekcja jest spowodowana przez unoszące się w powietrzu kropelki. Ponadto zaleca się używanie wyłącznie własnych rzeczy osobistych i produktów do pielęgnacji ciała. Do środków profilaktycznych można włączyć następujące zalecenia:

  • , aby uzdrowić ciało;
  • muszą jeść prawidłowo;
  • regularnie uprawiają sport;
  • dokładnie umyj ręce po ulicy;
  • w celu leczenia próchnicy i chorób organów laryngologicznych w odpowiednim czasie;
  • porzucić palenie i nadużywanie alkoholu;
  • Unikaj przechładzania.

Filmy wideo

Informacje zawarte w tym artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.