Cordyamine - instrukcje stosowania leku

W przypadku zwężenia naczyń krwionośnych i normalizacji ciśnienia krwi zalecanym lekiem jest Kordiaimin. Wskazane lekarstwo pobudza ośrodki oddechowe, naczyniowe, działa pobudzająco na układ nerwowy. Wskazane jest, aby skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem leczenia farmakologicznego.

Cordyamine

Jest to przedstawiciel grupy farmakologicznej analeptików o centralnym działaniu na rdzeń przedłużony w ośrodkach naczyniowych i oddechowych. Obserwując instrukcje dawkowania podane w instrukcji, Kordiaimin nie narusza czynności serca, nie wywołuje skurczu ścian naczyń. Zasada działania opiera się na poziomie odruchu. Po zastosowaniu pojedynczej dawki aktywowany jest ośrodek naczynioruchowy z późniejszym ostrym zwężeniem naczyń krwionośnych, wzrostem ciśnienia krwi. Efekt terapeutyczny zapewniają substancje czynne i ich wzajemne oddziaływanie.

Cordyamine charakteryzuje się wysokim stopniem adsorpcji (szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego). Proces metabolizmu zachodzi w wątrobie z powstawaniem nieaktywnych metabolitów. Wskazany lek jest wydalany głównie z nerkami nerkowymi. Krople korundu w objętości 30 ml wynoszą 150-250 rubli, cena roztworu w ampułkach powyżej - do 600 rubli za 10 sztuk. 2 ml każdy. Krótki opisbadany lek:

Zwolnienie formularza Skład chemiczny Farmakologiczne działanie Wskazania do stosowania
roztwór do wstrzykiwań
  • niketamid (0,25 g);
  • oczyszczona woda
1. Mechanizm obwodowy zapewnia wzrost głębokości i częstotliwości ruchów oddechowych.

2. Centralnym mechanizmem jest wzrost ciśnienia krwi i stymulacja centrum naczyniowego.

  • niewydolność naczyniowa (zapaść) stopnia ostrego;
  • wytrysk na tle skurczu oskrzeli i skurczu krtani;
  • stan szoku;
  • niedociśnienie tętnicze;
  • naruszenia czynności oddechowej i czynności serca;
  • zatrucie barbituranami, środkami odurzającymi, środkami przeciwbólowymi.
Krople do użytku wewnątrz
  • Nicetamid (0,25 g);
  • oczyszczona woda;
  • elementy pomocnicze.

Instrukcje dotyczące korzystania z Kordiaimana

Produkt leczniczy Cordyamine we fiolkach wstrzykiwanych dożylnie i domięśniowo, krople stosuje się wewnętrznie. Przy stosowaniu doustnym lek należy wstępnie rozcieńczyć niewielką ilością płynu przed zmieszaniem. Zastrzyki wykonuje się powoli dożylnie lub kroplówkę. Wstrzyknięcia podskórne i domięśniowe charakteryzują się bólem, dlatego powinny być zalecane w poziomie. Dzienna dawka i przebieg leczenia zależą od natury patologii, wieku pacjenta, opisanej w instrukcji stosowania.

Krople

Cordyaminepodana forma uwolnienia może zostać pobrana niezależnie od przyjmowanego pokarmu. Zgodnie z instrukcją zalecana dawka podawana jest w kroplach. Przebieg leczenia zależy od tempa normalizacji stanu pacjenta. Poniżej podano dawki kropli Coridian:

  1. Dzieci w wieku poniżej 10 lat muszą pić tyle kropli co liczba lat dla małego pacjenta, liczba codziennych podejść wynosi 2-3.
  2. Dzieci w wieku 10-16 lat: 10 kropli. 2-3 razy dziennie. Dostosuj dawkę leku Kordiaimin w kroplach indywidualnie (zgodnie ze wskazaniami medycznymi).
  3. Dzieci od 16 lat i dorośli: 15-40 lat., Ale nie więcej niż 60 sztuk. na raz Leki należy przyjmować 2-3 razy dziennie. Maksymalna dawka dobowa wynosi 180 kropli.

Ampułki

Aby natychmiast usunąć objawy duszności lub szybko znormalizować ciśnienie krwi, wymagane jest pojedyncze wstrzyknięcie 3-5 ml leku. Ta sama dawka może być stosowana do zatrzymania objawów zatrucia medycznego (zatrucia) organizmu. Dożylnie Kordiamina jest wstrzykiwana do żyły podobojczykowej lub żył na rękach, domięśniowo - w udo, podskórne zastrzyki są wykonywane na rękach. Zalecane dawki w zależności od wieku pacjenta zostały opisane w podręczniku aplikacji:

  1. Dorośli: dożylnie lub domięśniowo 1-2 ml 1-3 razy dziennie. Maksymalna pojedyncza dawka wynosi 2 ml, codziennie - 6 ml
  2. Dzieci: 0,1 - 0,75 ml od 1 do 3 razy dziennie, w zależności od nasilenia objawów procesu patologicznego.

Przeciwwskazania i skutki uboczne

Zanim rozpoczniesz kurs z Cordyamine, musiszskonsultuj się ze specjalistą, sprawdź instrukcję użytkowania. Lek ten ma przeciwwskazania, może powodować działania niepożądane. Przy systematycznym nadmiarze dziennych dawek rozwijają się objawy przedawkowania. Instrukcje wymagają leczenia objawowego (płukanie żołądka, stosowanie rozpuszczalnych sorbentów jelitowych).

Przeciwwskazania medyczne Skutki uboczne Objawy przedawkowania
  • podwyższona temperatura ciała;
  • epilepsja;
  • nadwrażliwość na substancje czynne preparatu;
  • nadciśnienie tętnicze;
  • ostrożnie podczas ciąży;
  • drgawki różnych genez;
  • predyspozycje do alergii.
  • zaczerwienienie twarzy;
  • zaburzenie rytmu serca;
  • skurcze mięśni;
  • ból mięśni;
  • nudności, wymioty;
  • obrzęk w miejscu wstrzyknięcia;
  • reakcje alergiczne;
  • wewnętrzny lęk.
  • drgawki;
  • napad padaczkowy;
  • nieprawidłowości dotyczące częstości rytmu serca.

Analogi Cordyamine

Jeżeli przepisany lek nie prowadzi do normalnego ciśnienia, lepiej zastąpić go analogiem. To samo zaleca się, jeśli na początku kursu wystąpiły działania niepożądane, znacznie obniżające jakość życia pacjenta. Analogi i ich charakterystyka:

  1. Armanor. Respiratory analeptics w postaci tabletek do użytku wewnętrznego. Zgodnie z instrukcjami pacjent jest przepisywany wewnętrznie na 1-2 tabletki. w ciągu dnia podejmij 2 podejścia.
  2. Bemegrid. Jest to biały proszek o właściwościach analeptycznych, który stymuluje aktywność układu nerwowego. Zgodnie z instrukcją, dożylnie wprowadzić od 1 do 20 ml 0,5% roztworu.
  3. Ethimizole. Jest środkiem stymulującym ośrodek oddechowy, który charakteryzuje się umiarkowanymi właściwościami spazmolitycznymi. Zgodnie z instrukcją, podawaną doustnie w ilości 0,05-0,1 g trzy razy dziennie, domięśniowo - 4 ml
  4. Roztwór amoniaku. Jest to formuła budżetowa ciekłej formy stymulującej działanie ośrodka oddechowego. Z zatruciem alkoholem i odurzeniem od narkotyków jest narzędziem awaryjnym.

Filmy wideo

Informacje przedstawione w artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.