Demencja naczyniowa - objawy, formy i objawy choroby, leczenie farmakologiczne, rokowanie

Na świecie jest ponad 35 milionów ludzi cierpiących z powodu zaburzeń czynności układu nerwowego. Choroba ma odrębną nazwę - otępienie naczyń krwionośnych mózgu i charakteryzuje się utratą wszystkich dostępnych umiejętności i wiedzy, zmniejszoną zdolnością uczenia się. Od upośledzenia umysłowego i demencji wrodzonej patologia różni się mechanizmem rozwoju. Aby wykryć demencję w czasie i rozpocząć terapię, ważne jest, aby wiedzieć więcej o chorobach wywołujących czynniki, objawy.

Czym jest otępienie naczyniowe

Zaburzenie psychiki o kompleksie objawów nazywa się demencją naczyń krwionośnych. Choroba charakteryzuje się utratą pamięci, utratą poczucia wstydu, wiedzą i umiejętnością uczenia się. U pacjenta dochodzi do naruszenia procesu dopływu krwi do dużego obszaru mózgu. Rezultatem jest głód tlenu. Stopniowo u pacjenta:

  • umrzeć części mózgu;
  • zmiany w strukturze;
  • naruszone funkcje;
  • rozwija się zaburzenie psychiczne, demencja.

Stopień patologii naczyniowej zależy od wielkości komórki uszkodzenia. Objawy demencji mogą się utrzymywaćniewidoczne dla pacjenta i innych lub odwrotnie, manifestują się wyraźnie nieodpowiednie zachowania, nerwice, agresja, naruszenie ludzkiej orientacji w przestrzeni. Choroba może mieć poważne następstwa:

  • pełna niepełnosprawność (pacjent nie jest w stanie postrzegać, analizować, przyswajać, przekazywać informacji);
  • bezradność (pacjent nie może sam się ugotować, zaopiekować się sobą, pójść na zakupy, znaleźć drogę do domu itp.);
  • niebezpieczeństwo dla innych (agresja, niewystarczające uczynki, psychoza).

Wraz z upływem czasu patologia naczyniowa postępuje, zmieniając ją aż do niezidentyfikowanego portretu psychologicznego pacjenta. Dotkniętych części mózgu nie można przywrócić, więc niemożliwe jest całkowite wyeliminowanie choroby. Leczenie otępienia naczyniowego ma na celu utrzymanie dopływu krwi do mózgu i wyeliminowanie objawów, które wpływają na jakość życia pacjenta i innych osób. Terapia jest zalecana przez neurologa lub psychiatrę.

Przyczyny otępienia naczyniowego

Klatki mózgu zaczynają umierać z powodu niedokrwienia. Rezultatem tego jest demencja. Przyczyną choroby naczyniowej może być:

  1. Angiopatia amyloidowa (choroba naczyń krwionośnych, która charakteryzuje się naruszeniem struktury ścian naczyń).
  2. Zapalenie naczyń krwionośnych (zapalenie ścian naczyń) - autoimmunologiczne lub zakaźne.
  3. Naruszenie krążenia mózgowego z ostrym przebiegiem (udar krwotoczny lub niedokrwienny).
  4. Choroba zakrzepowo-zatorowa, miażdżyca tętnic, zakrzepica naczyń krwionośnych odpowiedzialna za ukrwieniemózgu (do choroby, zwężenie światła tętnicy szyjnej z powodu skrzepliny lub blaszek miażdżycowych wynosi 70-100%).
  5. Długotrwały niedostatek tlenu w mózgu na tle chronicznego niedokrwienia.
  6. Guz CNS (centralny układ nerwowy).
  7. CHF (przewlekła niewydolność serca).
  8. Choroby zakaźne (zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowych, kiła układu nerwowego).
  9. Ciężkie postaci niewydolności nerek lub wątroby.
  10. Choroby tarczycy (zespół Cushinga i inne).
  11. Toczeń rumieniowaty układowy.

Poza głównymi przyczynami demencji ważne jest, aby zwrócić uwagę na czynniki, które mogą go sprowokować. Należą do nich:

  • historia cukrzycy;
  • starość;
  • złe nawyki (przewlekły alkoholizm, zażywanie narkotyków);
  • nadciśnienie;
  • AIDS;
  • przynależność do mężczyzny;
  • ciężka praca fizyczna;
  • Uraz czaszkowo-mózgowy;
  • predyspozycje genetyczne.

Objawy

Objawy demencji występują na różne sposoby, w zależności od rozmiaru dotkniętego obszaru mózgu i nasilenia choroby. Lekarze rozróżniają trzy etapy tej choroby. Dla każdej cechy jej przejawów:

Etap Znaki
Łatwy Pacjent doświadcza dziwności w zachowaniu, małych odchyleń, które nie wpływają na jego jakość życia. Osoba może zadbać o siebie, prowadzić aktywny tryb życia.
Średnia Odchylenia stają się coraz bardziej widoczne. Obserwowane awarie pamięci, zaburzenia naczyniowo-mózgowedziałania, problemy z samoidentyfikacją, bezradność w sprawach domowych, utrata umiejętności i utrata zdolności do pracy. Patologia naczyniowa mózgu w umiarkowanym stopniu wpływa negatywnie na jakość życia pacjenta, staje się bezradny, wymaga opieki i obserwacji.
Ciężki Istnieje wyraźna mentalna dezintegracja jednostki, nie ma poczucia wstydu, zdolności komunikowania się z ludźmi, reprodukowania myśli, postrzegania otaczającej rzeczywistości, kontrolowania własnego zachowania. Na tym etapie pacjent wymaga profesjonalnej opieki i nadzoru lekarzy.

Prawie zawsze patologia naczyniowa jest nierówna. Objawy pojawiają się, a następnie znikają. Bliscy ludzie mogą zdecydować, że stan chorego wyszedł na pierwszy plan. Ale w 90% przypadków demencja postępuje, staje się ciężka. Aby zapobiec dalszemu rozwojowi patologii, należy zwrócić szczególną uwagę na następujące objawy:

  1. Pogorszenie pamięci i zdolność koncentracji uwagi. (Pacjent jednocześnie pamięta wydarzenia z przeszłości jako ostatnie, nie może się skoncentrować).
  2. Zaburzenia mowy (niepoprawna wymowa słów, jednoskładnikowe odpowiedzi na pytania, permutacje słów, niepowiązane zwroty), rachunki, listy i czytanie.
  3. Nieadekwatna reprodukcja i analiza informacji (pacjent nie jest w stanie uchwycić dla niego istoty leczenia, aby odróżnić szczegóły główne i drugorzędne).
  4. Problemy z rozwijaniem nowych umiejętności, utratą elementarnych (pacjent nie pamięta, jak gotować, myć naczynia, sprzątać pokój, nie może się czegoś nauczyć).
  5. Apatia, agresja,niewystarczające reakcje (skąpstwo, nadmierne podejrzenia, nieuzasadnione łzy, konserwatyzm itp.).
  6. Problemy z komunikowaniem się z innymi (pacjent zamyka się).
  7. Poruszanie się (człowiek trzęsie po bokach podczas chodzenia).
  8. Senność i dezorientacja umysłu (urojenia, halucynacje).
  9. Paraliż, drżenie kończyn.
  10. Ataki podobne do objawów epilepsji, nietrzymania stolca i moczu, omdlenia (w skrajnych przypadkach).

Klasyfikacja

Istnieje kilka rodzajów demencji o charakterze naczyniowym. W zależności od ich pochodzenia rozróżnia się następujące formy choroby:

  • patologia wywołana udarem mózgu;
  • otępienie spowodowane przewlekłym niedokrwieniem;
  • mieszane demencje.

W zależności od przyczyny choroby może ona wpływać na różne obszary mózgu. Według lokalizacji wyróżnić 4 rodzaje patologii:

  1. Otępienie korowe. W tym samym czasie na kora mózgowa wpływa kość mózgowa. Ten typ dolegliwości występuje u osób z przewlekłym alkoholizmem, zespołem Alzheimera i chorobą Pika (otępienie czołowo-skroniowe).
  2. Podkorowe otępienie naczyniowe. Rodzaj patologii charakteryzuje się uszkodzeniem podkorowych struktur mózgu. Procesowi temu towarzyszą zaburzenia neurologiczne (chodzenie po chorobie, drżenie kończyn, sztywność). Ten typ dolegliwości rozwija się u osób z krwawieniem w istocie białej, chorobie Parkinsona, chorobie Huntingtona.
  3. Otępienie korowo-podkorowe jest chorobą mieszaną, która rozwija się na tle zaburzeń naczyniowych.
  4. Otępienie wieloogniskowe jest patologią charakteryzującą się wieloma uszkodzeniami wszystkich części mózgu.

Diagnostyka

w celu wykrycia demencja pochodzenia naczyniowego jest trudna ze względu na podobieństwo objawów syndromu Alzheimera. Na pierwszym etapie diagnozy przyjrzyj się kilku podstawowym cechom:

  • upośledzony przepływ mózgowo-naczyniowy;
  • demencja;
  • związek między dwoma pierwszymi objawami.

Przeanalizowano historię choroby pacjenta w celu potwierdzenia rozpoznania. Aby wykryć demencję, wykonaj test psychodiagnostyczny. Jeśli pierwsze objawy zostaną potwierdzone, należy przeprowadzić następujące rodzaje badań:

  • CT (tomografia komputerowa);
  • MRI (rezonans magnetyczny);
  • angiografia (badanie kontrastowe naczyń krwionośnych);
  • EEG (elektroencefalografia);
  • Doppler (ultradźwięk w oparciu o efekt Dopplera);
  • PET (pozytronowa tomografia emisyjna).

Ponadto, eksperci zidentyfikować choroby współistniejące, które doprowadziły do ​​rozwoju otępienia naczyniowego pochodzenia i mogą pogorszyć stan pacjenta (nadciśnienie, niewydolność serca, miażdżyca, cukrzyca, itd.). Dla tego pacjenta pobrać krwi i moczu, przeprowadzone monitorowanie sprzętowe (USG, EKG). Aby uzyskać dokładną diagnozę, przeprowadza się diagnostykę różnicową w przypadku choroby Alzheimera. Po powyższych środków lekarz może bezpiecznie orzeczenie o obecności (brak) demencji u pacjenta.

Leczenie

Naczyniowedemencji u osób starszych jest nieodwracalnym zmiany strukturalne i funkcjonalne w mózgu, a więc całkowicie leczyć. Jeśli czas szukać profesjonalnej pomocy, 5-10% przypadków może zatrzymać postęp demencji poprzez złożonych środków terapeutycznych i profilaktycznych. Często sami pacjenci i ich krewni zbyt późno wypowiedzenia zaburzeń psychicznych, gdy choroba idzie odznaczone kształt.

Leczenie patologiczne jest przepisywane indywidualnie przez neuropatologa lub psychiatrę. Algorytm jest bezpośrednio związane z objawami demencji, powoduje jej rozwoju, związane z warunkami. Terapia lecznicza ma następujące cele:

  • przywrócenie krążenia mózgowego, funkcje mózgu;
  • eliminacji czynników pogarszać stan (cukier normalizacji i lipidów we krwi, korekcji ciśnienie krwi) na pacjenta;
  • zapobieganie nawrotom niedokrwienia mózgu.

rozpoczęcie leczenia patologii naczyniowych monitora poziomu cukru we krwi i ciśnienie krwi pacjenta (monitor wydajności przez 24 godzin). Ze wzrostem 180/100 mm Hg Lekarz przepisujący lek pacjentowi w celu obniżenia ciśnienia krwi (lisinopril, perindopril, enalapril) i diuretyki (LASIX furosemid). W celu zapobieżenia powstawaniu skrzepów krwi w krwi z zastosowaniem trombolityczne (urokinaza Aktylyze) przeciwpłytkowe (zakrzepów ACC aspiryna Cardiomagnyl), antykoagulanty (heparyna, warfaryna), anhioprotektory (Trental, pentoksyfilina).

Leczenie za pomocą nootropów(Cerebrolysin, Piracetam), jest przepisywany pacjentom z demencją genetyki naczyń, aby chronić mózg przed uszkodzeniem, regulacją procesów metabolicznych w komórkach nerwowych i poprawić krążenie krwi. Aby znormalizować swój sen i złagodzić niepokój, zastosuj środki uspokajające: fitosody, sedavit, persen. Aby rozpocząć proces tworzenia nowych komórek nerwowych i wspierać normalne funkcjonowanie mózgu, należy zastosować Memantine, Semax, Glyatylin.

Jednym z celów leczenia otępienności genetyki naczyń jest regulacja poziomu lipidów we krwi. Dla tego pacjenta wyznaczonych statyny (Lowastatyna, Atorwastatyna). Aby rozszerzyć naczynia krwionośne i mózgowe, zwiększ przepływ krwi do narządów stosowanych leków wazoaktywnych (Cavinton, Tsinarisin, Vinpocetine). Ta grupa leków nie jest przepisywana w połączeniu z lekami obniżającymi ciśnienie krwi. W przeciwnym razie wzrasta ryzyko rozwoju niedokrwienia z powodu możliwości gwałtownego spadku ciśnienia krwi.

Aby złagodzić objawy nerwicy, psychozy, depresji, użyj Reminyl, Arispette, Paroxetine, Amitriptyline, Anvifen. Wszystkie te leki mają wiele przeciwwskazań, więc powinny być przepisane przez lekarza. Jeśli światło naczyń jest zwężone o więcej niż 70%, pacjent potrzebuje konsultacji chirurga naczyniowego i operacji (jeśli to konieczne). Ponadto pacjent musi wykonywać ćwiczenia poprawiające funkcje umysłowe (czytanie i tłumaczenie tekstów, granie w szachy, rozwiązywanie zagadek). Aby przywrócić mowę, odbywają się zajęcia z logopedą.

Zapobieganie

Aby demencja nie rozwijała się, ważne jest, aby rozpoznać ją na wczesnym etapie. Środki zapobiegawcze pomogą powstrzymać rozwój naczyniowej patologii mózgu:

  • korekta czynników ryzyka drogą medyczną (leczenie nadciśnienia i innych chorób powodujących demencję);
  • psychoterapia (indywidualna lub grupowa);
  • zdrowy tryb życia;
  • prawidłowe odżywianie (w zależności od współistniejących patologii, diety o niskim cholesterolu lub niskiej zawartości węglowodanów);
  • aktywność fizyczna:
  • brak stresu;
  • stymulacja aktywności umysłowej (nauka języków obcych, ćwiczenia wzmacniające pamięć, rozwiązywanie krzyżówek itp.).

Filmy wideo

Informacje przedstawione w tym artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.