Clexan - instrukcje użytkowania i analogi leku

W zapobieganiu zakrzepicy, wypadków naczyniowych i innych zaburzeń układu krążenia Kleksanu wyznaczony zastrzyków. Lek należący do grupy heparyny o niskiej masie cząsteczkowej ma wiele przeciwwskazań powinny być stosowane tylko pod nadzorem lekarza.

Struktura i forma produkcji

Kleksan wykonany w postaci roztworów do wstrzykiwań, od w pełni przejrzysta blado żółtą ciecz w szklanych strzykawkach. Jeden karton zawiera od 1 do 5 blistrów po 2 strzykawki. Oficjalna międzynarodowa nazwa Clexan - Enoxaparin, łacińska nazwa - clexane.

Jako składnik pomocniczy roztwór zawiera wodę do wstrzykiwań. Aktywną substancją czynną jest enoksaparyna sodowa o niskim ciężarze cząsteczkowym. Strzykawka z dawką 1 jest mierzona przez międzynarodowe jednostki miary anty-HA i jest:

objętość strzykawki	dawka anty-HA MoA
0,2 ml	2000
0,4 ml	4000
0,6 ml	6000
0,8 ml	8000
1 ml	10 000

Właściwości składników preparatu

Lek należy do grupy antykoagulantów o niskiej masie cząsteczkowej z grupy heparyny. Clexan ma wysoką aktywność anty-Xa i stosunkowo niską zdolność do hamowania trombiny. Mechanizm działania farmakologicznego leku polega na aktywacji antytrombiny białkowej, która spowalnia aktywność czynnika X, nie powodując jednak znaczącego wpływu na syntezę płytek krwi.

Pod wpływem enoksaparyny ACTH mogą być nieznacznie zmienione (czas częściowej tromboplastyny ​​po aktywacji - przerwa, w której powstaje skrzep po dodaniu chlorku wapnia lub innych odczynników). Biodostępność składnika aktywnego w podskórnej drodze wynosi 100%. Eksoksaparyna jest całkowicie metabolizowana w wątrobie, 40% jest wydalane przez nerki. Okres półtrwania wynosi 4 godziny (przy jednorazowym użyciu) i 7 godzin (z wielokrotnym wprowadzeniem).

Do czego służy Clexan?

Lek stosuje się w leczeniu i zapobieganiu chorobom sercowo-naczyniowym. Zgodnie z instrukcjami, głównymi wskazaniami do podawania zastrzyków są:

• profilaktyka zatorowości żylnej lub zakrzepicy po interwencji chirurgicznej;
• leczenie niepowikłanej choroby zakrzepowo-zatorowej zakrzepicy żył głębokich w tętnicach płucnych;
• zapobieganie zakrzepicy u pacjentów długotrwaleśledzić leżenie w łóżku - niewydolność serca, ciężkie zakażenia, niewydolność oddechową, choroby reumatyczne;
• leczenie dławicy piersiowej;
• terapia zawału mięśnia sercowego bez Q;
• leczenie ostrego zawału serca u osób ze zwiększonym odcinkiem ST.

Jak zadźgać Kleksana

Instrukcje dotyczące stosowania leku informują, że roztwór powinien być głęboko podskórny po lewej lub prawej stronie brzucha, gdy pacjent znajduje się w pozycji leżącej. Po wstrzyknięciu nie zaleca się masować ani trzeć miejsca podania leków. Sposób dawkowania i wielość wstrzyknięć zależy od rozpoznania:

	Dawkowanie	Wielość danych wejściowych	Czas trwania leczenia
Leczenie zakrzepicy żył głębokich	1,5 mg na 1 kg masy ciała pacjenta	1 godzina /dzień	10 dni
Zapobieganie zakrzepicy, zatorowość	40 mg	1 godzina /dzień	6-14 dni
Pacjenci z umiarkowanym ryzykiem wystąpienia zakrzepów krwi	20 mg	1 godzina /dzień	2 godziny przed operacją, następnie według uznania lekarza
Pacjenci z wysokim ryzykiem zakrzepów	30-40 mg	1-2 razy /dzień	10 dni

Instrukcje specjalne

Klexan jest zabroniony do podawania domięśniowo, kobietom w ciąży i karmiącym oraz dzieciom. Ponadto instrukcje zawierają następujące wskazówki dotyczące leczenia:

• W przypadku poczucia drętwienia lub mrowienia kończyn, upośledzonych wrażeń dotykowych, zaburzeń jelitowych lub dysfunkcjipęcherz moczowy, należy przerwać stosowanie Clexan i natychmiast skontaktować się z lekarzem.
• Lek nie wpływa znacząco na zdolności psychomotoryczne człowieka. Prowadzenie samochodu lub wzięcie udziału w pracy z dużą koncentracją uwagi może mieć miejsce w trakcie terapii.
• Zgodnie z instrukcją dawkowania i krotnością wskazaną w instrukcjach dawkowania, produkt leczniczy nie wpływa na syntezę płytek krwi i czas krwawienia.
• W trakcie terapii należy regularnie wykonywać badania krwi w celu monitorowania i wykrywania ewentualnego krwawienia w odpowiednim czasie.
• Od 15 do 21 dni leczenia pacjent zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia małopłytkowości (stan charakteryzujący się zmniejszeniem liczby płytek krwi). Jeśli leczenie zostało przepisane przez więcej niż 10 dni, konieczne jest monitorowanie parametrów krwi i porównywanie ich z początkowymi danymi z badania laboratoryjnego.
• Pacjenci z wątrobą, nerkami, osobami starszymi muszą skontaktować się z lekarzem w celu dostosowania schematu leczenia.

Interakcja lecznicza

Instrukcja użytkowania Clexan ostrzega, że ​​lek jest ściśle zabroniony w połączeniu lub na przemian z innymi heparynami drobnocząsteczkowymi. Podczas leczenia ważne jest, aby wziąć pod uwagę zdolność roztworu do wstrzykiwań do interakcji z innymi lekami:

• Efekt terapeutyczny enoksaparyny wzrasta w połączeniu z pochodnymi kwasu acetylosalicylowego z warfaryną, klopidogrelem, dipirydamolem, fibrynolitykami z tiklopidyną.
• Substytuty osocza, leki dna moczanowa, diuretyki pętlowe i penicyliny zwiększają skuteczność Clexan.
• Jednoczesne stosowanie heparyn drobnocząstkowych i NLPZ zwiększa ryzyko krwawienia (krwawienia).
• Leki przeciwhistaminowe, glikozydy nasercowe, palenie tytoniu, antybiotyki tetracyklinowe zmniejszają skuteczność Clexan.
• Jednoczesne podawanie heparyn drobnocząstkowych i leków przeciwdrgawkowych, leków antyarytmicznych lub beta-blokerów prowadzi do zmniejszenia skuteczności tych ostatnich.

Clexan i alkohol

Stosowanie roztworu z alkoholem lub napojami alkoholowymi jest surowo zabronione. Zignorowanie tego podręcznika może skutkować zwiększonymi efektami ubocznymi, niewydolnością wątroby, apopleksją krwotoczną (nagłym paraliżem powstałym w wyniku pęknięcia tętnic i krwotoku mózgu).

Skutki uboczne

Produkt Clexan zwiększa ryzyko krwawienia, szczególnie przy jednoczesnym podawaniu innych leków wpływających na hemostazę. W wykrywaniu zaburzeń przepływu krwi należy natychmiast przerwać przyjmowanie leku. Inne działania niepożądane Clexan obejmują:

Ciało lub system	Często	Rzadko
Nerwowy		Ból głowy.
Krwotok	Krwiak, krwotok z nosa, trombocytopenia.	Krwotok śródczaszkowy, krwawienie z przestrzeni zaotrzewnowej.
Odporność	Alergia(rumień, swędzenie).	Wstrząs anafilaktyczny.
Wątroby i drogi żółciowe	Zwiększona aktywność aminotransferaz (enzymów wątrobowych).	Zmiany cholesterolowe w wątrobie.
Mięsień kości		Osteoporoza (podczas przyjmowania leku przez ponad 3 miesiące).
Skóra i miękka tkanka podskórna	Zapalenie, obrzęk w miejscu wstrzyknięcia, uszczelnienie tkanki miękkiej.	Martwica skóry.

Przedawkowanie

Przypadki przedawkowania leków są bardzo rzadko oceniane. Klinicznie objawia się to zwiększonymi działaniami niepożądanymi i zwiększonym ryzykiem krwawienia. W przypadku przedawkowania pacjent wykazuje powolne wprowadzanie substancji neutralizującej - siarczanu prostaty. Jeden miligram tego leku całkowicie hamuje działanie 1 mg enoksaparyny. Wprowadzenie siarczanu protaminy nie jest konieczne, jeśli od początku przedawkowania upłynęło nie więcej niż 12 godzin.

Przeciwwskazania

Clexane stosuje się wyłącznie zgodnie z instrukcjami i pod nadzorem lekarza. Lek ma szereg kategorycznych przeciwwskazań, które należy wziąć pod uwagę przed rozpoczęciem leczenia. Należą do nich:

• indywidualna nietolerancja na Clexan;
• warunki, którym towarzyszy zwiększone ryzyko krwawienia - aborcja, ryzyko poronienia, tętniak aorty, udar krwotoczny;
• wiek dzieci (poniżej 18 lat);
• umiejscowienie w sztucznym zaworach serca pacjenta.

Ostrożnie, zastrzyki są przepisywane starszym pacjentom, ludziom z chorobą wątrobylub nerki. Inne względne przeciwwskazania obejmują:

• patologiom, którym towarzyszy naruszenie hemostazy - hemofilia, wyraźne zapalenie naczyń, trombocytopenia, hipokoagulacja;
• erozyjno-wrzodowe zmiany przewodu żołądkowo-jelitowego;
• niedawny udar niedokrwienny;
• skomplikowana cukrzyca;
• niedawny poród, okulistyczna lub neurologiczna interwencja chirurgiczna;
• przeprowadzanie znieczulenia rdzeniowego, zewnątrzoponowego;
• przebicie rdzenia kręgowego;
• stosowanie antykoncepcji wewnątrzmacicznej;
• zapalenie osierdzia;
• zapalenie wsierdzia o charakterze bakteryjnym;
• Ciężkie nadciśnienie tętnicze (wysokie ciśnienie krwi).

Warunki sprzedaży i przechowywania

Lek jest uwalniany wyłącznie na receptę. Przechowywać Clexan, zgodnie z instrukcjami, w temperaturze do 25 ° C Okres trwałości - 3 lata.

Analogs

W przypadku braku Clexan w aptece lekarz może przepisać inne leki o tej samej zasadzie działania. Analogi z tym samym składnikiem aktywnym to:

• Clexan 300 - jest dostępny w fiolkach o pojemności 3 ml, ma całkowicie podobne wskazania i przeciwwskazania, a także Clexan. Dostępne tylko na receptę.
• Novarparin jest roztworem do wstrzykiwań. Dostępne w szklanych strzykawkach 1 lub 2 szt. na opakowaniu z instrukcją. Służy do zapobiegania i leczenia zakrzepicy.
• Enoksyna - Heparyna drobnocząsteczkowa jest dostępna w dozownikach do strzykawek na 2, 4, 8 tysięcy anty-Ha Mo. Jest przeznaczony do leczenia zakrzepicygłębokie żyły

Fraxiparin lub Clexan - lepiej

W przypadku indywidualnej nietolerancji enoksaparyny sodowej zaleca się stosowanie leków o podobnych właściwościach farmakologicznych, ale inne substancje. Analog Clexan na podstawie nadropararni wapnia - Fraxiparin. Lek ma tę samą listę wskazań, przeciwwskazań, skutków ubocznych. Nie przeprowadzono szczegółowych badań porównawczych między Clexanem i Fraxiparinem, dlatego wybór leku priorytetowego powinien zostać przeprowadzony przez lekarza.

Filmy wideo

Opinie

Marina, 29 lat

Urodziłem moją pierwszą córkę w drodze nagłego cięcia cesarskiego. Powodem jest prosty - ciężki stan przedrzucawkowy. Kiedy zaszłam w ciążę po raz drugi, położnik natychmiast zasugerował mi Clexan, by znormalizować parametry krwi. Doki zostały zrobione przez siebie, siedząc w pozycji. Nie było żadnych skutków ubocznych, a sam syn urodził się całkowicie zdrowy.

Diana, 37 lat

Dostałem operację usunięcia żylaków. Podczas zabiegu wystąpiło bardzo duże ryzyko ponownego powstania skrzepów krwi, więc przez tydzień wcześniej zacząłem dźgać Klexana. Chociaż ten lek zgodnie z instrukcjami, rzadko powoduje alergie, miałem po nim straszne krwiaki i wysypkę skórną.

Informacje przedstawione w niniejszym artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.