Ulkavis - prezentacja, składnik aktywny, przyjmowanie i dozowania, przeciwwskazaniach i opinii

zapalenie błony śluzowej żołądka i dwunastnicy, lekarze zalecają doustne środki przeciwwrzodowe, które skutecznie zmniejszają zapalenie błony śluzowej żołądka, zmniejszenie natężenia bólu, przedłużając remisji choroby przewlekłej. Tabletki Ulkavis mają działanie bakteriobójcze wobec bakterii Helicobacter pylori w organizmie są ukierunkowane i lokalnie. Przed rozpoczęciem kuracji należy skonsultować się z gastroenterologiem, aby wykluczyć samoleczenie.

Instrukcje dotyczące stosowania Ulkavis

to lek z grupy leków przeciwwrzodowymi farmakologiczne ma działanie ściągające, właściwości przeciwzapalne i hastroprotektyvnыmy antyhelykobakternыmy. Ulkavis nie tylko szybko usuwa objawy, ale skutecznie zwalcza ze zwiększoną aktywnością bakterii chorobotwórczych, na przykład, z Helicobacter pylori. Wspomniany lek okazał się w leczeniu chorób przewodu żołądkowo-jelitowego (przewód żołądkowo-jelitowy).

Skład i forma uwolnienia

Lek Ulkavis jest dostępny w postaci okrągłych białych tabletek pokrytych powłoką filmową, z obrzeżem pośrodku. Wypełnij blistry po 10, 14 lub 15 sztuk. Każde opakowanie zawiera 3, 4, 6, 10 lub 24 blistry. Koszt leków zależy od liczby tabletek. Ważne składniki składu chemicznego produktu leczniczego przedstawiono poniżej:

Nazwa substancji czynnej	Stężenie w 1 tabletce, mg
Składnik aktywny:
diccyrytan dwusiarczku potasu	303
Substancje:
stearynian magnezu	2
makrogol 6000	6
skrobia kukurydziana	72
podon K30	18
poliakrylan potasu	24
Filmowa osłona:
makrogol 4000	2.3
dwutlenek tytanu	1,5
talk	1,7
alkohol poliwinylowy	4,5

Farmakodynamika i farmakokinetyka

Ten lek przeciwwrzodowy ma właściwości bakteriobójcze, ściągające i przeciwzapalne, skutecznie niszczy szkodliwe bakterie Helicobacter pylori. Działanie terapeutyczne określa aktywny składnik tlenochlorku bizmutu, który w kwaśnym środowisku wpada do osadu (nie rozpuszcza się). Podczas interakcji z substratem białkowym tworzy się film ochronny pokrywający powierzchnię stanów zapalnych - nadżerki, owrzodzenia. Ponadto, bizmut trójdzielny podskórnie:

• wzrastasynteza prostaglandyny E, wydzielanie wodorowęglanu;
• zmniejsza aktywność pepsyny i kwasów żółciowych;
• pomaga gromadzić śluz;
• stymuluje działanie mechanizmów cytoochronnych;
• aktywuje stabilność błony śluzowej narządów przewodu żołądkowo-jelitowego do działania enzymów, kwasu chlorowodorowego;
• w miejscu zaatakowanym stymuluje naskórkowy czynnik wzrostu.

Aktywny składnik leku, Ulcavis, nie jest adsorbowany z narządów trawiennych. Rozpuszcza nierozpuszczalny w kwasie osad w wysokich stężeniach w jelicie z kałem. Jedynie nieznaczna ilość tlenku bizmutu, przeniknięta doustnym podawaniem leku w osoczu krwi, jest metabolizowana w wątrobie. Nieaktywne metabolity są wydalane przez nerki z moczem.

Wskazania do stosowania

Lek ten jest głównym lub pomocniczym lekarstwem na szereg ostrych lub przewlekłych chorób układu trawiennego. Zgodnie ze szczegółowymi instrukcjami główne wskazania do stosowania Ulkavis przedstawiono poniżej:

• nieżyt żołądka w stadium zaostrzenia;
• nawracające zapalenie żołądka i dwunastnicy;
• dyspepsja czynnościowa;
• wrzód żołądka;
• zespół jelita drażliwego.

Sposób podawania i dawkowania

Lek Ulkavis ma być przyjmowany wewnętrznie w ciągu pół godziny do głównego posiłku. Nie zaleca się wstępnego podgrzewania tabletki, picia niewielkiej ilości wody. Przebieg leczenia zachowawczego wynosi 1-2 miesiące, w zależności od specyfiki konkretnego klinicznegoobrazy W odniesieniu do optymalnych dziennych dawek, zalecenia są następujące:

• dorośli: 1 tabletka 4 razy dziennie lub 2 tabletki dwa razy dziennie;
• pacjenci w wieku od 7 do 12 lat: 1 tabletka dwa razy dziennie;
• Dla dzieci w wieku od 4 do 7 lat dawka dzienna jest ustalana indywidualnie (w zależności od masy ciała).

Instrukcje specjalne

Jeśli główną przyczyną problemów żołądkowych jest zwiększona aktywność bakterii chorobotwórczych, w celu eliminacji (zniszczenia) doustnego podawania Helicobacter pylorus przez Ulkavis, lekarze uzupełniają wyznaczenie przebiegu antybiotyków. W takim przypadku szansa powrotu do zdrowia szybko wzrasta. Inne zalecenia ekspertów przedstawiono poniżej:

1. Stosowanie leków przez ponad 8 tygodni jest surowo zabronione. W przypadku braku pozytywnej dynamiki w połowie przebiegu leczenia należy zwrócić się do lekarza, aby skorygować dawkę.
2. Stosowanie pojedynczego schematu leczenia dla kilku leków bizmutu w składzie chemicznym jest przeciwwskazane, ponieważ takie połączenia zwiększają ryzyko skutków ubocznych przypadków przedawkowania.
3. W przypadku pacjentów w wieku poniżej 4 lat ten cel farmakologiczny jest ściśle przeciwwskazany, ponieważ w tej kategorii pacjentów nie przeprowadzono badań klinicznych.
4. Nie trzeba się obawiać, jeśli w trakcie leczenia zachowawczego niespodziewanie ciemnieje kał, pojawia się obraz powierzchni języka i dziąseł. Jest to spowodowane dostarczaniem bizmutu do organizmu i jest bezpiecznym efektem ubocznym, który nie wymaga wycofania leku.
5. Ulcavis nie wpływa na funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego, dlatego w okresie leczenia nie trzeba odmawiać prowadzenia pojazdów, można kontynuować poszukiwanie aktywności intelektualnej i pracę, która wymaga zwiększonej koncentracji. Funkcje poznawcze i psychomotoryczne nie ulegają zmniejszeniu.
6. W okresie leczenia zachowawczego nie zaleca się picia mleka i produktów mlecznych, ponieważ znacznie zmniejszają wchłanianie bizmutu, zmniejszają pożądany efekt terapeutyczny.
7. W ciąży i laktacji podawanie doustne leku jest kategorycznie przeciwwskazane. W przypadku pierwszej kategorii pacjentów badania kliniczne nie były prowadzone. Podczas laktacji substancja czynna jest wydalana z mlekiem matki.

Interakcja lecznicza

Ponieważ ten lek jest częściej stosowany w terapii skojarzonej, ważne jest, aby pamiętać o interakcji medycznej. Zgodnie z instrukcją użytkowania, ograniczenia są następujące:

1. Połączenie z lekami zobojętniającymi kwas, enterosorbentami lub otoczkami jest wysoce niepożądane, w przeciwnym razie efekt terapeutyczny Ulcavis ulega skróceniu w czasie.
2. W połączeniu z tetracyklinami stopień wchłaniania tego ostatniego zmniejsza się, zmniejsza się działanie terapeutyczne doustnych antybiotyków.

Skutki uboczne

Urządzenie medyczne nieprawidłowo dopasowuje się do ciała, rzadko powoduje działania niepożądane. Przy zwiększonej wrażliwości ciała na bizmut rozwijają się reakcje alergiczne na skórę, reprezentowane przez swędzenie, obrzęk, wysypki, pokrzywkę, wysypkę skórną,przekrwienie skóry. Inne działania niepożądane przedstawiono poniżej:

• z układu pokarmowego: wzdęcia, nudności, wymioty, biegunka, zaparcie, suchość w jamie ustnej, wzdęcia brzucha, ból w okolicy nadbrzusza;
• z układu nerwowego: postępująca encefalopatia.

Przedawkowanie

Przy regularnym przeszacowaniu dziennych dawek eksperci Ulkavis ostrzegają o gwałtownym pogorszeniu samopoczucia. Przypadkom przedawkowania towarzyszy wzrost działań niepożądanych, które wpływają na nerki, wątrobę, narządy ośrodkowego układu nerwowego. Pacjent cierpi na objawy ostrego zatrucia, z niezwykłym niebieskim paskiem na dziąsłach.

W tym przypadku klinicznym wymagane jest natychmiastowe płukanie żołądka, podawanie doustne sorbentów (na przykład węgla aktywowanego) lub środków przeczyszczających na bazie soli fizjologicznej. Dalszego leczenia objawowego dokonuje się pod naciskiem specjalisty. W przypadku zaburzeń czynności nerek (niewydolność nerek) lekarz prowadzący nalega na przeprowadzenie hemodializy. Można stosować środki chelatujące, na przykład penicylaminę lub dimerkaptopropropanosulfonian sodu.

Przeciwwskazania

Jeśli pacjent skarży się na biegunkę i sztywny stolec, należy przerwać leczenie i natychmiast zgłosić się do lekarza. Zgodnie z instrukcją użytkowania, Ulcavis nie jest dozwolone przez wszystkich, istnieją przeciwwskazania medyczne. Jest to:

• wiek dzieci do 4 lat;
• okresy ciąży, karmienie piersią;
• zwiększona wrażliwość organizmu naskładniki syntetyczne, bizmut;
• niewydolność nerek (klirens kreatyniny 30 ml /min lub mniej).

Warunki sprzedaży i przechowywania

Ulkavis jest sprzedawany w aptece, jest dostępny bez recepty. Przechowuj lek w suchym, chłodnym miejscu w temperaturze poniżej 25 stopni. Ważne jest unikanie kontaktu tabletek z małymi dziećmi. Pacjent musi kontrolować datę ważności - 4 lata od daty zwolnienia. Zaległe środki należy usunąć.

Analogi Ulkavis

Jeśli lek nie zapewnia poprawy ogólnego stanu zdrowia lub wywołuje skutków ubocznych, lekarz wprowadza zastępstwo. Wybierając analogi Ulkavis, należy zwrócić uwagę na następujące pozycje farmakologiczne:

1. Nowobysmol (tabletki). Urządzenie gastroochronne o składzie bizmutu. Możesz wchłonąć jedną tabletkę po jednej tabletce trzy razy dziennie w ciągu miesiąca.
2. De-Nol (tabletki). Jest to przeciwbakteryjny, przeciwwrzodowy lek przeciw owrzodzeniom. Zaleca się pić 1 tabletkę 4 razy dziennie przez 3-4 tygodnie.
3. Eskeep (tabletki). Lek przeciwwrzodowy, który również należy przyjmować 1 pc. 4 razy dziennie za miesięczną stawkę.

Opinie

Viktor, 46 lat

Kiedy zaczynam sezonowe zaostrzenie zapalenia błony śluzowej żołądka, używam wyłącznie tabletek Ulcavis przez 3-4 tygodnie. Ulga przychodzi prawie natychmiast, przestaje tak bardzo boleć, przywraca utracony apetyt. Lek nie powoduje skutków ubocznych, działa szybko i delikatnie. Dostępne we wszystkichapteki, jest niedrogie.

Anna, 37 lat

Moja matka używa Ulcavis na chroniczny wrzód. Nie jest możliwe całkowite wyleczenie choroby za pomocą takich leków, ale możliwe jest złagodzenie ogólnego stanu zdrowia. Już kilka dni po otrzymaniu proponowanych dawek pojawia się ostry ból, rozpoczyna się okres remisji. Zaleca się przeprowadzenie leczenia do końca, aby objawy nie powróciły niespodziewanie.

Irina, 40 lat

W moim przypadku produkty lecznicze z bizmutem w przewlekłym zapaleniu błony śluzowej żołądka są przeciwwskazane, ponieważ ciało natychmiast pojawia się obfita wysypka na skórze. Ciało silnie swędzi, nastrój opada, uczucia wewnętrzne są nie do zniesienia. Osobiście dla mnie lepiej i bezpieczniej jest dla nich być analogiem, choć Ulkavis wiele słyszał o wysokiej skuteczności od lekarza prowadzącego.

Informacje przedstawione w artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.