Nodalna Łysienie - terapia lekowa i ludowa, masaż, fizjoterapia

wypadanie włosów, charakteryzuje lokalnej utraty włosów w celu utworzenia strefy zaokrąglone - definicja lub zagnieżdżone ogniskowej łysienie dać oficjalną medycynę. Kod choroby dla MKH-10: L63. Problem pojawia się przede wszystkim u osób w wieku 20-50 lat, kobiety i mężczyźni są w równym stopniu narażeni na to.

Klasyfikacja

Łysienie brodawek ma kilka odmian, które izolują od lokalizacji, etapów rozwojowych i mechanizmów rozwojowych. Klasyfikacja do dystrybucji obszarów łysienia jest najbardziej popularna i obejmuje 5 rodzajów łysienia:

• Lokalne - palące się ogniska łysienia są małe (kilka centymetrów średnicy), jest ich niewiele.
• Suma częściowa - wraz z brakiem 40% włosów głowy.
• Razem - charakteryzuje się bezwzględnym łysieniem skóry głowy.
• Uniwersalne - postać złośliwą, w których powierzchnie łysiejący owłosienia (utrata rzęs, brwi, włosów na ciele).

mechanizmów lekarzy odróżnić autoimmunologicznych, atopowe zapalenie skóry (w połączeniu), miesza się (typowo w podeszłym wieku, to słaby postęp) Typ łysienie Hniezdne. Zgodnie z zasadą porażki dzieli się na:

• Biuro(węża) - łysina zaczyna się od szyi, stopniowo przesuwając się do skroni i uszu na krawędzi linii wzrostu.
• Miejsce - centra gniazdowania o średnicy mniejszej niż jeden centymetr, zderzają się ze sobą.
• Falowanie - zamiast wypadania włosów pękają bardzo blisko powierzchni głowy.

Przyczyny szyi łysienie

Choroba jest uważana za chorobę autoimmunologiczną specyficzną dla narządu, ponieważ u pacjentów zdiagnozowano regulację odpowiedzi immunologicznej i obecności przeciwciał specyficznych dla narządów za pomocą testów. Dziedziczność odgrywa ważną rolę w chorobie - ponad 20% wszystkich przypadków. Dokładne przyczyny łysienia ogniskowego u mężczyzn i kobiet nie zostały zidentyfikowane, ale lekarze na podstawie danych statystycznych sporządzili listę czynników ryzyka:

• stres, nerwice, stałe miejsce zamieszkania w trudnych warunkach psycho emocjonalnych;
• zaburzenie autonomicznego układu nerwowego, mocno związane z dopływem krwi do mieszków włosowych (kiedy naczynia krwionośne są spastyczne, występują zaburzenia krążenia krwi, przerzedzenie włosów i ich utrata);
• ostra infekcja wirusowa w historii (zarówno ARI, jak i poważniejsze choroby);
• przewlekłe procesy zakaźne (lokalizacja nie odgrywa roli);
• naruszenie funkcjonowania układu hormonalnego, zwłaszcza choroby tarczycy (zaburzenia hormonalne - jedna z częstych przyczyn łysienia i łysienia);
• brak witamin z grupy B, minerały - cynk, żelazo;
• procesy autoimmunologiczne;
• oparzenia, uszkodzenie skóry głowy,uraz czaszkowo-mózgowy.

Objawy

Manifestacja (ogniskowego) ogniskowej łysienia edukacji z jednego lub kilku małych obszarów łysienia okrągłego. Wypadanie włosów stopniowo, dyskomfort nie zapewnia, więc problem nie jest natychmiast. Łysienie charakteryzuje się przerzedzeniem pręta lub porażeniem żarówki. Obraz kliniczny zależy od rodzaju łysienia w ogniskowej i może mieć następujące cechy:

• granice centralnego punktu szkody są jasne;
• skóra obok ma nieznaczne przekrwienie (zaczerwienienie) lub normalny wygląd;
• na brzegach strefy patologicznej płonie;
• skóra wewnątrz jest opuchnięta i zaczerwieniona;
• edukację wokół centrum porażki "strefy wstrząśniętych włosów", którą łatwo schować;
• przed wypadaniem włosów pęka w pobliżu głowy (na wysokości do 3 mm), rozcieńczony u podstawy, pozbawiony pigmentu, kształt przypomina wykrzyknik;
• zmienić strukturę i formę paznokci (ponad 60% przypadków łysienia gniazdowania).

Obraz kliniczny łysienia typu gniazda można rozpatrywać na etapach jego rozwoju. Dla kobiet i dla mężczyzn charakteryzuje się trzema etapami:

1. Progresja zapalenia skóry głowy, tworzenie się okrągłych łysinek, osłabienie cebulek. Większość objawów choroby obserwuje się na tym etapie.
2. Nieruchome - proces zapalny ustaje, obszary chwiejnych włosów są nieobecne, nowe ogniska nie pojawiają się.
3. Regresja - powstawanie włosów armatnich, stopniowe pojawianie się w nich pigmentacji, uszczelnianiepręt Na tym etapie nie można wykluczyć ostrego łysienia i powrotu do stadium pierwszego.

Diagnostyka

Z powodu braku specyficznych objawów łysienia, które występują w ogniskowej, oprócz wypadania włosów po badaniu, tricholog daje pacjentowi kilka audytów w diagnostyce różnicowej:

• Trichogramma - badanie mikroskopowe wiązki włosów pozyskanych spoza strefy hodowlanej (25-50 sztuk). Uwzględnienie ich struktury.
• Biopsja skóry głowy - badanie histologiczne biomateriału w celu wykluczenia tocznia, płaskiego porostu, pseudopedagoga Broca.
• Skóra skóry (z możliwością występowania odrostów) - w celu sprawdzenia grzybiczego charakteru łysienia: mikrosporii, trichofitii.

Ponadto pacjent poddaje się badaniom krwi (ogólnym i biochemicznym), moczowi i kale, które pomagają zidentyfikować choroby przewlekłe, problemy układu nerwowego, układ hormonalny, infestacje robakami pasożytniczymi. Aby zidentyfikować przyczynę utraty włosów z gniazda, pacjent jest przepisywany:

• badania serologiczne;
• badanie tarczycy, tło hormonalne;
• badanie limfocytów B i T;
• test na zakażenie syfilityczne.

Leczenie

Większość metod terapeutycznych i narzędzi mających na celu zwalczanie łysienia lęgowego formy nie uzyskało oficjalnej aprobaty, system uniwersalny również nie istnieje. Przebieg leczenia jest indywidualny, jest przepisywany przez lekarza po rozmowie z pacjentem i dodatkowych badaniach. W obecności jednego rozmiaru centrum gniazdowegoMniej niż 4 cm średnicy używa taktyki oczekiwania, ponieważ problem można wyeliminować samodzielnie. Główne metody leczenia innych przypadków łysienia:

• Korekta patologii, spowodowane łysieniem postaci: leczenie tarczycy, autonomiczny układ nerwowy, przewlekłe choroby zakaźne.
• Lokalne stosowanie hormonów (maści) w celu spowolnienia procesu autoimmunologicznego. Wstrzyknięcie stosuje się w ciężkich przypadkach, ale nieskuteczne w utracie ponad 50% skóry głowy.
• Fotochemioterapia i fizjoterapia, masaż, akupunktura.
• Przyjmowanie kompleksów witaminowo-mineralnych, preparatów cynku, żelaza.
• Zewnętrzne zastosowanie lokalnych środków drażniących, które aktywują dopływ krwi do żarówek.
• Wizyta terapeuty w celu ustabilizowania tła psycho-emocjonalnego (pod neurogenną naturą łysienia).

Metoda lecznicza

Leczenie łysienia w ogniskowej obejmuje nacisk na miejscowe stosowanie leków - maści hormonalne, stymulujące rozpylanie krwi, zastrzyki. Używanie narkotyków do wewnątrz jest wskazane w trakcie choroby, dużego obszaru urazu. Najczęściej stosowane leki w postaci łysienia nosowego:

Nazwa	Grupa narkotyków	Nazwa
Ustna	Immunomodulatory (tabletki, kapsułki)	Interferon, Viferon
Preparaty cynku, miedzi, żelaza (tabletki, kapsułki)	Ferro Folgama, Biofer, Zincit
Popraw mikrokrążenie krwi (tabletki)	Trental, Pentoksyfilina
Biostymulanty, nootropy, neuropeptydy (tabletki)	Actovegin, Cerebrolysin, Nootropil, Piracetam
Środki uspokajające (syropy, tabletki)	Persen, Novo-Pasith, Fenibut
Wygląd zewnętrzny	Lokalne czynniki drażniące, stymulatory krążenia (maści, aerozole, roztwory w ampułkach)	Minoksydyl, Generolon, Kwas nikotynowy, Ditranol, Maść zmętniająca
Glukokortykoidy (maści)	Beloderm, Lorinden, Advantan
Glukokortykoidy (zastrzyki)	Diprospan, betametazon
Poprawia odżywianie tkanek (zastrzyki)	Solkoseril, Actovegin

Masaż i fizjoterapia

Obowiązkowym elementem leczenia zachowawczego pacjentów, u których zdiagnozowano wylęganie się gniazd, są masażyści z maskami parafinowymi, lokalne płyny znieczulające. Dodatkowo przewidziane kursy fizjoterapii:

• Darsonwalizacja - leczenie stref łysienia o słabym prądzie impulsu, obliczonych na 10 dni.
• Elektroforeza - wprowadzenie roztworów (wykonanych z rezerpiny, eufilinum) do skóry głowy za pomocą impulsów elektrycznych, co zwiększa skuteczność leków wydychających z nosowych postaci.
• Galwanizacja - jest wykonywana poprzez nakładanie elektrod na skórę, poprawia krążenie krwi, procesy metaboliczne, stymuluje regenerację tkanek, ma korzystny wpływ naautonomiczny układ nerwowy.
• Kriomassaż - efekt zimnej terapii w połączeniu z technikami masażu, stymulującymi krążenie krwi i metabolizm.
• Terapia ozonem - podskórne lub podskórne podawanie ozonu-tlenu gazowego, stymuluje procesy metaboliczne, pobieranie składników odżywczych przez tkanki.
• Fototerapia - efekt promieniowania ultrafioletowego, wysoka wydajność musi utrzymywać stan uzyskany z leczenia łysienia.

Leczenie chirurgiczne

Utrata włosów z paznokci na ostatnim etapie może wymagać ich przeszczepienia, ale ta metoda leczenia przez niektórych lekarzy jest wątpliwa. Brak pełnych informacji na temat etiologii (natury pojawienia się) choroby powoduje, że wynik operacji i wykorzystanie materiału dawcy jest nieprzewidywalne. Przenoszenie zdrowych cebulek pacjenta do obszaru dotkniętego chorobą jest zwykle przeprowadzane w miejscu zajętym, procedura trwa 2-3 godziny i może wymagać kilku sesji. Operacja jest droga, a cena za łysienie ogniskowe nie zawsze usprawiedliwia się.

Popularne metody walki

W początkowej fazie łysienie lęgowe może być wykorzystane do pokonania tandemu leczenia i medycyny ludowej. Wobec współistniejących zmian skórnych taka taktyka jest niedopuszczalna, ponieważ większość nietradycyjnych receptur obejmuje pocieranie lokalnych zespołów drażniących na dotknięte obszary. Najbardziej skuteczny w utrwalaniu włosów z gniazdowania:

• Wymyj bawełniany wacik łyżeczką nalewki z czerwonego pieprzu, zastosuj do komórek łysienia.Załóż czapkę na prysznic, poczekaj 10 minut, umyj głowę szamponem. Stopniowo zwiększ czas do pół godziny. Aby przeprowadzić procedurę 2 razy w tygodniu, kurs składa się z 10 sesji. Silną nalotą wątrobową można rozcieńczyć wodą (1: 1).
• Pokrój świeży ząbek czosnku na pół, przejdź przez obszar odcięcia wzdłuż stref łysienia, ściskając sok. Po półgodzinie masuj olejem z konopi (na czubkach palców), załóż czepek pod prysznic i odczekaj godzinę. Umyj głowę Procedurę powtarza się wieczorami w ciągu dnia przez miesiąc. Rozpoczęte łysienie jest leczone w kilku kursach, między którymi w odstępie 30-40 dni.

Zdjęcie septycznego łysienia

Filmy wideo

Informacje przedstawione w artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.