Fibrynogen - co to jest i definicja poziomu, odszyfrowanie wyników, jak obniżyć lub zwiększyć

Kiedy naczynia krwionośne są uszkodzone, w miejscu urazu powstaje skrzep, który składa się z komórek krwi. Wiele elementów jest zaangażowanych w proces składania. Fibrynogen odgrywa jedną z kluczowych funkcji w powstrzymywaniu krwawienia. Zmiana stężenia tej substancji w organizmie pod wpływem różnych czynników, w niektórych chorobach może przerwać krzepnięcie krwi. Zwiększone skrzepy krwi lub ciągłe krwawienie stanowią zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi.

Fibrynogen we krwi

Fibrynogen jest dużą, wieloskładnikową cząsteczką białkową rozpuszczoną we krwi. Osocze po usunięciu substancji nazywa się surowicą. Białko jest produkowane przez wątrobę, krążącą w organizmie przez 3-5 dni, następnie wykorzystywane są stare cząstki, w zamian za to syntetyzowane są nowe. Fibrynogen jest nieaktywny, dopóki nie uruchomi układu krzepnięcia krwi z naruszeniem integralności naczynia, stanu zapalnego.

W przypadku uszkodzenia rozpuszczalnego fibrynogenu (czynnik krzepnięcia krwi czynnika I) pod działaniem przydzielonego enzymu trombina przekształca się w elementy nierozpuszczalnej fibryny. Składanie czynnika XIII powoduje zwoje monomerów w strukturach o większej objętości. WątkiFibryna-polimer przyczepiona jest do brzegów rany, a sieć przytrzymuje komórki krwi, nie pozwalając im opuścić łoża naczyniowego. Erytrocyty i leukocyty przyklejają się do nich, tworząc grudkę krwi.

Ponadto, pod wpływem trombosteniny, aktywowane płytki przyłączone do nici fibryny są kompresowane. Zatkanie jest uszczelnione, zostaje przywrócone, płyn zostaje wypchnięty z niego. W rezultacie brzegi rany zbliżają się do siebie. Całkowity czas tworzenia skrzepu u zdrowej osoby wynosi 10-20 minut. Podczas gojenia się rany przeprowadza się resorpcję skrzepu krwi przy udziale płytek krwi.

Funkcje

Fibrynogen wykonuje szereg ważnych zadań dla utrzymania prawidłowej czynności życiowej organizmu. Na przykład on:

• uczestniczy w tworzeniu włókien fibryny w przypadku uszkodzenia naczynia;
• reguluje fibrynolizę (resorpcję skrzepów krwi);
• uczestniczy w angiogenezie (tworzeniu nowych naczyń włosowatych);
• uczestniczy w interakcji komórek krwi ze ścianami naczynia;
• przyspiesza regenerację tkanki po uszkodzeniu;
• reguluje procesy zapalne.

Norma

Ustalono normalne wartości stężenia fibrynogenu we krwi, co wskazuje na brak patologii układu hemostazy. Zostały one przedstawione w tabeli:

Grupa osób	Norm (przez Klausa)
g /l	μmol /L
Dorosłe kobiety i mężczyźni	1,78-4,50	5.2-13.1
Noworodki	0,95-2,45	2.8-7,1
Dzieci 1-5 lat	1,70-4,05	4,93-11,7
Dzieci w wieku 6-10 lat	1,57-4,00	4,6-11,6
Dzieci w wieku 11-16 lat	1,54-4,48	4.5-13.0

Wzrost poziomu fibrynogenu

Wzrost zawartości fibrynogenu (fibrynemia) jest znaczącym wskaźnikiem dla diagnozy szeregu chorób, co wskazuje na aktywację układu hemostazy. Jeśli poziom tego białka wzrośnie powyżej 4 g /l, można wywołać procesy zakrzepowe, powodując negatywne konsekwencje. Wyjątkiem są kobiety w ciąży, których normalna stopa jest zawyżona. Wzrost krzepnięcia krwi prowadzi do poważnych zaburzeń sercowo-naczyniowych. Zwiększa to szybkość sedymentacji erytrocytów (ESR lub ROE).

Przyczyny

Badania wykazały, że układ krzepnięcia reaguje bardzo wrażliwie na zmiany w stanie organizmu. Fibrynogen zwiększona w

• zapalnych, zakaźnych i autoimmunologicznych chorób - grypa, zapalenie gardła, zapalenie trzustki, zapalenie otrzewnej, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie kłębuszków nerkowych, zapalenie płuc, reumatoidalne zapalenie stawów, mononukleoza, twardzina;
• zaburzenia krążenia krwi w mózgu, kończyn - ręce i nogi miażdżyca tętnic, zakrzepowe zapalenie żył, angiopatia, niewydolność żylna;
• choroby onkologiczne, szpiczak mnogi;
• udar, zawał mięśnia sercowego;
• zespół nerczycowy i zespół hemolityczno-mocznicowy;
• cukrzyca, zapalenie wątroby, gruźlica;
• niedoczynność tarczycy, amyloidoza;
• oparzenia, urazy;
• hiperfibrynogenemia;
• martwica tkanek, choroba popromienna;
• uzależnienie od nikotyny;
• podczas ciąży i menstruacji u kobiet;
• po interwencji chirurgicznej;
• na pierwszym etapie zespołu DIC;
• u osób starszych.

Konsekwencje

zwiększone stężenie białek w krwi powoduje skrzepów krwi, nawet przy braku uszkodzenia. To może prowadzić do rozwoju choroby wieńcowej serca, zakrzepów naczyniowych zablokowanie fybrynovыmy, niewydolności serca, zawału serca i udaru mózgu. Krew staje się grubsza, lepka, co jest niebezpieczne, gdy nadciśnienie tętnicze, w starszym wieku.

Jak zredukować fibrynogen

Aby dostosować poziom fibrynogenu lekarza indywidualnie wybiera schemat leczenia, z uwzględnieniem przyczyn tego odchylenia. Istnieje kilka grup leków, które różnią się mechanizmem działania na układ krwionośny. Przydziel takie antykoagulanty:

• zapobiegają działaniu enzymu trombiny na fibrynogen (heparynę);
• częściowo hamują syntezę komórek wątroby Dykumaryn protrombiny (warfaryna);
• leki trombolityczne, rozpuszczające powstały zakrzep (Alteplaza);
• inhibitory czynnika krzepnięcia X (Ksarelto (Rywaroksaban) Pradaksa);
• Produkty, które promują rozcieńczalników krwi i zmniejszenie jego krzepnięcia (jagody, maliny, żurawiny kurkuma, ananas, cytryna, rosołu, a ekstrakt z korzenia lukrecji, zielonej herbaty, olej lniany, buraki, ogórki, czosnek, kakao, czekolada ciemna , tłuste ryby, sok z aloesu);
• Witaminy A, C, E, B3, B5 jako dodatkowe fundusze.

Fibrynogen poniżej normy

Obniżenie poziomu fibrynogenu wskazuje również na rozwój procesów patologicznych. Koagulacja krwi ulega zmniejszeniu. W trudnych warunkach można przedłużyć nawet małe krwawienie z naczyń włosowatychczas się nie kończy. Prowadzi to do zawrotów głowy, osłabienia, utraty przytomności. Zmniejszenie stężenia tego białka do 2 g /l jest przeciwwskazaniem do operacji chirurgicznych; mniej niż 1 g /l sugeruje ryzyko krwawienia wewnętrznego.

Przyczyny

Ustalono, że fibrynogen zmniejsza się w patologii różnych narządów. Wskaźniki poniżej dopuszczalnego progu obserwuje się pod adresem:

• dysfunkcja wątroby (marskość, niewydolność wątroby);
• Zatrucie pokarmem niskiej jakości, leki, chemia gospodarcza, trucizny;
• mononukleoza zakaźna, meningokokowe zapalenie opon mózgowych;
• toksykoza podczas ciąży;
• Komplikacje po porodzie;
• zespół DIC (obecność dużej liczby mikropęcherzyków);
• niewydolność serca;
• w tworzeniu przerzutów w onkologii;
• hemoblastozy (białaczka typu promielocytowego, przewlekła białaczka szpikowa);
• niedobór i awitaminozy (brak witamin C i B12);
• afibrogenogeneza, niedobór hemoglobiny (choroby genetyczne powodujące niedobór fibrynogenu);
• czerwienica (zwiększenie liczby komórek krwi);
• po utracie krwi;
• po trombolizie pod nadzorem lekarza;
• dla dzieci poniżej 6 miesięcy;
• u noworodków z zatorami z płynem owodniowym;
• od wegetarian;
• przy regularnym odbiorze napojów alkoholowych.

Jak podnieść

Zwiększenie stężenia fibrynogenu można osiągnąć poprzez przyjmowanie leków i przestrzeganie diety,który obejmuje określone komponenty. Przybliżona lista leków i produktów:

Leki	Środki spożywcze
Kwas aminokapronowy (dożylny), Tranexam (kwas traneksamowy), Aprotinin, Vikasol (witamina K).	Banan, orzechy (orzech, cedr), ziemniaków, kapusta, rośliny strączkowe, kukurydza, szpinak, kasza gryczana, białe mięso, mleko, ser, jaj, pokład drewna, pokrzywy bulionowej.

Fibrynogen w ciąży

W czasie ciąży stężenie fibrynogenu stopniowo wzrasta. Jest to normalne zjawisko, które świadczy o przygotowaniu organizmu przed narodzinami dziecka, służy jako ochrona przed dużą utratą krwi podczas porodu. Aby monitorować prawidłowy przebieg ciąży, analizę krzepnięcia podaje się co 3 miesiące. Normalny fibrynogen we krwi u kobiet w okresie ciąży:

Okres ciąży	Norma, g /l
1 trymestr	2-3
2 trymestr	3-3.1
3 trymestr	4,9-6

Zmniejszenie krzepliwości krwi może wywołać silne krwawienie podczas porodu. Podwyższony poziom fibrynogenu w czasie ciąży powoduje poważne powikłania:

• oderwanie łożyska we wczesnych stadiach;
• gestoza;
• poronienie na wczesnym etapie;
• tworzenie się skrzepów krwi w naczyniach pępowiny;
• zanikająca ciąża;
• rodzaje przed terminem;
• zakrzepowe zapalenie żył, zakrzepica u matki.

Analiza fibrynogenu ,

określenie krzepnięcia przeprowadzić specjalne analizy, co zaowocowało uzyskaniem koagulacji, dostarcza informacji na stężenie fibrynogenu. Ta analiza ma następujące wskaźniki:

• przed i po interwencji chirurgicznej;
• w obecności choroby wątroby, serca, naczyń krwionośnych;
• po przypadku zakrzepicy naczynia;
• podczas ciąży;
• z niewyjaśnionymi przyczynami procesów zapalnych;
• z podejrzeniem hemofilii.

W celu dokonania badania krwi żylnej na czczo, po ostatni posiłek powinien trwać co najmniej 12 godzin. Dwie godziny przed podjęciem materiału powinny być czyste ćwiczenia, 40 minut - rzucić palenie. Do próbki dodaje się 3,8% roztwór cytrynianu sodu w celu zapobieżenia przechodzenia do fibrynogenu w fibrynę. Przed oddawania krwi dla analizy biochemicznej należy uwzględnić kilka czynników i narkotyki zniekształcają wyniki w obu kierunkach. W niektórych przypadkach należy je przerwać przed badaniem.

stosowanie niektórych leków (steroidy anaboliczne, androgeny, antykoagulanty, przeciwutleniacze, urokinazy, kwasu walproinowego, fenobarbital), a zmniejszenie stężenia fibrynogenu we krwi. Warunki stresowe, aktywność fizyczna, otyłość, wysokie stężenia glukozy i cholesterolu, stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych, powodują większe szybkości krzepnięcia. Pacjenci cierpiący na czas badanianieżyt nosa, ból gardła, przeziębienia, wyników nie można uznać za wiarygodne.

Fibrynogen w badaniu krwi (koagulogram) dla Klausa jest wskazany w pierwszym etapie, który nazywa się FIB.CLAUSS, FIB lub RECOMBIPL-FIB. Oprócz niego, wyniki formy są oznaczone ACTH (aktywowany czas częściowej tromboplastyny), PTV (czas protrombinowy), PTI (wskaźnik protrombiny), MNV (międzynarodowy współczynnik znormalizowany).

Do dekodowania analizy wykorzystywane są dwie kolumny tabeli ze wskaźnikami: jedna z nich wskazuje wynik uzyskany podczas badania, w drugim - wartości odniesienia (tj. Norma). Musisz porównać dane pacjenta z liczbami ustalonymi dla zdrowych osób. W przypadku, gdy wskaźnik fibrynogenu osoby badanej mieści się w zakresie wartości prawidłowych, uważa się, że patologie układu krzepnięcia nie są wykrywane. W przypadku wystąpienia odstępstwa, lekarz może przepisać dodatkowe badania, które określą diagnozę i dalsze leczenie.

Wideo

Informacje przedstawione w artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.